Κάτι δεν κάναμε καλά τον Γενάρη...

Όταν είσαι μέσα στο γήπεδο, βλέπεις και κάποια πράγματα διαφορετικά σε σύγκριση με τα όσα μεταδίδει ο τηλεοπτικός δέκτης. Παρατηρούσα, λοιπόν, στην παράταση τους έντεκα ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού να έχουν ξεμείνει από δυνάμεις. Να μην μπορούν να επιτεθούν οργανωμένα και απλά να κρατούν υποτυπωδώς τις θέσεις τους πάνω στο χορτάρι. Η φάση της ισοφάρισης στο 103' είναι χαρακτηριστική της έλλειψης συγκέντρωσης, καθαρού μυαλού και δυνάμεων. Ο Ρομπέρτο βγαίνει στο κόρνερ (γιατί;), οι Μιλιβόγιεβιτς και Μαζουακού δεν κάνουν το αυτονοητό να διώξουν την μπάλα στα... μνήματα (έστω κόρνερ, ρε παιδιά), ενώ ο Ελαμπντελαουί, ξεχασμένος, αφήνει τον Ατσεαμπόνγκ να σουτάρει με την ησυχία του. Στο ημίχρονο της παράτασης, ο Ομάρ "τα άκουσε" από τον Ρομπέρτο, αλλά δεν φταίει μόνο ο Νορβηγός. Δεν είναι κακό, κάποιες φορές, να διώχνεις την μπάλα όσο πιο μακριά γίνεται. Όταν διακυβεύεται μία πρόκριση.

Ο Μπέσνικ Χάσι κράτησε βάσει σχεδίου δύο αλλαγές για την παράταση. Μετά το 60'-70', ήταν φανερός ο στόχος του Αλβανού προπονητή της Άντερλεχτ να πάει το ματς στο έξτρα ημίωρο. Ήδη, από εκείνο το σημείο ο Ολυμπιακός είχε χάσει τη δυναμική του, με τα πρώτα σημάδια της κούρασης να κάνουν την εμφάνισή τους. Για πολλούς, οι ερυθρόλευκοι τα έδωσαν όλα στο πρώτο ημίχρονο. Είναι αλήθεια πως σε αυτό το διάστημα, είχαν τις ξεκάθαρες ευκαιρίες για να τελειώσουν την πρόκριση. Συν το απίστευτο χαμένο του Πουλίδο στην αρχή της επανάληψης. Για άλλους, φάνηκε η διαφορά φυσικής κατάστασης των δύο αντιπάλων. Η βελγική ομάδα, με τους τέσσερις μαύρους στην αρχική της εντεκάδα, πατούσε καλύτερα εντός αγωνιστικού χώρου όταν το παιχνίδι βρισκόταν στην τελική του ευθεία. Για την παράταση, δεν το συζητώ. Ο Ολυμπιακός παρέδωσε πνεύμα αγωνιστικά και η Άντερλεχτ χτύπησε σαν κόμπρα, εκμεταλλευόμενη κάθε λάθος των γηπεδούχων.

Η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση. Η βελγική ομάδα έδειξε καλύτερα γυμνασμένη και προπονημένη, έχοντας δώσει μέχρι στιγμής περισσότερα παιχνίδια από τους Πειραιώτες. Και ατομικά και συνολικά. Αυτό δεν σημαίνει πως ο Μάρκο Σίλβα δεν κάνει καλή και ποιοτική προπόνηση. Περισσότερο, θαρρώ, πως είναι θέμα ποδοσφαιριστών. Ο Φορτούνης, για παράδειγμα, κάνει εκπληκτική σεζόν. Για να αγωνιστεί, όμως, κάποια στιγμή στο αγγλικό, το ισπανικό, το ιταλικό ή το γερμανικό Πρωτάθλημα, θα πρέπει να μάθει να παίζει 120 λεπτά στο ίδιο επίπεδο. Το ίδιο ισχύει για τους Ομάρ και Μαζουακού, οι οποίοι ψάχνουν τη μεταγραφή, αλλά δεν παρουσιάζουν βελτίωση στο παιχνίδι τους. Ο Ντομίνγκες μπήκε ως αλλαγή στο ματς, αλλά μεγαλώνει ρε γαμώτο. Διανύει το 35ο έτος της ηλικίας του. Η κακή φετινή διαχείριση του Ιντέγε από τον προπονητή είχε αντίκτυπο και σε αυτό το ματς. Ο Νιγηριανός, απλά, περιφερόταν μέσα στο γήπεδο. Έχασε και το... άχαστο στο πρώτο μέρος. Στην Premier League δεν "έπιασε" επειδή δεν έχει το εύκολο γκολ. Αυτό είναι άλλο καπέλο, όμως. Δεν ήταν εικόνα Ολυμπιακού αυτή στην παράταση. Έντεκα κουρασμένοι παίκτες, που δεν είχαν κάτι άλλο να δώσουν και είχαν στερέψει από φυσικές δυνάμεις. Ίσως, χρειάζεται καλύτερη ατομική προπόνηση. Να προσέξουν ορισμένοι καλύτερα το σώμα τους και τη ζωή τους ώστε να μπορούν να αποδώσουν το ίδιο σε μεγαλύτερη διάρκεια ενός αγώνα. Η σεζόν δεν κρατάει μόνο τέσσερις μήνες όσο το Champions League. Κρατάει το διπλάσιο χρονικό διάστημα.

Το τι έγινε και αποκλείστηκε ο Ολυμπιακός από μία χειρότερη, ποιοτικά, ομάδα το είπε ξεκάθαρα ο Καμπιάσο. Με ένα γκολ σε δύο αγώνες, δεν προκρίνεσαι. Στις Βρυξέλλες, οι νταμπλούχοι Ελλάδας είχαν τις καλύτερες ευκαιρίες και ένα πέναλτι που δεν τους δόθηκε. Δεν βρήκαν στόχο. Στον επαναληπτικό του Καραϊσκάκης, είχαν πάλι τις ξεκάθαρες ευκαιρίες για να βρουν δίχτυα, αλλά σκόραραν στο 29' με τον Φορτούνη, από ένα πέναλτι που κακώς καταλογίστηκε. Αν οι ερυθρόλευκοι διαχειρίζονταν καλύτερα τις δυνάμεις τους μέσα στο παιχνίδι, ίσως το αποτέλεσμα ήταν διαφορετικό σε αυτήν την... καταραμένη φάση των "32" του Europa League. Αυτά τα ματς, όμως, τα τελειώνεις στην κανονική διάρκεια. Η Άντερλεχτ ήθελε ένα γκολ στην παράταση. Εφόσον το πέτυχε, ο Ολυμπιακός μετά ήθελε δύο. Εφόσον, οι Βέλγοι γλίτωσαν μέχρι το 52' και την τεράστια χαμένη ευκαιρία του Πουλίδο, ο χρόνος κυλούσε υπέρ τους.

Για μία ακόμα φορά, αυτόν τον μήνα της σεζόν, είδαμε τα ίδια λάθη, την ίδια λανθασμένη νοοτροπία. Είναι αποτυχία αυτός ο αποκλεισμός, δίχως αμφιβολία. Στο στόχαστρο των περισσότερων βρίσκεται ο προπονητής. Είναι πασιφανές πως ο Σίλβα δεν διαχειρίστηκε καλά τα δύο παιχνίδια με την Άντερλεχτ, αλλά κάποια στιγμή πρέπει να αποφασίσουμε: είναι τόσο κακό να πορευτεί η ομάδα με τον ίδιο προπονητή για δεύτερη συνεχόμενη σεζόν; Το περασμένο καλοκαίρι, όταν η διοίκηση επέλεγε τον Πορτογάλο ήξερε πως είναι ακόμα άπειρος. Μόλις 38 ετών. Ακόμα μαθαίνει. Και θεωρώ δεδομένο πως το προσεχές καλοκαίρι θα "σκάσουν" προτάσεις για τον Μάρκο, όπως συνέβη και τον Ιανουάριο. Φέτος, κατά πάσα πιθανότητα, θα έχουμε προκριματικά στο Champions League και η ομάδα χρειάζεται τις λιγότερες δυνατές αλλαγές σε πρόσωπα. Αν και ξανά διαβλέπω πως θα χρειαστούν πέντε με έξι βαρβάτες προσθήκες εντεκάδας.

Ένα από τα λάθη του προπονητή ήταν η μείωση του ρόστερ κατά τη χειμερινή μεταγραφική περίοδο. Ευθύνη έχει και η διοίκηση, που δέχθηκε ασυζητητί την επιθυμία του κόουτς. Μπορεί τα παιχνίδια στο δεύτερο μισό της σεζόν να είναι λιγότερα, αλλά για ποδόσφαιρο μιλάμε. Και τιμωρίες θα προκύψουν και τραυματισμοί. Στα δύο ματς του Europa, ο Ολυμπιακός αγωνίστηκε χωρίς τον καλύτερο στόπερ του (Σιόβα) και δύο από τους εξτρέμ του (Ερνάνι και Πάρντο), που δεν στοίχισαν και λίγα το προηγούμενο καλοκαίρι. Κανείς δεν κατάλαβε γιατί έφυγε ο Φινμπόγκασον, ενώ την τελευταία στιγμή παρέμεινε ο Βούρος ως τέταρτος στόπερ, με τους Γούτα και Αυλωνίτη να παραχωρούνται δανεικοί. Ο αρχηγός της ομάδας (Μανιάτης) πήγε στο Βέλγιο και ο εξτρέμ Γιαννιώτας, τον οποίο δεν... έβλεπε ο κόουτς, στην Κύπρο. Επανέρχομαι στον Ισλανδό: η τυφλή εμπιστοσύνη του Σίλβα στον Ιντέγε, άφησε τον Ολυμπιακό χωρίς δεύτερο καθαρόαιμο σέντερ φορ. Ο Πουλίδο, ο οποίος ανέβηκε στην ιεραρχία μετά τη διακοπή του δανεισμού του Ισλανδού, είναι περισσότερο περιφερειακός επιθετικός. Ελαφρά την καρδιά έφυγε ο Ισλανδός χωρίς να αναπληρωθεί το κενό του. Ο Φίνμπο, πάντως, θα είχε καλύτερο τελείωμα στη φάση του τετ α τετ σε σχέση με αυτό που είχε ο Νιγηριανός στο 8'. Εν κατακλείδι, κάτι δεν κάναμε καλά τον Γενάρη...

ΥΓ1: Μία φορά είχε σχετικά καλή διαιτησία ο Ολυμπιακός σε ευρωπαϊκό παιχνίδι, αλλά πάλι όχι ιδανική. Στο δεύτερο λεπτό της παράτασης, ο Μποτία ανατρέπεται από τον Ντεντόνκεν, έχοντας πρόσωπο με το τέρμα. Πέναλτι και κόκκινη κάρτα. Μία λεπτομέρεια, που ίσως να έκρινε και την πρόκριση.

ΥΓ2: Πολύς λόγος έγινε για την αλλαγή του Καμπιάσο. Θεωρώ πως ο σπουδαίος Εστέμπαν αντικαταστάθηκε λόγω κούρασης. Θυμάμαι τις δύο τελευταίες πάσες του στο ματς και κατέληξαν σε αντίπαλο. Ίσως, όμως, έπρεπε να μπει ο Κασάμι και όχι ο Ζντιέλαρ.

ΥΓ3: Τρίτη αλλαγή ο Σεμπά; Ασχολίαστο. Ούτε λεπτό ο Κασάμι. Επίσης...

ΥΓ4: Οι πρώτοι αποχώρησαν στο 1-1. Οι περισσότεροι μετά το 1-2 στο 111'. Κάτι ανάλογο είχε συμβεί και στο παιχνίδι του Champions League με την Άρσεναλ. Κατανοώ πως σε τόσο δύσκολους καιρούς, οι φίλαθλοι πληρώνουν από το υστέρημά τους για να δουν την ομάδα τους. Κανένας σύλλογος, όμως, δεν έχει υπογράψει συμβόλαιο με την επιτυχία. Και η αποτυχία είναι μέσα στη ζωή. Καταλαβαίνω την απογοήτευση και τη στενοχώρια, κι εγώ στενοχωρημένος είμαι όσο δεν πάει, αλλά μην ξεχνάμε και τις χαρές που έχει προσφέρει αυτή η ομάδα στα εκατομμύρια των οπαδών της.

ΥΓ5: Θα το φωνάζω όσο μπορώ: στο σύγχρονο ποδόσφαιρο και ιδιαίτερα στο στυλ που πρεσβεύουν οι Πορτογάλοι προπονητές, οι τρεις μπροστά πρέπει να είναι φωτιά και λάβρα. Ο επιθετικός πρέπει να είναι "killer". Να κάνει γκολ τη... μισή ευκαιρία που θα του παρουσιαστεί. Και οι δύο wingers, δημιουργοί και εκτελεστές. Με 10+ ασίστ και γκολ ανά σεζόν. Και οι τρεις κοστίζουν ακριβά.

ΥΓ6: Μήτρογλου, ο Ολυμπιακός δεν έχει. Τόσα είχε ακούσει ο Κώστας και ας έβαζε τα γκολ με το τσουβάλι. Ομάδα υψηλού επιπέδου, χωρίς επιθετικό με το εύκολο γκολ, δεν υπάρχει. Όταν το λένε δημόσια και σέντερ φορ της κλάσης του Αλέξη Αλεξανδρή, η δική μοη γνώμη φαντάζει περιττή.

ΥΓ7: Την προσεχή Κυριακή, ο Ολυμπιακός με νίκη επί της Βέροιας εξασφαλίζει το 43ο Πρωτάθλημα στην ιστορία του. Μεγάλωσα, παλεύοντας για το Πρωτάθλημα κάθε χρόνο. Δεν θεωρούσα τίποτα δεδομένο. Μόνο όταν το χάσουμε, θα εκτιμήσουμε την αξία του.

Παναγιώτης Γκαραγκάνης