Οι τρεις διαδοχικές βαθμολογικές απώλειες στο ξεκίνημα της σεζόν, έπαιξαν το ρόλο τους στην εξέλιξη του Πρωταθλήματος (Ολυμπιακός-ΠΑΟΚ 0-1, ΑΕΚ-Ολυμπιακός 1-1, ΟΦΗ-Ολυμπιακός 1-0). Τότε, σημειώθηκαν και οι δύο από τις τρεις ήττες των Πειραιωτών στις 30 αγωνιστικές της Super League (24-3-3), ενώ στο φινάλε ο Ολυμπιακός μέτρησε την καλύτερη επίθεση του Πρωταθλήματος (69 γκολ). Επειδή, όμως, το ταμείο γίνεται πάντα στο τέλος, οι "ερυθρόλευκοι" με μία εντός έδρας νίκη επί του ΠΑΟΚ, θα είχαν κόψει πρώτοι το νήμα. Το συγκεκριμένο αποτέλεσμα στο "Γεώργιος Καραϊσκάκης" (0-1) καθόρισε εν πολλοίς την τελική διαφορά των 5 βαθμών από την κορυφή. Με 23 τελικές προσπάθειες έναντι τεσσάρων του αντιπάλου και ορισμένες κραυγαλέες ευκαιρίες για γκολ, ο Ολυμπιακός ηττήθηκε χάρη στο (απίθανο) αυτογκόλ της δεκαετίας εντός συνόρων. Ο Βούκοβιτς αποδείχθηκε επιζήμιος για την ομάδα, με τρία αυτογκόλ (κόντρα σε ΠΑΟΚ, Ξάνθη, ΠΑΣ Γιάννινα), τα δύο εκ των οποίων κόστισαν συνολικά 5 βαθμούς (χωρίς αυτά, Ολυμπιακός και ΠΑΟΚ θα είχαν δεχθεί τον ίδιο αριθμό τερμάτων στο Πρωτάθλημα, από 14). Ο Κάτσε πέτυχε το γκολ της ζωής του στο Καραϊσκάκης (στο 1-1 με τον Παναθηναϊκό), έχοντας να σκοράρει από τη σεζόν 2014-2015! Στο δεύτερο προημιτελικό Κυπέλλου, ο Ολυμπιακός μέτρησε 28 τελικές προσπάθειες (οι 18 στην εστία) με τη Λαμία, η οποία σκόραρε στη μοναδική τελική προσπάθειά της προς την εστία του Λοντίγκιν, με τον Φορτούνη να χάνει πέναλτι, λίγο πριν από το τέλος, σε μία από τις χειρότερες εκτελέσεις της καριέρας του.
Για αυτό σας λέω, συνέβησαν πολλά παράξενα πράγματα αυτήν την αγωνιστική περίοδο. Θέλετε δύο ακόμα παραδείγματα; Μέχρι τον Φεβρουάριο, η ομάδα δεν είχε ιδιαίτερες απώλειες, σε θέματα τραυματισμών, απόρροια της πολύ καλής δουλειάς του προπονητικού επιτελείου (και) σε αυτό το σκέλος. Ωστόσο, από εκεί και πέρα, προέκυψαν σοβαρές απουσίες (κατά σειρά έλειψαν οι Ελαμπντελαουί, Χριστοδουλόπουλος, Βούκοβιτς, Ντίας, Καμαρά, Τοροσίδης). Σε όλα τα κρίσιμα ματς του Φεβρουαρίου (με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα, τις δύο αναμετρήσεις με την Ντιναμό Κιέβου, αλλά και τον επαναληπτικό με τη Λαμία) και συνολικά 8 αγώνες, ο Ολυμπιακός αγωνίστηκε χωρίς έναν από τους καλύτερους παίκτες του, τον Ομάρ Ελαμπντελαουί, ο οποίος τραυματίστηκε στις 2 Φεβρουαρίου κόντρα στον Πανιώνιο. Ο Νορβηγός δεξιός μπακ πραγματοποίησε την κορυφαία και πιο παραγωγική σεζόν στην καριέρα του, έχοντας 5 γκολ και 7 ασίστ σε 31 συμμετοχές. Πληθωρικός σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού και κομβικός στον Ολυμπιακό του Μαρτίνς. Παράλληλα, ποια θα ήταν η εξέλιξη της αγωνιστικής χρονιάς, αν ο Αχμέντ Χασάν δεν έβγαζε τέσσερις τραυματισμούς (ο ένας ήταν σοβαρός και τον κράτησε εκτός δράσης για δύο μήνες); Ο Αιγύπτιος επιθετικός μέτρησε 15 γκολ σε 32 συμμετοχές (17 φορές ως βασικός και χωρίς κανένα πέναλτι) και θα είχε ξεπεράσει σίγουρα τα 20 γκολ αν δεν αντιμετώπιζε αυτά τα προβλήματα. Ξεκάθαρα, ο 26χρονος στράικερ έχει θέση στο ρόστερ της επόμενης σεζόν, ακόμα και ως αναπληρωματικός, ακόμα και αν τα χρήματα για τη μεταγραφή του από την Μπράγκα δεν θεωρούνται λίγα. Τα γκολ, όμως, πληρώνονται και ο Χασάν απέδειξε ότι έχει πολύ καλή επαφή με τα αντίπαλα δίχτυα. Και το σίγουρο είναι πως ο Μαρτίνς έχει εισηγηθεί την παραμονή ενός παίκτη που "έχει" το γκολ.
Το σημαντικό για τον Ολυμπιακό είναι πως το περασμένο καλοκαίρι έχτισε μία ομάδα από την αρχή και το δύσκολο κομμάτι έγινε. Υλοποιήθηκε. Οι βάσεις μπήκαν και το τρένο επανήλθε στις ράγες, καθώς οι Πειραιώτες βελτιώθηκαν αισθητά και ήταν καλύτεροι από την περυσινή σεζόν. Έπειτα από μία διετία, οι "ερυθρόλευκοι" λειτούργησαν καθαρά με ποδοσφαιρικά κριτήρια και το αποτέλεσμα μπορεί να μην ήταν το ιδανικό, αλλά η ομάδα επέστρεψε στην κανονικότητα. Πλέον, απομένουν λεπτομέρειες για την επιστροφή στην κορυφή του ελληνικού ποδοσφαίρου κόντρα σε όλους και όλα. Ακόμα είναι πολύ νωρίς για να μιλήσουμε αναφορικά με τις προσθαφαιρέσεις στο έμψυχο δυναμικό, όμως το βασικό ζητούμενο είναι να μην αλλοιωθεί ο βασικός κορμός, ο οποίος δημιουργήθηκε με σκληρές, αλλά δίκαιες αποφάσεις. Οι παίκτες που θα αποχωρήσουν με μεταγραφή πρέπει να αντικατασταθούν και η ομάδα να ενισχυθεί ουσιαστικά στις θέσεις που χρειάζεται βελτίωση, με την απόκτηση ποιοτικών ποδοσφαιριστών, έτοιμων να κάνουν αμέσως τη διαφορά. Στο κέντρο της άμυνας, με έναν στόπερ-ηγέτη, και την επίθεση, με σέντερ φορ γκολτζή, και έναν ποιοτικό εξτρέμ, που θα πλαισιώσει τον παικταρά Ποντένσε.
Διατηρώ τις αμφιβολίες μου για τον αν ο Πέδρο Μαρτίνς έχει το μέταλλο και μπορεί να οδηγήσει τον Ολυμπιακό στην κατάκτηση του τίτλου, αλλά το σωστό και το δίκαιο είναι να παραμείνει στη θέση του προκειμένου να καταρτίσει την ομάδα και της επόμενης ποδοσφαιρικής χρονιάς, συνεχίζοντας το έργο του. Ο Πορτογάλος είναι ένας κανονικός και αξιόλογος προπονητής. Υστέρησε στα κρίσιμα παιχνίδια του Φεβρουαρίου, όπου ουσιαστικά μέσα σε 18 ημέρες χάθηκαν και οι τρεις στόχοι (Πρωτάθλημα, Κύπελλο, Ευρώπη). Άλλος θα είχε κουνήσει από τότε μαντήλι, αλλά ο Μαρτίνς κράτησε το πόστο του, καθώς η ομάδα απέδωσε πολύ καλό ποδόσφαιρο στο μεγαλύτερο διάστημα της σεζόν και εκτιμήθηκε η δουλειά του. Η λογική λέει πως, στη δεύτερη σεζόν του στον Ολυμπιακό, θα είναι ακόμα καλύτερος. Γνωρίζει, πλέον, πρόσωπα και καταστάσεις στο ελληνικό ποδόσφαιρο και δεν θα κάνει βουτιά στο άγνωστο, όπως είχε συμβεί πέρυσι. Είναι απόλυτα διαβασμένος και ξέρει τι πρόκειται να αντιμετωπίσει και τη νέα αγωνιστική περίοδο.
Με την προϋπόθεση πως ο Ολυμπιακός δεν θα κληθεί να στήσει ξανά μία ομάδα από την αρχή, οι βασικοί πυλώνες, σε αγωνιστικό επίπεδο, για να γυρίσει στη φυσική του θέση είναι οι εξής:
- Συνέπεια στην αποτελεσματικότητα. Ο Ολυμπιακός πρέπει να γίνει πιο κυνικός στο παιχνίδι του και να αξιοποιεί με θαυμαστή συχνότητα τις ευκαιρίες που του παρουσιάζονται. Το είδαμε προς το τέλος της τρέχουσας σεζόν πως η ομάδα έγινε πιο αποτελεσματική σε σχέση με το πρώτο μισό της αγωνιστικής περιόδου, σκοράροντας σε λιγότερο αριθμό τελικών προσπαθειών στις 10 συνεχόμενες νίκες με τις οποίες ολοκλήρωσε το Πρωτάθλημα. Ήταν αναμενόμενο πως θα χρειαστεί χρόνος για να "δέσει" ένα νέο σύνολο. Έτσι, χτίζεται και η αυτοπεποίθηση σε μία ομάδα, που καλείται να χτίσει κάτι καινούργιο και να εξελιχθεί αγωνιστικά μέσα από τους διαδοχικούς αγώνες και τις νίκες, σφυρηλατώντας χαρακτήρα και προσωπικότητα. Πίστη και εμπιστοσύνη στο πλάνο, λοιπόν. Α, και ένα σέντερ φορ-"κανόνι".
- Περισσότερη σκληράδα. Βάσει των αλλαγών που έγιναν στη δομή της ομάδας, ο Ολυμπιακός πήρε υψηλό βαθμό στην ανασταλτική του λειτουργία. Είχε ισορροπία σε άμυνα και επίθεση, αλλά και συνολικά στις γραμμές του. Αμυντικά, εκτέθηκε σε λίγες περιπτώσεις. Ήταν κατά γενικά ομολογία μια συμπαγής ομάδα, που απλά χρειάζεται περισσότερη σταθερότητα και αυτή έρχεται μέσα από την ομοιογένεια. Για εμένα, το στατιστικό της σεζόν 2018-2019 είναι πως οι Πειραιώτες δέχθηκαν 2 γκολ σε έναν αγώνα, μόλις μία φορά! Στο πρώτο παιχνίδι με την Ντιναμό Κιέβου για τη φάση των "32" του Europa League. Εκεί, που δεν έπρεπε, δηλαδή. Σε σύνολο 49 επίσημων αγώνων (30 στο Πρωτάθλημα, 7 στο Κύπελλο, 12 στο Europa League), ο Ολυμπιακός κράτησε 21 φορές το μηδέν στην εστία του. Σε 24 παιχνίδια, δέχθηκε 1 γκολ, ενώ σε τρεις αναμετρήσεις είδε την εστία του να παραβιάζεται τρεις φορές (Μίλαν-Ολυμπιακός 3-1, Λαμία-Ολυμπιακός 3-3, ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός 3-1). Τι έλειψε; Η σκληράδα ως ομάδα, ιδιαίτερα μεσοαμυντικά. Πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, οι "ερυθρόλευκοι" δεν ήταν μαλθακοί, αλλά είναι ξεκάθαρο πως χρειάζεται κάτι παραπάνω στο συγκεκριμένο κομμάτι εν όψει της επόμενης σεζόν. Σε δυναμισμό και μαχητικότητα. Για παράδειγμα, ο Αβραάμ Παπαδόπουλος έπαιξε σε δύο ματς στην επιστροφή του, όμως τον ένιωσε ο αντίπαλος. Δεν είναι τυχαίο ότι παρατηρήθηκε με δύο κίτρινες κάρτες σε 110 αγωνιστικά λεπτά. Σε κάποια ματς, πρέπει να δείξεις ότι το λέει η καρδιά σου, ξέχωρα από τις τακτικές και τα συστήματα. Να σε αισθάνεται γερά ο αντίπαλος και να βλέπει στα μάτια σου πως δεν πρόκειται να σε νικήσει. Θεωρώ απαραίτητη την παρουσία του Αβραάμ στην ομάδα της νέας σεζόν, καθώς έδειξε ότι μπορεί να βοηθήσει εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων με την εμπειρία και τις παραστάσεις του.
- Καλύτερη προετοιμασία, πνευματικά και τακτικά, στα μεγάλα και κρίσιμα παιχνίδια. Κάπου εδώ έρχεται αυτό που έγραψα νωρίτερα για τον Μαρτίνς και το κατά πόσο μπορεί να επαναφέρει την ομάδα σε τροχιά τίτλων. Για παράδειγμα, ο Ολυμπιακός βγήκε να παίξει άναρχα και χωρίς προσανατολισμό στην Τούμπα και τιμωρήθηκε για το ανεξέλεγκτο και soft παιχνίδι του. Ο Πορτογάλος τεχνικός, ειδικά στο συγκεκριμένο ματς, επηρεάστηκε πάρα πολύ από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα και δεν ήταν, προπονητικά, ο εαυτός του. Έπαθε και έμαθε, οπότε δύσκολα θα έχει ξανά τέτοια προσέγγιση στο μέλλον. Η νέα σεζόν είναι σημαντική και για τον Πέδρο Μαρτίνς, ο οποίος έχει το ελαφρυντικό πως δούλεψε για πρώτη φορά μακριά από την πατρίδα του. Είναι ένα μεγάλο κίνητρο και για τον ίδιο, καθώς θέλει να κατακτήσει και τα πρώτα τρόπαια στην προπονητική του σταδιοδρομία. Είναι εργατικός και φιλόδοξος, η ομάδα δουλεύει πολύ καλά, οπότε το επόμενο βήμα είναι ένα: η ουσία.
ΥΓ: Είμαι εδώ. Θα συνεχίσω να κάνω αυτό που αγαπώ, για την ομάδα που αγαπώ και στην οποία έχω αφιερώσει τη ζωή μου.
Δεκαοκτώ χρόνια στη δημοσιογραφία είναι πολλά για να πάνε χαμένα. Δεν γίνεται (ούτε είναι σωστό, ούτε είναι δίκαιο) να πάνε στράφι αμέτρητες ώρες δουλειάς και αμέτρητα ξενύχτια.
Δεκαοκτώ χρόνια στη δημοσιογραφία είναι πολλά για να πάνε χαμένα. Δεν γίνεται (ούτε είναι σωστό, ούτε είναι δίκαιο) να πάνε στράφι αμέτρητες ώρες δουλειάς και αμέτρητα ξενύχτια.
Παναγιώτης Γκαραγκάνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου