Τον προηγούμενο αιώνα, ο Γάλλος Ακαδημαϊκός Ζαν-Ζακ Σεβαλιέ είχε υποστηρίξει κάτι πολύ εύστοχο για την προπαγάνδα και τις επιπτώσεις της: "Η προπαγάνδα βασιλεύει, η προπαγάνδα θριαμβεύει. Τα διαποτίζει όλα, τα παραμορφώνει όλα, όλα είναι προπαγάνδα. Από εδώ και εμπρός, αυτή κανονίζει τη σκέψη, τις αντιδράσεις, τη δραστηριότητά μας".
Το μπασκετικό τμήμα του Ολυμπιακού έχει ταλαιπωρηθεί πολύ στο παρελθόν και αντιμετωπίζεται ιστορικά με σκληρό (και άδικο) τρόπο (ακόμα και από οπαδούς της ομάδας), κυρίως επειδή υστερεί σε τίτλους εντός συνόρων. Άλλωστε, έχει διαπραχθεί μία άνευ προηγούμενου παραχάραξη της ιστορίας από εξωγενείς παράγοντες και οι Πειραιώτες δεν έχουν στην τροπαιοθήκη τους τα τρόπαια που έπρεπε και μπορούσαν να έχουν. Τη δεδομένη χρονική στιγμή, λοιπόν, η ομάδα χρειάζεται τη στήριξη του λαού της, περισσότερο από ποτέ άλλοτε. Συνιστώ ψυχραιμία και να μην μπει κανείς στο τρυπάκι να παίξει το παιχνίδι όλων εκείνων που θέλουν να δουν διαλυμένο τον Ολυμπιακό, ταλανισμένο από σοβαρά εσωτερικά προβλήματα. Το νου μας...
Η με κάθε τρόπο και μέσο συστηματική προσπάθεια μονόπλευρου επηρεασμού της κοινής γνώμης, από τον επώνυμο οπαδό και τον "στρατό" του, είναι φυσικό επακόλουθο να έχει επηρεάσει σημαντική μάζα των οπαδών του Ολυμπιακού. Κάποιοι, που δεν ασχολούνται και πολύ με το μπάσκετ, είναι αναμενόμενο να ισχυριστούν "πού πάμε με τον Τσέρι...", την ώρα που "ο αιώνιος αντίπαλος φέρνει από το ΝΒΑ τον Φριντέτ και τον Τζόνσον, ο οποίος μετράει δεκαετή παρουσία στο κορυφαίο Πρωτάθλημα του πλανήτη". Αυτή η άποψη καταγράφεται και μπολιάζει με αρνητικότητα το "ερυθρόλευκο" κοινό. Λεπτομέρεια; Ο Φριντέτ, με εξαίρεση ένα μικρό διάστημα δύο εβδομάδων φέτος, έπαιζε στην Κίνα την τελευταία τριετία. Ο Τζόνσον έχει αγωνιστεί εννέα σεζόν στο ΝΒΑ. Προπαγάνδα, ακόμα και στην προϋπηρεσία ενός αθλητή, την οποία μπορεί να μάθει κάποιος με μία απλή αναζήτηση στο ίντερνετ.
Το τελευταίο αφήγημα της προπαγάνδας και της πράσινης παράγκας έχει να κάνει με τη... λάμψη της νέας Basket League! Έγινε και η κλήρωση με την ομάδα Χ να... ξεχωρίζει. Οι δύο ομάδες που υποβιβάστηκαν αγόρασαν ΑΦΜ και παρέμειναν στο χειρότερο Πρωτάθλημα της Ευρώπης, ενώ άλλες τέσσερις-πέντε ομάδες φυτοζωούν και, προς το παρόν, έχουν μόνο προπονητή! Τι και αν ο βασικός χορηγός του περασμένου Πρωταθλήματος την... έκανε με ελαφρά πηδηματάκια; Τι και αν η Cosmote έκοψε τη χορηγία της για το προϊόν; Όλα καλά! Η Basket League της καινούργιας σεζόν θα είναι... καλύτερη χωρίς την παρουσία του Ολυμπιακού! Αυτά γράφουν και δεν ντρέπονται καθόλου. Και κάποιοι δικοί μας, δυστυχώς, "τσιμπάνε", την ώρα που το ελληνικό μπάσκετ οδεύει προς την πλήρη διάλυση και ανυπαρξία με μαθηματική ακρίβεια.
Και εγώ θέλω την κατάκτηση και άλλων ευρωπαϊκών τίτλων, αλλά πρέπει όλοι να συνειδητοποιήσουμε πως η διοικητική ηγεσία του μπασκετικού τμήματος πήρε μία γενναία απόφαση: να γκρεμίσει επιτέλους (και με κάθε κόστος) την παράγκα στο ελληνικό μπάσκετ. Κυριολεκτικά, κόντρα σε όλους και όλα. Και ο αγώνας είναι μακρύς και επίπονος. Στα δικά μου μάτια, η σπουδαιότερη είδηση του φετινού καλοκαιριού είναι ο στόχος της κατασκευής γηπέδου στο Ελληνικό, που θα γίνει το απόλυτο μπασκετικό γήπεδο της Ευρώπης. Προς το παρόν, πάντως, το ζητούμενο είναι να επιστρέψει η ομάδα στην κανονικότητα και να αποκαταστήσει το γόητρο και τη φήμη της, που επλήγησαν μετά τη διαρροή του παράνομου ηχητικού, μέσω του οποίου γιγαντώθηκε ένα πρόβλημα με τις καθυστερήσεις πληρωμών, που αντιμετωπίζει το 90% των ευρωπαϊκών συλλόγων. Από τον Ολυμπιακό κανένας δεν έχει χάσει τα χρήματά του. Λόγω μιας οικογενειακής διαμάχης προέκυψε ένα θέμα ρευστότητας, αλλά, πλέον, το ζήτημα επιλύεται και σύντομα θα αποτελεί οριστικά παρελθόν.
Παράλληλα, δεν πρέπει να ξεχνάμε κάτι πολύ σημαντικό. Ξέχωρα από τα οικονομικά δεδομένα, που έχουν ξεφύγει σε κάποιες χώρες με πολύ μικρότερο φορολογικό συντελεστή, η ΤΣΣΚΑ, η Ρεάλ Μαδρίτης, η Μπαρτσελόνα, η Φενέρμπαχτσε, η Αναντολού Εφές, παίζουν σε υγιείς Λίγκες, όπου γνωρίζουν ότι η τράπουλα δεν είναι σημαδεμένη και ότι έχουν ίσες πιθανότητες για την κατάκτηση του Πρωταθλήματος και του Κυπέλλου. Ο Ολυμπιακός ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ να φτάσει ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ. Εδώ και πόσα χρόνια λέγαμε ότι πρέπει να γίνει κάτι τέτοιο; Ο Ολυμπιακός αποφάσισε να έρθει σε ρήξη με το κατεστημένο. Ο Δ. Γιαννακόπουλος μπορεί να πανηγυρίζει ότι... έριξε μόνος του τον Ολυμπιακό (ούτε στον αιώνα τον άπαντα δεν μπορεί να γίνει αυτό), αλλά η πραγματικότητα είναι πως ο Ολυμπιακός και η διοικητική ηγεσία του τήρησαν απόλυτα τις δεσμεύσεις τους και δεν υποχώρησαν. Αν το ελληνικό μπάσκετ δεν αλλάξει και δεν μετατραπεί σε ένα αξιόπιστο και υγιές προϊόν, τότε οι "πράσινοι" θα συνεχίσουν να παίζουν μόνοι τους.
Ειλικρινά, δεν ξέρω πώς θα αντιδρούσα αν ήμουν στη θέση των Παναγιώτη και Γιώργου Αγγελόπουλου. Με δαπάνη ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΩΝ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ ΕΥΡΩ (ΠΑΝΩ ΑΠΟ 300.000.000), σε δεκαπέντε χρόνια, έχουν δει την αγαπημένη τους ομάδα να κατακτά 3 Πρωταθλήματα και 2 Κύπελλα Ελλάδας. Εσείς θα ήσασταν ακόμα στον Ολυμπιακό; Θα πετάγατε τα χρήματά σας σε ένα βαρέλι χωρίς πάτο; Πολύ αμφιβάλλω. Προσωπικά, μετά το δεύτερο ή τρίτο χρόνο αδικίας, θα διέλυα το σύμπαν. Η ηθική επιβράβευση αυτών των δύο ανθρώπων ήρθε στην Ευρώπη με τα δύο συνεχόμενα Κύπελλα Πρωταθλητριών. Δύο σερί κατακτήσεις, με την ανατροπή του αιώνα στον τελικό της Πόλης και το απόλυτο μπάσκετ όλων των εποχών σε Final-4 Ευρωλίγκας. Δημιούργησαν μία ομάδα που κέρδισε τον σεβασμό όλων και χειροκροτήθηκε σε όποιο γήπεδο και αν έπαιξε, παρά το γεγονός πως το μπάτζετ μειώθηκε αισθητά. Έφτιαξαν ία ομάδα, που συμμετείχε για τελευταία φορά σε ευρωπαϊκό τελικό πριν από μόλις δύο χρόνια (συνολικά 6 Final-4, 4 τελικοί Ευρωλίγκας και 2 κατακτήσεις, την τελευταία δεκαετία), σε μία Ελλάδα που δεν έχει καταρρεύσει μόνο οικονομικά, αλλά κυρίως ηθικά. Ο Θρύλος βρίσκεται στην ελίτ του ευρωπαϊκού μπάσκετ και εκεί θα παραμείνει.
Η προπαγάνδα, λοιπόν, το μόνο που ξέρει να κάνει, είναι να απαξιώνει, να απαξιώνει, να απαξιώνει... Όταν, όμως, τελειώνει κάποιο συμβόλαιο παίκτη του Ολυμπιακού, τρέχει να τον αποκτήσει. Φέτος, ήταν ο Στρέλνιεκς και ο Τουπάν, αλλά έμεινε με την όρεξη. Ήδη, έχει αρχίσει να αιωρείται μία φημολογία ακόμα και για τον Μιλουτίνοβ, ένα χρόνο πριν από τη λήξη του συμβολαίου του. Πώς γίνεται οι... λούζερς και οι... καρπαζίερς να έχουν για μία ακόμα φορά τέτοια ζήτηση; Αφού είναι... χειρότεροι από αυτούς του Παναθηναϊκού. Οι "απαξιωμένοι" είναι περιζήτητοι, αλλά οι "Πρωταθλητές" ψάχνουν ακόμα για ομάδα... Μόνο το φετινό καλοκαίρι, έχουν συμβεί μέχρι στιγμής τα εξής: ο ΛεΝτέι βρήκε το διπλάσιο συμβόλαιο στη Ζαλγκίρις. Η Γιούτα πλήρωσε το NBA out και υπέγραψε τον Γκος. Ο Στρέλνιεκς συνεχίζει στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας, που εξακολουθεί να θαυμάζει το έργο που συντελείται στον Ολυμπιακό. Ο Τίμα έκλεισε με σούπερ χρήματα στη Χίμκι. Ο Μάντζαρης βρήκε ένα πολύ καλό συμβόλαιο στην Ούνικς, προερχόμενος από δύο άθλιες σεζόν.
Να δούμε τι έχει γίνει και στον Παναθηναϊκό; Οι "νταμπλούχοι" Λοτζέσκι, Λάνγκφορντ και Κιλπάτρικ, δεν έχουν βρει ακόμα ομάδα! Ο Λεκαβίτσιους γύρισε σαν βρεγμένη γάτα στη Ζαλγκίρις και ο Γκιστ βρήκε συμβόλαιο στον Ερυθρό Αστέρα. Γιατί καμία σοβαρή ευρωλιγκάτη ομάδα δεν έχει ενδιαφερθεί όλα αυτά τα χρόνια για παίκτη του Παναθηναϊκού; Γιατί καμία σοβαρή ευρωλιγκάτη ομάδα δεν χτύπησε την πόρτα του Παναθηναϊκού για τον Καλάθη αυτό το καλοκαίρι, όπως έκανε η ΤΣΣΚΑ Μόσχας στην περίπτωση του Μιλουτίνοβ, για τον οποίο μόνο την... Κόκκινη Πλατεία δεν προσέφερε για να τον αποκτήσει. Από το 2012 και μετά, που ανέλαβε ο επιφανής οπαδός, αγνοεί το Final-4 και καταποντίζεται κάθε χρόνο στην Ευρώπη, αλλά στην Ελλάδα κάνει επίδειξη δύναμης. Τα έχω γράψει τόσες φορές. Κουράστηκα. Τι έχουν κάνει στην καριέρα τους αθλητές που αποχώρησαν από τον Ολυμπιακό και τι οι συνάδελφοί τους μόλις έφυγαν από τον Παναθηναϊκό. Άλλοι συνέχισαν να κατακτούν και την Ευρωλίγκα και άλλοι να σταματάνε το μπάσκετ λίγους μήνες μετά...
Το "τροπάριο" της προπαγάνδας αλλάζει κατά το δοκούν
Εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, ο Ολυμπιακός έχει ολοκληρώσει το ρόστερ του για τη νέα σεζόν. Ο Ντέιβιντ Μπλατ έλαβε όλες τις αποφάσεις για τις μεταγραφές και τις αποχωρήσεις στο έμψυχο δυναμικό. Ουσιαστικά, δεν έχει ούτε ένα ελαφρυντικό, ούτε μία δικαιολογία. Γνώριζε το μπάτζετ, που είναι σχεδόν ίδιο με το περυσινό, οπότε έφτιαξε την ομάδα στα δικά του μέτρα. Για εμένα, το υλικό του Ολυμπιακού είναι για μία ακόμα αφορά ανώτερο από εκείνο του Παναθηναϊκού. Αυτό που με προβληματίζει στον Αμερικανοϊσραηλινό προπονητή είναι η διαχείριση του ρόστερ και των παικτών. Για παράδειγμα, ο Τίμα απέδειξε στη Χίμκι, στο δεύτερο μισό της περασμένης σεζόν, ότι δεν αξιοποιήθηκε σωστά. Σίγουρα, ο Μπλατ πήρε ρίσκο στη θέση του πόιντ γκαρντ, από τη στιγμή που ο Σλούκας προτίμησε ξανά τον Ομπράντοβιτς και τα περισσότερα χρήματα της καταχρεωμένης Φενέρ (ως σύλλογος χρωστάει 530.000.000 ευρώ). Ο Μπόλντγουϊν είναι το μεγάλο στοίχημα και αν δεν βγει η συγκεκριμένη περίπτωση στη θέση του βασικού πλέι-μέικερ για την οποία προορίζεται, τότε το αγωνιστικό πρόβλημα θα είναι μεγάλο. Είναι λυπηρό, πάντως, να κρίνεται σκληρά μία νέα ομάδα χωρίς να την έχουμε στο παρκέ (βασικά, ακόμα δεν έχει αρχίσει καν η προετοιμασία). Και από τους εχθρούς, περιμένουμε κάτι τέτοιο. Όχι, όμως, και από ανθρώπους που δηλώνουν Ολυμπιακοί.
Από εκεί και πέρα, η αντιμετώπιση που είχαν οι μεταγραφές των Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού προκαλεί αίσθηση και την κοινή γνώμη. Στοιχεία και γεγονότα αλλοιώνονται. Κόσμος επηρεάζεται και τα βλέπει όλα μαύρα. Ο Ολυμπιακός απέκτησε "άχρηστους" και ο αντίπαλος "χρήσιμους" και "βόμβες". Κάπως πρέπει και να... τσουλήσουν τα εισιτήρια διαρκείας για τη νέα σεζόν, χωρίς να υπάρχουν αγώνες με τους Πειραιώτες για το Πρωτάθλημα. Ο Παναθηναϊκός ψώνισε προπονητή και παίκτη από το Περιστέρι. Παίκτη από τον Προμηθέα και τους... καρχαρίες της Σανγκάης. Από τον "Hall of Famer" Πιτίνο οδηγήθηκε στον Αργύρη. Όσα θα πάρουν οι Μπέντιλ και Μπράουν, θα πάρει μόνος του ο Πάντερ. Το έχετε δει κάπου γραμμένο αυτό; Πώς γίνεται να είναι "οικονομική υπέρβαση" ο Τζόνσον, που έχει το συμβόλαιο του Παπανικολάου, του Πολ και (σχεδόν) του Κουζμίνσκας. Πόσο να έπεσε στο κασέ ο Λιθουανός με ετήσιο συμβόλαιο στην Αρμάνι Μιλάνο ύψους 1,5 εκατ. ευρώ; Ο Πρίντεζης έχει συμβόλαιο 1,2-1,3 εκατ. ευρώ, ενώ ο Μιλουτίνοβ πάνω από ένα εκατ. ευρώ. Στην εξίσωση δεν... μπαίνει από τους ειδικούς το συμβόλαιο του Μπλατ, που είναι τουλάχιστον τριπλάσιο από αυτό του Πεδουλάκη. Για τον Φριντέτ λένε κάτι για 1.750.000 ευρώ και "γελάει" μέχρι και το ρύζι στην Κίνα. Τι συμβόλαιο έχει ο Πεδουλάκης και τι ο Μπλατ; Τι θα έγραφαν οι προπαγανδιστές αν ο Ολυμπιακός αντικαθιστούσε τον Μπλατ με τον Καλαφατάκη; Ρητορικό ερώτημα.
Μέχρι τη μεταγραφή του Κουζμίνσκας, την οποία θεωρώ ως τη μεγαλύτερη του καλοκαιριού εντός συνόρων, ξέρετε τι έγραφαν; Γνωρίζετε ποιο ήταν το αφήγημα της προπαγάνδας; Ότι ο Ολυμπιακός δεν αποκτούσε "παίκτες Ευρωλίγκας"! Με την έλευση του Λιθουανού γράφτηκε το εξής: "Μεταγραφική ενίσχυση για τον Ολυμπιακό με παίκτη προερχόμενο από την Ευρωλίγκα καθώς η ερυθρόλευκη ΚΑΕ ολοκληρώνει την απόκτηση του Μιντάουγκας Κουζμίνσκας που έμεινε ελεύθερος από το Μιλάνο. Οι «ερυθρόλευκοι» ετοιμάζονται να ολοκληρώσουν μια σπουδαία κίνηση με μια νέα απόκτηση ξένου, που δημιουργεί αίσθηση συγκριτικά με τους υπόλοιπους παίκτες που έχουν αποκτήσει προς το παρόν". Το θέμα ξέρετε ποιο είναι; Ότι ο μοναδικός παίκτης που απέκτησε ο Παναθηναϊκός, έχοντας κάποια εμπειρία στην Ευρωλίγκα (με τα 10 ματς στην Γκραν Κανάρια, τον Γουάιλι δεν τον λες και μπαρουτοκαπνισμένο στην Ευρωλίγκα), ήταν ο Ράις! Ο Αμερικανός συμφώνησε με τετρακόσια χιλιάρικα, ένα ποσό που περίπου θα λάβει και ο Ρούμπιτ. Ο 32χρονος γκαρντ, βέβαια, έχει παίξει μόλις τρεις σεζόν στην Ευρωλίγκα (84 αγώνες), μετρώντας την κατάκτηση του τίτλου ως παίκτης της Μακάμπι.
Ο Κουζμίνσκας μετράει επτάμιση σεζόν στην Ευρωλίγκα (158 αγώνες), ο Ρούμπιτ μία γεμάτη σεζόν και 30 παιχνίδια με την Μπάμπεργκ, ενώ ο Πολ έχει παίξει 23 ματς με την Αναντολού Εφές. Οι Κουζμίνσκας, Ράμπιτ και Πολ μετρούν 211 παιχνίδια στην Ευρωλίγκα και οι Ράις-Γουάιλι, 94! Η διαφορά είναι 117 αγώνες! Ο Ολυμπιακός, όμως, είναι αυτός που δεν απέκτησε φέτος "παίκτες Ευρωλίγκας"! Στην πορεία, το "τροπάριο" διαφοροποιήθηκε και οι συμπληρωματικοί Αμερικανοί "βαφτίστηκαν" παικταράδες. Το... 45% στο τρίποντο που έψαχνε ο Πεδουλάκης στην περιφέρεια περιορίστηκε σε 33,7% (Τζόνσον) και 37,2% (Φριντέτ). Ούτε διαφορά 10 ποσοστιαίων μονάδων, δηλαδή! Ό,τι συμφέρει την προπαγάνδα, πλασάρεται και αναλογώς. Οι Παναγιώτης και Γιώργος Αγγελόπουλος δεν ελέγχουν τον Τύπο, ούτε έχουν δικά τους ΜΜΕ να παρουσιάζονται σαν Άγιοι και σωτήρες, όπως ο Δημήτρης. Α, και για την ιστορία, ο Ολυμπιακός είναι αυτός που απέκτησε παίκτη (Κουζμίνσκας) με 46,9% στο τρίποντο την περασμένη σεζόν!
"Βόμβες" από το ΝΒΑ οι Φριντέτ (6 πόντους μ.ο.) και Τζόνσον (7 πόντους μ.ο.) - Δεν είναι "βόμβα" ο Κουζμίνσκας με 6.2 πόντους μ.ο στο ΝΒΑ
Τη σεζόν 2018-2019, ο Γουέσλι Τζόνσον έπαιξε μόλις σε 38 αγώνες του ΝΒΑ με τους Πέλικανς και τους Γουίζαρντς, έχοντας κατά μέσο όρο 3.7 πόντους και 2.8 πόντους, αντίστοιχα, με 32,9% στο τρίποντο. Ο Τζίμερ Φριντέτ αγωνίστηκε προς το τέλος σε 6 παιχνίδια με τη χειρότερη ομάδα του ΝΒΑ (Σανς), έχοντας 3.7 πόντους και... 0% στο τρίποντο (είχε 0/13 τρίποντα)! Πριν, για μία τετραετία, έπαιξε στην μπασκετομάνα Κίνα. Γενικότερα, ο 32χρονος Τζόνσον μέτρησε 7 πόντους μέσο όρο σε εννέα σεζόν στο ΝΒΑ και συνολικά 609 παιχνίδια, με ρεκόρ καριέρας 33,7% στο τρίποντο. Δεν τον λες και... φονιά, όπως παρουσιάζεται. Παράλληλα, ο 30χρονος Φριντέτ ουδέποτε βρέθηκε με ρόλο σε ομάδα του ΝΒΑ και αν εξαιρεθεί το διάστημα 23/3/19-9/4/19 έχει περάσει τις τρεις τελευταίες σεζόν στην Κίνα. Στο ΝΒΑ, μετράει 241 αγώνες με 6 πόντους μέσο όρο και 37,2% ποσοστό καριέρας από το τρίποντο.
Οι Τζόνσον και Φριντέτ έχουν τέσσερις και τρεις πόντους περισσότερους αντίστοιχα κατά μέσο όρο στο ΝΒΑ από τον 23χρονο Γουέιντ Μπόλντγουιν, ο οποίος σε 56 αγώνες έχει 3.1 πόντους μέσο όρο, ενώ την περασμένη σεζόν συμμετείχε σε 16 ματς των Μπλέιζερς (1.9 πόντους μέσο όρο). Να βάλω στην εξίσωση και τον Κουζμίνσκας; Ο Λιθουανός φόργουορντ έπαιξε ένα χρόνο και κάτι στους Νικς. Σε 69 παιχνίδια, μέτρησε κατά μέσο όρο 6.2 πόντους, με 32.1% στο τρίποντο. Πώς γίνεται να είναι "βόμβες" (όπως γράφουν) οι βοηθητικοί στο ΝΒΑ, Φριντέτ και Τζόνσον, και ο Κουζμίνσκας να χαρακτηρίζει... soft και αποτυχημένος στο κορυφαίο Πρωτάθλημα του πλανήτη; Ο 30χρονος, με το "γλυκό" σουτ, προέρχεται από μία πολύ καλή μιάμιση σεζόν με την Αρμάνι. Στο δεύτερο μισό της αγωνιστικής περιόδου 2017-2018 είχε 10.9 πόντους κατά μέσο όρο στην Ευρωλίγκα, με 43.2% στο τρίποντο. Στη σεζόν 2018-2019, είχε 8.5 πόντους μέσο όρο και το εκπληκτικό 46.9% στο τρίποντο. Γενικότερα στην Ευρωλίγκα έχει ποσοστό καριέρας 35.9% στο τρίποντο.
Ένα... δάκρυ κύλησε στα μάγουλα των προπαγανδιστών για τον λοιδορημένο ελληνικό κορμό του Ολυμπιακού
Γράφω πιο πάνω για το "τροπάριο" της παράγκας, το οποίο αλλάζει κατά το δοκούν. Ένα ακόμα αφήγημα αυτού του καλοκαιριού αφορά τον περιβόητο ελληνικό κορμό και ότι ο Ολυμπιακός έχει γεμίσει ξένους. Στην ουσία, βέβαια, έχει μόλις έναν ξένο περισσότερο από τον Παναθηναϊκό! Οκτώ έναντι επτά! Πιστεύω πως αν ο Γκέμπελς ζούσε στην εποχή μας, θα αισθανόταν το λιγότερο μαλάκας. Οι Σπανούλης, Πρίντεζης, Παπανικολάου, Κόνιαρης, Βεζένκοβ δεν είναι μικρός αριθμός για την Ευρωλίγκα. Κάθε άλλο... Ποιοι είναι οι Ισπανοί της Ρεάλ και της Μπαρτσελόνα; Ποιοι είναι οι Ρώσοι της ΤΣΣΚΑ; Ποιοι είναι οι Τούρκοι της Φενέρ και της Εφές; Η Αναντολού έφτασε φέτος στον τελικό της Ευρωλίγκας και στην κατάκτηση του τουρκικού Πρωταθλήματος, παίζοντας πολύ καλό μπάσκετ, με... μισό Τούρκο παίκτη (Μπαλμπάι). Ποιον ελληνικό κορμό έχει ο Παναθηναϊκός. Τον Καλάθη, τον Γιάννη Πάπι (έφεραν Αμερικανό στη θέση του, αλλά δεν ασχολείται κανείς...), τον Παππά, τον Παπαγιάννη, και τον Μήτογλου.
Για όσους ανησυχούν, πάντως, ο Ολυμπιακός έχει μία πολύ καλή φουρνιά Ελλήνων στην εφηβική του ομάδα και το τεράστιο ταλέντο που ακούει στο όνομα Αρσενόπουλος. Ο Ποκουσέβσκι λογίζεται ως ξένος, αλλά προέρχεται και αυτός από την παραγωγική διαδικασία του μπασκετικού τμήματος. Διαφωνώ μόνο με την αποχώρηση του Αγραβάνη, ο οποίος μέχρι τα 23 του είχε βοηθήσει στην κατάκτηση δύο Πρωταθλημάτων και στη συμμετοχή σε δύο ευρωπαϊκούς τελικούς. Την τελευταία διετία ταλαιπωρήθηκε από τραυματισμούς και ο Μπλατ δεν τον ήθελε. Ακόμα, όμως, είναι στα 25. Ίσως, η διοίκηση θα έπρεπε να τον κρατήσει (σε καμία ομάδα δεν γίνονται όλα τα χατήρια σε έναν προπονητή), αλλά το συμβόλαιό του ήταν υψηλό για παίκτη που δεν υπολογίζεται στο rotation.
Και για να το τελειώνουμε, αναφορικά με τον ελληνικό κορμό. Ο Ολυμπιακός είχε επιτυχίες στην Ευρώπη, αλλά όχι και εντός συνόρων, όπου το υλικό του και οι προπονητές του απαξιώθηκαν. Ύστερα από ένα σημείο, κάποιοι Έλληνες βολεύτηκαν και επαναπαύτηκαν στα κεκτημένα και δεν παρουσίασαν την ανάλογη εξέλιξη. Ορισμένοι ό,τι είχαν να δώσουν στην ομάδα, το έδωσαν, και ορθώς αποχώρησαν. Κάτι που με έχει πειράξει όλα αυτά τα χρόνια και το έχω καταγράψει αρκετές φορές, είναι πως σε ελάχιστες περιπτώσεις έχουν αναφερθεί δημόσια στη "βρωμιά του συστήματος". Στο κάτω-κάτω, αν το δούμε εντελώς ψυχρά, τον δικό τους αγώνα και ιδρώτα έκλεβαν. Απροκάλυπτα και με το έτσι θέλω. Οι ίδιοι, στο τέλος της καριέρας τους, δεν θα έχουν τους τίτλους που άξιζαν και τους αναλογούσαν.
Επιτρέπεται, ολόκληρος Ολυμπιακός, να έχει κατακτήσει ένα Κύπελλο Ελλάδας τα τελευταία οκτώ χρόνια; Επιτρέπεται, μετά σχεδόν έξι μήνες από τη γενναία (και αναγκαία) απόφαση των ιδιοκτητών της ΚΑΕ, να μην έχει βγει ένας Έλληνας παίκτης δημόσια να σταθεί δίπλα όχι μόνο στην ομάδα που τους ανέδειξε (εξαιρείται ο Σπανούλης, που ήρθε στην ομάδα σε ηλικία 28 ετών), αλλά και στους δύο ανθρώπους, που έλυσαν το οικονομικό πρόβλημα της ζωής τους; Το θέμα είναι ο Ολυμπιακός να έχει πάντα καλή ομάδα, με ποιοτικούς παίκτες και τον συσχετισμό Ελλήνων και ξένων που απαιτείται για τις διοργανώσεις στις οποίες συμμετέχει. Φέτος, τους έπιασε ο πόνος για τον ελληνικό κορμό των Πειραιωτών. "Συγκινήθηκε" η έρμη η παράγκα και ένα δάκρυ κύλησε στο μάγουλο της. "Τυχαία", βέβαια, επειδή οι Αγγελόπουλοι "απασφάλισαν" και υλοποίησαν την επιθυμία της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού της ομάδας. Χωρίς να έχουν κάνει βήμα πίσω στις εξαγγελίες τους, τα έβαλαν με ένα ολόκληρο "σύστημα".
Κακοί σύμβουλοι ο πανικός και το ξεβόλεμα
ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΧΩΡΙΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ. Κάτι που έγινε απολύτως αντιληπτό στη σημερινή (25/7) συνάντηση του Αυγενάκη με τον Βασιλακόπουλο και στα λόγια του τελευταίου έπειτα από το τέλος της σύσκεψης. Προσοχή, όμως. Δεν πρέπει να πέσουμε στην παγίδα. Επιστροφή μόνο με τους δικούς μας όρους και κανόνες. Μόνο με ΙΣΟΝΟΜΙΑ και ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ. Μόνο με ΚΑΘΑΡΣΗ. Μόνο με αυστηρό 50%-50% και Δικαιοσύνη. Ο Βασιλακόπουλος ήταν, είναι, και θα είναι εχθρός του Ολυμπιακού. Ένας από τους μεγαλύτερους αντί-Ολυμπιακούς αυτής της χώρας. Στα γεράματα κάνει τον... φίλο και παίζει τον... σωτήρα; Ούτε παραμύθι για μικρά παιδιά. Αν γκρεμιστεί το σαθρό οικοδόμημα του ελληνικού μπάσκετ και χτιστεί από την αρχή. Αν αλλάξουν η ΚΕΔ, ο ΕΣΑΚΕ, η ΕΟΚ. Αν διαιτητεύουν ξένοι διαιτητές τα ντέρμπι. Αν σε πρώτη φάση οι Αναστόπουλος, Μάνος και Παναγιώτου πάνε οριστικά σπίτια τους... Τότε, το συζητάμε. Μόνο αν ικανοποιηθούν όλα τα "ερυθρόλευκα" αιτήματα για την εξυγίανση του ελληνικού μπάσκετ.
A, και τα url δεν τα αλλάζουμε ποτέ. Ο αρχικός τίτλος "Συνάντηση Αυγενάκη - Βασιλακόπουλου και κοινή επιθυμία για παραμονή Ολυμπιακού" μετατράπηκε στη συνέχεια σε "Συνάντηση Αυγενάκη - Βασιλακόπουλου με τον Ολυμπιακό στο... πολύ βάθος". Είναι τέτοιος ο πανικός της "συμμορίας" εδώ και περίπου έξι μήνες και εντός του κειμένου το περιεχόμενο άλλαξε καμιά δεκαριά φορές στην καταγραφή της είδησης (που μόνο τέτοια δεν ήταν) προκειμένου να το φέρουν στα μέτρα τους! Από την "κοινή επιθυμία" φτάσαμε στην "επιδερμική αναφορά στο θέμα του Ολυμπιακού" και σε εκφράσεις του στυλ "... δεν επεκτάθηκαν καθόλου στο θέμα", "... στη συνάντηση των δύο ανδρών υπήρξε και μια επικριτική στάση για τον τρόπο που επέλεξε ο Ολυμπιακός να αποχωρήσει από το πρωτάθλημα", "... στην κουβέντα που έγινε δεν υπήρξε καμία συζήτηση που υπεραναλύθηκε, ώστε να βρεθεί λύση, καθώς ο ίδιος ο Ολυμπιακός δεν επιθυμεί να βρεθεί λύση, κάτι το οποίο έγινε σαφές και κατά τη διάρκεια της κουβέντας". Πολλές ίδιες λέξεις, ρε παιδάκι μου. Κακός σύμβουλος ο πανικός. Το ξεβόλεμα από όλα όσα είχε συνηθίσει, όπως και να το κάνουμε, μπορεί και να αγχώσει κάποιον...
ΥΓ: Κανένας Παναθηναϊκός δεν θα ξεπεράσει ποτέ την ιστορική και γενναία απόφαση του κορυφαίου Βασίλη Σπανούλη να αφήσει τα πράσινα για να φορέσει την ερυθρόλευκη ριγωτή φανέλα. Αποδείχθηκε, για μία ακόμα φορά, περίτρανα, στην πρόσφατη συνέντευξη που έδωσε η καρικατούρα που παριστάνει τον πρόεδρο.
Παναγιώτης Γκαραγκάνης
Το μπασκετικό τμήμα του Ολυμπιακού έχει ταλαιπωρηθεί πολύ στο παρελθόν και αντιμετωπίζεται ιστορικά με σκληρό (και άδικο) τρόπο (ακόμα και από οπαδούς της ομάδας), κυρίως επειδή υστερεί σε τίτλους εντός συνόρων. Άλλωστε, έχει διαπραχθεί μία άνευ προηγούμενου παραχάραξη της ιστορίας από εξωγενείς παράγοντες και οι Πειραιώτες δεν έχουν στην τροπαιοθήκη τους τα τρόπαια που έπρεπε και μπορούσαν να έχουν. Τη δεδομένη χρονική στιγμή, λοιπόν, η ομάδα χρειάζεται τη στήριξη του λαού της, περισσότερο από ποτέ άλλοτε. Συνιστώ ψυχραιμία και να μην μπει κανείς στο τρυπάκι να παίξει το παιχνίδι όλων εκείνων που θέλουν να δουν διαλυμένο τον Ολυμπιακό, ταλανισμένο από σοβαρά εσωτερικά προβλήματα. Το νου μας...
Η με κάθε τρόπο και μέσο συστηματική προσπάθεια μονόπλευρου επηρεασμού της κοινής γνώμης, από τον επώνυμο οπαδό και τον "στρατό" του, είναι φυσικό επακόλουθο να έχει επηρεάσει σημαντική μάζα των οπαδών του Ολυμπιακού. Κάποιοι, που δεν ασχολούνται και πολύ με το μπάσκετ, είναι αναμενόμενο να ισχυριστούν "πού πάμε με τον Τσέρι...", την ώρα που "ο αιώνιος αντίπαλος φέρνει από το ΝΒΑ τον Φριντέτ και τον Τζόνσον, ο οποίος μετράει δεκαετή παρουσία στο κορυφαίο Πρωτάθλημα του πλανήτη". Αυτή η άποψη καταγράφεται και μπολιάζει με αρνητικότητα το "ερυθρόλευκο" κοινό. Λεπτομέρεια; Ο Φριντέτ, με εξαίρεση ένα μικρό διάστημα δύο εβδομάδων φέτος, έπαιζε στην Κίνα την τελευταία τριετία. Ο Τζόνσον έχει αγωνιστεί εννέα σεζόν στο ΝΒΑ. Προπαγάνδα, ακόμα και στην προϋπηρεσία ενός αθλητή, την οποία μπορεί να μάθει κάποιος με μία απλή αναζήτηση στο ίντερνετ.
Το τελευταίο αφήγημα της προπαγάνδας και της πράσινης παράγκας έχει να κάνει με τη... λάμψη της νέας Basket League! Έγινε και η κλήρωση με την ομάδα Χ να... ξεχωρίζει. Οι δύο ομάδες που υποβιβάστηκαν αγόρασαν ΑΦΜ και παρέμειναν στο χειρότερο Πρωτάθλημα της Ευρώπης, ενώ άλλες τέσσερις-πέντε ομάδες φυτοζωούν και, προς το παρόν, έχουν μόνο προπονητή! Τι και αν ο βασικός χορηγός του περασμένου Πρωταθλήματος την... έκανε με ελαφρά πηδηματάκια; Τι και αν η Cosmote έκοψε τη χορηγία της για το προϊόν; Όλα καλά! Η Basket League της καινούργιας σεζόν θα είναι... καλύτερη χωρίς την παρουσία του Ολυμπιακού! Αυτά γράφουν και δεν ντρέπονται καθόλου. Και κάποιοι δικοί μας, δυστυχώς, "τσιμπάνε", την ώρα που το ελληνικό μπάσκετ οδεύει προς την πλήρη διάλυση και ανυπαρξία με μαθηματική ακρίβεια.
Και εγώ θέλω την κατάκτηση και άλλων ευρωπαϊκών τίτλων, αλλά πρέπει όλοι να συνειδητοποιήσουμε πως η διοικητική ηγεσία του μπασκετικού τμήματος πήρε μία γενναία απόφαση: να γκρεμίσει επιτέλους (και με κάθε κόστος) την παράγκα στο ελληνικό μπάσκετ. Κυριολεκτικά, κόντρα σε όλους και όλα. Και ο αγώνας είναι μακρύς και επίπονος. Στα δικά μου μάτια, η σπουδαιότερη είδηση του φετινού καλοκαιριού είναι ο στόχος της κατασκευής γηπέδου στο Ελληνικό, που θα γίνει το απόλυτο μπασκετικό γήπεδο της Ευρώπης. Προς το παρόν, πάντως, το ζητούμενο είναι να επιστρέψει η ομάδα στην κανονικότητα και να αποκαταστήσει το γόητρο και τη φήμη της, που επλήγησαν μετά τη διαρροή του παράνομου ηχητικού, μέσω του οποίου γιγαντώθηκε ένα πρόβλημα με τις καθυστερήσεις πληρωμών, που αντιμετωπίζει το 90% των ευρωπαϊκών συλλόγων. Από τον Ολυμπιακό κανένας δεν έχει χάσει τα χρήματά του. Λόγω μιας οικογενειακής διαμάχης προέκυψε ένα θέμα ρευστότητας, αλλά, πλέον, το ζήτημα επιλύεται και σύντομα θα αποτελεί οριστικά παρελθόν.
Παράλληλα, δεν πρέπει να ξεχνάμε κάτι πολύ σημαντικό. Ξέχωρα από τα οικονομικά δεδομένα, που έχουν ξεφύγει σε κάποιες χώρες με πολύ μικρότερο φορολογικό συντελεστή, η ΤΣΣΚΑ, η Ρεάλ Μαδρίτης, η Μπαρτσελόνα, η Φενέρμπαχτσε, η Αναντολού Εφές, παίζουν σε υγιείς Λίγκες, όπου γνωρίζουν ότι η τράπουλα δεν είναι σημαδεμένη και ότι έχουν ίσες πιθανότητες για την κατάκτηση του Πρωταθλήματος και του Κυπέλλου. Ο Ολυμπιακός ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ να φτάσει ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ. Εδώ και πόσα χρόνια λέγαμε ότι πρέπει να γίνει κάτι τέτοιο; Ο Ολυμπιακός αποφάσισε να έρθει σε ρήξη με το κατεστημένο. Ο Δ. Γιαννακόπουλος μπορεί να πανηγυρίζει ότι... έριξε μόνος του τον Ολυμπιακό (ούτε στον αιώνα τον άπαντα δεν μπορεί να γίνει αυτό), αλλά η πραγματικότητα είναι πως ο Ολυμπιακός και η διοικητική ηγεσία του τήρησαν απόλυτα τις δεσμεύσεις τους και δεν υποχώρησαν. Αν το ελληνικό μπάσκετ δεν αλλάξει και δεν μετατραπεί σε ένα αξιόπιστο και υγιές προϊόν, τότε οι "πράσινοι" θα συνεχίσουν να παίζουν μόνοι τους.
Ειλικρινά, δεν ξέρω πώς θα αντιδρούσα αν ήμουν στη θέση των Παναγιώτη και Γιώργου Αγγελόπουλου. Με δαπάνη ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΩΝ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ ΕΥΡΩ (ΠΑΝΩ ΑΠΟ 300.000.000), σε δεκαπέντε χρόνια, έχουν δει την αγαπημένη τους ομάδα να κατακτά 3 Πρωταθλήματα και 2 Κύπελλα Ελλάδας. Εσείς θα ήσασταν ακόμα στον Ολυμπιακό; Θα πετάγατε τα χρήματά σας σε ένα βαρέλι χωρίς πάτο; Πολύ αμφιβάλλω. Προσωπικά, μετά το δεύτερο ή τρίτο χρόνο αδικίας, θα διέλυα το σύμπαν. Η ηθική επιβράβευση αυτών των δύο ανθρώπων ήρθε στην Ευρώπη με τα δύο συνεχόμενα Κύπελλα Πρωταθλητριών. Δύο σερί κατακτήσεις, με την ανατροπή του αιώνα στον τελικό της Πόλης και το απόλυτο μπάσκετ όλων των εποχών σε Final-4 Ευρωλίγκας. Δημιούργησαν μία ομάδα που κέρδισε τον σεβασμό όλων και χειροκροτήθηκε σε όποιο γήπεδο και αν έπαιξε, παρά το γεγονός πως το μπάτζετ μειώθηκε αισθητά. Έφτιαξαν ία ομάδα, που συμμετείχε για τελευταία φορά σε ευρωπαϊκό τελικό πριν από μόλις δύο χρόνια (συνολικά 6 Final-4, 4 τελικοί Ευρωλίγκας και 2 κατακτήσεις, την τελευταία δεκαετία), σε μία Ελλάδα που δεν έχει καταρρεύσει μόνο οικονομικά, αλλά κυρίως ηθικά. Ο Θρύλος βρίσκεται στην ελίτ του ευρωπαϊκού μπάσκετ και εκεί θα παραμείνει.
Η προπαγάνδα, λοιπόν, το μόνο που ξέρει να κάνει, είναι να απαξιώνει, να απαξιώνει, να απαξιώνει... Όταν, όμως, τελειώνει κάποιο συμβόλαιο παίκτη του Ολυμπιακού, τρέχει να τον αποκτήσει. Φέτος, ήταν ο Στρέλνιεκς και ο Τουπάν, αλλά έμεινε με την όρεξη. Ήδη, έχει αρχίσει να αιωρείται μία φημολογία ακόμα και για τον Μιλουτίνοβ, ένα χρόνο πριν από τη λήξη του συμβολαίου του. Πώς γίνεται οι... λούζερς και οι... καρπαζίερς να έχουν για μία ακόμα φορά τέτοια ζήτηση; Αφού είναι... χειρότεροι από αυτούς του Παναθηναϊκού. Οι "απαξιωμένοι" είναι περιζήτητοι, αλλά οι "Πρωταθλητές" ψάχνουν ακόμα για ομάδα... Μόνο το φετινό καλοκαίρι, έχουν συμβεί μέχρι στιγμής τα εξής: ο ΛεΝτέι βρήκε το διπλάσιο συμβόλαιο στη Ζαλγκίρις. Η Γιούτα πλήρωσε το NBA out και υπέγραψε τον Γκος. Ο Στρέλνιεκς συνεχίζει στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας, που εξακολουθεί να θαυμάζει το έργο που συντελείται στον Ολυμπιακό. Ο Τίμα έκλεισε με σούπερ χρήματα στη Χίμκι. Ο Μάντζαρης βρήκε ένα πολύ καλό συμβόλαιο στην Ούνικς, προερχόμενος από δύο άθλιες σεζόν.
Να δούμε τι έχει γίνει και στον Παναθηναϊκό; Οι "νταμπλούχοι" Λοτζέσκι, Λάνγκφορντ και Κιλπάτρικ, δεν έχουν βρει ακόμα ομάδα! Ο Λεκαβίτσιους γύρισε σαν βρεγμένη γάτα στη Ζαλγκίρις και ο Γκιστ βρήκε συμβόλαιο στον Ερυθρό Αστέρα. Γιατί καμία σοβαρή ευρωλιγκάτη ομάδα δεν έχει ενδιαφερθεί όλα αυτά τα χρόνια για παίκτη του Παναθηναϊκού; Γιατί καμία σοβαρή ευρωλιγκάτη ομάδα δεν χτύπησε την πόρτα του Παναθηναϊκού για τον Καλάθη αυτό το καλοκαίρι, όπως έκανε η ΤΣΣΚΑ Μόσχας στην περίπτωση του Μιλουτίνοβ, για τον οποίο μόνο την... Κόκκινη Πλατεία δεν προσέφερε για να τον αποκτήσει. Από το 2012 και μετά, που ανέλαβε ο επιφανής οπαδός, αγνοεί το Final-4 και καταποντίζεται κάθε χρόνο στην Ευρώπη, αλλά στην Ελλάδα κάνει επίδειξη δύναμης. Τα έχω γράψει τόσες φορές. Κουράστηκα. Τι έχουν κάνει στην καριέρα τους αθλητές που αποχώρησαν από τον Ολυμπιακό και τι οι συνάδελφοί τους μόλις έφυγαν από τον Παναθηναϊκό. Άλλοι συνέχισαν να κατακτούν και την Ευρωλίγκα και άλλοι να σταματάνε το μπάσκετ λίγους μήνες μετά...
Το "τροπάριο" της προπαγάνδας αλλάζει κατά το δοκούν
Εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, ο Ολυμπιακός έχει ολοκληρώσει το ρόστερ του για τη νέα σεζόν. Ο Ντέιβιντ Μπλατ έλαβε όλες τις αποφάσεις για τις μεταγραφές και τις αποχωρήσεις στο έμψυχο δυναμικό. Ουσιαστικά, δεν έχει ούτε ένα ελαφρυντικό, ούτε μία δικαιολογία. Γνώριζε το μπάτζετ, που είναι σχεδόν ίδιο με το περυσινό, οπότε έφτιαξε την ομάδα στα δικά του μέτρα. Για εμένα, το υλικό του Ολυμπιακού είναι για μία ακόμα αφορά ανώτερο από εκείνο του Παναθηναϊκού. Αυτό που με προβληματίζει στον Αμερικανοϊσραηλινό προπονητή είναι η διαχείριση του ρόστερ και των παικτών. Για παράδειγμα, ο Τίμα απέδειξε στη Χίμκι, στο δεύτερο μισό της περασμένης σεζόν, ότι δεν αξιοποιήθηκε σωστά. Σίγουρα, ο Μπλατ πήρε ρίσκο στη θέση του πόιντ γκαρντ, από τη στιγμή που ο Σλούκας προτίμησε ξανά τον Ομπράντοβιτς και τα περισσότερα χρήματα της καταχρεωμένης Φενέρ (ως σύλλογος χρωστάει 530.000.000 ευρώ). Ο Μπόλντγουϊν είναι το μεγάλο στοίχημα και αν δεν βγει η συγκεκριμένη περίπτωση στη θέση του βασικού πλέι-μέικερ για την οποία προορίζεται, τότε το αγωνιστικό πρόβλημα θα είναι μεγάλο. Είναι λυπηρό, πάντως, να κρίνεται σκληρά μία νέα ομάδα χωρίς να την έχουμε στο παρκέ (βασικά, ακόμα δεν έχει αρχίσει καν η προετοιμασία). Και από τους εχθρούς, περιμένουμε κάτι τέτοιο. Όχι, όμως, και από ανθρώπους που δηλώνουν Ολυμπιακοί.
Από εκεί και πέρα, η αντιμετώπιση που είχαν οι μεταγραφές των Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού προκαλεί αίσθηση και την κοινή γνώμη. Στοιχεία και γεγονότα αλλοιώνονται. Κόσμος επηρεάζεται και τα βλέπει όλα μαύρα. Ο Ολυμπιακός απέκτησε "άχρηστους" και ο αντίπαλος "χρήσιμους" και "βόμβες". Κάπως πρέπει και να... τσουλήσουν τα εισιτήρια διαρκείας για τη νέα σεζόν, χωρίς να υπάρχουν αγώνες με τους Πειραιώτες για το Πρωτάθλημα. Ο Παναθηναϊκός ψώνισε προπονητή και παίκτη από το Περιστέρι. Παίκτη από τον Προμηθέα και τους... καρχαρίες της Σανγκάης. Από τον "Hall of Famer" Πιτίνο οδηγήθηκε στον Αργύρη. Όσα θα πάρουν οι Μπέντιλ και Μπράουν, θα πάρει μόνος του ο Πάντερ. Το έχετε δει κάπου γραμμένο αυτό; Πώς γίνεται να είναι "οικονομική υπέρβαση" ο Τζόνσον, που έχει το συμβόλαιο του Παπανικολάου, του Πολ και (σχεδόν) του Κουζμίνσκας. Πόσο να έπεσε στο κασέ ο Λιθουανός με ετήσιο συμβόλαιο στην Αρμάνι Μιλάνο ύψους 1,5 εκατ. ευρώ; Ο Πρίντεζης έχει συμβόλαιο 1,2-1,3 εκατ. ευρώ, ενώ ο Μιλουτίνοβ πάνω από ένα εκατ. ευρώ. Στην εξίσωση δεν... μπαίνει από τους ειδικούς το συμβόλαιο του Μπλατ, που είναι τουλάχιστον τριπλάσιο από αυτό του Πεδουλάκη. Για τον Φριντέτ λένε κάτι για 1.750.000 ευρώ και "γελάει" μέχρι και το ρύζι στην Κίνα. Τι συμβόλαιο έχει ο Πεδουλάκης και τι ο Μπλατ; Τι θα έγραφαν οι προπαγανδιστές αν ο Ολυμπιακός αντικαθιστούσε τον Μπλατ με τον Καλαφατάκη; Ρητορικό ερώτημα.
Μέχρι τη μεταγραφή του Κουζμίνσκας, την οποία θεωρώ ως τη μεγαλύτερη του καλοκαιριού εντός συνόρων, ξέρετε τι έγραφαν; Γνωρίζετε ποιο ήταν το αφήγημα της προπαγάνδας; Ότι ο Ολυμπιακός δεν αποκτούσε "παίκτες Ευρωλίγκας"! Με την έλευση του Λιθουανού γράφτηκε το εξής: "Μεταγραφική ενίσχυση για τον Ολυμπιακό με παίκτη προερχόμενο από την Ευρωλίγκα καθώς η ερυθρόλευκη ΚΑΕ ολοκληρώνει την απόκτηση του Μιντάουγκας Κουζμίνσκας που έμεινε ελεύθερος από το Μιλάνο. Οι «ερυθρόλευκοι» ετοιμάζονται να ολοκληρώσουν μια σπουδαία κίνηση με μια νέα απόκτηση ξένου, που δημιουργεί αίσθηση συγκριτικά με τους υπόλοιπους παίκτες που έχουν αποκτήσει προς το παρόν". Το θέμα ξέρετε ποιο είναι; Ότι ο μοναδικός παίκτης που απέκτησε ο Παναθηναϊκός, έχοντας κάποια εμπειρία στην Ευρωλίγκα (με τα 10 ματς στην Γκραν Κανάρια, τον Γουάιλι δεν τον λες και μπαρουτοκαπνισμένο στην Ευρωλίγκα), ήταν ο Ράις! Ο Αμερικανός συμφώνησε με τετρακόσια χιλιάρικα, ένα ποσό που περίπου θα λάβει και ο Ρούμπιτ. Ο 32χρονος γκαρντ, βέβαια, έχει παίξει μόλις τρεις σεζόν στην Ευρωλίγκα (84 αγώνες), μετρώντας την κατάκτηση του τίτλου ως παίκτης της Μακάμπι.
Ο Κουζμίνσκας μετράει επτάμιση σεζόν στην Ευρωλίγκα (158 αγώνες), ο Ρούμπιτ μία γεμάτη σεζόν και 30 παιχνίδια με την Μπάμπεργκ, ενώ ο Πολ έχει παίξει 23 ματς με την Αναντολού Εφές. Οι Κουζμίνσκας, Ράμπιτ και Πολ μετρούν 211 παιχνίδια στην Ευρωλίγκα και οι Ράις-Γουάιλι, 94! Η διαφορά είναι 117 αγώνες! Ο Ολυμπιακός, όμως, είναι αυτός που δεν απέκτησε φέτος "παίκτες Ευρωλίγκας"! Στην πορεία, το "τροπάριο" διαφοροποιήθηκε και οι συμπληρωματικοί Αμερικανοί "βαφτίστηκαν" παικταράδες. Το... 45% στο τρίποντο που έψαχνε ο Πεδουλάκης στην περιφέρεια περιορίστηκε σε 33,7% (Τζόνσον) και 37,2% (Φριντέτ). Ούτε διαφορά 10 ποσοστιαίων μονάδων, δηλαδή! Ό,τι συμφέρει την προπαγάνδα, πλασάρεται και αναλογώς. Οι Παναγιώτης και Γιώργος Αγγελόπουλος δεν ελέγχουν τον Τύπο, ούτε έχουν δικά τους ΜΜΕ να παρουσιάζονται σαν Άγιοι και σωτήρες, όπως ο Δημήτρης. Α, και για την ιστορία, ο Ολυμπιακός είναι αυτός που απέκτησε παίκτη (Κουζμίνσκας) με 46,9% στο τρίποντο την περασμένη σεζόν!
"Βόμβες" από το ΝΒΑ οι Φριντέτ (6 πόντους μ.ο.) και Τζόνσον (7 πόντους μ.ο.) - Δεν είναι "βόμβα" ο Κουζμίνσκας με 6.2 πόντους μ.ο στο ΝΒΑ
Τη σεζόν 2018-2019, ο Γουέσλι Τζόνσον έπαιξε μόλις σε 38 αγώνες του ΝΒΑ με τους Πέλικανς και τους Γουίζαρντς, έχοντας κατά μέσο όρο 3.7 πόντους και 2.8 πόντους, αντίστοιχα, με 32,9% στο τρίποντο. Ο Τζίμερ Φριντέτ αγωνίστηκε προς το τέλος σε 6 παιχνίδια με τη χειρότερη ομάδα του ΝΒΑ (Σανς), έχοντας 3.7 πόντους και... 0% στο τρίποντο (είχε 0/13 τρίποντα)! Πριν, για μία τετραετία, έπαιξε στην μπασκετομάνα Κίνα. Γενικότερα, ο 32χρονος Τζόνσον μέτρησε 7 πόντους μέσο όρο σε εννέα σεζόν στο ΝΒΑ και συνολικά 609 παιχνίδια, με ρεκόρ καριέρας 33,7% στο τρίποντο. Δεν τον λες και... φονιά, όπως παρουσιάζεται. Παράλληλα, ο 30χρονος Φριντέτ ουδέποτε βρέθηκε με ρόλο σε ομάδα του ΝΒΑ και αν εξαιρεθεί το διάστημα 23/3/19-9/4/19 έχει περάσει τις τρεις τελευταίες σεζόν στην Κίνα. Στο ΝΒΑ, μετράει 241 αγώνες με 6 πόντους μέσο όρο και 37,2% ποσοστό καριέρας από το τρίποντο.
Οι Τζόνσον και Φριντέτ έχουν τέσσερις και τρεις πόντους περισσότερους αντίστοιχα κατά μέσο όρο στο ΝΒΑ από τον 23χρονο Γουέιντ Μπόλντγουιν, ο οποίος σε 56 αγώνες έχει 3.1 πόντους μέσο όρο, ενώ την περασμένη σεζόν συμμετείχε σε 16 ματς των Μπλέιζερς (1.9 πόντους μέσο όρο). Να βάλω στην εξίσωση και τον Κουζμίνσκας; Ο Λιθουανός φόργουορντ έπαιξε ένα χρόνο και κάτι στους Νικς. Σε 69 παιχνίδια, μέτρησε κατά μέσο όρο 6.2 πόντους, με 32.1% στο τρίποντο. Πώς γίνεται να είναι "βόμβες" (όπως γράφουν) οι βοηθητικοί στο ΝΒΑ, Φριντέτ και Τζόνσον, και ο Κουζμίνσκας να χαρακτηρίζει... soft και αποτυχημένος στο κορυφαίο Πρωτάθλημα του πλανήτη; Ο 30χρονος, με το "γλυκό" σουτ, προέρχεται από μία πολύ καλή μιάμιση σεζόν με την Αρμάνι. Στο δεύτερο μισό της αγωνιστικής περιόδου 2017-2018 είχε 10.9 πόντους κατά μέσο όρο στην Ευρωλίγκα, με 43.2% στο τρίποντο. Στη σεζόν 2018-2019, είχε 8.5 πόντους μέσο όρο και το εκπληκτικό 46.9% στο τρίποντο. Γενικότερα στην Ευρωλίγκα έχει ποσοστό καριέρας 35.9% στο τρίποντο.
Ένα... δάκρυ κύλησε στα μάγουλα των προπαγανδιστών για τον λοιδορημένο ελληνικό κορμό του Ολυμπιακού
Γράφω πιο πάνω για το "τροπάριο" της παράγκας, το οποίο αλλάζει κατά το δοκούν. Ένα ακόμα αφήγημα αυτού του καλοκαιριού αφορά τον περιβόητο ελληνικό κορμό και ότι ο Ολυμπιακός έχει γεμίσει ξένους. Στην ουσία, βέβαια, έχει μόλις έναν ξένο περισσότερο από τον Παναθηναϊκό! Οκτώ έναντι επτά! Πιστεύω πως αν ο Γκέμπελς ζούσε στην εποχή μας, θα αισθανόταν το λιγότερο μαλάκας. Οι Σπανούλης, Πρίντεζης, Παπανικολάου, Κόνιαρης, Βεζένκοβ δεν είναι μικρός αριθμός για την Ευρωλίγκα. Κάθε άλλο... Ποιοι είναι οι Ισπανοί της Ρεάλ και της Μπαρτσελόνα; Ποιοι είναι οι Ρώσοι της ΤΣΣΚΑ; Ποιοι είναι οι Τούρκοι της Φενέρ και της Εφές; Η Αναντολού έφτασε φέτος στον τελικό της Ευρωλίγκας και στην κατάκτηση του τουρκικού Πρωταθλήματος, παίζοντας πολύ καλό μπάσκετ, με... μισό Τούρκο παίκτη (Μπαλμπάι). Ποιον ελληνικό κορμό έχει ο Παναθηναϊκός. Τον Καλάθη, τον Γιάννη Πάπι (έφεραν Αμερικανό στη θέση του, αλλά δεν ασχολείται κανείς...), τον Παππά, τον Παπαγιάννη, και τον Μήτογλου.
Για όσους ανησυχούν, πάντως, ο Ολυμπιακός έχει μία πολύ καλή φουρνιά Ελλήνων στην εφηβική του ομάδα και το τεράστιο ταλέντο που ακούει στο όνομα Αρσενόπουλος. Ο Ποκουσέβσκι λογίζεται ως ξένος, αλλά προέρχεται και αυτός από την παραγωγική διαδικασία του μπασκετικού τμήματος. Διαφωνώ μόνο με την αποχώρηση του Αγραβάνη, ο οποίος μέχρι τα 23 του είχε βοηθήσει στην κατάκτηση δύο Πρωταθλημάτων και στη συμμετοχή σε δύο ευρωπαϊκούς τελικούς. Την τελευταία διετία ταλαιπωρήθηκε από τραυματισμούς και ο Μπλατ δεν τον ήθελε. Ακόμα, όμως, είναι στα 25. Ίσως, η διοίκηση θα έπρεπε να τον κρατήσει (σε καμία ομάδα δεν γίνονται όλα τα χατήρια σε έναν προπονητή), αλλά το συμβόλαιό του ήταν υψηλό για παίκτη που δεν υπολογίζεται στο rotation.
Και για να το τελειώνουμε, αναφορικά με τον ελληνικό κορμό. Ο Ολυμπιακός είχε επιτυχίες στην Ευρώπη, αλλά όχι και εντός συνόρων, όπου το υλικό του και οι προπονητές του απαξιώθηκαν. Ύστερα από ένα σημείο, κάποιοι Έλληνες βολεύτηκαν και επαναπαύτηκαν στα κεκτημένα και δεν παρουσίασαν την ανάλογη εξέλιξη. Ορισμένοι ό,τι είχαν να δώσουν στην ομάδα, το έδωσαν, και ορθώς αποχώρησαν. Κάτι που με έχει πειράξει όλα αυτά τα χρόνια και το έχω καταγράψει αρκετές φορές, είναι πως σε ελάχιστες περιπτώσεις έχουν αναφερθεί δημόσια στη "βρωμιά του συστήματος". Στο κάτω-κάτω, αν το δούμε εντελώς ψυχρά, τον δικό τους αγώνα και ιδρώτα έκλεβαν. Απροκάλυπτα και με το έτσι θέλω. Οι ίδιοι, στο τέλος της καριέρας τους, δεν θα έχουν τους τίτλους που άξιζαν και τους αναλογούσαν.
Επιτρέπεται, ολόκληρος Ολυμπιακός, να έχει κατακτήσει ένα Κύπελλο Ελλάδας τα τελευταία οκτώ χρόνια; Επιτρέπεται, μετά σχεδόν έξι μήνες από τη γενναία (και αναγκαία) απόφαση των ιδιοκτητών της ΚΑΕ, να μην έχει βγει ένας Έλληνας παίκτης δημόσια να σταθεί δίπλα όχι μόνο στην ομάδα που τους ανέδειξε (εξαιρείται ο Σπανούλης, που ήρθε στην ομάδα σε ηλικία 28 ετών), αλλά και στους δύο ανθρώπους, που έλυσαν το οικονομικό πρόβλημα της ζωής τους; Το θέμα είναι ο Ολυμπιακός να έχει πάντα καλή ομάδα, με ποιοτικούς παίκτες και τον συσχετισμό Ελλήνων και ξένων που απαιτείται για τις διοργανώσεις στις οποίες συμμετέχει. Φέτος, τους έπιασε ο πόνος για τον ελληνικό κορμό των Πειραιωτών. "Συγκινήθηκε" η έρμη η παράγκα και ένα δάκρυ κύλησε στο μάγουλο της. "Τυχαία", βέβαια, επειδή οι Αγγελόπουλοι "απασφάλισαν" και υλοποίησαν την επιθυμία της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού της ομάδας. Χωρίς να έχουν κάνει βήμα πίσω στις εξαγγελίες τους, τα έβαλαν με ένα ολόκληρο "σύστημα".
Κακοί σύμβουλοι ο πανικός και το ξεβόλεμα
ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΧΩΡΙΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ. Κάτι που έγινε απολύτως αντιληπτό στη σημερινή (25/7) συνάντηση του Αυγενάκη με τον Βασιλακόπουλο και στα λόγια του τελευταίου έπειτα από το τέλος της σύσκεψης. Προσοχή, όμως. Δεν πρέπει να πέσουμε στην παγίδα. Επιστροφή μόνο με τους δικούς μας όρους και κανόνες. Μόνο με ΙΣΟΝΟΜΙΑ και ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ. Μόνο με ΚΑΘΑΡΣΗ. Μόνο με αυστηρό 50%-50% και Δικαιοσύνη. Ο Βασιλακόπουλος ήταν, είναι, και θα είναι εχθρός του Ολυμπιακού. Ένας από τους μεγαλύτερους αντί-Ολυμπιακούς αυτής της χώρας. Στα γεράματα κάνει τον... φίλο και παίζει τον... σωτήρα; Ούτε παραμύθι για μικρά παιδιά. Αν γκρεμιστεί το σαθρό οικοδόμημα του ελληνικού μπάσκετ και χτιστεί από την αρχή. Αν αλλάξουν η ΚΕΔ, ο ΕΣΑΚΕ, η ΕΟΚ. Αν διαιτητεύουν ξένοι διαιτητές τα ντέρμπι. Αν σε πρώτη φάση οι Αναστόπουλος, Μάνος και Παναγιώτου πάνε οριστικά σπίτια τους... Τότε, το συζητάμε. Μόνο αν ικανοποιηθούν όλα τα "ερυθρόλευκα" αιτήματα για την εξυγίανση του ελληνικού μπάσκετ.
A, και τα url δεν τα αλλάζουμε ποτέ. Ο αρχικός τίτλος "Συνάντηση Αυγενάκη - Βασιλακόπουλου και κοινή επιθυμία για παραμονή Ολυμπιακού" μετατράπηκε στη συνέχεια σε "Συνάντηση Αυγενάκη - Βασιλακόπουλου με τον Ολυμπιακό στο... πολύ βάθος". Είναι τέτοιος ο πανικός της "συμμορίας" εδώ και περίπου έξι μήνες και εντός του κειμένου το περιεχόμενο άλλαξε καμιά δεκαριά φορές στην καταγραφή της είδησης (που μόνο τέτοια δεν ήταν) προκειμένου να το φέρουν στα μέτρα τους! Από την "κοινή επιθυμία" φτάσαμε στην "επιδερμική αναφορά στο θέμα του Ολυμπιακού" και σε εκφράσεις του στυλ "... δεν επεκτάθηκαν καθόλου στο θέμα", "... στη συνάντηση των δύο ανδρών υπήρξε και μια επικριτική στάση για τον τρόπο που επέλεξε ο Ολυμπιακός να αποχωρήσει από το πρωτάθλημα", "... στην κουβέντα που έγινε δεν υπήρξε καμία συζήτηση που υπεραναλύθηκε, ώστε να βρεθεί λύση, καθώς ο ίδιος ο Ολυμπιακός δεν επιθυμεί να βρεθεί λύση, κάτι το οποίο έγινε σαφές και κατά τη διάρκεια της κουβέντας". Πολλές ίδιες λέξεις, ρε παιδάκι μου. Κακός σύμβουλος ο πανικός. Το ξεβόλεμα από όλα όσα είχε συνηθίσει, όπως και να το κάνουμε, μπορεί και να αγχώσει κάποιον...
ΥΓ: Κανένας Παναθηναϊκός δεν θα ξεπεράσει ποτέ την ιστορική και γενναία απόφαση του κορυφαίου Βασίλη Σπανούλη να αφήσει τα πράσινα για να φορέσει την ερυθρόλευκη ριγωτή φανέλα. Αποδείχθηκε, για μία ακόμα φορά, περίτρανα, στην πρόσφατη συνέντευξη που έδωσε η καρικατούρα που παριστάνει τον πρόεδρο.
Παναγιώτης Γκαραγκάνης