Παραχάραξη της ιστορίας

Δεν είναι φυσιολογικό αυτό που συμβαίνει στο ελληνικό μπάσκετ. Διαβάζω για το τι πρέπει να αλλάξει στον μπασκετικό Ολυμπιακό ύστερα από δύο διαδοχικές σεζόν χωρίς τρόπαιο. Ό,τι και να αλλάξει, η μοίρα του Ολυμπιακού εδώ και 21 χρόνια είναι συγκεκριμένη: για να κατακτήσει κάποιο τρόπαιο, πρέπει να βρίσκεται στο 100% της αγωνιστικής και πνευματικής του ετοιμότητας, και να κάνει το τέλειο παιχνίδι. Δεν του επιτρέπεται να έχει μία κακή ημέρα, να κάνει ένα κακό ματς. Προπονητές και παίκτες, κορυφαίου επιπέδου, έχουν φύγει με τη στάμπα του αποτυχημένου γιατί δεν μπόρεσαν να γκρεμίσουν την παράγκα. Και αν χαμογέλασαν για λίγο, με κάποιες εφήμερες χαρές, η μάχη ήταν άνιση. Άλλοι έχουν να δουν Final-4 Ευρωλίγκας εδώ και έξι χρόνια, αλλά ο Ολυμπιακός συνηθίζει τέτοιον καιρό να είναι βυθισμένος στην εσωστρέφεια, με τον λαό του σκασμένο, επειδή δεν τον αφήνουν με προκλητικό τρόπο να κατακτήσει την κορυφή στην Ελλάδα.

Οι Παναγιώτης και Γιώργος Αγγελόπουλος έχουν ξοδέψει πάνω από 300.000.000 ευρώ και μετρούν τρία Πρωταθλήματα και δύο Κύπελλα σε 14 χρόνια ενασχόλησης με την ΚΑΕ Ολυμπιακός. Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι θα ήμουν στη θέση τους και θα επέτρεπα αυτήν την κατάσταση. Καλώς ή κακώς, ένα από τα πράγματα που μου έχει διδάξει η ζωή έως τώρα είναι πως όταν συναναστρέφεσαι με τα σκατά, πρέπει να παλέψεις μαζί τους και να τα προσπεράσεις, αν θες να φτάσεις απέναντι και στον προορισμό σου. Ατσαλάκωτος, δεν περνάς αλώβητος στην αντίπερα όχθη. Εφόσον βρεθούν στο δρόμο σου, πρέπει να προχωρήσεις. Αυτό που ενοχλεί περισσότερο από όλα είναι η έλλειψη σεβασμού γενικότερα από το άθλημα του μπάσκετ και τους θεσμικούς φορείς του (ΕΟΚ, ΚΕΔ, ΕΣΑΚΕ) προς τη λαοφιλέστερη ομάδα της χώρας και τον μεγαλύτερο πολυαθλητικό οργανισμό της Ελλάδας. Ο Ολυμπιακός αντιμετωπίζεται με υπεροψία, αλαζονεία, έπαρση, εμπάθεια... Κάποιοι βγάζουν τα απωθημένα για την ανυπαρξία τους σε όλα τα υπόλοιπα αθλήματα, με το μοναδικό αποκούμπι που τους έχει απομείνει.

Με διαιτητές Ευρωλίγκας, ο Ολυμπιακός θα κατακτούσε αυτό το Πρωτάθλημα Ελλάδας. Ξεκάθαρα και χωρίς περιστροφές. Ο αντίπαλος δεν ήταν καλύτερος και δεν έπαιξε καλύτερο μπάσκετ στη σειρά των τελικών. Ο Ολυμπιακός πήγε σαν πρόβατο στη σφαγή σε όλη τη σειρά και σε ένα ακόμα καθοριστικό παιχνίδι που έκρινε τίτλο. Η στοχοποίηση του Μιλουτίνοβ ξεπέρασε τις αντίστοιχες των Σχορτσανίτη και Άντιτς κατά τη παρελθόν. Δεν έχει συμβεί ξανά στην ιστορία του παγκόσμιου μπάσκετ, ένας παίκτης να αποβάλλεται με 5 φάουλ σε 03:17. Το σχέδιο ήταν ξεκάθαρο: να βγει εκτός αγώνα ο Σέρβος με ανύπαρκτα φάουλ και να τραβήξει όλο το κουπί ο ΜακΛίν, ο οποίος κάποια στιγμή θα κουραζόταν. Ο Μιλουτίνοβ, στον τέταρτο τελικό, χρεώθηκε με 4 επιθετικά φάουλ! Στους δύο από τους πέντε τελικούς (στον πρώτο και τον τελευταίο), αποβλήθηκε με 5 φάουλ. Στον τέταρτο, έκανε 4, ενώ στο δεύτερο ματς υπέπεσε σε 3 φάουλ και στο τρίτο ματς σε ένα.

Σε έναν αγώνα τόσο υψηλού επιπέδου, ο πρώτος γκαρντ του Ολυμπιακού που πήγε στη γραμμή των βολών ήταν ο Σπανούλης στο 32ο λεπτό! Με τη διαφορά να είναι διψήφια. Αν όλα αυτά, σας φαίνονται φυσιολογικά, τι να πω. Φανταστείτε σε ένα Ρεάλ-Μπαρτσελόνα, να πήγαινε για πρώτη φορά στις βολές ένας "κοντός" της Ρεάλ στο 32'. Γίνονται πουθενά αυτά; Και το θέμα δεν είναι μόνο οι βολές, αλλά τα διαφορετικά κριτήρια στις δύο πλευρές του παρκέ. Στη μία ομάδα να επιτρέπεται το σκληρό παιχνίδι και στην άλλη να υποδεικνύεται ως φάουλ και η παραμικρή επαφή. Αυτή είναι η εικόνα ετών στα ματς των δύο ομάδων εντός συνόρων.

Προσέξτε πώς σφύριξαν Αναστόπουλος, Μάνος και Κορομηλάς στον πέμπτο τελικό.

Ο Μιλουτίνοβ χρεώθηκε με 3 φάουλ σε 02:43!

Ο Ολυμπιακός είχε 5 ομαδικά φάουλ στο 3'!

Οι βολές ήταν 7-0 στο 4'.

Ο Ολυμπιακός έλαβε νωρίς το μήνυμα πως δεν θα τον αφήσουν να παίξει μπάσκετ. Παρόλα αυτά, άντεξε για ένα ημίχρονο. Ηρωικά.

Αυτό είναι και το "κλειδί". Ο Παναθηναϊκός παίζει με το "μυαλό" του Ολυμπιακού. Άλλες φορές οι Πειραιώτες δεν επηρεάζονται και παραμένουν συγκεντρωμένοι, συνήθως, όμως, δεν γίνεται να μείνεις ανεπηρέαστος όταν τα διαιτητικά κριτήρια είναι διαφορετικά.

Στο 21-22, ο Γκιστ γκρέμισε εκτός φάσης τον Σπανούλη πάνω στο σκριν. Ο Μάνος δεν... είδε τίποτα και ο Αμερικανός πέτυχε καλάθι και φάουλ, κάνοντας το 24-22.

Με δύο διαδοχικά καλάθια, ο Σπανούλης μετέτρεψε το 25-26 σε 25-30. Και στις περιπτώσεις, τα φάουλ ήταν ξεκάθαρα, αλλά ο Βασίλης δεν πήγε στις βολές. Δεν πήρε το "γκολ"-φάουλ του Γκιστ.

Από εκεί και πέρα, έγινε ξανά το άσπρο-μαύρο.

Με το που πάτησε ξανά παρκέ, ο Μιλουτίνοβ χρεώθηκε αμέσως με το 4ο φάουλ! Σε 03:03 λεπτά συμμετοχής! Δηλαδή, πέρασαν μόλις 20 δευτερόλεπτα από το 3ο μέχρι το 4ο φάουλ!

Οι δύο ομάδες είχαν συμπληρώσει από πέντε ομαδικά φάουλ στη δεύτερη περίοδο, 02:43 πριν από το τέλος του πρώτου μέρους.

Τι έγινε από εκεί και πέρα;

10-0 βολές ο Παναθηναϊκός! Στο φινάλε της δεύτερης περιόδου, εκτέλεσε 2 ο ΜακΛίν.

Οι βολές στο πρώτο ημίχρονο ήταν: 20 ο Παναθηναϊκός, 10 ο Ολυμπιακός. Τα φάουλ 14-17.

Έτσι, ανατρέπονται οι διαφορές στην Basket League. Στο κακό του ημίχρονο, ο Παναθηναϊκός βρήκε 13 πόντους από τις βολές, πετυχαίνοντας συνολικά 31 ύστερα από 20 λεπτά.

Ο Παναθηναϊκός είχε 0/8 τρίποντα και 4/9 ο Ολυμπιακός. Οι ασίστ ήταν 5-10. Και ο Ολυμπιακός ήταν μπροστά στο σκορ, μόλις με 4 πόντους (31-35).

Προσέξτε την κατανομή των φάουλ στο πρώτο 20λεπτο.

Παναθηναϊκός: 3 ο Καλάθης, 3 ο Αντετοκούνμπο, 2 ο Γκιστ.

Ολυμπιακός: 4 ο Μιλουτίνοβ, 2 ο Σπανούλης, 2 ο Παπανικολάου, 2 ο Μάντζαρης, 2 ο Παπαπέτρου, 2 ο Στρέλνιεκς, 2 ο Μπόγρης!

Κάποια στιγμή, ο Παναθηναϊκός είχε 4 καλάθια και φάουλ, και 3 υπέρ του αντιαθλητικά! Τι συζητάμε, λοιπόν.

Ε, και στην τρίτη περίοδο, γίναμε μάρτυρες του απόλυτου 100%-0% υπέρ του Παναθηναϊκού και εις βάρος του Ολυμπιακού.

Βέβαια, είχε προηγηθεί η φραστική επίθεση "φουσκωτών" των γηπεδούχων σε παίκτες και προπονητικό επιτελείο του Ολυμπιακού. Έπεσαν νερά, πετάχτηκε μπουκάλι με τσίπουρο, και οι Αγγελόπουλοι αποφάσισαν να πάρουν την ομάδα και να επιστρέψουν στα αποδυτήρια. Σε μία τέτοια περίπτωση, δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Ή πας μέχρι τέλους, ή δεν κάνεις τίποτα. Η διακοπή επηρέασε απόλυτα τον Ολυμπιακό, που έκανε τρία λεπτά ζέσταμα πριν από την επανέναρξη του αγώνα, την ώρα που οι παίκτες του Παναθηναϊκού έκαναν τα σουτάκια τους επί ένα 20λεπτο.

Στην τρίτη περίοδο, ξεφτιλίστηκε κάθε έννοια του αθλητισμού. Ο Παναθηναϊκός έπαιζε κατς και στον Ολυμπιακό σφυρίζονταν τα πάντα στην άμυνα και... τίποτα στην επίθεση.

Στο 31-35, ο Παπανικολάου σούταρε τρίποντο. Η μπάλα βρισκόταν στην κάθοδο και ο Σίνγκλετον την έδιωξε, την ώρα που ετοιμαζόταν να μπει στο καλάθι. 

Στο 34-38, ο Λοτζέσκι εκτέλεσε βολές ύστερα από φάουλ που δόθηκε στον Μάντζαρη, το οποίο δεν έγινε ποτέ.

Στο 35-38, ο Πρίντεζης πόσταρε και έκανε το χουκ, ο Σίνγκλετον υπέπεσε σε ξεκάθαρο φάουλ, αλλά...

Στην αμέσως επόμενη άμυνα, η σπρωξιά και η γονατιά του Σίνγκλετον στον Πρίντεζη, μπροστά στα μάτια του Μάνου, έμεινε ατιμώρητη. Στη συνέχεια, ο Γκιστ έχασε κάρφωμα. Δόθηκε, όμως, τεχνική ποινή στον πάγκο του Ολυμπιακού, μετά τη διαμαρτυρία για το φάουλ του Σίνγκλετον.

Ο Ολυμπιακός χρειάστηκε 6 λεπτά για να πετύχει δίποντο. Με τόσο ξύλο, δεν μπορούσε καν να μπει στη ρακέτα.

Στο 44-43, ο ΜακΛίν τάπωσε τον Τζέιμς, αλλά οι διαιτητές "είδαν" φάουλ.

Ε, πόσο να αντέξει ο Ολυμπιακός. Κάποια στιγμή τα σουτ θα έμπαιναν και με δύο τρίποντα το σκορ έγινε 51-45.

Ήρθε και το 5ο φάουλ του Μιλουτίνοβ, 01:29 πριν από το τέλος της τρίτης περιόδου. Ο Σέρβος έπαιξε όλα και όλα 03:17. Η απόσταση από 4ο μέχρι το 5ο φάουλ ήταν 14 δευτερόλεπτα! Ανεπανάληπτη στοχοποίηση αθλητή στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού, όχι μόνο του ελληνικού μπάσκετ. Με το έμπαινε ο Νίκολα στο παρκέ, επέστρεφε στον πάγκο, μετά το πρώτο προκλητικό τρίλεπτο του αγώνα.

Με το τέλος του τρίτου δεκαλέπτου, οι βολές ήταν 27-16 (είχαν φτάσει και 27-14).

Η δουλειά είχε, ήδη, γίνει. Αποστολή εξετελέσθη.

Ο πρώτος γκαρντ του Ολυμπιακού που εκτέλεσε βολές ήταν ο Σπανούλης στο 32'. Μέχρι τότε, μόνο οι ΜακΛίν και Μπόγρης είχαν βρεθεί στη γραμμή. Ούτε καν κάποιο "τριαροτεσσάρι"! Για "κοντούς", ούτε λόγος.

Το παιχνίδι είχε πια κριθεί.

Και στο τελευταίο τρίλεπτο-τετράλεπτο, η κλασική διαιτητική συνταγή. Έχοντας στερήσει από τον Ολυμπιακό κάθε ελπίδα διεκδίκησης στα κομβικά σημεία της αναμέτρησης, έφεραν τη στατιστική σε μία ισορροπία (34-28 ήταν οι βολές στο τέλος και 27-27 τα φάουλ), με το νικητή να έχει ξεκαθαρίσει, προκειμένου το "χειρουργείο" να μην κάνει... μπαμ. Οι άνθρωποι είναι... επιστήμονες.

Θεωρώ όλα αυτά, που έγραψα, πολύ σημαντικά. Δεν έχουν γραφτεί πουθενά τόσο αναλυτικά (δεν... συγκινούν τους μπασκετικούς αναλυτές), αλλά ήταν υποχρέωση απέναντι στον εαυτό μου, τα εκατομμύρια των Ολυμπιακών, και φυσικά την ομάδα που αγαπώ.

Όλη η Ελλάδα είδε την αντιμετώπιση που είχε ο Ολυμπιακός και σε αυτήν τη σειρά των τελικών, με το πρώτο και πέμπτο παιχνίδι να προστίθενται στη λίστα των αμέτρητων σφαγών της ομάδας. Συν την εφεύρεση του Αναστόπουλου στο ΣΕΦ, στο δεύτερο ματς, όπου απαγορεύθηκε στον Ολυμπιακό να κυνηγήσει μέχρι το φινάλε τις όποιες πιθανότητες νίκης είχε.

Ο Γιώργος Πρίντεζης, ένα από τα καλύτερα "4άρια" στην Ευρώπη, είχε 12 κερδισμένα φάουλ σε 5 τελικούς και 18 εκτελεσμένες βολές.

Ο Σίνγκλετον; 27 κερδισμένα φάουλ και 29 εκτελεσμένες βολές!

Ο κορυφαίος εν ενεργεία παίκτης στην Ευρώπη, ο Βασίλης Σπανούλης, που στηρίζεται πολύ στο ένας εναντίον ενός και τη διείσδυση, είχε 15 κερδισμένα φάουλ και εκτέλεσε 16 βολές σε πέντε τελικούς. Τις 8, στον τέταρτο τελικό, στο ΣΕΦ. Στους υπόλοιπους τέσσερις τελικούς, εκτέλεσε μόλις δύο σε κάθε ματς και δεν πήρε τα φάουλ που του έγιναν.

Ο Τζέιμς; 31 κερδισμένα φάουλ και 37 εκτελεσμένες βολές!

Ενδεικτικά είναι αυτά τα δύο παραδείγματα. Συνέβησαν πολλά και σε αυτούς τους τελικούς.

Αν δεν πειράζουν, αυτά τα συγκλονιστικά στοιχεία, τους ίδιους τους πρωταγωνιστικές, τι να πω...Περιμένω μία δημόσια τοποθέτηση, αλλά μάταια.

Υπάρχει κάτι άλλο να συζητήσουμε;

Η παραχάραξη της ιστορίας του ελληνικού μπάσκετ συνεχίζεται. Ένας ακόμα τίτλος εκλάπη από τον Ολυμπιακό.

Παναγιώτης Γκαραγκάνης