Δεν είμαι καθόλου συνεπής στο προσωπικό μου blog και το παραδέχομαι. Από τις 9 Μαρτίου συμμετέχω σε μία νέα προσπάθεια στο Sportotal.gr και προσπαθώ να επανέλθω σιγά-σιγά στους ρυθμούς της δουλειάς και της καθημερινότητας, όπως συνέβαινε επί 14 συναπτά έτη, από τον Οκτώβριο του 2001 μέχρι τον Οκτώβριο του 2015. Θέλω να ευχαριστήσω και δημόσια τον Γιώργο Χελάκη για την ευκαιρία που μου έδωσε. Μου έχει φερθεί πολύ ντόμπρα και προσπαθώ καθημερινά να τον δικαιώνω για την επιλογή του. Οι βουτηγμένοι στη βρωμιά και τη λαμογιά, κόντεντ μάνατζερς, διευθυντές και οι τσάτσοι τους, μπορεί να χάρηκαν για λίγο, αλλά είμαι πάλι εδώ και προσπαθώ να ξαναβρώ τον εαυτό μου. Δεν έχω χτυπήσει ούτε μία πόρτα για δουλειά, ωστόσο πρέπει σιγά-σιγά να αρχίσω να το κάνω προκειμένου να επανέλθω στο 100%.
Ο Ολυμπιακός έχασε ένα Κύπελλο Ελλάδας στο ποδόσφαιρο, γιατί πολύ απλά έπρεπε να γίνει έτσι. Ο ακατάλληλος για αυτήν τη θέση, Σταύρος Κοντονής, έφτιαξε έναν τελικό στα μέτρα της ΑΕΚ και με συνεχείς αναβολές στη λογική "... να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να μην κατακτήσει ένα ακόμα τρόπαιο ο Ολυμπιακός". Οι ερυθρόλευκοι δεν μπορούσαν να κάνουν διαφορετικά και υποχώρησαν σε όλα υπό την απειλή του "Grexit", παίζοντας έναν τελικό με τους όρους των υπολοίπων και όχι τους δικούς του. Το "Κύπελλο Κοντονή" απονεμήθηκε εκεί που έπρεπε, σε αυτό το θέατρο του παραλόγου που στήθηκε στο ελληνικό ποδόσφαιρο από τις 2 Μαρτίου και τα επεισόδια των ΠΑΟΚτσήδων στην Τούμπα, μέχρι τις 17 Μαΐου. Επίσης, η αγωνιστική απραξία ενός μήνα κόστισε ακριβά. Κάποιοι παίκτες είχαν το μυαλό τους στις διακοπές, κάποιοι άλλοι στο Euro της Γαλλίας, κάποιοι άλλοι στη μεταγραφή. Ο Μάρκο Σίλβα δεν προετοίμασε σωστά τον αγώνα, δεν τον "διάβασε" όπως έπρεπε ούτε κατά τη διάρκειά του, ενώ και οι επιλογές του σε πρόσωπα και σχήματα είναι κάτι παραπάνω από συζητήσιμες. Ο Ολυμπιακός είχε πολύ ψηλά την άμυνά του, στο ύψος της μεσαίας γραμμής, αλλά δεν διαθέτει τους γρήγορους στόπερ για να υποστηρίξει αυτό το στυλ σε ένα παιχνίδι που κρίνει τρόπαιο.
Αυτό που πείραξε όλους μας περισσότερο από όλα τα υπόλοιπα είναι πως η ομάδα δεν είχε το πάθος και την αποφασιστικότητα για να πάρει το Κύπελλο. Αλλιώς έχουμε συνηθίσει τον Ολυμπιακό σε αυτά τα ματς. Να γυαλίζει το μάτι των παικτών του, να μασάει σίδερα πάνω στο χορτάρι, να ρίχνει στα σχοινιά τον αντίπαλο και να μην τον αφήνει να πάρει ανάσα. Παρά το γεγονός πως ο φίλαθλος του Ολυμπιακού είναι χορτασμένος από μεγάλες νίκες και τίτλους, ξέρει να χάνει. Δεν θέλουμε να χαρίζουμε τίποτα και σε κανέναν, αλλά γνωρίζουμε να παραδεχόμαστε πότε ήμασταν καλοί και πότε όχι. Και παρά την παρωδία που έστησε ο Κοντονής με τα "συνεταιράκια", ασκεί κριτική στην ομάδα του ύστερα από έναν χαμένο τελικό γιατί πολύ απλά θέλει να τη βλέπει να προοδεύει και να μην μένει στάσιμη. Χάθηκε η ευκαιρία για το 28ο Κύπελλο Ελλάδας και το 18ο νταμπλ (θα ήταν το 4ο συνεχόμενο), αλλά έχει προσφέρει τόσες χαρές αυτή η ομάδα στον λαό της, που θα είναι άδικο να κατακεραυνώσουμε τους πάντες και μία ομάδα που κατέκτησε το πιο γρήγορο Πρωτάθλημα στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου, καταρρίπτοντας παράλληλα και πολλά ρεκόρ. Ο τελικός απολογισμός της σεζόν 2015-2016, σε σχέση με την περυσινή, μπορεί να έχει έναν τίτλο λιγότερο, αλλά ως γενική εικόνα εντός αγωνιστικού χώρου ο Ολυμπιακός απέδωσε καλύτερο ποδόσφαιρο. Και μην ξεχνάμε το γεγονός πως οι ερυθρόλευκοι έγραψαν ιστορία, νικώντας για πρώτη φορά στην ιστορία τους επί αγγλικού εδάφους. Παρά τους εννέα βαθμούς που κατακτήθηκαν, δεν έγινε η υπέρβαση στο Champions League σε ένα πολύ δυνατό γκρουπ, αλλά η νίκη επί της Άρσεναλ στο Λονδίνο συγκαταλέγεται δικαιολογημένα στα χάι-λάιτ της χρονιάς.
Παναγιώτης Γκαραγκάνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου