Εννοείται #mexritelous, αλλά και να μην τους κάνουμε τη χάρη...

Ήθος, αξιοπρέπεια... Δύο από τις (πολλές) άγνωστες λέξεις του κακομαθημένου πλουσιόπαιδου, που έχει βάλει ως σκοπό ζωής να δει τον μπασκετικό Ολυμπιακό σε κατώτερη κατηγορία (μόνο εξωαγωνιστικά μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο, προφανώς), μην αντέχοντας άλλο την αγωνιστική ανυπαρξία του συλλόγου του στη συντριπτική πλειοψηφία των αθλημάτων, ομαδικών και μη. Οι φάπες είναι διαδοχικές και έρχονται από παντού. Ξέρεις τι είναι να βλέπεις τον Ολυμπιακό να μην αφήνει ΤΙΤΛΟ για ΤΙΤΛΟ στα ερασιτεχνικά τμήματα και να σαρώνει στις κατακτήσεις πραγματικών τροπαίων, την ώρα που εσύ ρίχνεις τις ομάδες σου στις χαμηλότερες κατηγορίες για να γλιτώσεις όσα χαστούκια προλαβαίνεις; Αξία ανεκτίμητη. Ο συγκεκριμένος τύπος, μαζί με τους κολαούζους του, ξημεροβραδιάζεται στα γραφεία της ΚΕΔ, του ΕΣΑΚΕ, και της ΕΟΚ για να του γίνονται όλα τα χατίρια. Όλοι τους, ξεπέρασαν κάθε ίχνος ντροπής, ορίζοντας ξανά τους ανεπιθύμητους Αναστόπουλο και Μάνο σε ένα Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός. Αποδεδειγμένα, δεν έχουν ούτε ιερό, ούτε όσιο. Πάντα, αδίστακτοι. Πάντα, ξεδιάντροποι.

Ακόμα και αυτές τις ημέρες που διακυβεύονται πολλά για το μέλλον του αθλήματος, η ΚΑΕ Ολυμπιακός απέδειξε εκκωφαντικά ότι είναι η μοναδική που ενδιαφέρεται για το καλό του ελληνικού μπάσκετ, το οποίο έχει καταντήσει εδώ και χρόνια ως το πιο διεφθαρμένο σε ολόκληρο τον κόσμο. Παρά τις κατάφορες αδικίες τα τελευταία 22 χρόνια και τα δεκάδες τρόπαια που έχουν "κλαπεί" από την τροπαιοθήκη του Θρύλου, ο Ολυμπιακός κατέθεσε μία ρηξικέλευθη πρόταση αναδόμησης του ελληνικού Πρωταθλήματος, κοιτώντας το καλό όλων των ομάδων και όχι της δικής του. Ένα βρώμικο Πρωτάθλημα, για το οποίο αποφασίζει ποιος θα παίξει με ποιον στα πλέι οφ και ποιος θα υποβιβαστεί ένα κακομαθημένο πλουσιόπαιδο, που έχει μάθει να τα θέλει όλα δικά του, αλλά στο πραγματικό μπάσκετ, αυτό της Ευρωλίγκας, έχει καταποντιστεί και αποτύχει πανηγυρικά με όλους τους τρόπους. Μία τελευταία αγωνιστική στην κανονική διάρκεια της Basket League που διεξήχθη παράνομα. Μία παράνομη επικύρωση βαθμολογίας στον ΕΣΑΚΕ για την έναρξη των παράνομων πλέι οφ, σε ένα Πρωτάθλημα πέρα ως πέρα αλλοιωμένο, στο οποίο το Λαύριο για να μην... κακίσει το αφεντικό του δεν έβγαλε άχνα για τον ανήθικο υποβιβασμό του (ο Παναθηναϊκός δεν κατέβηκε κόντρα στην Κύμη, η οποία ήταν αυτή που έσωσε την κατηγορία). Δεν έχει ξαναγίνει στα χρονικά όλων των ομαδικών αθλημάτων αναδιάρθρωση με ορίζοντα... ενός έτους! Για να μην πέσει φέτος το Λαύριο, αλλά του χρόνου όταν θα υποβιβαστούν τέσσερις ομάδες. Εδώ, ο δικηγόρος Λυχναράς του Λαυρίου τόλμησε να υπερασπιστεί τον Ολυμπιακό και μέσα σε λίγες ώρες εκδόθηκαν δύο ανακοινώσεις αναδίπλωσης τόσο από την ομάδα του όσο και από τον ίδιο προκειμένου να μη δυσαρεστήσουν τον άνθρωπο που τους υποβίβασε! Η διαφθορά σε όλο της το... μεγαλείο.

Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Ο Ολυμπιακός είναι υποχρεωμένος απέναντι στον λαό του και την ιστορία του να φτάσει την υπόθεση μέχρι τέλους. Να τους ταράξει στη νομιμότητα και να τους βγάλει οριστικά από τη ζώνη ασφαλείας τους. Από την ανομία, την ατιμωρησία, την ασυδοσία. Οι τύποι είναι ανεξέλεγκτοι και επικίνδυνοι. Ο Ολυμπιακός ακολουθεί τον δικό του, μοναχικό, δρόμο. Κάποιοι μπορεί να πανηγυρίζουν στα ΜΜΕ που ελέγχουν και στα social media για "ψηφοφορίες 13-1" και δήθεν πανωλεθρία του Ολυμπιακού στα κέντρα αποφάσεων, αλλά η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Άπαντες είχαν συνηθίσει και βολευτεί με έναν Ολυμπιακό να αδικείται ξετσίπωτα και να μην αντιδράει ουσιαστικά. Για αυτό, ξέρετε τι είναι να τους σπρώχνεις τα χέρια από το βάζο με το μέλι; Το βρώμικο σύστημα που λυμαίνεται το ελληνικό μπάσκετ έχει... γλυκαθεί όλα αυτά τα χρόνια. Πλέον, είναι πανικοβλημένο και πιο προκλητικό από ποτέ. Το σίγουρο, όμως, είναι πως ο Ολυμπιακός και τα εκατομμύρια των οπαδών του δεν πρόκειται να ξεχάσει τους σφουγγοκωλάριους του αθλήματος και του τόπου. Η φωτογραφία στο άρθρο είναι αφιερωμένη. Ο καθένας στο τέλος θα πάρει αυτό που του αξίζει. Ο κάθε υποτακτικός και προσκυνημένος θα λάβει την αρμόζουσα τιμωρία.

Η καμπάνια #mexritelous είναι αυτονόητη για εμένα και εννοείται πως η διοίκηση οφείλει να συνεχίσει την προσπάθειά της και να φτάσει μέχρι τα άκρα κόντρα σε ένα ολόκληρο κατεστημένο. Δεδομένα, στηρίζω και θα στηρίξω ό,τι αποφασίσουν οι Παναγιώτης και Γιώργος Αγγελόπουλος. Ωστόσο, υπάρχουν και ένας τρόπος (με πολλούς τρόπους εκτέλεσης) για να μην γίνει η χάρη στους απέναντι και αυτό που επιθυμούν όσο τίποτα άλλο. Δεν πρέπει να τους δώσουμε την ευχαρίστηση και την ικανοποίηση ενός υποβιβασμού. Ποιος είναι αυτός ο τρόπος; Η ΔΙΑΚΩΜΩΔΗΣΗ ΤΟΥ ΠΙΟ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΟΥ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΟΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ. Πιστεύω πως έγινα κατανοητός και δεν χρειάζονται περισσότερα λόγια. Έτσι, θα γίνει και ένας προημιτελικός στο ΣΕΦ με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Πάντως, έχουν δακρύσει και οι μπασκέτες από τα γέλια και τα... συναρπαστικά πλέι οφ της Basket League, ΑΕΚ-Χολαργός, Περιστέρι-Ήφαιστος Λήμνου και Προμηθέας Πάτρας-ΠΑΟΚ. "Σφάζονται" τα ξένα κανάλια για το ποιο θα πρωτοδείξει τα πιο ασήμαντα πλέι οφ στη γη. Εντάξει, ωραίο άθλημα είναι το μπάσκετ, αλλά οπουδήποτε αλλού εκτός του "Φάρου".

ΥΓ1: Θα ήθελα πολύ να ακούσω και να διαβάσω τη γνώμη του Ντέιβιντ Μπλατ για τη διαιτητική τριάδα που ορίστηκε στον πρώτο προημιτελικό Πρωταθλήματος. Δύο από τους τρεις ήταν στον ημιτελικό Κυπέλλου της ντροπής, τον περασμένο Φεβρουάριο. Επίσης, πολύ θα ήθελα να ακούσω και να διαβάσω και την άποψη των Ελλήνων παικτών που βρίσκονται χρόνια στον Ολυμπιακό αναφορικά με τη νέα χυδαία πρόκληση εις βάρος του μεγαλύτερου πολυαθλητικού οργανισμού του πλανήτη γιατί δεν έχουμε ακούσει τη... φωνούλα τους, όχι μόνο τους τελευταίους τρεις μήνες, αλλά εδώ και πολλά χρόνια. Μόνο ο Βασίλης Σπανούλης είχε... βγάλει στη σέντρα τη διαφορετική διαιτητική αντιμετώπιση και αυτό είχε συμβεί στα πρώτα χρόνια της ερυθρόλευκης θητείας του. Δεν είναι σωστό και δίκαιο να δέχονται όλο το ανάθεμα από τους απέναντι οι Παναγιώτης και Γιώργος Αγγελόπουλος επειδή αποφάσισαν να τα βάλουν με ό,τι πιο σάπιο έχει υπάρξει ποτέ στην ιστορία του παγκόσμιου αθλητισμού. Ανεξαρτήτως κόστους και συνεπειών.

ΥΓ2: Μεγάλη και πικρή αλήθεια: δημοσιογραφικά και γενικότερα στα ΜΜΕ, ο μπασκετικός Ολυμπιακός είναι ανοχύρωτος και απροστάτευτος. Και σε αυτό δεν φέρει την παραμικρή ευθύνη η ερυθρόλευκη ΚΑΕ. Χωρίς συναίσθημα στη ζωή, δεν γίνεται τίποτα. Το έχω εμπεδώσει πια: οι μπασκετικοί δημοσιογράφοι, στη συντριπτική πλειοψηφία τους, αγαπούν περισσότερο από οτιδήποτε άλλο το... μπάσκετ και τον... Φάρο του Βασιλακόπουλου.

Παναγιώτης Γκαραγκάνης

Το δύσκολο κομμάτι υλοποιήθηκε - Οι τρεις πυλώνες για την επιστροφή στους τίτλους

Για άλλες ομάδες, είναι κάτι το συνηθισμένο. Για τον Ολυμπιακό, φαντάζει σαν μία αιωνιότητα η δεύτερη συνεχόμενη σεζόν χωρίς Πρωτάθλημα (ύστερα από την κατάκτηση επτά σερί τίτλων) και γενικότερα δίχως τρόπαιο στο ποδόσφαιρο. Δεν θα πάψω ποτέ να πιστεύω πως το περυσινό Πρωτάθλημα χάθηκε εξαιτίας της αναίτιας απομάκρυνσης του Τάκη Λεμονή από την τεχνική ηγεσία, με την ομάδα να βρίσκεται στην κορυφή της βαθμολογίας στα μέσα της σεζόν. Το φετινό Πρωτάθλημα, είναι μία άλλη ιστορία. Ξέχωρα από την "εξυγίανση" και τους "δορυφόρους", που αλλοίωσαν τις συνθήκες διεξαγωγής της Super League, συνέβησαν μεταφυσικά πράγματα. Χάθηκαν βαθμοί που δεν έπρεπε βάσει απόδοσης, ανεπανάληπτες ευκαιρίες δεν κατέληξαν στα δίχτυα (με αποκορύφωμα το χαμένο τετ α τετ του Φετφατζίδη απέναντι στην ΑΕΚ, στην τελευταία φάση της αναμέτρησης), και ο Ολυμπιακός δεν κατέκτησε τον τίτλο του πρωταθλητή, έχοντας 20 νίκες στα 23 τελευταία παιχνίδια Πρωταθλήματος (20-2-1)!

Οι τρεις διαδοχικές βαθμολογικές απώλειες στο ξεκίνημα της σεζόν, έπαιξαν το ρόλο τους στην εξέλιξη του Πρωταθλήματος (Ολυμπιακός-ΠΑΟΚ 0-1, ΑΕΚ-Ολυμπιακός 1-1, ΟΦΗ-Ολυμπιακός 1-0). Τότε, σημειώθηκαν και οι δύο από τις τρεις ήττες των Πειραιωτών στις 30 αγωνιστικές της Super League (24-3-3), ενώ στο φινάλε ο Ολυμπιακός μέτρησε την καλύτερη επίθεση του Πρωταθλήματος (69 γκολ). Επειδή, όμως, το ταμείο γίνεται πάντα στο τέλος, οι "ερυθρόλευκοι" με μία εντός έδρας νίκη επί του ΠΑΟΚ, θα είχαν κόψει πρώτοι το νήμα. Το συγκεκριμένο αποτέλεσμα στο "Γεώργιος Καραϊσκάκης" (0-1) καθόρισε εν πολλοίς την τελική διαφορά των 5 βαθμών από την κορυφή. Με 23 τελικές προσπάθειες έναντι τεσσάρων του αντιπάλου και ορισμένες κραυγαλέες ευκαιρίες για γκολ, ο Ολυμπιακός ηττήθηκε χάρη στο (απίθανο) αυτογκόλ της δεκαετίας εντός συνόρων. Ο Βούκοβιτς αποδείχθηκε επιζήμιος για την ομάδα, με τρία αυτογκόλ (κόντρα σε ΠΑΟΚ, Ξάνθη, ΠΑΣ Γιάννινα), τα δύο εκ των οποίων κόστισαν συνολικά 5 βαθμούς (χωρίς αυτά, Ολυμπιακός και ΠΑΟΚ θα είχαν δεχθεί τον ίδιο αριθμό τερμάτων στο Πρωτάθλημα, από 14). Ο Κάτσε πέτυχε το γκολ της ζωής του στο Καραϊσκάκης (στο 1-1 με τον Παναθηναϊκό), έχοντας να σκοράρει από τη σεζόν 2014-2015! Στο δεύτερο προημιτελικό Κυπέλλου, ο Ολυμπιακός μέτρησε 28 τελικές προσπάθειες (οι 18 στην εστία) με τη Λαμία, η οποία σκόραρε στη μοναδική τελική προσπάθειά της προς την εστία του Λοντίγκιν, με τον Φορτούνη να χάνει πέναλτι, λίγο πριν από το τέλος, σε μία από τις χειρότερες εκτελέσεις της καριέρας του.

Για αυτό σας λέω, συνέβησαν πολλά παράξενα πράγματα αυτήν την αγωνιστική περίοδο. Θέλετε δύο ακόμα παραδείγματα; Μέχρι τον Φεβρουάριο, η ομάδα δεν είχε ιδιαίτερες απώλειες, σε θέματα τραυματισμών, απόρροια της πολύ καλής δουλειάς του προπονητικού επιτελείου (και) σε αυτό το σκέλος. Ωστόσο, από εκεί και πέρα, προέκυψαν σοβαρές απουσίες (κατά σειρά έλειψαν οι Ελαμπντελαουί, Χριστοδουλόπουλος, Βούκοβιτς, Ντίας, Καμαρά, Τοροσίδης). Σε όλα τα κρίσιμα ματς του Φεβρουαρίου (με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα, τις δύο αναμετρήσεις με την Ντιναμό Κιέβου, αλλά και τον επαναληπτικό με τη Λαμία) και συνολικά 8 αγώνες, ο Ολυμπιακός αγωνίστηκε χωρίς έναν από τους καλύτερους παίκτες του, τον Ομάρ Ελαμπντελαουί, ο οποίος τραυματίστηκε στις 2 Φεβρουαρίου κόντρα στον Πανιώνιο. Ο Νορβηγός δεξιός μπακ πραγματοποίησε την κορυφαία και πιο παραγωγική σεζόν στην καριέρα του, έχοντας 5 γκολ και 7 ασίστ σε 31 συμμετοχές. Πληθωρικός σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού και κομβικός στον Ολυμπιακό του Μαρτίνς. Παράλληλα, ποια θα ήταν η εξέλιξη της αγωνιστικής χρονιάς, αν ο Αχμέντ Χασάν δεν έβγαζε τέσσερις τραυματισμούς (ο ένας ήταν σοβαρός και τον κράτησε εκτός δράσης για δύο μήνες); Ο Αιγύπτιος επιθετικός μέτρησε 15 γκολ σε 32 συμμετοχές (17 φορές ως βασικός και χωρίς κανένα πέναλτι) και θα είχε ξεπεράσει σίγουρα τα 20 γκολ αν δεν αντιμετώπιζε αυτά τα προβλήματα. Ξεκάθαρα, ο 26χρονος στράικερ έχει θέση στο ρόστερ της επόμενης σεζόν, ακόμα και ως αναπληρωματικός, ακόμα και αν τα χρήματα για τη μεταγραφή του από την Μπράγκα δεν θεωρούνται λίγα. Τα γκολ, όμως, πληρώνονται και ο Χασάν απέδειξε ότι έχει πολύ καλή επαφή με τα αντίπαλα δίχτυα. Και το σίγουρο είναι πως ο Μαρτίνς έχει εισηγηθεί την παραμονή ενός παίκτη που "έχει" το γκολ.

Το σημαντικό για τον Ολυμπιακό είναι πως το περασμένο καλοκαίρι έχτισε μία ομάδα από την αρχή και το δύσκολο κομμάτι έγινε. Υλοποιήθηκε. Οι βάσεις μπήκαν και το τρένο επανήλθε στις ράγες, καθώς οι Πειραιώτες βελτιώθηκαν αισθητά και ήταν καλύτεροι από την περυσινή σεζόν. Έπειτα από μία διετία, οι "ερυθρόλευκοι" λειτούργησαν καθαρά με ποδοσφαιρικά κριτήρια και το αποτέλεσμα μπορεί να μην ήταν το ιδανικό, αλλά η ομάδα επέστρεψε στην κανονικότητα. Πλέον, απομένουν λεπτομέρειες για την επιστροφή στην κορυφή του ελληνικού ποδοσφαίρου κόντρα σε όλους και όλα. Ακόμα είναι πολύ νωρίς για να μιλήσουμε αναφορικά με τις προσθαφαιρέσεις στο έμψυχο δυναμικό, όμως το βασικό ζητούμενο είναι να μην αλλοιωθεί ο βασικός κορμός, ο οποίος δημιουργήθηκε με σκληρές, αλλά δίκαιες αποφάσεις. Οι παίκτες που θα αποχωρήσουν με μεταγραφή πρέπει να αντικατασταθούν και η ομάδα να ενισχυθεί ουσιαστικά στις θέσεις που χρειάζεται βελτίωση, με την απόκτηση ποιοτικών ποδοσφαιριστών, έτοιμων να κάνουν αμέσως τη διαφορά. Στο κέντρο της άμυνας, με έναν στόπερ-ηγέτη, και την επίθεση, με σέντερ φορ γκολτζή, και έναν ποιοτικό εξτρέμ, που θα πλαισιώσει τον παικταρά Ποντένσε.

Διατηρώ τις αμφιβολίες μου για τον αν ο Πέδρο Μαρτίνς έχει το μέταλλο και μπορεί να οδηγήσει τον Ολυμπιακό στην κατάκτηση του τίτλου, αλλά το σωστό και το δίκαιο είναι να παραμείνει στη θέση του προκειμένου να καταρτίσει την ομάδα και της επόμενης ποδοσφαιρικής χρονιάς, συνεχίζοντας το έργο του. Ο Πορτογάλος είναι ένας κανονικός και αξιόλογος προπονητής. Υστέρησε στα κρίσιμα παιχνίδια του Φεβρουαρίου, όπου ουσιαστικά μέσα σε 18 ημέρες χάθηκαν και οι τρεις στόχοι (Πρωτάθλημα, Κύπελλο, Ευρώπη). Άλλος θα είχε κουνήσει από τότε μαντήλι, αλλά ο Μαρτίνς κράτησε το πόστο του, καθώς η ομάδα απέδωσε πολύ καλό ποδόσφαιρο στο μεγαλύτερο διάστημα της σεζόν και εκτιμήθηκε η δουλειά του. Η λογική λέει πως, στη δεύτερη σεζόν του στον Ολυμπιακό, θα είναι ακόμα καλύτερος. Γνωρίζει, πλέον, πρόσωπα και καταστάσεις στο ελληνικό ποδόσφαιρο και δεν θα κάνει βουτιά στο άγνωστο, όπως είχε συμβεί πέρυσι. Είναι απόλυτα διαβασμένος και ξέρει τι πρόκειται να αντιμετωπίσει και τη νέα αγωνιστική περίοδο.

Με την προϋπόθεση πως ο Ολυμπιακός δεν θα κληθεί να στήσει ξανά μία ομάδα από την αρχή, οι βασικοί πυλώνες, σε αγωνιστικό επίπεδο, για να γυρίσει στη φυσική του θέση είναι οι εξής:

• Συνέπεια στην αποτελεσματικότητα. Ο Ολυμπιακός πρέπει να γίνει πιο κυνικός στο παιχνίδι του και να αξιοποιεί με θαυμαστή συχνότητα τις ευκαιρίες που του παρουσιάζονται. Το είδαμε προς το τέλος της τρέχουσας σεζόν πως η ομάδα έγινε πιο αποτελεσματική σε σχέση με το πρώτο μισό της αγωνιστικής περιόδου, σκοράροντας σε λιγότερο αριθμό τελικών προσπαθειών στις 10 συνεχόμενες νίκες με τις οποίες ολοκλήρωσε το Πρωτάθλημα. Ήταν αναμενόμενο πως θα χρειαστεί χρόνος για να "δέσει" ένα νέο σύνολο. Έτσι, χτίζεται και η αυτοπεποίθηση σε μία ομάδα, που καλείται να χτίσει κάτι καινούργιο και να εξελιχθεί αγωνιστικά μέσα από τους διαδοχικούς αγώνες και τις νίκες, σφυρηλατώντας χαρακτήρα και προσωπικότητα. Πίστη και εμπιστοσύνη στο πλάνο, λοιπόν. Α, και ένα σέντερ φορ-"κανόνι".
• Περισσότερη σκληράδα. Βάσει των αλλαγών που έγιναν στη δομή της ομάδας, ο Ολυμπιακός πήρε υψηλό βαθμό στην ανασταλτική του λειτουργία. Είχε ισορροπία σε άμυνα και επίθεση, αλλά και συνολικά στις γραμμές του. Αμυντικά, εκτέθηκε σε λίγες περιπτώσεις. Ήταν κατά γενικά ομολογία μια συμπαγής ομάδα, που απλά χρειάζεται περισσότερη σταθερότητα και αυτή έρχεται μέσα από την ομοιογένεια. Για εμένα, το στατιστικό της σεζόν 2018-2019 είναι πως οι Πειραιώτες δέχθηκαν 2 γκολ σε έναν αγώνα, μόλις μία φορά! Στο πρώτο παιχνίδι με την Ντιναμό Κιέβου για τη φάση των "32" του Europa League. Εκεί, που δεν έπρεπε, δηλαδή. Σε σύνολο 49 επίσημων αγώνων (30 στο Πρωτάθλημα, 7 στο Κύπελλο, 12 στο Europa League), ο Ολυμπιακός κράτησε 21 φορές το μηδέν στην εστία του. Σε 24 παιχνίδια, δέχθηκε 1 γκολ, ενώ σε τρεις αναμετρήσεις είδε την εστία του να παραβιάζεται τρεις φορές (Μίλαν-Ολυμπιακός 3-1, Λαμία-Ολυμπιακός 3-3, ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός 3-1). Τι έλειψε; Η σκληράδα ως ομάδα, ιδιαίτερα μεσοαμυντικά. Πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, οι "ερυθρόλευκοι" δεν ήταν μαλθακοί, αλλά είναι ξεκάθαρο πως χρειάζεται κάτι παραπάνω στο συγκεκριμένο κομμάτι εν όψει της επόμενης σεζόν. Σε δυναμισμό και μαχητικότητα. Για παράδειγμα, ο Αβραάμ Παπαδόπουλος έπαιξε σε δύο ματς στην επιστροφή του, όμως τον ένιωσε ο αντίπαλος. Δεν είναι τυχαίο ότι παρατηρήθηκε με δύο κίτρινες κάρτες σε 110 αγωνιστικά λεπτά. Σε κάποια ματς, πρέπει να δείξεις ότι το λέει η καρδιά σου, ξέχωρα από τις τακτικές και τα συστήματα. Να σε αισθάνεται γερά ο αντίπαλος και να βλέπει στα μάτια σου πως δεν πρόκειται να σε νικήσει. Θεωρώ απαραίτητη την παρουσία του Αβραάμ στην ομάδα της νέας σεζόν, καθώς έδειξε ότι μπορεί να βοηθήσει εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων με την εμπειρία και τις παραστάσεις του.
• Καλύτερη προετοιμασία, πνευματικά και τακτικά, στα μεγάλα και κρίσιμα παιχνίδια. Κάπου εδώ έρχεται αυτό που έγραψα νωρίτερα για τον Μαρτίνς και το κατά πόσο μπορεί να επαναφέρει την ομάδα σε τροχιά τίτλων. Για παράδειγμα, ο Ολυμπιακός βγήκε να παίξει άναρχα και χωρίς προσανατολισμό στην Τούμπα και τιμωρήθηκε για το ανεξέλεγκτο και soft παιχνίδι του. Ο Πορτογάλος τεχνικός, ειδικά στο συγκεκριμένο ματς, επηρεάστηκε πάρα πολύ από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα και δεν ήταν, προπονητικά, ο εαυτός του. Έπαθε και έμαθε, οπότε δύσκολα θα έχει ξανά τέτοια προσέγγιση στο μέλλον. Η νέα σεζόν είναι σημαντική και για τον Πέδρο Μαρτίνς, ο οποίος έχει το ελαφρυντικό πως δούλεψε για πρώτη φορά μακριά από την πατρίδα του. Είναι ένα μεγάλο κίνητρο και για τον ίδιο, καθώς θέλει να κατακτήσει και τα πρώτα τρόπαια στην προπονητική του σταδιοδρομία. Είναι εργατικός και φιλόδοξος, η ομάδα δουλεύει πολύ καλά, οπότε το επόμενο βήμα είναι ένα: η ουσία.

ΥΓ: Είμαι εδώ. Θα συνεχίσω να κάνω αυτό που αγαπώ, για την ομάδα που αγαπώ και στην οποία έχω αφιερώσει τη ζωή μου.

Δεκαοκτώ χρόνια στη δημοσιογραφία είναι πολλά για να πάνε χαμένα. Δεν γίνεται (ούτε είναι σωστό, ούτε είναι δίκαιο) να πάνε στράφι αμέτρητες ώρες δουλειάς και αμέτρητα ξενύχτια.

Παναγιώτης Γκαραγκάνης

Το πραξικόπημα της 3ης Μαΐου 2019

Δεν είμαι σίγουρος αν ο πολύς κόσμος έχει συνειδητοποιήσει πλήρως τι ακριβώς συνέβη το μεσημέρι της 3ης Μαΐου 2019. Ένας άνθρωπος χωρίς θεσμικό ρόλο σε μία ΚΑΕ έκανε "ντου" στην ΚΕΔ και με εντολή/διαταγή, "όρισε" έναν ανεπιθύμητο, πέρα για πέρα, διαιτητή (τον Αναστόπουλο) σε αγώνα μιας άλλης ομάδας! Ένα εκτελεστικό όργανο της παράγκας και ένα από τα πιο γερά "πιστόλια" αυτής. Ένα ακόμα σκάνδαλο μεγατόνων στο ταλαπωρημένο ελληνικό μπάσκετ. Μία ακόμα πράξη ασέβειας εις βάρος του Ολυμπιακού. Για αυτό που είμαι βέβαιος είναι πως αν δεν υπήρχε το κόλλημα με τους άλλους δύο διαιτητές του ημιτελικού Κυπέλλου της ντροπής (ο Μάνος διαιτήτευσε τον προηγούμενο αγώνα του Προμηθέα Πάτρας στο Πρωτάθλημα και ο Παναγιώτου δεν μπορούσε να οριστεί λόγω εντοπιότητας), η συγκεκριμένη τριάδα θα... κληρωνόταν "ατόφια" στο παιχνίδι του Ολυμπιακού με τον Προμηθέα! Για τόσο θράσος και τόση ασυδοσία μιλάμε. Φανταστείτε, λοιπόν, να είχε πράξει κάτι ανάλογο ένας άνθρωπος με θεσμικό ή όχι ρόλο στον Ολυμπιακό. Ένας διοικητικός ηγέτης των "ερυθρόλευκων" να προβάλλει μία τέτοια απαίτηση σε οποιοδήποτε άθλημα για αγώνα κάποιας άλλης ομάδας. Θα είχαν πάρει... φωτιά τα πληκτρολόγια. Χθες, ήταν απλά Παρασκευή.

Η προσκυνημένη και παράνομη ΚΕΔ υπέκυψε στις πιέσεις και τις απειλές. Υπάκουσε στο πράσινο πραξικόπημα με τις ευλογίες, βέβαια, της ανάλγητης ΕΟΚ και προχώρησε σε έναν παράνομο και άκυρο ορισμό (ούτε οι ίδιοι δεν πρέπει να πιστεύουν ότι ήταν κλήρωση), αψηφώντας νόμους και κανόνες. Το κράτος (που χαρακτηρίστηκε δημόσια "μπουρδέλο" από έναν άνθρωπο, ο οποίος κάνει ό,τι γουστάρει και έχει επανειλημμένως προκαλέσει το κοινό αίσθημα με τα λόγια και τις πράξεις του) και το αρμόδιο Υπουργείο "ξέρει" να παρεμβαίνει και να παίρνει δύσκολες αποφάσεις μόνο στο ποδόσφαιρο και αυτό όταν είναι κάτι που αφορά μόνο τον Ολυμπιακό. Οι μάσκες έχουν πέσει εδώ και καιρό, οπότε κάποιοι είναι υποχρεωμένοι να ζήσουν από εδώ και πέρα με το κόστος και τις συνέπειες των (μη) ενεργειών τους. Παράλληλα, τη φορά αυτή το φύλλο αγώνα δεν θα κλείσει, στα κρυφά και "ατσαλάκωτα", σε κάποιο γραφείο του ΕΣΑΚΕ, όπως συνέβη την πρώτη φορά (στο Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός της 17ης Μαρτίου), αλλά στο ΣΕΦ. Στο κατάμεστο, πιστεύω, ΣΕΦ. Θα τολμήσει (αν μέχρι τότε δεν δηλώσει κώλυμα) ο διαιτητής Αναστόπουλος, που γνωρίζει και ο ίδιος ότι χρησιμοποιείται από το σύστημα, να κλείσει το φύλλο αγώνα και να υπογράψει τον υποβιβασμό των Πειραιωτών στην Α2, αν δεν αγωνιστούν κόντρα στον Προμηθέα; Αν και το τέλος της καριέρας του βρίσκεται προ των πυλών, θα επιδιώξει να ζήσει με αυτό το στίγμα και το βάρος εκτός μπάσκετ και στην κανονική του ζωή; Γιατί όσο στυγνός "εκτελεστής" και αν είναι κάποιος, ορισμένες αποφάσεις "ζυγίζουν" τόνους, ακόμα και για τους πιο αδίστακτους. Ακόμα και οι πιο αναίσθητοι οδηγούνται κάποιες φορές σε δεύτερες σκέψεις.

Τέλος, ένα από τα ηχηρά μηνύματα της χθεσινής ημέρας είναι πως όσα χρόνια και αν περάσουν δεν θα πάψουν ποτέ να φοβούνται και να τρέμουν τον Ολυμπιακό. Ακόμα και τον λαβωμένο Ολυμπιακό με τους 10 επαγγελματίες αθλητές. Για την ακρίβεια τους 8, τους οποίους χρησιμοποιεί ο Ντέιβιντ Μπλατ, στο κλειστό rotation που συνήθως επιλέγει τελευταία. Αν, πραγματικά, αισθάνονταν ανώτεροι αγωνιστικά, θα συναινούσαν στο ξεκάθαρο αίτημα των "ερυθρόλευκων" για ξένους διαιτητές στα ντέρμπι. Και σε αυτήν την αγωνιστική κατάσταση, όμως, ο φόβος επισκιάζει τα πάντα. Πλέον, καλούνται να συμβιβαστούν με την ιδέα πως θα αγωνίζονται χωρίς αντίπαλο σε εντελώς διεφθαρμένες και απαξιωμένες διοργανώσεις εντός συνόρων, με ελάχιστα έσοδα και μηδαμινή αναγνώριση. Στο Πρωτάθλημα και το Κύπελλο, που οι ίδιοι κατασκεύασαν. Στο υποβαθμισμένο ελληνικό μπάσκετ, το οποίο οι ίδιοι βρώμισαν.

ΥΓ: Κράτος, ναι, είναι ο Ολυμπιακός. Και όταν για Θρύλο θα μιλάς, να σκύβεις το κεφάλι... Τα ψέματα τελείωσαν. Από τη νέα σεζόν, δεν θα αρκούν τα λερωμένα τρόπαια του "Φάρου". Αν τα 7 χρόνια χωρίς Final-4 Ευρωλίγκας, γίνουν 8+, τότε θα αρχίσει το κυνήγι και από τους δικούς σου.

#mexritelous

Παναγιώτης Γκαραγκάνης