Η... κακή (σύμφωνα με την πλειοψηφία) μεσοαμυντική λειτουργία του Ολυμπιακού πήρε πολύ καλό βαθμό, καθώς οι Πρωταθλητές Ελλάδας δεν δέχθηκαν γκολ σε δύο αγώνες με την Οσμάνλισπορ. Μία Οσμάνλισπορ, που είχε βγει πρώτη στον όμιλο του Europa League (αφήνοντας στη δεύτερη θέση τη Βιγιαρεάλ) και είχε σκοράρει σε όλους τους αγώνες της μέχρι τώρα στη διοργάνωση. Η... προβληματική (πάλι σύμφωνα με την πλειοψηφία) μεσοεπιθετική λειτουργία του Ολυμπιακού παρουσιάστηκε αποτελεσματική. Οι Πειραιώτες έκρυψαν την μπάλα για 45 λεπτά και πέτυχαν με εμφατικό τρόπο τρία γκολ σε ένα ημίχρονο στην κολασμένη Άγκυρα. Η πρόκριση στη φάση των "16" του Europa League είναι κατόρθωμα αν αναλογιστούμε τι έχει συμβεί στην ομάδα από το περυσινό καλοκαίρι, αλλά και το πρόσφατο παρελθόν στη συγκεκριμένη διοργάνωση, όπου ο Ολυμπιακός μετρούσε τρεις διαδοχικούς αποκλεισμούς στο γύρο των "32" από θεωρητικά υποδεέστερους αντιπάλους (Λεβάντε, Ντνίπρο, Άντερλεχτ). Προφανώς και η ομάδα δεν πέταξε έξω κάποιο μεγαθήριο, αλλά φανταστείτε την κριτική που θα γινόταν από κάθε πικραμένο σε περίπτωση αποκλεισμού. Οπότε, το πρόσημο είναι θετικό. Και πάνω από όλα, το ερυθρόλευκο σύνολο κέρδισε την ηρεμία του για να κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί σε μία σεζόν, η οποία πρέπει να εκληφθεί ως παράδειγμα προς αποφυγή για την επόμενη.
Ο Πάουλο Μπέντο έχει τόσο μεγάλο... πρόβλημα με τον Καρίμ Ανσαριφάρντ, για αυτό και τον έβαλε βασικό στο πιο κρίσιμο παιχνίδι της σεζόν. Μία πρόκριση στον επόμενο γύρο του Europa League θα άλλαζε την ψυχολογία της ομάδας. Ένας ενδεχόμενος αποκλεισμός θα έφερνε ακόμα μεγαλύτερο προβληματισμό και ο Πορτογάλος προπονητής θα ήταν το εύκολο θύμα στην προσπάθεια εκτόνωσης της κρίσης. Σε ένα κρίσιμο παιχνίδι από όλες τις απόψεις, κοίταξε το καλό της ομάδας και έκρινε πως ο Ιρανός είναι έτοιμος πια για να σηκώσει το βάρος στην επίθεση. Σε μία οικογένεια, σε ένα σύνολο που λειτουργεί με κανόνες, η ιεραρχία και ο σεβασμός είναι σημαντικά στοιχεία για την ομαλή συμβίωση όλων. Ο Μπέντο έδειξε σεβασμό στον Όσκαρ Καρντόσο και προσπάθησε να τον στηρίξει μέχρι τέλους. Όχι γιατί θέλει να φράξει το δρόμο στον Ανσαριφάρντ (μπορεί να μην ήταν δική του επιλογή, αλλά δεν έχει κάτι μαζί του), αλλά διότι έπρεπε να εξαντλήσει τα περιθώρια με τον Καρντόσο. Ο Παραγουανός δεν είναι σε καμία περίπτωση αδιάφορος, αλλά δεν τον "πάνε" και τα ματς. Έτσι, κάτι έπρεπε να αλλάξει. Με την αποχώρηση του Μπράουν Ιντέγε για την Κίνα, έμειναν οι δυο τους. Σε μία ρεβάνς όπου ο Ολυμπιακός θα έβρισκε περισσότερους χώρους σε σχέση με το πρώτο παιχνίδι, προτιμήθηκε ο Καρίμ και το αποτέλεσμα είναι αυτό που είδαμε όλοι μας. Η Οσμάνλισπορ είχε πιο επιθετική σύνθεση σε σχέση με το 0-0 στο "Γεώργιος Καραϊσκάκης". Έπαιξε με έναν κεντρικό αμυντικό μέσο και ένα "οκτάρι", ενώ στο Φάληρο είχε αγωνιστεί με δύο καθαρόαιμους κεντρικούς αμυντικούς μέσους. Ύστερα από ένα κακό πρώτο ημίχρονο (σημαντικές για την έκβαση του αγώνα οι δύο σωτήριες επεμβάσεις του Μποτία σε τάκλιν εντός περιοχής), σε έναν κάκιστο αγωνιστικό χώρο, το γρήγορο γκολ στο 47' απλούστευσε τα πράγματα. Οι Τούρκοι ανέβασαν τις γραμμές τους και δεν είχαν άλλο τρόπο εκτός από το να ρισκάρουν, ο Ολυμπιακός βρήκε περισσότερους διαδρόμους και έφτασε σε αυτό το εμφατικό 0-3. Δεν υπάρχει ομάδα σε αυτό το επίπεδο που να μη γουστάρει να τρέχει στο ανοιχτό γήπεδο. Το ποδόσφαιρο έχει αλλάξει και η ισορροπία μεταξύ αμυντικού και επιθετικού τρανζίσιον είναι το κλειδί της επιτυχίας.
Ο προπονητής του Ολυμπιακού για μία ακόμα φορά έδειξε εμπιστοσύνη στο νέο αίμα της ομάδας (και με την μπάλα να... καίει αποκτά ξεχωριστή σημασία), το οποίο δεν σταματά να τον δικαιώνει. Βασικός ο Παναγιώτης Ρέτσος ως αμυντικός μέσος, πρώτη αλλαγή ο Θανάσης Ανδρούτσος, δεύτερη ο Γιώργος Μανθάτης. Με το σκορ στο 0-1 και μετά τον τραυματισμό του Μάρτινς, οποιοσδήποτε άλλος προπονητής θα επέλεγε την εμπειρία του Αλεξί Ρομαό. Ο Μπέντο, όμως, ψήφισε ξανά τα ερυθρόλευκα νιάτα, δίνοντας τη δυνατότητα στον Ανδρούτσο να πατήσει χορτάρι σε μία κρίσιμη καμπή και να κάνει τη διαφορά. Η ντρίμπλα και η προσποίηση στη φάση του 0-2 είναι εκπληκτικές, όπως και η ψυχραιμία που επέδειξε απέναντι από την εστία και τον τερματοφύλακα, δίνοντας την πάσα στον Ελιουνούσι για να σιγουρέψει το γκολ. Δεν προτίμησε ένα ατομικό τελείωμα, αλλά το καλό της ομάδας. Αυτούς τους παίκτες, τους αγαπούν όλοι οι προπονητές. Ο Ανσαριφάρντ ολοκλήρωσε το θρίαμβο και έβαλε την υπογραφή του σε αυτό το σπουδαίο "διπλό". Η πρόκριση κατακτήθηκε πανάξια από την ενδοξότερη και πιο υπερήφανη ομάδα της Ελλάδας. Και είναι πιο γλυκιά, όταν βλέπεις πως σε αυτή συνέβαλλαν τα μέγιστα τρία παιδιά από τα τμήματα υποδομής του μεγαλύτερου αθλητικού οργανισμού της χώρας. Είναι υπέροχο να βλέπεις ως φίλαθλος και παρατηρητής δύο 19χρονους και ένα 18χρονο να μεγαλώνουν ποδοσφαιρικά στον Ολυμπιακό, μέσα από τέτοιες επιτυχίες. Και τους περιμένουν ακόμα πολλές τέτοιες με την ερυθρόλευκη και ριγωτή φανέλα.
ΥΓ1: Το γκολ στην Άγκυρα θα μπορούσε να έχει έρθει από το πρώτο ημίχρονο. Αν ο Φιγκέιρας γυρνούσε την μπάλα προς τα πίσω και όχι παράλληλα από το ύψος της μικρής περιοχής ή ο Ανσαριφάρντ πάσαρε στον αμαρκάριστο Ελιουνούσι, που ήταν έτοιμος να πατήσει περιοχή, αντί να σουτάρει εκτός περιοχής.
ΥΓ2: Η Οσμάνλισπορ έκανε τρεις-τέσσερις φάσεις, αλλά κυρίως μετά το 0-1. Εκεί, χρειάστηκε ο Λεάλι και τα πήγε περίφημα. Καθοριστική η απόκρουση του Ιταλού στο 54', μόλις 7 λεπτά μετά το ερυθρόλευκο γκολ. Κράτησε το μηδέν και τις ισορροπίες στην αναμέτρηση.
ΥΓ3: Δεν διάβασα σχόλια τις τελευταίες ώρες για την... άθλια κομπίνα του Μπέντο, που βάζει σχεδόν πάντα δύο παίκτες στις στατικές φάσεις (κόρνερ και φάουλ, αλλά ειδικά στα κόρνερ). Από μία τέτοια σημειώθηκε το 0-1 και τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Καλό χτύπημα από τον Σεμπά, πρώτη κεφαλιά στο πρώτο δοκάρι (δημιουργώντας ανισορροπία στην άμυνα) από τον Μποτία και... Καρίμ!
ΥΓ4: Σεβασμός στον προπονητή του Ολυμπιακού, που είναι κιόλας απόλυτα επιτυχημένος βάσει του χάους που παρέλαβε τον περασμένο Αύγουστο. Το Πρωτάθλημα κατακτάται, η ομάδα προκρίθηκε στη φάση των "16" του Europa League για πρώτη φορά μετά τη σεζόν 2011-2012, ενώ υπάρχει και ο επαναληπτικός με τον Ατρόμητο, στα προημιτελικά του Κυπέλλου Ελλάδας. Αναφέρομαι στη λέξη "σεβασμός", που αξίζει κάθε άνθρωπος. Μόνο στην Ελλάδα μπορούμε να βγάλουμε άχρηστο και να λοιδορούμε έναν παίκτη που διέπρεψε σε Μπενφίκα, Οβιέδο, Σπόρτινγκ Λισαβόνας και Εθνική Πορτογαλίας, ενώ στη συνέχεια ακολούθησε καριέρα προπονητή, με έργο σε Σπόρτινγκ Λισαβόνας και Εθνική Πορτογαλίας.
ΥΓ5: Ο Μπέντο έχει δεχθεί ύπουλα χτυπήματα, πολλά εκ των οποίων και κάτω από τη ζώνη. Άλλος στη θέση του μπορεί να έκραζε δημόσια τη διοίκηση για τις πωλήσεις των Μιλιβόγιεβιτς (τελευταία ημέρα του Ιανουαρίου) και Ιντέγε (παραμονές της ρεβάνς με τους Τούρκους) χωρίς να έχει τη δυνατότητα και την επιλογή αντικατάστασης μέσω μιας μεταγραφής, αλλά αυτός προτίμησε να το ρίξει στη δουλειά και τα μπαλώματα. Ο Μιλιβόγιεβιτς έφυγε και δεν παίζει ο Καμπιάσο, αλλά ο Ρέτσος, στην τέταρτη θέση που αγωνίζεται την τρέχουσα σεζόν. Ο Ντομίνγκες έχει παροπλιστεί για να πάρει χρόνο συμμετοχής ο Ανδρούτσος, ο οποίος επίσης έχει χρησιμοποιηθεί σε τρεις διαφορετικές θέσεις, ενώ ο Μάριν παίζει που και που, καθώς προτιμάται ο Μανθάτης. Έχουμε και λέμε: 24 παιχνίδια έχει παίξει ο Ρέτσος, 21 οι Ανδρούτσος και Μανθάτης, 4 ο (πιο μικρός από όλους) Νικολάου. Ποιος άλλος προπονητής θα έδινε, ταυτόχρονα, μαζεμένες τόσες πολλές ευκαιρίες σε τόσους νεαρούς ποδοσφαιριστές που προέρχονται από τα "σπλάχνα" του συλλόγου. ΚΑΝΕΝΑΣ.
ΥΓ6: Ο Ολυμπιακός αν θέλει να στηρίξει τη νέα αυτή φουρνιά των Ακαδημιών του, πρέπει να δώσει ψήφο εμπιστοσύνης στον Μπέντο. Αυτός τους έδωσε την ευκαιρία να παίξουν στην πρώτη ομάδα, με ξεκάθαρο ρόλο και χώρο, βάζοντας στον ντορβά το κεφάλι του. Με πέντε-έξι βαρβάτες μεταγραφές εντεκάδας το προσεχές καλοκαίρι, συν την πιτσιρικαρία που ο Πορτογάλος ΑΝΕΔΕΙΞΕ, μπορεί να χτιστεί κάτι πολύ καλό και... Ολυμπιακό για τα επόμενα χρόνια.
ΥΓ7: Εκτός συνέχειας σε αυτήν τη φάση έμειναν ομάδες όπως οι Τότεναμ, Ζενίτ, Σαχτάρ, Αθλέτικ Μπιλμπάο, Βιγιαρεάλ, Φενέρμπαχτσε, Φιορεντίνα. Ας σεβαστούμε τη διοργάνωση, την ομάδα μας, και ας τα δώσουμε όλα από εδώ και πέρα. Οι φίλαθλοι στις εξέδρες και οι πρωταγωνιστές εντός αγωνιστικού χώρου. Και ποιος ξέρει... Ο Μπέντο και οι μαχητές του είναι απρόβλεπτοι.
Παναγιώτης Γκαραγκάνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου