Σίγουρα, η φετινή ομάδα του ποδοσφαιρικού Ολυμπιακού δεν είναι η καλύτερη που έχουν δει τα μάτια μας. Μπορεί, όμως, στο φινάλε της σεζόν να αποδειχθεί και η καλύτερη όλων βάσει αποτελεσμάτων! Είναι ένα πολύ σκληρό σύνολο. Πολύ ζόρικο και άβολο για τους αντίπαλους, που πρέπει να φτύσουν αίμα για να το βγάλουν νοκ-άουτ σε κάποια μάχη. Μας την είχαν... στημένη στο Περιστέρι. Αρετόπουλος και Κωσταράς έκαναν ό,τι μπορούσαν για να αποκλείσουν τον Ολυμπακό από την ημιτελική φάση του Κυπέλλου Ελλάδας. Ο Μπέντο και οι μαχητές του είχαν διαφορετική άποψη. Οι Πρωταθλητές εξασφάλισαν μία πέρα για πέρα δίκαιη και αντρίκεια πρόκριση. Όπως στην Άγκυρα, έτσι και στο Περιστέρι. Κατέθεσαν την ψυχή τους και απέδειξαν πως από εδώ και πέρα είναι ικανοί για όλα. Εντός και εκτός συνόρων. Και οι καλύτερες απαντήσεις στην... εξυγίανση και την... εξομάλυνση που προωθεί το "σύστημα" έρχονται πάντα μέσα στους αγωνιστικούς χώρους.
Ο Ατρόμητος σκόραρε από το πουθενά, στην πρώτη του και μοναδική ευκαιρία στην αναμέτρηση, λίγο πριν από τη συμπλήρωση του πρώτου λεπτού στο δεύτερο ημίχρονο. Ένα γκολ, καραμπινάτο οφσάιντ, όπου ο Κιβρακίδης (αυτός που κάνει τη σέντρα στον μετέπειτα σκόρερ Ντάουντα) και άλλοι τρεις ποδοσφαιριστές βρίσκονται σε εμφανή θέση οφσάιντ. Μπροστά στα μάτια του πρώτου βοηθού Πολυχρόνη Κωσταρά, ο οποίος είναι στο τιμ των βοηθών του "κορυφαίου" (εδώ γελάμε) Σιδηρόπουλου και για πάρτη του είχε καθυστερήσει πέρυσι με προκλητικό τρόπο η διεξαγωγή του τελικού Κυπέλλου Ελλάδας με την ΑΕΚ. Ο Αλέξανδρος Αρετόπουλος επηρεάστηκε, προφανώς, από την αφόρητη πίεση των προπαγανδιστών που ξεσάλωσαν για τον ορισμό του σε αυτόν τον επαναληπτικό προημιτελικό. "Κατάπιε" τη δεύτερη κίτρινη κάρτα στον Πλατέλλα (για κλωτσιά εκτός φάσης στον Ντε Λα Μπέγια), απέβαλλε με αστεία δεύτερη κίτρινη τον Ντα Κόστα (ο οποίος χάνει τον αγώνα με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα), ενώ σε ένα ματς όπου ο Ολυμπιακός ήταν κυριαρχικός και είχε την κατοχή μπάλας από την αρχή μέχρι το τέλος, ο Τρικαλινός διαιτητής σφύριξε μόλις 3 φάουλ (!) υπέρ των ερυθρόλευκων στο πρώτο ημίχρονο. Σαν να μην τους ήθελε απειλητικούς απέναντι από την εστία του Γκορμπούνοβ.
Ο Πάουλο Μπέντο για μία ακόμα φορά εμπιστεύτηκε τους πιτσιρικάδες. Έστησε την ομάδα πολύ καλά στον αγωνιστικό χώρο με ένα 4-4-2 και τον Σεμπά κοντά στον Ανσαριφάρντ. Οι ερυθρόλευκοι δεν δέχθηκαν κλασικές ευκαιρίες από τον Ατρόμητο και ο Πορτογάλος έδειξε χαρακτήρα όταν ο Ολυμπιακός βρέθηκε πίσω στο σκορ χάρη σε ένα σκανδαλώδες γκολ που δεν έπρεπε να μετρήσει. Ο Φορτούνης μπήκε στο ματς ως αλλαγή και άλλαξε τη ροή της αναμέτρησης, έχοντας μία ασίστ και πετυχαίνοντας ένα γκολ. Ο Έλληνας μεσοεπιθετικός είχε καταπονηθεί πολύ το τελευταίο διάστημα, παίζοντας ακατάπαυστα (ο προπονητής έπρεπε να διαχειριστεί καλύτερα τον ποιοτικότερο ποδοσφαιριστή της ομάδας του). Ωστόσο, όντας φρέσκος, έκανε τη διαφορά σε ένα κομβικό ματς. Πάτησε χορτάρι ξεκούραστος και ξεδίπλωσε το τεράστιο ταλέντο του.
Μπήκαμε στον Μάρτιο και ο Ολυμπιακός βρίσκεται μέσα σε όλους τους στόχους του. Είναι πρώτος στο Πρωτάθλημα με διαφορά από τους κύριους διώκτες του, έχει προκριθεί στην ημιτελική φάση του Κυπέλλου, ενώ συνεχίζει στην Ευρώπη και τη φάση των "16" του Europa League. Και όμως, αυτή η ομάδα αποδοκιμάζεται από τους ίδιους τους φιλάθλους της. Θεωρώ άδικο και ακατανόητο να βρίζεται (όπως συνέβη στην εντός έδρας ήττα Πρωταθλήματος από τον Πανιώνιο) ο προπονητής της ομάδας. Όποιος και να είναι αυτός. Ο Μπέντο δεν είναι ο καλύτερος προπονητής στον κόσμο, αλλά είναι σοβαρός, επαγγελματίας, και συμμάζεψε τα ασυμμάζευτα. Να χλευάζεται ένας άνθρωπος που κάνει τη δουλειά του όπως καλύτερα πιστεύει ο ίδιος (και πάντα σύμφωνα με τις αρχές του), το θεωρώ αδιανόητο. Δεν διάλεξε αυτός το ρόστερ. Εισήλθε κατευθείαν στα βαθιά χωρίς πίστωση χρόνου. Τολμάει ό,τι δεν έπραξε κανείς στη σύγχρονη εποχή της ομάδας, αναδεικνύοντας την εξαιρετική δουλειά ετών που γίνεται στην Ακαδημία. Εδώ τον... κράζουν ορισμένοι επειδή τον έπιασε ο τηλεοπτικός φακός να χαμογελάει για πρώτη φορά στο εκτός έδρας παιχνίδι Κυπέλλου με τον Ατρόμητο. Λες και ο προπονητής είναι... διασκεδαστής.
Η ομάδα είναι αποτελεσματική και κόντρα στην Μπεσίκτας έχει μία μεγάλη ευκαιρία για να κάνει ένα ακόμα βήμα διάκρισης στο Europa League. Και χρειάζεται τον κόσμο δίπλα της. Όχι απέναντί της. Με βάση τα όσα βιώσαμε το περυσινό καλοκαίρι, η γκρίνια θα ήταν δικαιολογημένη αν η ομάδα παρέπαιε στον αγωνιστικό χώρο και έχανε τον ένα στόχο μετά τον άλλο. Τώρα, όμως, είναι μέσα σε όλους τους στόχους της σε Ελλάδα και Ευρώπη. Ιδιαίτερα η πίεση από τις εξέδρες στο "Γεώργιος Καραϊσκάκης" κάνει μόνο κακό στην ομάδα. Υπενθυμίζω πως σε δύο περιπτώσεις νοκ-άουτ αγώνων, ο Ολυμπιακός δεν σκόραρε στο Φάληρο ούτε κόντρα στην Οσμάνλισπορ, ούτε κόντρα στον Ατρόμητο. Και στους δύο επαναληπτικούς που διεξήχθησαν εκτός έδρας, οι Πρωταθλητές Ελλάδας έπαιξαν ψυχωμένα (χωρίς να κουβαλούν το βάρος της αποδοκιμασίας σε κάθε λάθος τους όπως συμβαίνει στο Καραϊσκάκης) και κατέκτησαν δύο εμφατικές προκρίσεις. Τρία γκολ σε ένα ημίχρονο στην Άγκυρα, θαραλλέα αντίδραση και ανατροπή του σκορ από 1-0 σε 1-2 στο Περιστέρι. Όλοι οι υπόλοιποι είναι εναντίον του. Για αυτό και ο ερυθρόλευκος λαός καλείται να υψώσει αψίδα προστασίας και ενότητας.
ΥΓ1: Πολύ τον χάρηκα τον Μπέντο που την... έλεγε σε πρώτο βοηθό και τέταρτο διαιτητή μετά την επίτευξη των δύο ερυθρόλευκων γκολ στο Περιστέρι. Είναι πιεσμένος, ίσως νιώθει αδικημένος από τις ύβρεις προς το πρόσωπό του στο ματς με τον Πανιώνιο, αλλά έχει δεθεί με την ομάδα και την αποστολή που έχει να φέρει εις πέρας στον Ολυμπιακό.
ΥΓ2: Ο Αλεξί Ρομαό δεν είναι ο παίκτης που μπορεί να μπει στα παπούτσια του Λούκα Μιλιβόγιεβιτς. Ωστόσο, έχει παραστάσεις οκτώ ετών από το Championnat και δεν είναι τυχαίος στον ποδοσφαιρικό χάρτη. Έκανε ένα μεστό παιχνίδι και σκόραρε το πολύτιμο γκολ της ισοφάρισης. Προωθήθηκε σε μία στατική φάση, όπως συνήθιζε να πράττει και στη Μαρσέιγ, και με μία έξοχη κεφαλιά εκμεταλλεύτηκε την άριστη μπαλιά του Φορτούνη. Αυτή η εμφάνιση μπορεί να τονώσει την αυτοπεποίθησή του και η ομάδα να πάρει ακόμα περισσότερα έως το τέλος αυτής της περίεργης σεζόν, που κανείς δεν ξέρει πώς θα καταλήξει.
ΥΓ3: Κάτι ειδικό και γενικό. "Δεν πρέπει να αρχίζουμε μία μάχη παρά μόνο όταν δεν έχουμε άλλη επιλογή, εφόσον από τη φύση της η έκβαση μιας μάχης είναι αμφίβολη. Από τη στιγμή, όμως, που θα αρχίσει η μάχη, οφείλουμε να νικήσουμε ή να πεθάνουμε". Ναπολέων Βοναπάρτης.
Παναγιώτης Γκαραγκάνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου