Τρίτη 9 Απριλίου 2019

Μόνο στα όνειρα

Η σεζόν του Ολυμπιακού στην Ευρωλίγκα ολοκληρώθηκε στενάχωρα και άδοξα. Η αποτυχία είναι δεδομένη και δεν αμφισβητείται. Αποτελεί, όμως, την εξαίρεση στον κανόνα για τον Γίγαντα Ολυμπιακό. Μία από τις πιο παραδοσιακές ευρωπαϊκές δυνάμεις, δεν κατάφερε να προκριθεί στην προημιτελική φάση, μόλις για δεύτερη φορά από την αγωνιστική περίοδο 2005-2006. Μία ομάδα που έχει καταχειροκροτηθεί παντού και έχει αποτελέσει σωτήρια πυξίδα για πολλούς δικούς της ανθρώπους.

Βέβαια, το τι έχουν ακούσει τα αυτιά μας και το τι έχουν δει τα μάτια μας όλες αυτές τις ημέρες, αγγίζει τα όρια της... παράνοιας. Πολλά "μεγάλα λόγια" για έναν οριακό αποκλεισμό. Ο Ολυμπιακός έμεινε εκτός 8άδας (τερμάτισε 9ος) έπειτα από τριπλή ισοβαθμία στην 7η θέση (15 νίκες-15 ήττες). Ισοβάθμησε με την Μπασκόνια και τη Ζαλγκίρις Κάουνας, υστερώντας μόνο έναντι των Λιθουανών, ενώ κέρδισε τους Βάσκους εντός και εκτός έδρας! Γενικότερα, από τις επτά ομάδες που πάλεψαν για τις θέσεις 6-7-8, οι "ερυθρόλευκοι" υστερούσαν στην ισοβαθμία μόνο απέναντι στη Ζαλγκίρις και την Αρμάνι Μιλάνο. Παράλληλα, κάποια στιγμή, πρέπει να κατανοήσουμε πως πολλές ομάδες έχουν μεγαλύτερα μπάτζετ και είναι λογικό να δουν κάποτε τα χρήματά τους να πιάνουν τόπο.

Όχι, το μπασκετικό τμήμα του Ολυμπιακού δεν πρόκειται να διαλυθεί, όπως "ονειρεύονται" ορισμένοι. Μόνο στα όνειρά τους μπορεί να... συμβεί κάτι τέτοιο. Η αποδόμηση που επιχειρείται, για μία ομάδα που αγκάλιασε όλη η Ευρώπη, είναι άνευ προηγουμένου. Οι γνωστοί "λασπολόγοι" δίνουν καθημερινά τον... καλύτερο εαυτό τους. Ακόμα και όσοι, θεωρητικά, ασκούν καλοπροαίρετη κριτική, έχουν εξαντλήσει όλη την αυστηρότητα και τη σκληρότητά τους σε μία ομάδα που έχει καταφέρει το ακατόρθωτο και δεν έχει ξεχάσει πότε πήγε τελευταία φορά σε ένα Final-4. Κανένας κύκλος και καμία εποχή δεν τελειώνουν. Από το 2008 μέχρι το 2017, ο Ολυμπιακός συμμετείχε σε 6 Final-4, με 5 τελικούς και 2 κατακτήσεις, έχοντας διαφορετικά ρόστερ και διαφορετικούς προπονητές, αλλά τους ίδιους διοικητικούς ηγέτες. Τον Παναγιώτη και τον Γιώργο Αγγελόπουλο. Ο πόλεμος που δέχονται, έχει ξεπεράσει κάθε όριο επειδή μέχρι και ο τελευταίος "παραγκάρχης" έχει καταλάβει πως οι ιδιοκτήτες του "ερυθρόλευκου" τμήματος μπάσκετ δεν αστειεύονται και είναι αποφασισμένοι να φτάσουν μέχρι τέλους την προσπάθειά τους για κάθαρση στο βασανισμένο ελληνικό μπάσκετ. Κάποιοι, τους θέλουν εκτός Ολυμπιακού, αλλά θα μείνουν με την όρεξη, αλλά το χυδαίο της υπόθεσης είναι πως στοχευμένα δημοσιεύματα επιχειρούν να διχάσουν τον λαό της ομάδας. Πάντως, το σίγουρο είναι πως αν οι εγχώριες διοργανώσεις δεν καθαρίσουν από τη βρωμιά, όσοι δημιούργησαν και επωφελήθηκαν από αυτήν την κατάσταση θα συνεχίσουν να παίζουν και να τη βρίσκουν μόνοι τους. Ήδη, τους έχει λούσει κρύος ιδρώτας γιατί πολύ απλά η απειλή των Πειραιωτών είναι απολύτως υπαρκτή. Η ομάδα θα αγωνίζεται, πλέον, μόνο εκεί που τη σέβονται. Το σάπιο "σύστημα" βρίσκεται σε πανικό και υποπίπτει στη μία "γκέλα" μετά την άλλη.

Η γνώμη μου δεν αλλάζει. Ακόμα και κάτω από αυτές τις συνθήκες, ο Ολυμπιακός μπορούσε να έχει πολύ καλύτερη τύχη στη φετινή Ευρωλίγκα. Ωστόσο, το ηχητικό μήνυμα του Γιώργου Πρίντεζη, το οποίο διέρρευσε παράνομα στις 10 Φεβρουαρίου (αν και δεν έπρεπε ποτέ να έχει δημιουργηθεί, καθώς υπονόμευσε την προσπάθεια της ομάδας για διάκριση, διαταράσσοντας τις ισορροπίες στα αποδυτήρια) και δημοσιεύτηκε τρεις ημέρες πριν από τον ντροπιαστικό ημιτελικό Κυπέλλου σε ΜΜΕ ιδιοκτησίας του Δ. Γιαννακόπουλου, κατέστρεψε μία ολόκληρη σεζόν για τον ευρωπαϊκό στόχο. Το γεγονός πως ακόμα και την 30ή και τελευταία αγωνιστική της κανονικής διάρκειας, ο Ολυμπιακός παρέμενε στη διεκδίκηση της πρόκρισης, σημαίνει ότι κάτι είχε κάνει πολύ καλά μέχρι τη 19η αγωνιστική (12 νίκες-7 ήττες). Μετά το ηχητικό (πριν από τον εντός έδρας αγώνα με τη Χίμκι, στις 17 Ιανουαρίου, στο πλαίσιο της 19ης αγωνιστικής), που τα διέλυσε όλα, η ομάδα μέτρησε μόλις 4 νίκες σε 12 αγώνες. Στα 2/3 της σεζόν, η ομάδα βρισκόταν στη ζώνη του πλεονεκτήματος έδρας στα πλέι-οφ, παρά το "κακοφτιαγμένο" ρόστερ που δημιούργησε ο Ντέιβιντ Μπλατ και την εκνευριστική διαχείριση του έμψυχου δυναμικού από τον φημισμένο προπονητή. Είναι υπερβολή, λοιπόν, να "λέγεται" ότι ο Ολυμπιακός δεν δικαιούταν την πρόκριση στην προημιτελική φάση, όταν μέχρι την 20ή αγωνιστική ήταν 4ος με διαφορά τεσσάρων νικών από τον 8ο. Μία άλλη ομάδα για 15 αγωνιστικές βρισκόταν μεταξύ 11ης και 12ης θέσης, μπαίνοντας στην 8άδα τις τελευταίες 2 αγωνιστικές! Το δίκαιο και το άδικο σε αυτήν τη χώρα έχει προ πολλού... εκφυλιστεί. Ακόμα και στα τελευταία κρίσιμα παιχνίδια αναφορικά με την πρόκριση, ο Ολυμπιακός είχε τραυματίες τους 2 (Σπανούλη, Στρέλνιεκς) από τους 5 γκαρντ. Το πρόβλημα δεν ήταν μόνο ποιοτικό, αλλά και ποσοτικό, καθώς δεν υπήρχαν επιλογές στις κομβικές θέσεις "1" και "2".

Προφανώς και ο Ολυμπιακός χρειάζεται αλλαγές για την επόμενη σεζόν, αλλά πάνω από όλα ένα ξεκάθαρο πλάνο, το οποίο πρέπει να καταρτίσουν και να υλοποιήσουν οι αδερφοί Αγγελόπουλοι. Ο Μπλατ απέτυχε παταγωδώς να κατανείμει τους ρόλους μέσα στην ομάδα, κάτι που εξελίχθηκε στο μεγαλύτερο πρόβλημα των "ερυθρόλευκων" μέσα στην τρέχουσα αγωνιστική χρονιά. Το βασικό ζητούμενο για εμένα είναι πως πρέπει να παραμείνουν μόνο αυτοί που γουστάρουν και νιώθουν πού βρίσκονται. Ακόμα και αν χρειαστεί να παρθούν γενναίες αποφάσεις. Δημόσιοι υπάλληλοι και ρουφιάνοι, δεν χωράνε στον Ολυμπιακό της νέας αγωνιστικής περιόδου. Και όσοι ψάχνουν απεγνωσμένα για την καριέρα τους, "στιγματισμένα" Πρωταθλήματα και Κύπελλα, ξέρουν πού μπορούν να τα βρουν, παίζοντας σε ένα Πρωτάθλημα και ένα Κύπελλο χωρίς την παρουσία του Ολυμπιακού.

Και για να το λήξουμε... Το τέλος μιας λαμπερής εποχής και το κλείσιμο ενός επιτυχημένου κύκλου θα προκύψει αναπόφευκτα όταν ο τεράστιος Βασίλης Σπανούλης αποφασίσει να τερματίσει την καριέρα του στην ομάδα που αγάπησε και αγαπήθηκε. Είναι ο αθλητής, που άλλαξε την ιστορία σε Ελλάδα και Ευρώπη, οπότε όταν συμβεί αυτό ο Ολυμπιακός θα κληθεί να βαδίσει σε ένα ολοκαίνουργιο μονοπάτι. Σε δύο-τρία χρονάκια, λοιπόν, το ξανασυζητάμε.

#mexritelous

Παναγιώτης Γκαραγκάνης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου