Ολοκληρώθηκε η κανονική περίοδος στο Πρωτάθλημα μπάσκετ και ο Ολυμπιακός για μία ακόμα φορά εξασφάλισε με άνεση το απόλυτο πλεονέκτημα έδρας στα πλέι-οφ, έχοντας 25 νίκες (με μία 25άρα στο κεφάλι κόντρα στον αιώνιο αντίπαλο) και 1 ανώδυνη ήττα. Είναι, όμως, αυτό αρκετό; Όχι, δεν είναι. Οι ερυθρόλευκοι μπορεί να μετρούν δύο σερί τίτλους κόντρα σε όλους και όλα, αλλά η παράγκα "ζει και βασιλεύει". Και όταν έρθουν τα κρίσιμα, οι τελικοί δηλαδή, θα είναι και πάλι εκεί για να φράξει το δρόμο στην ομάδα του Πειραιά προς το τρίτο συνεχόμενο Πρωτάθλημα. Άλλωστε, έχουμε πάρει το μήνυμα από το νοκ-άουτ ημιτελικό Κυπέλλου στο ΣΕΦ. Ο Ολυμπιακός δεν είχε βρεθεί σε καλή ημέρα, αλλά οι Σχινάς, Καρακατσούνης και Μάνος έκαναν ό,τι μπορούσαν για να προκριθεί ο Παναθηναϊκός, στερώντας από τους Πειραιώτες κάθε πιθανότητα νίκης.
Δεν ξέρω αν το έχετε αντιληφθεί, αλλά ο Ολυμπιακός ολοκλήρωσε αήττητος τα εντός έδρας παιχνίδια του, στην κανονική διάρκεια του Πρωταθλήματος, για ένατη συνεχόμενη σεζόν. Κόντρα στην Κύμη (13/4), οι Πρωταθλητές Ελλάδας πέτυχαν την 121η (!) διαδοχική νίκη τους στο ΣΕΦ για την κανονική διάρκεια της Λίγκας. Η τελευταία ήττα σημειώθηκε από τον Παναθηναϊκό στις 17 Φεβρουαρίου του 2008! Όταν η Αθήνα είχε... ντυθεί στα λευκά λόγω χιονιά! Είναι ένα απίστευτο ρεκόρ που έχει περάσει στο... ντούκου και το οποίο δεν δικαιολογεί σε καμία περίπτωση το γεγονός πως ο σύλλογος έχει μόνο τρία Πρωταθλήματα, στοχεύοντας στο τέταρτο σε αυτό το διάστημα των εννέα ετών. Δεν είναι φυσιολογικός απολογισμός, πώς να το κάνουμε. Σε 121 αγώνες, ο απολογισμός είναι ΜΗΔΕΝ ήττες και 121 νίκες. Ασύλληπτο επίτευγμα. Είναι η τρίτη σερί σεζόν και έβδομη τα τελευταία εννέα χρόνια (από το 2009 μέχρι σήμερα) που οι ερυθρόλευκοι καταφέρνουν να βγουν πρώτοι στην κανονική περίοδο.
Τα ερωτήματα που γεννούνται είναι απλά και κατανοητά. Τι συμβαίνει στα πλέι-οφ; Τι γίνεται στα do or die παιχνίδια, που κρίνονται οι τίτλοι; Γιατί συγκεκριμένοι διαιτητές προετοιμάζονται όλη τη σεζόν για συγκεκριμένα παιχνίδια; Γιατί ο Ολυμπιακός δεν έχει το δικαίωμα να κερδίσει τον Παναθηναϊκό, όταν απλά είναι υποφερτά καλός; Γιατί πρέπει ο Ολυμπιακός να βρεθεί στο 100% της απόδοσής του για να πάρει το Πρωτάθλημα, όπως συνέβη τη σεζόν 2014-2015; Γιατί πρέπει ο Βασίλης Σπανούλης να κάνει τη σειρά τελικών της καριέρας του, όπως συνέβη την αγωνιστική περίοδο 2015-2016; Γιατί δεν ασχολείται ψυχή με όσα κωμικοτραγικά συμβαίνουν στο ελληνικό μπάσκετ; Μέσα σε μία νύχτα άλλαξε τη φετινή σεζόν το καθεστώς για τους ξένους παίκτες (από 4 ξένους + 2 κοινοτικούς, ο κανονισμός άλλαξε σε 6 μη κοινοτικούς) προκειμένου να ευνοηθεί μία συγκεκριμένη ομάδα που δεν πιστεύει τους Έλληνες παίκτες και φέρνει... καραβιές Αμερικανών για να κοντράρει τον Ολυμπιακό. Βλέπουμε τον Σπανούλη να τιμωρείται με πρόστιμο επειδή πανηγύρισε, δείχνοντας τα αυτιά του στο ΟΑΚΑ, αλλά ο βοηθός του Πασκουάλ μπορεί να υψώνει το μεσαίο του δάχτυλο στο ΣΕΦ και να μένει ατιμώρητος, Και για να το προχωρήσω ακόμα περισσότερο: τον Ιούλιο αρχίζει η προετοιμασία για το Ευρωμπάσκετ και η Εθνική ομάδα δεν έχει ακόμα προπονητή! Αν γίνονταν αυτά στο ποδόσφαιρο, θα είχαμε... εμφύλιο. Τον Βασιλακόπουλο, την ΕΟΚ, την ΚΕΔ και τον ΕΣΑΚΕ, όμως, δεν τους αγγίζει κανείς. Αλλά, ξέχασα. Για όλα φταίει ο... Γκιρτζίκης. Φανταστείτε, απλά, να είχε στο ποδόσφαιρο μία ομάδα (εκτός του Ολυμπιακού) 121 διαδοχικές εντός έδρας νίκες και να μετρούσε 3/8 Πρωταθλήματα. Αντικειμενικοί και μη, θα είχαν ξεσαλώσει.
Τι έχουν να δουν τα μάτια μας και στους φετινούς τελικούς. Οπλιστείτε με υπομονή. Ο... φάρος είναι ικανός για όλα.
Παναγιώτης Γκαραγκάνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου