Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2019

Ό,τι κλέψανε, κλέψανε... Το θηρίο ξύπνησε και βρυχάται!

Κάλλιο αργά, παρά ποτέ, Παναγιώτη και Γιώργο Αγγελόπουλε. Το βράδυ της Τετάρτης (13/2), σεβαστήκατε τα περισσότερα από 300.000.000 ευρώ που έχετε δαπανήσει και επενδύσει στο τμήμα μπάσκετ για να πάρετε πίσω χλεύη επειδή δεν έχετε γίνει (και δεν θα γίνετε ποτέ) σαν τα μούτρα τους. Σεβαστήκατε τον λαό του Ολυμπιακού, τα εκατομμύρια των οπαδών του, που από το 1997 βλέπουν τους τίτλους να χάνονται και να... κλέβονται μαζικά επειδή έτσι γουστάρει η μεγαλύτερη παράγκα όλων των εποχών στον ελληνικό αθλητισμό. Το ξέσπασμα ήταν επιτακτικό. Οι διαμαρτυρίες έπρεπε να βρουν κάποιο αντίκρισμα και ας χάθηκε ο πρώτος στόχος της σεζόν. Άλλωστε, ήταν κάτι που είχε προαποφασιστεί και κανονιστεί. Αυτή πρέπει να είναι η τελευταία σφαγή. Αυτή πρέπει να είναι η τελευταία αδικία εις βάρος του μεγαλύτερου συλλόγου της χώρας.

Από το 1925, ο Ολυμπιακός δίνει τους αγώνες του πάντα μέσα στα γήπεδα, αλλά δεν υπήρχε άλλος δρόμος αντίδρασης σε αυτήν τη φαρσοκωμωδία που εξελίσσεται εδώ και 22 χρόνια και έχει... πιει το αίμα του ελληνικού μπάσκετ. Έχουν μαζευτεί πάρα πολλά σκηνικά και απόψε ξεχείλισε το ποτήρι. Η ομάδα δεν βγήκε από τα αποδυτήρια να παίξει το δεύτερο ημίχρονο μιας «σημαδεμένης» παρτίδας. Είναι μία «γενναία» απόφαση και πρέπει να έχει και συνέχεια στο Πρωτάθλημα. Συνέβη κάτι, λοιπόν, που έπρεπε να είχε γίνει πολλά χρόνια νωρίτερα, με τα αίσχη που έχουν διαδραματιστεί στο ΟΑΚΑ και από πλευράς επεισοδίων και από πλευράς διαιτητικών οργίων. Κλασικότερο παράδειγμα, ο 3ος τελικός της ντροπής, τη σεζόν 2009-2010, όταν Αναστόπουλος (είναι πάντα εκεί), Τανατζής και Χριστοδούλου είχαν κατακρεουργήσει τους κανονισμούς. Ο Ολυμπιακός, τότε, είχε ένα από τα μεγαλύτερα μπάτζετ της Ευρώπης, με πεντάδα Παπαλουκά, Τεόντοσιτς, Τσίλντρες, Κλέιζα και Βούιτσιτς (καμιά 20αριά εκατομμύρια ευρώ, δηλαδή, στο παρκέ) και έβλεπε τους τύπους με τα γκρι να «αποφασίζουν», χυδαία, ολόκληρους τίτλους. Ο κόμπος, όμως, έχει φτάσει προ πολλού στο χτένι. Δεν γινόταν άλλο να μας περνάνε για «μαλάκες». Αυτή, όμως, πρέπει να είναι μόνο η αρχή. Οι ιδιοκτήτες της ΚΑΕ Ολυμπιακός έχουν τον κόσμο με το μέρος τους γιατί πολύ απλά δεν πάει άλλο.Από το κλίμα που έχω «εισπράξει», οι οπαδοί της ομάδας είναι καθολικά μαζί τους. Αυτή η απόφαση πρέπει να έχει και συνέχεια. Είναι, πλέον, ιερή υποχρέωση. Ο Αναστόπουλος, ο Μάνος, και ο Παναγιώτου δεν πρέπει ποτέ ξανά να «διαιτητεύσουν» αγώνες του Ολυμπιακού. ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ. Όχι, όμως, μόνοι αυτοί. Κανένας Έλληνας διαιτητής ξανά. ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ. Μόνο ΞΕΝΟΙ. Με ξένους διαιτητές, το κόντερ γράφει double score στις νίκες (10-5)! Ας πάρουν ένα ακόμα «χάρτινο». Τόσα «χάρτινα» έχουν. Παναγιώτη και Γιώργο Αγγελόπουλε, σας ευχαριστώ που πήρατε επιτέλους αυτήν την απόφαση.

Το βράδυ της 13ης Φεβρουαρίου «βιάστηκε» για μία ακόμα φορά, ξεδιάντροπα, το ελληνικό μπάσκετ από αυτούς που το 1989 και το 1993 δεν είχαν κατέβει καν σε αγώνα μπάσκετ. Αυτή, όμως, πρέπει να είναι και η τελευταία. Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. Το θηρίο ξύπνησε και βρυχάται. Είναι εδώ. Όχι άλλη κλοπή, όχι άλλη αλητεία. Ένας υποβαθμισμένος θεσμός, που φυτοζωεί και απλά υπάρχει για να παίρνει μία συγκεκριμένη ομάδα έναν τίτλο κάθε χρόνο. Είναι τυχαίο, νομίζετε, πως από το 2013 και έπειτα, Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός δεν έχουν συναντηθεί ξανά σε τελικό Κυπέλλου; Τελικούς με ομάδα Α2 δίνουν και πανηγυρίζουν. Είναι όπως το λέει και το τραγούδι: «... στον καθρέφτη σου κοιτιέσαι και από μόνη σου αγαπιέσαι». Ένα «αποκούμπι» έχουν. Στο ποδόσφαιρο είναι ανύπαρκτοι και χρωστάνε παντού. Το ίδιο και τα ερασιτεχνικά τους τμήματα, που άλλα είναι διαλυμένα και άλλα προσπαθούν να ανέβουν στην πρώτη κατηγορία.

Ωστόσο, η ιστορία θα γράψει αμέτρητες κλοπές τίτλων. Ο γίγας Σπανούλης έχει κατακτήσει ένα Κύπελλο σε εννέα χρόνια καριέρας στον Ολυμπιακό. Ο Πρίντεζης, επίσης, έχει ένα, στο οποίο δεν είχε παίξει και πολύ. Μία «φουρνιά» Ελλήνων και ξένων παικτών, που θριαμβεύει κάθε χρόνο στην Ευρωλίγκα, έχοντας νικήσει σχεδόν παντού, δεν έχει κατακτήσει τα τρόπαια που δικαιούταν. Παικταράδες και προπονηταράδες έμειναν «άτιτλοι» και έφυγαν ως αποτυχημένοι από τον Ολυμπιακό γιατί έτσι θέλει το «σύστημα» και το «κατεστημένο». Ως εδώ, η «λαίλαπα».

ΤΟ «ΑΦΗΓΗΜΑ» ΤΩΝ «ΚΛΕΦΤΩΝ» ΚΑΙ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΩΝ «ΚΟΡΑΚΙΩΝ»

Δύο λάθη έγιναν σε αυτόν τον ημιτελικό. Το πρώτο: η ομάδα δεν έπρεπε να «κατέβει» καν σε ένα «σημαδεμένο» ματς με προαποφασισμένο αποτέλεσμα. Το δεύτερο: η ομάδα έπρεπε να φύγει από το γήπεδο στο 6ο δευτερόλεπτο. Τόσο απλά. Ακόμα και έτσι, όμως, η απόφαση των αδερφών Αγγελόπουλων είναι ιστορική και πρέπει οι ίδιοι να τη στηρίξουν με πράξεις. Και, φυσικά, να μην κάνουν πίσω.

Η «υπερασπιστική γραμμή» του «Φάρου» στέκεται στα λάθη και τα ποσοστά ευστοχίας του Ολυμπιακού, αλλά και τις ασίστ του Παναθηναϊκού! Ναι, ο Ολυμπιακός δεν έπαιξε καλά, αλλά πώς να παίξει; Δεν τον άφησαν να παίξει! Όπως συμβαίνει σχεδόν πάντα στο συγκεκριμένο γήπεδο, τα κριτήρια (που έλεγε ο τεράστιος Ίβκοβιτς) είναι διαφορετικά! Ο στόχος πάντα είναι να εκνευριστεί ο Ολυμπιακός και οι παίκτες του να χάσουν το μυαλό τους. Για αυτό και τα λάθη, για αυτό και η έλλειψη συγκέντρωσης. Όταν στα 6 δευτερόλεπτα, σφυρίζουν αυτό το φάουλ στον Τίμα, τότε καταλαβαίνεις τι πρόκειται να συμβεί στη συνέχεια.

Ρόμπες, δεν απευθύνεστε σε 5άχρονα. Το μήνυμα των γκρι ήταν ξεκάθαρο από την αρχή: «Ολυμπιακέ, απόψε δεν θα παίξεις άμυνα, όπως συμβαίνει πάντα στο ΟΑΚΑ. Από την πρώτη φάση του αγώνα, θα σφυρίζουμε εις βάρος σου κάθε επαφή στην άμυνα και την επίθεση. Θα σου χαλάσουμε το μυαλό. Θα σου γ@μ@σ@@μ@ την ψυχολογία και θα σου σπάσουμε τον τσαμπουκά από το πρώτο δευτερόλεπτο. Οι παίκτες σου θα τρώνε το ξύλο της αρκούδας και θα δείχνουμε «παίζετε» με τα χέρια για να σας σπάσουμε τα νεύρα. Η «αγαπημένη» μας ομάδα, θα παίζει άμυνα στο όριο του φάουλ και δεν θα δίνουμε τίποτα, ενώ όταν επιτίθεται κάθε επαφή θα τη δίνουμε φάουλ. Σε αυτό το παιχνίδι, έχουμε στοχοποιήσει τον Τίμα. Ο Παπανικολάου προέρχεται από ίωση και έτσι και αλλιώς νευριάζει εύκολα. Ο Τουπάν βγήκε από τη λίστα και ο Λετονός είχε... βομβαρδίσει το ΟΑΚΑ, στην Ευρωλίγκα. Οπότε, Γιάνις, ούτε μπάλα δεν θα πιάσεις!».

Ένα πρώτο ημίχρονο, με τα φάουλ να είναι 5-13! Πρώτο φάουλ των γηπεδούχων, στο 5ο και το 7ο λεπτό, αντίστοιχα, κάθε περιόδου! Ένας ημιτελικός Κυπέλλου Ελλάδας, τελείωσε στα 6 δευτερόλεπτα! Πρώτη επαφή και φάουλ! Τρία ομαδικά φάουλ σε 28 δευτερόλεπτα! Νέα σελίδα του «Φάρου» στο βιβλίο με τα ρεκόρ Γκίνες. Παγκόσμιο ρεκόρ: 3 ομαδικά φάουλ σε 28 δευτερόλεπτα! Ο καθρέφτης, όμως, είναι η Ευρωλίγκα. Εκεί, κάποιος είναι ΔΩΔΕΚΑΤΟΣ σε σύνολο ΔΕΚΑΕΞΙ ΟΜΑΔΩΝ.

Πάντως, το πιο χυδαίο από όλα σε αυτόν τον ημιτελικό ήταν η κίνηση του Γιαννακόπουλου να αφήσει ένα κόκκινο στρινγκ στον άδειο πάγκο του Ολυμπιακού. Κάθε σύλλογος, κάθε ομάδα, έχει τον ιδιοκτήτη που του αξίζει. Το ΣΕΦ, πάντως, πρέπει να το ξαναδεί μόνο μέσα από φωτογραφία. Στη... 2η θέση της χυδαιότητας βρέθηκε το «υφάκι» των τριών γκρι. Πόζαραν με χάρη στο φακό, πριν από το τζάμπολ, ενώ στις «αποφάσεις» τους έδειχναν να το ευχαριστιούνται! Υπεδείκνυαν με ζήλο και στυλ (χέρια και πόδια στον αέρα, σπριντάκια για να μη... χάσουν ούτε φάση!) τις παραβάσεις εις βάρος του Ολυμπιακού και σε αυτές των γηπεδούχων, κουνούσαν προκλητικά τα χέρια και έδειχναν να συνεχιστεί ο αγώνας. ΑΗΔΙΑ. Πολιτεία, πού είσαι; Ακούς; Βλέπεις;

Αντί επιλόγου... Δεν είναι όλες οι φάσεις, μόνο αυτές που πρόλαβα να σημειώσω γιατί σε κάποιες στιγμές έφευγε το στυλό από τα χέρι. Τα στοιχεία είναι συγκλονιστικά.

Α' περίοδος


Ο Ολυμπιακός συμπλήρωσε 3 ομαδικά φάουλ, 28 δευτερόλεπτα μετά το τζάμπολ!

«Φάουλ» στον Τίμα στα 6 δευτερόλεπτα! Οι παίκτες, ούτε τη θέση τους στην άμυνα, δεν είχαν προλάβει να πάρουν.

Δεύτερο «φάουλ» στον Τίμα στα 19 δευτερόλεπτα! Ο Λετονός πήγε στον πάγκο και «ακυρώθηκε» για ολόκληρο το υπόλοιπο ματς. Είναι σουτέρ και τέτοιοι παίκτες αν βάλουν το πρώτο σουτ φτιάχνουν την ψυχολογία τους. Σε αυτόν τον ημιτελικό, δεν έπιασε καν την μπάλα στο ξεκίνημα! Στο ματς του ΟΑΚΑ, στην Ευρωλίγκα, ο Τίμα είχε 17 πόντους με 5/6 τρίποντα (είχε ξεκινήσει με 5/5).

Τρίτο ομαδικό «φάουλ» στον Ολυμπιακό στα 28 δευτερόλεπτα! Ο Γουέμπερ, απλά, «ανάσαινε».

Σε αυτό το ματς, ήταν γραφτό ξανά να μην παίξει άμυνα ο Ολυμπιακός. Δεν υπάρχει αγώνας μπάσκετ, όταν στη μία πλευρά σφυρίζονται όλες οι επαφές στα πρώτα 28 δευτερόλεπτα και γενικότερα στο ματς, την ώρα που στην άλλη πλευρά επιτρέπεται το «ξύλο»!

Λέι-απ του Μιλουτίνοβ, έγινε φάουλ στον Σέρβο σέντερ, τίποτα…

Το 1ο ομαδικό φάουλ του Παναθηναϊκού σφυρίχθηκε στο 05:50!

Τέταρτο ομαδικό «φάουλ» στον Ολυμπιακό στο 05:28. Ο Παπανικολάου δεν έκανε κανένα φάουλ στον Παπαπέτρου, ο οποίος πέτυχε καλάθι και πήγε στη γραμμή των βολών.

Στο 04:23, τα φάουλ ήταν 2-4.

Ο Βουγιούκας «γκρέμισε» τον Μιλουτίνοβ, ο οποίος συγκράτησε την μπάλα σε αμυντικό ριμπάουντ και σηκώθηκε όρθιος, διατηρώντας τον έλεγχο.

Σε κάποια άλλη φάση, ο Παπαπέτρου κέρδισε «φάουλ» από τον… αέρα.

Ατομική ενέργεια του ΛεΝτέι, ξεκάθαρο φάουλ στο μπάσιμο, έρμπολ, τίποτα…

02:08 Τεχνική ποινή στον Παπανικολάου από τον Μάνο, για φάουλ που του έγινε από τον Παπαπέτρου και δεν καταλογίστηκε, ο Ολυμπιακός συμπλήρωσε 5 ομαδικά φάουλ.

02:01 Σφυρίχτηκε και ένα ανώδυνο φάουλ στον Παναθηναϊκό (3-5 τα φάουλ).

Β' περίοδος

Άρχισε το δεύτερο δεκάλεπτο και έχουμε την ίδια ιστορία:

Φάουλ ο Μιλουτίνοβ («επιθετικό») στα 9 δευτερόλεπτα (09:51)!

Δεύτερο ομαδικό φάουλ για τον Ολυμπιακό στο 09:35!

Τρίτο ομαδικό φάουλ για τον Ολυμπιακό στο 06:52 επειδή ο Γκος έκανε box out στον Μήτογλου για να πάρει το αμυντικό ριμπάουντ. «Απόφαση», που θα μείνει στην ιστορία.

Λέι-απ του Στρέλνιεκς, καθαρό φάουλ, τίποτα.

Τέταρτο ομαδικό φάουλ για τον Ολυμπιακό, στο 05:39, το 4ο του Τίμα!

Στο 16ο λεπτό, τα φάουλ ήταν 3-10!

Το 1ο ομαδικό φάουλ στον Παναθηναϊκό καταλογίστηκε στο 03:18! Κάπου στο 18ο λεπτό, δηλαδή. Για τα μάτια του κόσμου.

03:01 Ο Ολυμπιακός συμπλήρωσε 5 ομαδικά «φάουλ».

Ατομική ενέργεια και λέι-απ του Γουέμπερ, με παίκτη κρεμασμένο πάνω του, η μπάλα στο καλάθι. Κανένα φάουλ, φυσικά.

01:59 «Φάουλ» του Μιλουτίνοβ στο σκριν, σε επιθετικό play, 1-6 τα φάουλ. Στην άλλη πλευρά, τα σκριν είναι… κανονικά!

Καραμπινάτο φάουλ του Γκιστ στον Σπανούλη στο hedge out, «παίζετε» από τους διαιτητές, σηκώνοντας τα χέρια επιδεικτικά σαν να λένε το «… βλέπουμε, αλλά παίξε»!

Κάπου στη β' περίοδο, ο Πρίντεζης σούταρε 2 βολές.

Απεγνωσμένα, ο Μπλατ ρωτούσε τον Αναστόπουλο, στο 19′, πώς είναι δυνατόν ο Παναθηναϊκός να έχει ένα ομαδικό φάουλ μέχρι εκείνη τη στιγμή.

Βολές
Α' δεκάλεπτο: 4-0
Β' δεκάλεπτο: 6-2
Σύνολο: 10-2

Φάουλ
Α' δεκάλεπτο: 3-6
Β' δεκάλεπτο: 2-7
Σύνολο: 5-13

ΥΓ: Παναθηναϊκός, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, «μία γροθιά». Όλοι γράφουν για όλα και όλους! Εκεί, τους έχεις καταντήσει, Ολυμπιακέ. Βυθισμένους στο κόμπλεξ και την ανυπαρξία τους.

Τρίτη 12 Φεβρουαρίου 2019

Μήνυμα προς καλαθοσφαιριστές του Ολυμπιακού: Παίξτε για τον Παναγιώτη και τον Γιώργο Αγγελόπουλο

Είτε ο Ολυμπιακός κερδίσει, είτε χάσει σε αυτόν τον "σημαδεμένο" ημιτελικό του Κυπέλλου Ελλάδας, η ουσία είναι μία. Από τις 4 Ιανουαρίου και την καθολική επικράτηση επί του Παναθηναϊκού στο ΣΕΦ για την Ευρωλίγκα, εξελίσσεται μία κακόγουστη παράσταση με πρωταγωνιστή τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο. Ένας υποβαθμισμένος θεσμός, που υπάρχει μόνο για να παίρνει κάτι ο Παναθηναϊκός ως σύλλογος στο τέλος κάθε σεζόν, έχει αναχθεί σε αγώνα do or die από τους πράσινους και τον ιδιοκτήτη του. Με stories για αγρίους στο Instagram και διαρκείς ιντερνετικές προκλήσεις.

Όλα είναι προαποφασισμένα και κανονισμένα. Αυτό, όμως, που, προσωπικά, με αηδιάζει, είναι τα χτυπήματα κάτω από τη μέση προς τον Ολυμπιακό και τους ιδιοκτήτες του, Παναγιώτη και Γιώργο Αγγελόπουλο. Πλήττεται ένας ολόκληρος οργανισμός, πλήττονται, όμως, παράλληλα και εκατομμύρια φιλάθλων. Μιλάμε για δύο ανθρώπους, που έχουν δαπανήσει περισσότερα από 300.000.000 ευρώ στο τμήμα μπάσκετ και αυτή η απίστευτη επένδυση δεν έχει βρει ανταπόκριση σε τίτλους επειδή η τράπουλα και τα χαρτιά στο ελληνικό μπάσκετ είναι σημαδεμένα και οι τίτλοι δεν παίζονται επί ίσοις όροις.

Ξαφνικά, εδώ και ενάμιση μήνα, έχει στηθεί ένα τρισάθλιος μηχανισμός λάσπης, με μοναδικό σκοπό να διασπάσει την ομάδα πριν από την τελική ευθεία της σεζόν, όπου ο Ολυμπιακός διεκδικεί και τους τρεις στόχους του. Ξέχωρα από τη δικαστική μάχη των Αγγελόπουλων με τον πατέρα τους, όπου κανένας δεν έχει το δικαίωμα ανάμειξης, αλλά έχει γίνει "μνημείο εκμετάλλευσης", "πληροφορούμαστε" πως υπάρχει καθυστέρηση στις πληρωμές των παικτών του Ολυμπιακού. Λες και στις άλλες ομάδες και συγκεκριμένα στον Παναθηναϊκό πληρώνονται όλοι στην ώρα τους. Εκεί, εκκρεμούν μέχρι και δικαστικές αποφάσεις και αποζημιώσεις που ακόμα δεν έχουν δοθεί σε πρώην παίκτες και προπονητές.

Το χυδαιότερο όλων, όμως, ήταν αυτό που συνέβη την περασμένη Κυριακή (10/2). Τρεις ημέρες πριν από το νοκ-άουτ ματς, βγήκε "ξαφνικά" στη δημοσιότητα (προϊόν υποκλοπής, αλλά ποιος μπλέκει με αυτά τώρα, ε...) ένα μήνυμα του Γιώργου Πρίντεζη προς τους Έλληνες συμπαίκτες του, μέσω κινητού τηλεφώνου, που λέει ότι δεν αντέχει άλλο και σκοπεύει να τα παρατήσει. Οι τύποι έχουν μελετήσει τα πάντα. Στόχος τους ήταν να κάνουν άνω-κάτω τον Ολυμπιακό στο βωμό της κατάκτησης ενός τροπαίου, που μόνο στην Ελλάδα "παίζεται" έτσι. Στις περισσότερες χώρες, πραγματοποιείται κάθε χρόνο μία γιορτή του μπάσκετ, σε ουδέτερα και γεμάτα γήπεδα, με Final-4 ή Final-8, αλλά στην Ελλάδα, της ΕΟΚ, του ΕΣΑΚΕ, και της ΚΕΔ, το πράγμα έχει ξεφτιλιστεί.

Όσο για το περιεχόμενο του μηνύματος; Κανένας δεν έχει χάσει τα χρήματά του από τον Ολυμπιακό. Σε όλα τα αθλήματα. Κάποτε, όταν άρχισε η οικονομική εξυγίανση του Ερασιτέχνη, με τον Μιχάλη Κουντούρη να αναλαμβάνει να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα, οι παίκτες του πόλο για παράδειγμα, με πολλά χρωστούμενα στην πλάτη, έπαιζαν για 1000 ευρώ τον μήνα και ποτέ δεν σκέφτηκαν να κάνουν αποχή από τους αγώνες. Με στενοχώρησαν τα όσα είπε ο Γιώργος Πρίντεζης γιατί τον έχω ψηλά στη συνείδησή μου και μου χάρισε μία από τις πιο όμορφες και συνάμα ανατριχιαστικές στιγμές στη ζωή μου. Περιμένω να μιλήσει δημόσια και σοβαρά προκειμένου να εξηγήσει τι συνέβη. Πάνω από όλα, όμως, πρέπει να βρεθεί ο ρουφιάνος, ο οποίος θα τιμωρηθεί κάποια στιγμή από την ίδια τη ζωή.

Ο Ολυμπιακός ως σύλλογος, ο ιστορικότερος και ενδοξότερος της χώρας, πρέπει να παίζει παντού και πάντα για τον λαό του, και, φυσικά, το σήμα στην καρδιά και την ερυθρόλευκη ριγωτή φανέλα. Για τα εκατομμύρια των οπαδών του, που όταν αγωνίζεται ο Θρύλος σταματάει ο χρόνος. Αυτήν τη φορά, όμως, η ομάδα μπάσκετ, ο Ντέιβιντ Μπλατ και οι παίκτες του, πρέπει να δώσουν το κάτι παραπάνω, παίζοντας κυρίως για δύο ανθρώπους. Τους Παναγιώτη και Γιώργο Αγγελόπουλο. Κόντρα σε όλους και όλα, κόντρα σε ένα ολόκληρο "σύστημα", πρέπει να τα δώσουν όλα για τους ιδιοκτήτες του τμήματος, που δέχονται το τελευταίο διάστημα ανελέητα χτυπήματα κάτω από τη ζώνη, που όσα χρήματα και να έχεις, είναι ύπουλα και δεν αντέχονται εύκολα. Συσπειρωθείτε, νικήστε, κλείστε τους το σπίτι...

Ορισμός-ντροπή στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού

Το τελευταίο επεισόδιο μιας σκηνοθετημένης ιστορίας για ένα θεσμό που προκαλεί μόνο οίκτο, ήρθε με τις σφυρίχτρες αυτού του αγώνα. Ο Ολυμπιακός πηγαίνει σαν πρόβατο για σφαγή σε ένα ακόμα παιχνίδι στην έδρα του Παναθηναϊκού. Ο ορισμός (και όχι κλήρωση) της διαιτητικής τριάδας αποτελεί ντροπή όχι μόνο για το μπάσκετ, αλλά γενικότερα για τον ελληνικό αθλητισμό. Δεν μιλάει κανείς, αλλά αν είχαν γίνει αυτά τα σκάνδαλα στην εποχή της παντοκρατορίας του Ολυμπιακού στο ποδόσφαιρο, θα είχε ξεσηκωθεί το σύμπαν.

Προσωπικά, περίμενα σίγουρα τους Αναστόπουλο και Μάνο, και ότι θα βάλουν έναν ψιλοαδιάφορο ως τρίτο, που δεν θα πάρει και πολλά σφυρίγματα. Η φαντασία, όμως, συγκεκριμένων προσώπων, έχει περάσει σε άλλο επίπεδο και η διαιτητική τριάδα αποτελεί τεράστια πρόκληση εις βάρος του Ολυμπιακού. Βασικά, οι τύποι το τερμάτισαν. Η πιο πράσινη τριάδα όλων των εποχών, καθώς ως τρίτος ορίστηκε ο γνωστός "ίνσταγκραμερ" Παναγιώτου! Είναι οι τρεις διαιτητές, που "πρεσβεύουν" σε απόλυτο βαθμό τη μεγαλύτερη παράγκα, που έχει υπάρξει στον ελληνικό αθλητισμό και έχει διαλύσει το ελληνικό μπάσκετ, οι αγώνες του οποίου διεξάγονται πια μεταξύ συγγενών και φίλων, χωρίς κανένα ενδιαφέρον. Ένας για κάθε απουσία (Λάνγκφορντ, Λοτζέσκι, Παππάς). Οι άνθρωποι έχουν υπολογίσει τα πάντα.

Με κάποιο τρόπο, ο Παναθηναϊκός πρέπει να ξεπεράσει την άθλια σεζόν που κάνει στην Ευρωλίγκα, την ώρα που έχει να πάρει γεύση Final 4 από το μακρινό 2012. Έπειτα από 22 αγωνιστικές στην κανονική διάρκεια, ο Παναθηναϊκός είναι 12ος. Απέχει 2 νίκες από την προνομιούχο 8άδα και σε σύνολο 16 ομάδων, οι 13 έχουν περισσότερες εκτός έδρας νίκες από εκείνον! Ακόμα και η 14η Γκραν Κανάρια, έχει 2, την ώρα που ο Παναθηναϊκός έχει ρεκόρ 1-10 μακριά από το ΟΑΚΑ! Όλα αυτά, κάπως πρέπει να "μακιγιαριστούν". Και ο ξεπεσμένος θεσμός του Κυπέλλου Ελλάδας, είναι ό,τι πρέπει. Το ίδιο το ελληνικό μπάσκετ έχει υποβαθμίσει το προϊόν του και τη συγκεκριμένη διοργάνωση. Δεν το παίζω "ιστορία", προφανώς και θέλω το Κύπελλο Ελλάδας, ακόμα και κάτω από αυτές τις συνθήκες.

Με λίγα λόγια, το "σύστημα" θέλει να εξισορροπήσει και να εξισώσει τις πορείες των δύο "αιωνίων" στην τρέχουσα σεζόν, αλλοιώνοντας την πραγματικότητα. Σε ένα δικό τους ΜΜΕ, άλλωστε, στις 5 Φεβρουαρίου γράφτηκε το εξής αμίμητο: "Έτσι όπως είναι η κατάσταση και για τον Ολυμπιακό και για τον Παναθηναϊκό, άπαντες έχουν αντιληφθεί ότι οι μοναδικοί τίτλοι που μπορούν να διεκδικήσουν είναι οι εντός των τειχών και εκτός να είναι όσο πιο πολύ, σε χρονική διάρκεια, ανταγωνιστικοί γίνεται. Οι εποχές των παχιών αγελάδων πέρασαν, guys!". Παρά την αλλαγή φιλοσοφίας σε αγωνιστικό στυλ και ρόστερ, ο Ολυμπιακός παραμένει ανταγωνιστικός χάρη στη φανέλα του στο κορυφαίο επίπεδο της Ευρώπης και αυτό όχι μόνο πονάει, αλλά και ενοχλεί! Οι "ερυθρόλευκοι" τρέχουν ένα αρνητικό σερί στην Ευρωλίγκα, με τρεις συνεχόμενες ήττες, βρίσκονταν περισσότερο στην 5η θέση, αλλά ποτέ δεν έπεσαν κάτω από την 6η θέση, και έχουν ακόμα θετικό συντελεστή νικών (12-10). Παλεύουν ακόμα και για το πλεονέκτημα έδρας, όμως και η 5η θέση δεν είναι απαγορευτική για την πρόκριση στο Final-4. Πώς, λοιπόν, μία ομάδα που έχει ακόμα ελπίδες για την 4η θέση εξισώνεται με μία άλλη ομάδα, που είναι 12η και καταϊδρωμένη, με ρεκόρ 9-13... Η προπαγάνδα του... Φάρου, στα "καλύτερά" της.

Και κάτι τελευταίο. Επειδή το "αφήγημα του πόνου" στο ποδόσφαιρο από το 1996 μέχρι το 2017 ήταν το "Παπουτσέλειο πέναλτι", που για μένα εξ αρχής ήταν πέναλτι, ρωτάω: πόσα ντέρμπι Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός διαιτήτευσε ο Παπουτσέλης στην καριέρα του και πόσα ντέρμπι έχει διαιτητεύσει ο Αναστόπουλος; Όλη τους η προπαγάνδα, ξεσκεπάζεται στο ρητορικό ερώτημα που έθεσα νωρίτερα.

Παναγιώτης Γκαραγκάνης