Ο πρωταθλητισμός δεν είναι για όλες τις ομάδες. Πρέπει να τον έχεις στο dna σου. Η κορυφή δεν είναι για όλους. Είναι για αυτούς που ξέρουν να ανεβαίνουν σε αυτή και να παλεύουν για να παραμείνουν εκεί παρά τις αντιξοότητες. Στη θέα της πρωτιάς, η πλειοψηφία... ζαλίζεται. Ο Ολυμπιακός είναι γεννημένος νικητής. Η καλύτερή του, να τους βλέπει όλους από ψηλά. Η καλύτερή του, επίσης, να τον θεωρούν οι αντίπαλοί του τελειωμένο. Ο Θρύλος "τρέφεται" από το μίσος των άλλων. Και όταν τον αμφισβητούν, αντί να επηρεάζεται, αυτός χαλυβδώνεται. Παίρνει δύναμη από τον λαό του και από τα μεγάλα λόγια των αντιπάλων του. Ο ΠΑΟΚ ερχόταν στο Φάληρο για το +7 και επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη μόλις στο +1.
Μέσα σε τρεις εβδομάδες, η τάξη στην κατάταξη της Super League αποκαταστάθηκε. Εκτός αν πιστεύετε πως ο πολύ καλός και πρωτοπόρος Ατρόμητος θα κόψει στο τέλος πρώτος το νήμα. Στο, πραγματικά, κακό του "φεγγάρι", ο Ολυμπιακός δεν πλήρωσε τα λάθη που έγιναν. Έχει ένα βαθμό λιγότερο από τον ΠΑΟΚ, τους ίδιους πόντους με την ΑΕΚ, και τέσσερις περισσότερους από τον Παναθηναϊκό. Μία ΑΕΚ, που θα μπορούσε να βρίσκεται ακόμα και στο +8 από τους Πρωταθλητές Ελλάδας, ύστερα από 8 αγωνιστικές, αλλά υπέστη δύο ήττες (από Αστέρα Τρίπολης και Ατρόμητο) και δεν νίκησε στην Ξάνθη (ισοπαλία)! Πλημμύρα και ζαλάδα, με θέα την πρωτιά, μέσα σε μόλις τρεις αγωνιστικές.
Η ήττα από την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ, όταν το 0-2 έγινε 3-2, ήταν αυτή που επίσπευσε τις διαδικασίες. Ο Μπέσνικ Χάσι νόμιζε πως θα βγάλει τη σεζόν επειδή επιτεύχθηκε ο πρώτος στόχος της ποδοσφαιρικής χρονιάς και βοήθησε στην επιστροφή του Ολυμπιακού στη φάση των ομίλων του Champions League, αλλά το Πρωτάθλημα είναι αυτό που πάντα θα μας... καίει. Ο Τάκης Λεμονής δεν είναι θαυματοποιός: είναι, όμως, κανονικός προπονητής και συμμάζεψε την κατάσταση. Η ομάδα δεν έχει κακό ρόστερ, ίσα-ίσα. Απλά, από ένα σημείο και μετά με την προηγούμενη τεχνική ηγεσία, οι παίκτες φαίνονταν κακοί και ανεπαρκείς αγωνιστικά για να προσφέρουν. Με την αναρχία που επικρατούσε στην ομάδα (σε αγωνιστικό και τακτικό επίπεδο), σε Τορίνο και Βαρκελώνη τα πράγματα θα ήταν εξαιρετικά ζόρικα και το κοντέρ θα... έγραφε πολλά. Ο Λεμονής έριξε το βάρος στην τακτική και οι αναμενόμενες ήττες από Γιουβέντους και Μπαρτσελόνα ήρθαν δύσκολα και με το μικρότερο δυνατό αγωνιστικό κόστος. Η ήττα από τον Ατρόμητο στο Φάληρο ήταν εκτός προγράμματος, αλλά η κανονικότητα επέστρεψε με τις νίκες κόντρα σε Πανιώνιο και ΠΑΟΚ. Βοήθησε, βέβαια, και η ανικανότητα των υπολοίπων να "χτίσουν" μία διαφορά, τώρα που ο Ολυμπιακός δεν είναι στα καλύτερά του.
Το θετικό στοιχείο που κρατάω, πέρα από τη νίκη κόντρα στους Θεσσαλονικείς, το πολύτιμο μηδέν στην άμυνα, την υπεροχή στο τακτικό κομμάτι και την καρδιά πρωταθλητή που επέδειξαν οι ερυθρόλευκοι, είναι πως όλοι οι νεοφερμένοι ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού κατάλαβαν, πια, που έχουν έρθει. Τι σημαίνει να αγωνίζονται στο "Γεώργιος Καραϊσκάκης", να υπερασπίζονται αυτά τα χρώματα, αυτόν τον τεράστιο και μοναδικό λαό. Τι σημαίνει για εμάς η κατάκτηση του 45ου Πρωταθλήματος στην ιστορία του συλλόγου και όγδοου συνεχόμενου, κάτι που θα αποτελέσει ιστορικό ρεκόρ εντός συνόρων. Σε ένα οριακό παιχνίδι, απέδειξαν ότι μπορούν να διαχειριστούν και να ανταπεξέλθουν στην πίεση. Δεν υπήρχε "αύριο", η νίκη ήταν μονόδρομος.
Το πάθος και η ψυχή που έβγαλε η ομάδα σε αυτό το ματς είναι ο οδηγός για τη συνέχεια. Η ερυθρόλευκη και ριγωτή φανέλα, είναι βαριά και ασήκωτη. Το εμπέδωσαν αυτοί που έπρεπε την περασμένη Κυριακή. Όταν βλέπεις τον Βέλγο, Μπιορν Ένγκελς (προέρχεται από μία χώρα που δεν είναι και η πιο... θερμόαιμη της Ευρώπης), να παθιάζεται έτσι και να πανηγυρίζει το γκολ και τη νίκη σαν να έχει γεννηθεί στα Καμίνια, δεν υπάρχει κάτι άλλο να αναφέρεις. Πραγματικά, αυτή η φανέλα και αυτό το σήμα στην καρδιά σε μεταμορφώνουν και σε αναζωογονούν: σου βγάζουν την καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου. Θες να τα δώσεις όλα πάνω στο χορτάρι για την επίτευξη του στόχου και το καλό της ομάδας. Να επιστρέψεις την ανιδιοτελή αγάπη που δέχεσαι από τα εκατομμύρια των Ολυμπιακών οπαδών στον πλανήτη, καθώς σε θεωρούν τον καλύτερο παίκτη στον κόσμο, επειδή απλά αγωνίζεσαι στην αγαπημένη του ομάδα.
ΥΓ: Γενικότερα, η περασμένη Κυριακή, ήταν μία σπουδαία ημέρα. Από το πρωί, το μεσημέρι, το απόγευμα, μέχρι και το βράδυ. Ήταν ένα 24ωρο γλέντι.
*Η φωτογραφία είναι από την επίσημη ιστοσελίδα της ΠΑΕ Ολυμπιακός.
Παναγιώτης Γκαραγκάνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου