Αυτή δεν ήταν η μόνιμη επωδός των Παναθηναϊκών, στα χρόνια που υποτιμούσαν τη νοημοσύνη μας και κατακτούσαν σκανδαλωδώς τον έναν πέτσινο τίτλο μετά τον άλλον; Το μπάσκετ είναι δίκαιο άθλημα και κερδίζει πάντα ο καλύτερος. Πώς γυρίζει ο τροχός, ε; Με μία διαφορά, όμως, τώρα. Κρυστάλλινα, μάγκικα, πειραιώτικα.
Ο Ολυμπιακός έπαιξε ως ομάδα και με την υγεία, τη συνοχή, τις αρχές του ως σύνολο, τον ελληνικό κορμό, και τη μεγαλύτερη ατομική και ομαδική του ποιότητα (χάρη στο βάθος που έχει το ρόστερ του και αναδεικνύει διαφορετικούς πρωταγωνιστές σχεδόν σε κάθε αναμέτρηση), διέλυσε για μία ακόμα φορά τον Παναθηναϊκό (ή... Αμερικαναϊκό) και το άναρχο μπάσκετ αλάνας των πράσινων. Τρίτη νίκη σε ισάριθμα παιχνίδια της φετινής σεζόν, έξι συνεχόμενες νίκες σε όλες τις διοργανώσεις, όγδοη σε έντεκα ευρωπαϊκούς αγώνες με τον αιώνιο αντίπαλο (8-3) και δωδέκατη επικράτηση επί εποχής Γιάννη Σφαιρόπουλου σε δεκαπέντε ματς (12-3). Πάει και το μπάσκετ, τελείωσε και αυτό, παντού θα προσκυνάτε τον Ολυμπιακό. Η πελατεία ανεβαίνει διαρκώς επίπεδο.
Κάθε φορά που χάνουν, πάντα κάτι φταίει. Πλέον, έχουν αρχίσει να μετράνε τις βολές (μία κουβέντα που απέφευγαν τα προηγούμενα χρόνια όπως ο διάβολος το λιβάνι), ενώ προφανώς για τη νέα ήττα στο ΣΕΦ φταίει και ο χιονιάς που πλήττει την Ελλάδα. Πιθανότατα, οι επτά ξένοι που έπαιξαν στο "καμίνι" του Θρύλου και οι οκτώ συνολικά του ρόστερ τους, αποδεικνύονται λίγοι. Υπάρχουν ακόμα τέσσερις θέσεις στη δωδεκάδα για να καλυφθούν από το εξωτερικό, οπότε υπάρχει ακόμα ελπίδα για αυτούς ενόψει της συνέχειας.
Οι Πρωταθλητές Ελλάδας διπλασίασαν τις νίκες τους επί του Παναθηναϊκού στη φετινή Ευρωλίγκα και βελτίωσαν το ρεκόρ τους στο 11-5. Στην Ευρωλίγκα, στους αγώνες Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός, δεν υπάρχουν "Τανατζήδες" και τα κριτήρια των διαιτητών είναι ίδια και για τις δύο ομάδες το βράδυ της Παρασκευής (6/1). Όπως έχω γράψει στο παρελθόν, ΤΣΣΚΑ Μόσχας, Ρεάλ Μαδρίτης και Φενέρμπαχτσε σφυρίζονται με διαφορετικά κριτήρια, αλλά επιστρέφω στο θέμα μας. Οι Σπανούλης και Πρίντεζης ήταν εμφανώς επηρεασμένοι από τους τραυματισμούς τους. Ο Βασίλης έκανε υπερπροσπάθεια (παίζοντας με μπανταρισμένο τον αριστερό προσαγωγό) ήταν για μία ακόμα φορά συνεπέστατος στη δημιουργία (7 ασίστ), σκοράροντας και 12 πόντους, ενώ ο Γιώργος μπορεί να ήταν άστοχος (2/10 σουτ), αλλά έδωσε τη δυνατότητα στον Παπαπέτρου να βρει χώρο και χρόνο, και να αρπάξει την ευκαιρία, κερδίζοντας περισσότερο χρόνο συμμετοχής (22 λεπτά έπαιξε ο "Παπ" και 18 ο "Πριντ"). Ο Ιωάννης ήταν ο καθοριστικός παράγοντας της νίκης, πετυχαίνοντας ένα σημαντικό τρίποντο προς το τέλος της τρίτης περιόδου και άλλους οκτώ μαζεμένους (δύο τρίποντα και ένα εντυπωσιακό coast to coast), μέσα σε ένα λεπτό (!), από το 36ο μέχρι το 37ο λεπτό. Σπουδαία απόδοση, που δεν αποτυπώνεται στα στατιστικά, είχε ένα ακόμα ελληνόπουλο, ο Κώστας Παπανικολάου, ο οποίος ήταν εκπληκτικός στην άμυνα. Προσωπική και ομαδική.
Ο Ολυμπιακός δεν ήταν καλός επιθετικά, αλλά η άμυνα ήταν όπως έπρεπε. Η ομάδα είναι χτισμένη σε στέρεες βάσεις και ο ελληνικός κορμός έκανε ξανά τη διαφορά, όπως και το ποιοτικότερο ρόστερ έναντι του αντιπάλου. Δείτε τι έπραξαν οι Έλληνες του Ολυμπιακού και τι οι λιγοστοί Έλληνες του Παναθηναϊκού. Σε αυτά τα ντέρμπι, το ελληνικό στοιχείο έχει τον πρώτο λόγο και συμπαρασύρει με την απόδοσή του, σε άμυνα και επίθεση, και τους ξένους. Οι ερυθρόλευκοι διαθέτουν περισσότερες προσωπικότητες στο παρκέ και έχουν αποκτήσει ψυχολογία και χαρακτήρα για αυτούς τους αγώνες, κάτι που πιστώνεται 100% στον Γιάννη Σφαιρόπουλο, ο οποίος έφερε αυτόν τον άνεμο αλλαγής, ηρεμίας και απελευθέρωσης, μετρώντας μία εντυπωσιακή επίδοση κόντρα στους πράσινους. Το 12-3, είναι πραγματικά εκκωφαντικό. Παράλληλα, ο 50χρονος προπονητής δικαιώνεται για την επιλογή του να μην αποκτήσει τελικά ο Ολυμπιακός ξένο "τεσσάρι" το περασμένο καλοκαίρι (αν και αρχικά η τάση ήταν διαφορετική), στηρίζοντας το ελληνικό στοιχείο της ομάδας. Τόσο χρόνο στο "4" δεν θα έβρισκε ποτέ ο Παπαπέτρου αν ερχόταν κάποιος ξένος, ενώ ούτε στο "3" θα έπαιζε πολύ λόγω του συνωστισμού στη συγκεκριμένη θέση (Παπανικολάου, Λοτζέσκι). Αν δικαιωθεί ο "Σφαιρό" και στην περίπτωση Γιανγκ, ο οποίος ανεβαίνει διαρκώς αγωνιστικά, και ο Ολυμπιακός έχει μία επιτυχημένη σεζόν σε Ελλάδα και Ευρώπη, τότε θα μιλάμε για την απόλυτη δικαίωση των επιλογών και των αποφάσεων του κόουτς.
ΥΓ1: Έρχεται και ο νοκ-άουτ ημιτελικός Κυπέλλου στο ΣΕΦ. Το θέλω πολύ αυτό το ματς. Για τους περισσότερους, το Κύπελλο έρχεται σε τρίτη μοίρα μετά το Πρωτάθλημα και την Ευρωλίγκα. Προφανώς και είναι έτσι, αλλά ουσιαστικά διακυβεύεται ένας τίτλος, τον οποίο θέλουμε να κατακτήσουμε για πρώτη φορά μετά το 2011.
ΥΓ2: Το ΣΕΦ είχε απίστευτο παλμό. Με δώδεκα χιλιάδες τρελαμένους οπαδούς στις εξέδρες. Ευχή, να είναι έτσι σε κάθε παιχνίδι από εδώ και πέρα.
ΥΓ3: Η ομάδα μπορεί να εξασφαλίσει το πλεονέκτημα έδρας στα πλέι-οφ, αλλά είναι τόσο απρόβλεπτη η φετινή διοργάνωση, για αυτό και πρέπει να συνεχίσουμε σεμνά και ταπεινά. Προσωπικά, θεωρώ μεγάλη υπόθεση για τον Ολυμπιακό να έχει μόλις μία ήττα περισσότερη από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, που έχει το τριπλάσιο μπάτζετ και θεωρείται από την πλειοψηφία ως το φαβορί της Ευρωλίγκας.
ΥΓ4: Είναι νωρίς ακόμα για να κριθεί ο Ουότερς, αλλά το πρώτο δείγμα είναι άκρως ενθαρρυντικό. Αγωνίστηκε με πέντε όλες και όλες προπονήσεις, χωρίς καλά-καλά να έχει προλάβει την εκμάθηση των συστημάτων. Και όχι μόνο αυτό: μπήκε στην τρίτη περίοδο, με το ματς να βρίσκεται στο όριο. Έπαιξε αμυνάρα στον Τζέιμς, τον οποίο κράτησε στους 4 πόντους για όσο αγωνίστηκε. Βοήθησε στο να επανακτήσει ο Ολυμπιακός το προβάδισμα, έδωσε ρυθμό στην ομάδα και δύο ασίστ, ενώ πέτυχε ένα τρίποντο (έχοντας και ένα κλέψιμο στο ενεργητικό του). Η λογική λέει πως θα είναι ακόμα καλύτερος στο μέλλον. Και ένα ακόμα credit στον Σφαιρόπουλο για την επιλογή στην κομβική θέση του πλέι-μέικερ. Ο Μπαρτζώκας, για παράδειγμα, πήρε τον Ρένφροε στην Μπαρτσελόνα και όταν ο Αμερικανός βάζει τρίποντο φωταγωγείται ολόκληρη η Βαρκελώνη. Ο Ντόμινικ και καλό σουτάκι έχει, και μπορεί να βοηθήσει στην οργάνωση και τη δημιουργία, αλλά και στην πίεση στην μπάλα.
ΥΓ5: Σε άλλη ομάδα, ο Γκριν θα είχε 18+ πόντους για πλάκα σε κάθε ματς. Χωρίς να εκβιάζει προσπάθειες, βάζει τα σουτ που πρέπει και είναι μετρημένος (θα μπορούσε να παίρνει τραβηγμένες προσπάθειες, αλλά δεν το κάνει), αλλά και ακριβής στις ενέργειές του. Και πάνω από όλα, έχει αντιληφθεί το ρόλο του και πως αν η ομάδα λειτουργεί καλά θα έχει αντίκτυπο η εικόνα της και στο δικό του παιχνίδι.
ΥΓ6: O δουλευταράς και μάγκας Γιάννης Σφαιρόπουλος, τους έχει πάρει το... σκαλπ. Εντός και εκτός παρκέ.
ΥΓ7: Γιάννη Μπουρούση, γερά, παρ' τους τα λεφτά (1,2 εκατομμύρια ευρχαχαχα). Ξανά, απλά, απαρατήρητος.
Παναγιώτης Γκαραγκάνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου