Κάποιοι έχουν ξεχάσει πότε προκρίθηκαν τελευταία φορά σε Final-4. Κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι αδικούνται συστηματικά στην Ευρωλίγκα, την ώρα που είναι η ομάδα με τις πιο κραυγαλέες διαιτητικές αποφάσεις υπέρ της και εκεί. Όταν έπαιρναν το τρόπαιο, όπως το έπαιρναν τέλος πάντων, η Ευρωλίγκα ήταν... ξηγημένη και η διαιτησία... σούπερ ουάου. Τώρα, η Ευρωλίγκα είναι... κακούργα και η διαιτησία... εχθρική επειδή έχουν φτάσει στο σημείο να πανηγυρίζουν μία νίκη στην έδρα της μικρομεσαίας Μάλαγα σαν να πήραν το ευρωπαϊκό και ενώ ο Ολυμπιακός έχει κερδίσει σχεδόν σε όλες τις έδρες της Ευρώπης (πλην Βαμβέργης) και πανίσχυρες ομάδες.
Είναι προφανές ότι ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος προσπαθεί να δυναμιτίσει το κλίμα και να φτάσει στα άκρα εν όψει των πλέι-οφ της Ευρωλίγκας. Εκεί που η ομάδα του θα έχει λογικά μειονέκτημα έδρας, ενώ βάσει της σκανδαλώδους διαιτητικής εύνοιας που έτυχε σε τρία συγκεκριμένα παιχνίδια (με Φενέρμπαχτσε, Ρεάλ Μαδρίτης και Ζαλγκίρις στο ΟΑΚΑ), δεν θα έπρεπε καν να βρίσκεται στην προνομιούχο οκτάδα. Ακόμα πονάει το χέρι του Κέβιν Πάνγκος της Ζαλγκίρις, από το χτύπημα του Γκιστ, σε ένα μη σφύριγμα που έκρινε ένα ολόκληρο παιχνίδι.
Ο Παναθηναϊκός είναι ο "μετρ" της προπαγάνδας στο άθλημα. Στοχοποιεί τον Ολυμπιακό και τη Φενέρμπαχτσε διεθνώς, επειδή είναι δύο από τις υποψήφιες ομάδες για να αντιμετωπίσει στα προημιτελικά του θεσμού (έχοντας το μειονέκτημα έδρας), αλλά πριν από την Τουρκία σε ποια ομάδα ήταν προπονητής ο Ομπράντοβιτς; Ο Σέρβος υπό την ανοχή των διαιτητών σε Ελλάδα και Ευρώπη έχει παρουσιάσει την πιο επιθετική άμυνα στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ, ξεπερνώντας κατά πολύ το δόγμα "άμυνα στο όριο το φάουλ". Τότε, ήταν για κάποιους "ο κορυφαίος προπονητής στον πλανήτη". Τώρα, είναι προπονητής στην ομάδα που ευνοείται περισσότερο στην Ευρωλίγκα. Αποφασίστε, ε... Μονά, ζυγά, μονόζυγα.
Η διοργανώτρια αρχή πρέπει να λάβει τα μέτρα της και να τιμωρήσει παραδειγματικά αυτό το αποκρουστικό φαινόμενο. Δεν γίνεται να στοχοποιείται με αυτόν τον ύπουλο τρόπο η κορυφαία ομάδα της δεκαετίας στην Ευρώπη. Ο Ολυμπιακός έχει καταβάλλει τεράστια προσπάθεια για να φτάσει στο σημείο να χειροκροτείται σε όποια ευρωπαϊκή πόλη έχει παίξει μπάσκετ. Με το δικό του τρόπο, χωρίς αλόγιστα χρήματα και με τον ελληνικό κορμό να είναι ο πρωταγωνιστής. Άλλοι έχουν στιγματιστεί από την προκλητική διαιτητική ασυλία και εύνοια. Όχι ο Θρύλος.
Η Ευρωλίγκα δεν είναι... ΕΣΑΚΕ, ούτε... ΕΟΚ, ούτε έχει πρόεδρο... Βασιλακόπουλο, ούτε έχει διαιτητές-"καμικάζι" στυλ Αναστόπουλου. Εδώ και 21 χρόνια έχουν κατακλέψει τον τόπο και ζητούν και τα ρέστα. Φανταστείτε, έτσι για την αλητεία, να στείλει ο Ολυμπιακός διεθνώς τα, άνευ προηγουμένου, αίσχη από τον τρίτο τελικό της ντροπής, το 2010. Δεν ξέρω πόσους ορόφους έχουν τα γραφεία της Ευρωλίγκας στην Ισπανία, αλλά αν οι αρμόδιοι δουν αυτόν τον αγώνα σε επανάληψη, θα... ψάχνουν μπαλκόνι για να φουντάρουν.
Κάποιοι έχουν στο αίμα τους να κάνουν το άσπρο-μαύρο. Κάποιοι δεν έχουν ζήσει πως είναι το συναίσθημα του σεβασμού και της καθολικής αποδοχής από όλα τα έθνη του κόσμου και όπου παίζεται μπάσκετ. Μόνο ο Ολυμπιακός έχει απολαύσει αυτήν την τιμή. Να χειροκροτείται όπου έχει αγωνιστεί και να έχει προσθέσει φιλάθλους που δεν έχουν καμία σχέση με την Ελλάδα, αλλά έχουν ταυτιστεί με τη μαχητική ψύχη και τα κατορθώματα των ερυθρόλευκων.
Το να μην σε υπολογίζει κανείς και να έχεις καταντήσει ο περίγελος στην κορυφαία ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση, τελικά είναι αβάσταχτο και... δύσπεπτο για κάποιους.
Παναγιώτης Γκαραγκάνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου