Παραχάραξη της ιστορίας

Δεν είναι φυσιολογικό αυτό που συμβαίνει στο ελληνικό μπάσκετ. Διαβάζω για το τι πρέπει να αλλάξει στον μπασκετικό Ολυμπιακό ύστερα από δύο διαδοχικές σεζόν χωρίς τρόπαιο. Ό,τι και να αλλάξει, η μοίρα του Ολυμπιακού εδώ και 21 χρόνια είναι συγκεκριμένη: για να κατακτήσει κάποιο τρόπαιο, πρέπει να βρίσκεται στο 100% της αγωνιστικής και πνευματικής του ετοιμότητας, και να κάνει το τέλειο παιχνίδι. Δεν του επιτρέπεται να έχει μία κακή ημέρα, να κάνει ένα κακό ματς. Προπονητές και παίκτες, κορυφαίου επιπέδου, έχουν φύγει με τη στάμπα του αποτυχημένου γιατί δεν μπόρεσαν να γκρεμίσουν την παράγκα. Και αν χαμογέλασαν για λίγο, με κάποιες εφήμερες χαρές, η μάχη ήταν άνιση. Άλλοι έχουν να δουν Final-4 Ευρωλίγκας εδώ και έξι χρόνια, αλλά ο Ολυμπιακός συνηθίζει τέτοιον καιρό να είναι βυθισμένος στην εσωστρέφεια, με τον λαό του σκασμένο, επειδή δεν τον αφήνουν με προκλητικό τρόπο να κατακτήσει την κορυφή στην Ελλάδα.

Οι Παναγιώτης και Γιώργος Αγγελόπουλος έχουν ξοδέψει πάνω από 300.000.000 ευρώ και μετρούν τρία Πρωταθλήματα και δύο Κύπελλα σε 14 χρόνια ενασχόλησης με την ΚΑΕ Ολυμπιακός. Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι θα ήμουν στη θέση τους και θα επέτρεπα αυτήν την κατάσταση. Καλώς ή κακώς, ένα από τα πράγματα που μου έχει διδάξει η ζωή έως τώρα είναι πως όταν συναναστρέφεσαι με τα σκατά, πρέπει να παλέψεις μαζί τους και να τα προσπεράσεις, αν θες να φτάσεις απέναντι και στον προορισμό σου. Ατσαλάκωτος, δεν περνάς αλώβητος στην αντίπερα όχθη. Εφόσον βρεθούν στο δρόμο σου, πρέπει να προχωρήσεις. Αυτό που ενοχλεί περισσότερο από όλα είναι η έλλειψη σεβασμού γενικότερα από το άθλημα του μπάσκετ και τους θεσμικούς φορείς του (ΕΟΚ, ΚΕΔ, ΕΣΑΚΕ) προς τη λαοφιλέστερη ομάδα της χώρας και τον μεγαλύτερο πολυαθλητικό οργανισμό της Ελλάδας. Ο Ολυμπιακός αντιμετωπίζεται με υπεροψία, αλαζονεία, έπαρση, εμπάθεια... Κάποιοι βγάζουν τα απωθημένα για την ανυπαρξία τους σε όλα τα υπόλοιπα αθλήματα, με το μοναδικό αποκούμπι που τους έχει απομείνει.

Με διαιτητές Ευρωλίγκας, ο Ολυμπιακός θα κατακτούσε αυτό το Πρωτάθλημα Ελλάδας. Ξεκάθαρα και χωρίς περιστροφές. Ο αντίπαλος δεν ήταν καλύτερος και δεν έπαιξε καλύτερο μπάσκετ στη σειρά των τελικών. Ο Ολυμπιακός πήγε σαν πρόβατο στη σφαγή σε όλη τη σειρά και σε ένα ακόμα καθοριστικό παιχνίδι που έκρινε τίτλο. Η στοχοποίηση του Μιλουτίνοβ ξεπέρασε τις αντίστοιχες των Σχορτσανίτη και Άντιτς κατά τη παρελθόν. Δεν έχει συμβεί ξανά στην ιστορία του παγκόσμιου μπάσκετ, ένας παίκτης να αποβάλλεται με 5 φάουλ σε 03:17. Το σχέδιο ήταν ξεκάθαρο: να βγει εκτός αγώνα ο Σέρβος με ανύπαρκτα φάουλ και να τραβήξει όλο το κουπί ο ΜακΛίν, ο οποίος κάποια στιγμή θα κουραζόταν. Ο Μιλουτίνοβ, στον τέταρτο τελικό, χρεώθηκε με 4 επιθετικά φάουλ! Στους δύο από τους πέντε τελικούς (στον πρώτο και τον τελευταίο), αποβλήθηκε με 5 φάουλ. Στον τέταρτο, έκανε 4, ενώ στο δεύτερο ματς υπέπεσε σε 3 φάουλ και στο τρίτο ματς σε ένα.

Σε έναν αγώνα τόσο υψηλού επιπέδου, ο πρώτος γκαρντ του Ολυμπιακού που πήγε στη γραμμή των βολών ήταν ο Σπανούλης στο 32ο λεπτό! Με τη διαφορά να είναι διψήφια. Αν όλα αυτά, σας φαίνονται φυσιολογικά, τι να πω. Φανταστείτε σε ένα Ρεάλ-Μπαρτσελόνα, να πήγαινε για πρώτη φορά στις βολές ένας "κοντός" της Ρεάλ στο 32'. Γίνονται πουθενά αυτά; Και το θέμα δεν είναι μόνο οι βολές, αλλά τα διαφορετικά κριτήρια στις δύο πλευρές του παρκέ. Στη μία ομάδα να επιτρέπεται το σκληρό παιχνίδι και στην άλλη να υποδεικνύεται ως φάουλ και η παραμικρή επαφή. Αυτή είναι η εικόνα ετών στα ματς των δύο ομάδων εντός συνόρων.

Προσέξτε πώς σφύριξαν Αναστόπουλος, Μάνος και Κορομηλάς στον πέμπτο τελικό.

Ο Μιλουτίνοβ χρεώθηκε με 3 φάουλ σε 02:43!

Ο Ολυμπιακός είχε 5 ομαδικά φάουλ στο 3'!

Οι βολές ήταν 7-0 στο 4'.

Ο Ολυμπιακός έλαβε νωρίς το μήνυμα πως δεν θα τον αφήσουν να παίξει μπάσκετ. Παρόλα αυτά, άντεξε για ένα ημίχρονο. Ηρωικά.

Αυτό είναι και το "κλειδί". Ο Παναθηναϊκός παίζει με το "μυαλό" του Ολυμπιακού. Άλλες φορές οι Πειραιώτες δεν επηρεάζονται και παραμένουν συγκεντρωμένοι, συνήθως, όμως, δεν γίνεται να μείνεις ανεπηρέαστος όταν τα διαιτητικά κριτήρια είναι διαφορετικά.

Στο 21-22, ο Γκιστ γκρέμισε εκτός φάσης τον Σπανούλη πάνω στο σκριν. Ο Μάνος δεν... είδε τίποτα και ο Αμερικανός πέτυχε καλάθι και φάουλ, κάνοντας το 24-22.

Με δύο διαδοχικά καλάθια, ο Σπανούλης μετέτρεψε το 25-26 σε 25-30. Και στις περιπτώσεις, τα φάουλ ήταν ξεκάθαρα, αλλά ο Βασίλης δεν πήγε στις βολές. Δεν πήρε το "γκολ"-φάουλ του Γκιστ.

Από εκεί και πέρα, έγινε ξανά το άσπρο-μαύρο.

Με το που πάτησε ξανά παρκέ, ο Μιλουτίνοβ χρεώθηκε αμέσως με το 4ο φάουλ! Σε 03:03 λεπτά συμμετοχής! Δηλαδή, πέρασαν μόλις 20 δευτερόλεπτα από το 3ο μέχρι το 4ο φάουλ!

Οι δύο ομάδες είχαν συμπληρώσει από πέντε ομαδικά φάουλ στη δεύτερη περίοδο, 02:43 πριν από το τέλος του πρώτου μέρους.

Τι έγινε από εκεί και πέρα;

10-0 βολές ο Παναθηναϊκός! Στο φινάλε της δεύτερης περιόδου, εκτέλεσε 2 ο ΜακΛίν.

Οι βολές στο πρώτο ημίχρονο ήταν: 20 ο Παναθηναϊκός, 10 ο Ολυμπιακός. Τα φάουλ 14-17.

Έτσι, ανατρέπονται οι διαφορές στην Basket League. Στο κακό του ημίχρονο, ο Παναθηναϊκός βρήκε 13 πόντους από τις βολές, πετυχαίνοντας συνολικά 31 ύστερα από 20 λεπτά.

Ο Παναθηναϊκός είχε 0/8 τρίποντα και 4/9 ο Ολυμπιακός. Οι ασίστ ήταν 5-10. Και ο Ολυμπιακός ήταν μπροστά στο σκορ, μόλις με 4 πόντους (31-35).

Προσέξτε την κατανομή των φάουλ στο πρώτο 20λεπτο.

Παναθηναϊκός: 3 ο Καλάθης, 3 ο Αντετοκούνμπο, 2 ο Γκιστ.

Ολυμπιακός: 4 ο Μιλουτίνοβ, 2 ο Σπανούλης, 2 ο Παπανικολάου, 2 ο Μάντζαρης, 2 ο Παπαπέτρου, 2 ο Στρέλνιεκς, 2 ο Μπόγρης!

Κάποια στιγμή, ο Παναθηναϊκός είχε 4 καλάθια και φάουλ, και 3 υπέρ του αντιαθλητικά! Τι συζητάμε, λοιπόν.

Ε, και στην τρίτη περίοδο, γίναμε μάρτυρες του απόλυτου 100%-0% υπέρ του Παναθηναϊκού και εις βάρος του Ολυμπιακού.

Βέβαια, είχε προηγηθεί η φραστική επίθεση "φουσκωτών" των γηπεδούχων σε παίκτες και προπονητικό επιτελείο του Ολυμπιακού. Έπεσαν νερά, πετάχτηκε μπουκάλι με τσίπουρο, και οι Αγγελόπουλοι αποφάσισαν να πάρουν την ομάδα και να επιστρέψουν στα αποδυτήρια. Σε μία τέτοια περίπτωση, δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Ή πας μέχρι τέλους, ή δεν κάνεις τίποτα. Η διακοπή επηρέασε απόλυτα τον Ολυμπιακό, που έκανε τρία λεπτά ζέσταμα πριν από την επανέναρξη του αγώνα, την ώρα που οι παίκτες του Παναθηναϊκού έκαναν τα σουτάκια τους επί ένα 20λεπτο.

Στην τρίτη περίοδο, ξεφτιλίστηκε κάθε έννοια του αθλητισμού. Ο Παναθηναϊκός έπαιζε κατς και στον Ολυμπιακό σφυρίζονταν τα πάντα στην άμυνα και... τίποτα στην επίθεση.

Στο 31-35, ο Παπανικολάου σούταρε τρίποντο. Η μπάλα βρισκόταν στην κάθοδο και ο Σίνγκλετον την έδιωξε, την ώρα που ετοιμαζόταν να μπει στο καλάθι. 

Στο 34-38, ο Λοτζέσκι εκτέλεσε βολές ύστερα από φάουλ που δόθηκε στον Μάντζαρη, το οποίο δεν έγινε ποτέ.

Στο 35-38, ο Πρίντεζης πόσταρε και έκανε το χουκ, ο Σίνγκλετον υπέπεσε σε ξεκάθαρο φάουλ, αλλά...

Στην αμέσως επόμενη άμυνα, η σπρωξιά και η γονατιά του Σίνγκλετον στον Πρίντεζη, μπροστά στα μάτια του Μάνου, έμεινε ατιμώρητη. Στη συνέχεια, ο Γκιστ έχασε κάρφωμα. Δόθηκε, όμως, τεχνική ποινή στον πάγκο του Ολυμπιακού, μετά τη διαμαρτυρία για το φάουλ του Σίνγκλετον.

Ο Ολυμπιακός χρειάστηκε 6 λεπτά για να πετύχει δίποντο. Με τόσο ξύλο, δεν μπορούσε καν να μπει στη ρακέτα.

Στο 44-43, ο ΜακΛίν τάπωσε τον Τζέιμς, αλλά οι διαιτητές "είδαν" φάουλ.

Ε, πόσο να αντέξει ο Ολυμπιακός. Κάποια στιγμή τα σουτ θα έμπαιναν και με δύο τρίποντα το σκορ έγινε 51-45.

Ήρθε και το 5ο φάουλ του Μιλουτίνοβ, 01:29 πριν από το τέλος της τρίτης περιόδου. Ο Σέρβος έπαιξε όλα και όλα 03:17. Η απόσταση από 4ο μέχρι το 5ο φάουλ ήταν 14 δευτερόλεπτα! Ανεπανάληπτη στοχοποίηση αθλητή στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού, όχι μόνο του ελληνικού μπάσκετ. Με το έμπαινε ο Νίκολα στο παρκέ, επέστρεφε στον πάγκο, μετά το πρώτο προκλητικό τρίλεπτο του αγώνα.

Με το τέλος του τρίτου δεκαλέπτου, οι βολές ήταν 27-16 (είχαν φτάσει και 27-14).

Η δουλειά είχε, ήδη, γίνει. Αποστολή εξετελέσθη.

Ο πρώτος γκαρντ του Ολυμπιακού που εκτέλεσε βολές ήταν ο Σπανούλης στο 32'. Μέχρι τότε, μόνο οι ΜακΛίν και Μπόγρης είχαν βρεθεί στη γραμμή. Ούτε καν κάποιο "τριαροτεσσάρι"! Για "κοντούς", ούτε λόγος.

Το παιχνίδι είχε πια κριθεί.

Και στο τελευταίο τρίλεπτο-τετράλεπτο, η κλασική διαιτητική συνταγή. Έχοντας στερήσει από τον Ολυμπιακό κάθε ελπίδα διεκδίκησης στα κομβικά σημεία της αναμέτρησης, έφεραν τη στατιστική σε μία ισορροπία (34-28 ήταν οι βολές στο τέλος και 27-27 τα φάουλ), με το νικητή να έχει ξεκαθαρίσει, προκειμένου το "χειρουργείο" να μην κάνει... μπαμ. Οι άνθρωποι είναι... επιστήμονες.

Θεωρώ όλα αυτά, που έγραψα, πολύ σημαντικά. Δεν έχουν γραφτεί πουθενά τόσο αναλυτικά (δεν... συγκινούν τους μπασκετικούς αναλυτές), αλλά ήταν υποχρέωση απέναντι στον εαυτό μου, τα εκατομμύρια των Ολυμπιακών, και φυσικά την ομάδα που αγαπώ.

Όλη η Ελλάδα είδε την αντιμετώπιση που είχε ο Ολυμπιακός και σε αυτήν τη σειρά των τελικών, με το πρώτο και πέμπτο παιχνίδι να προστίθενται στη λίστα των αμέτρητων σφαγών της ομάδας. Συν την εφεύρεση του Αναστόπουλου στο ΣΕΦ, στο δεύτερο ματς, όπου απαγορεύθηκε στον Ολυμπιακό να κυνηγήσει μέχρι το φινάλε τις όποιες πιθανότητες νίκης είχε.

Ο Γιώργος Πρίντεζης, ένα από τα καλύτερα "4άρια" στην Ευρώπη, είχε 12 κερδισμένα φάουλ σε 5 τελικούς και 18 εκτελεσμένες βολές.

Ο Σίνγκλετον; 27 κερδισμένα φάουλ και 29 εκτελεσμένες βολές!

Ο κορυφαίος εν ενεργεία παίκτης στην Ευρώπη, ο Βασίλης Σπανούλης, που στηρίζεται πολύ στο ένας εναντίον ενός και τη διείσδυση, είχε 15 κερδισμένα φάουλ και εκτέλεσε 16 βολές σε πέντε τελικούς. Τις 8, στον τέταρτο τελικό, στο ΣΕΦ. Στους υπόλοιπους τέσσερις τελικούς, εκτέλεσε μόλις δύο σε κάθε ματς και δεν πήρε τα φάουλ που του έγιναν.

Ο Τζέιμς; 31 κερδισμένα φάουλ και 37 εκτελεσμένες βολές!

Ενδεικτικά είναι αυτά τα δύο παραδείγματα. Συνέβησαν πολλά και σε αυτούς τους τελικούς.

Αν δεν πειράζουν, αυτά τα συγκλονιστικά στοιχεία, τους ίδιους τους πρωταγωνιστικές, τι να πω...Περιμένω μία δημόσια τοποθέτηση, αλλά μάταια.

Υπάρχει κάτι άλλο να συζητήσουμε;

Η παραχάραξη της ιστορίας του ελληνικού μπάσκετ συνεχίζεται. Ένας ακόμα τίτλος εκλάπη από τον Ολυμπιακό.

Παναγιώτης Γκαραγκάνης

Ανακοίνωση εις βάρος της διαιτησίας, σε ματς που δεν προηγήθηκαν ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΦΟΡΑ στο σκορ...

Δεν είναι ώρα για λόγια.

Ξέρουμε τι πρόκειται να συμβεί στον πέμπτο τελικό. Το σενάριο, το έχουμε δει πολλάκις. Απλά, αυτήν τη φορά, θα ξεπεράσουν τον εαυτό τους. Ο Αναστόπουλος, ήδη, έχει αρχίσει να σφυρίζει από απόψε.

Ο Ολυμπιακός πρέπει να είναι απόλυτα συγκεντρωμένος και να κάνει το τέλειο παιχνίδι για να στεφθεί Πρωταθλητής μέσα στο ΟΑΚΑ. Έβγαλε αντίδραση και υπερηφάνεια στον τέταρτο τελικό του ΣΕΦ. Με διαιτητές Ευρωλίγκας, όμως, η τελική σειρά θα είχε ολοκληρωθεί και ο Ολυμπιακός θα είχε πάρει, ήδη, την Κούπα.

Θέλει μεγάλο θράσος να υποτιμάς διαρκώς τη νοημοσύνη του άλλου. Ο Παναθηναϊκός έχει αναγάγει την προπαγάνδα σε Επιστήμη και διαμαρτύρεται για τη διαιτησία των Κορομηλά και Σώμου. Όχι, όμως, για όσα σφύριξε ο Τζαφλέρης, που ανταποκρίθηκε στην αποστολή που του ανατέθηκε, αλλά δεν μπορούσε να παίξει και για τους άλλους δύο.

Θέλει απύθμενο θράσος για να βγάζεις ανακοίνωση ύστερα από τέτοιο κάρφωμα. Όταν δεν έχεις προηγηθεί ούτε μία φορά στο σκορ και χάνεις με 16 πόντους στο κεφάλι. Τουλάχιστον, ο Πασκουάλ παραδέχθηκε την ανωτερότητα του Ολυμπιακού στο ματς. Αν εξαιρεθεί ο Τζαφλέρης, που είχε ειδική αποστολή, οι Κορομηλάς και Σώμος διαιτήτευσαν με τα ίδια, ενιαία, κριτήρια και στις δύο πλευρές του παρκέ, παρά τα πολλά σφυρίγματα.

Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος και οι παίκτες του έχουν μπροστά τους ένα παιχνίδι που μπορεί να αλλάξει πολλά, σε ένα κομβικό, έτσι και αλλιώς, καλοκαίρι. Η ιστορία του μπάσκετ χρωστάει Πρωταθλήματα και Κύπελλα στον Ολυμπιακό. Πρωτάθλημα σε Game 5, στο ΟΑΚΑ, δεν έχουμε κατακτήσει ποτέ. Μακάρι να έχει φτάσει η ώρα και η στιγμή μας. Δεν είναι καλύτεροι από τον Ολυμπιακό, δεν παίζουν καλύτερο μπάσκετ από τον Ολυμπιακό.

ΥΓ: Φανταστείτε ο Μαρινάκης ή οι Αγγελόπουλοι ή ο Κουντούρης στοχοποιούσαν μέσω επίσημης ανακοίνωσης δημοσιογράφο. Θα είχαν πάρει... φωτιά τα πληκτρολόγια. Σήμερα, στοχοποιήθηκε ο Βασίλης Σκουντής με υποτιμητικούς χαρακτηρισμούς, αλλά, απλά, είναι Πέμπτη.

Παναγιώτης Γκαραγκάνης

Αξίζει να το περνάμε όλο αυτό;

Είναι τυχαίο που μετά το break στο ΟΑΚΑ, ήμασταν μαζεμένοι, σχεδόν σαν να έχουμε χάσει; Παρά την τεράστια νίκη, προσωπικά είχα ένα κόμπο στο στομάχι. Ο Ολυμπιακός ήταν απόλυτα συγκεντρωμένος σχεδόν σε όλο το ματς, για αυτό και έσπασε την έδρα, κερδίζοντας και τους διαιτητές.

Είναι τυχαίο που με την πλάτη στον τοίχο, βγάζουν τόσο μεγάλη σιγουριά στον Παναθηναϊκό πριν από κάθε οριακό ματς με τον Ολυμπιακό; Όταν έχουν "δέσει" τα πάντα, από παντού, είναι φυσιολογική αυτή η "βεβαιότητα".

Γνωρίζαμε τι μας περιμένει στο δεύτερο παιχνίδι της τελικής σειράς, με Αναστόπουλο και Μάνο.

Έχουμε καταντήσει γραφικοί κάθε χρόνο με την ίδια αρρωστημένη κατάσταση. Βάζουμε την ίδια "κασέτα", αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα στο ελληνικό μπάσκετ.

Ο Ολυμπιακός είναι υποχρεωμένος πάντα για να νικήσει τον Παναθηναϊκό να πιάσει σούπερ απόδοση. Να κάνει το τέλειο ματς. Δεν χωράνε λάθη, "νεκρά" διαστήματα, κακές εμφανίσεις.

Ο Παναθηναϊκός ξέρει πως ακόμα και στην κακή του βραδιά, όπως στον πρώτο τελικό, θα τον παίξει η διαιτησία 100%-0% υπέρ του και θα βρίσκεται μέσα στο παιχνίδι, μέχρι το τέλος του.

Ο Παναθηναϊκός γνωρίζει πως εντός και εκτός έδρας θα έχει την ασφάλεια και δεν θα αδικηθεί. Και πως την κρίσιμη στιγμή, θα πάρει το κρίσιμο σφύριγμα, όπως συνέβη 22 δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη στο ΣΕΦ.

Ο Αναστόπουλος, ο διαιτητής των ειδικών αποστολών, "έσβησε" κάθε ελπίδα του Ολυμπιακού με μία ακόμα... εφεύρεση. "Βάφτισε" αμυντικό στον Παπαπέτρου, το επιθετικό φάουλ του Σίνγκλετον, και αντί να έχουν οι ερυθρόλευκοι δύο βολές στο 66-69, αυτός που τις εκτέλεσε ήταν ο Αμερικανός.

Ήταν μία ακόμα ύπουλη διαιτησία και στο τέλος ο Ολυμπιακός είχε και 10 περισσότερες βολές για μην έχει δικαίωμα διαμαρτυρίας (25-15). Οι βολές στο τέταρτο δεκάλεπτο ήταν 12-8. Μόλις τέσσερις περισσότερες και ενώ ο Παναθηναϊκός είχε συμπληρώσει τα πέντε ομαδικά φάουλ από το 33'. Ο Σπανούλης έπρεπε να εκτελέσει τουλάχιστον δέκα βολές (με τα χτυπήματα που δεχόταν σχεδόν σε κάθε διείσδυση) και με το ζόρι σούταρε δύο.

Κανείς δεν στάθηκε στο γεγονός πως ο Ολυμπιακός, στην κακή του ημέρα, γύρισε παιχνίδι από τους δεκατρείς πόντους. Δεν τον άφησαν, όμως, να διεκδικήσει τις πιθανότητές του μέχρι το φινάλε και να κάνει την ολική ανατροπή. Επαναλαμβάνω: το -13 έγινε -3 μέσα σε πέντε-έξι λεπτά.

Όλες τις προηγούμενες ημέρες, ανάμεσα στον πρώτο και τον δεύτερο τελικό, η προπαγάνδα δούλεψε "υπερωρίες". Έλεγαν με στόμφο πως στο πρώτο αντικείμενο που θα πέσει, η αποστολή του Παναθηναϊκού θα αποχωρήσει για τα αποδυτήρια. Αποκαλούσαν "ζούγκλα" το ΣΕΦ, την ώρα που στο ΟΑΚΑ έχουν γίνει τα χειρότερα. Συνέπεια όλων αυτών; Το ΣΕΦ να μη γεμίσει και να μην έχει τον παλμό που απαιτούσε αυτό το ματς.

Η τελική σειρά του Πρωταθλήματος παραμένει ανοιχτή. Βασικά, σε οποιαδήποτε άλλη χώρα και με κανονικούς διαιτητές, θα περιμέναμε με αγωνία την έκβαση των αναμετρήσεων.

Μέσα μας, όμως, γνωρίζουμε πως δεν θα μας αφήσουν. Την κρίσιμη στιγμή, θα μας κόψουν τα φτερά. Εκτός και αν η ομάδα φτάσει στο μάξιμουμ της απόδοσης και της συγκέντρωσης. Μόνο έτσι. Ο Ολυμπιακός είναι υποχρεωμένος να... ματώνει για να φτάνει στον τίτλο. Πρέπει να κερδίζει οκτώ παίκτες και όχι πέντε.

Πειράζουν το μυαλό μας και παίζουν με αυτό. Υποτιμούν τη νοημοσύνη μας και σπάνε τα νεύρα μας. Με "μπροστάρη" αυτής της συνθήκης τον Δ. Γιαννακόπουλο. Κάθε Μάιο και Ιούνιο, γινόμαστε άλλοι άνθρωποι. Βγαίνει ο κακός μας εαυτός. Αυτό θέλουν! Αυτό επιζητούν! Η αλαζονεία και η έπαρσή τους, μας τρυπούν τον εγκέφαλο.

Πλέον, όμως, χρειάζονται δραστικά μέτρα. Κάθε χρόνο λέμε ότι δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, αλλά δεν αλλάζει το παραμικρό και γινόμαστε στο ίδιο έργο θεατές.

Αξίζει να το περνάμε όλο αυτό; Αξίζει να το ζούμε; Γιατί το επιτρέπουμε; Δεν μας ταιριάζει αυτή η νοοτροπία.

ΥΓ: Είναι η νέα τάξη πραγμάτων. Η Αστυνομία και τα ΜΑΤ να προκαλούν τους οπαδούς του Ολυμπιακού για να αντιδρούν και να τιμωρούνται και να κλείνουν τα γήπεδα της ομάδας. Η Χούντα του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να πέσει άμεσα. Δεν χωράει αναβολή, δεν υπάρχει η απάντηση "δεν ήξερα...". Σε οποιαδήποτε άλλη κανονική χώρα, ο Αστυνομικός που είπε προς οπαδούς του Ολυμπιακού ότι "... έρχεται ο μπαμπάς σας ο Γιαννακόπουλος, να σας γ@#$%σει», σήμερα θα έψαχνε για δουλειά.

Παναγιώτης Γκαραγκάνης

Κάτι παραπάνω από μία νίκη

Σε μία σειρά που κρίνεται στις τρεις νίκες, είναι απλά το 1-0. Και αυτό το προβάδισμα ήρθε επιβλητικά και με... κρότο. Ο Ολυμπιακός ισοπέδωσε αγωνιστικά τον Παναθηναϊκό, ο Γιάννης Σφαιρόπουλος πήρε το προπονητικό δίπλωμα, την ταυτότητα, το διαβατήριο και την άδεια οδήγησης του Τσάβι Πασκουάλ. Κόντρα σε όλους και όλα. Ωραία, προφανώς και χαρήκαμε όλοι με το πρώτο βήμα για την κατάκτηση του τίτλου, που προσωπικά θέλω όσο δεν μπορεί να φανταστεί καν ο ανθρώπινος νους, αλλά ζήσαμε μία από τα ίδια. Δεν σταματούν να υποτιμούν τη νοημοσύνη μας.

Η τριάδα των Πηλοΐδη, Παναγιώτου και Διαμαντή θύμισε έντονα τον τρίτο τελικό της ντροπής του 2010, στο ίδιο γήπεδο. Μόνο τα πρόσωπα άλλαξαν (Χριστοδούλου, Αναστόπουλος, Τανατζής ήταν τότε) και ο τελικός νικητής. Έχουμε φτάσει στο σημείο να βγάζουμε από την εξίσωση τον Πηλοΐδη, ο οποίος έχει στερήσει από τον Ολυμπιακό ένα ολόκληρο Πρωτάθλημα με τον "νον-κολ" στον Πεν (το 2007), αλλά ως πρώτος διαιτητής όφειλε να πάρει την κατάσταση στα χέρια του και να μην αφήνει τους Παναγιώτου και Διαμαντή να... αλωνίζουν ανενόχλητοι στο παρκέ.

Χρειάζεται απόλυτη συγκέντρωση για την επίτευξη του στόχου και να μην μας... πειράξει κανείς το μυαλό. Το ΣΕΦ πρέπει να... βράζει, με φωνή και υποστήριξη. Δεν πρέπει να πέσει κάτω ούτε... χαρτοπετσέτα. Έχουν προνοήσει και υπολογίσει τα πάντα, για αυτό και στο δεύτερο τελικό στέλνουν τον Αναστόπουλο και τον Μάνο (από τα πρώτα διαιτητικά "πιστόλια"), όπως και το νέο "φρούτο", τον Ανδρικόπουλο, ο οποίος σφύριξε... οφσάιντ σε αιφνιδιασμό του Ολυμπιακού στην Πάτρα, στον τρίτο ημιτελικό με τον Προμηθέα, μη μετρώντας καλάθι του Παπαπέτρου χωρίς κανείς να καταλάβει το γιατί. Θα γίνουν πολύ χειρότερα πράγματα από εδώ και πέρα, αλλά η αρχή έγινε και η ομάδα ξεφτίλισε ένα ολόκληρο "σύστημα". Και δικαιώνεται απόλυτα για όσα φωνάζει το τελευταίο διάστημα, όπου και αποφάσισε να παίξει φουλ επίθεση. Έπρεπε να περάσουν τόσα χρόνια για να βγει μία θέση του τμήματος για τη διαιτησία, στο ημίχρονο ενός αγώνα. Μπορεί να μην κρίθηκε ο τίτλος με αυτό το εντυπωσιακό αποτέλεσμα, αλλά είναι μία νίκη με ξεχωριστή σημασία. Ο Ολυμπιακός ξεμπρόστιασε την "παράγκα" με εκκωφαντικό τρόπο.

Ο Σφαιρόπουλος παρουσίασε μία ομάδα έτοιμη, πνευματικά και αγωνιστικά, για το Πρωτάθλημα. Με απόλυτη συγκέντρωση και στόχευση στο παιχνίδι κόντρα σε έναν Παναθηναϊκό, που έπαιζε "τουρλουμπούκι": μπάσκετ ένας εναντίον ενός και περιφερειακά σουτ. Ο Ολυμπιακός πέρασε την μπάλα στη ρακέτα, διάβασε τα μις-ματς, και χτύπησε (για όσο τον άφησαν) όλες τις αδυναμίες του αντιπάλου. Με ξένους διαιτητές, ο Ολυμπιακός θα κέρδιζε πάνω από 15 πόντους, μην γράψω πάνω από 20. Ήταν τέτοια η διαφορά πάνω στο παρκέ και οι ερυθρόλευκοι χωρίς να έχουν κάποιο μπροστάρη στο σκοράρισμα έδειξαν την ανωτερότητά τους. Ακόμα και ο Μπόγρης, που έπαιξε τρία λεπτά και κάτι, έδωσε πολύτιμα πράγματα. Έβγαλε άμυνες, είχε την καθοριστική ασίστ στο τρίποντο του Παπανικολάου (το 59-63 έγινε 59-66), ενώ σκόραρε ένα πολύτιμο δίποντο στη συνέχεια, μετά την πάσα του Στρέλνιεκς, κάνοντας το 59-68. Ο Ολυμπιακός κέρδισε τον Παναθηναϊκό χωρίς την επιρροή των Σπανούλη και Πρίντεζη. Ο Βασίλης δικαιούται να μην του βγει και ένα ματς, ο Γιώργος στοχοποιήθηκε από τους "γκρι", με τα τρία από τα τέσσερα φάουλ να είναι ανύπαρκτα, με συνέπεια να βγει νωρίς εκτός αγώνα.

Το παιχνίδι θα έπρεπε να είχε τελειώσει από την τρίτη περίοδο, αλλά είδαμε για μία ακόμα φορά διαφορετικά κριτήρια στις δύο ρακέτες και αποφάσεις που σε έκαναν να απορείς και να χάνεις το μυαλό σου! Κάποια στοιχεία κατά τη διάρκεια του αγώνα είναι συγκλονιστικά. Πάμε να τα δούμε.

Τα φάουλ ήταν 17-31 και οι βολές 37-20! Με τον Παναθηναϊκό να κυνηγάει ουσιαστικά στο σκορ από το δεύτερο δεκάλεπτο και μετά, καθώς στην πρώτη περίοδο πήρε μία διαφορά χάρη σε δύο τραβηγμένα τρίποντα του Τζέιμς. Προσέξτε με τι "χειρουργική" λεπτομέρεια σφύριζαν τα φάουλ και τις βολές οι τρεις διαιτητές. Σχεδόν πάντα στο ΟΑΚΑ, η πρόοδος είναι γεωμετρική.

6 φάουλ ο Παναθηναϊκός στο πρώτο δεκάλεπτο, 8 ο Ολυμπιακός. 9 βολές ο Παναθηναϊκός, 12 ο Ολυμπιακός.

3 φάουλ ο Παναθηναϊκός στο δεύτερο δεκάλεπτο, 5 ο Ολυμπιακός. 4 βολές ο Παναθηναϊκός, 3 ο Ολυμπιακός.

4 φάουλ ο Παναθηναϊκός στο τρίτο δεκάλεπτο, 7 ο Ολυμπιακός. 10 βολές ο Παναθηναϊκός, 5 βολές ο Ολυμπιακός.

4 φάουλ ο Παναθηναϊκός στο τέταρτο δεκάλεπτο, 11 ο Ολυμπιακός! 14 βολές ο Παναθηναϊκός, 0 ο Ολυμπιακός!

Τα φάουλ στα πρώτα 5 λεπτά της τέταρτης περιόδου ήταν 8-0 εις βάρος του Ολυμπιακού!

Οι αριθμοί τα λένε όλα! Ο Ολυμπιακός έκανε το... λάθος να παίξει στοχευμένο μπάσκετ από την αρχή και να περάσει την μπάλα στο ποστ και πήρε γρήγορα 12 βολές. Στα επόμενα τρία δεκάλεπτα, με το ζόρι 8. Βασικά, 8 βολές μέχρι το 25' γιατί από εκεί και πέρα μηδέν!

Ο Ολυμπιακός εκτέλεσε για τελευταία φορά βολές στο 25' με τον ΜακΛίν. Δύο τον αριθμό για το 40-47. Από εκεί και πέρα, οι βολές ήταν 20-0 υπέρ του Παναθηναϊκού!

Είναι απίστευτο. Από το 25' και μετά, ο Παναθηναϊκός έκανε 5 φάουλ σε 15 λεπτά και ο Ολυμπιακός 5 φάουλ σε 28 δευτερόλεπτα!

Σε αυτά τα 15 τελευταία λεπτά, ο Παναθηναϊκός έκανε (βασικά, του χρέωσαν) 5 φάουλ, έναντι 14 του Ολυμπιακού!

Είναι εντυπωσιακό σε αυτό το επίπεδο να ανεβαίνεις από το 47 στο 75 (65-75) με 28 πόντους που προέρχονται εντός πεδιάς και καμία βολή.

Ο Παναθηναϊκός είχε περισσότερες βολές (37) από δίποντα (32) και τρίποντα (29).

Ο Ολυμπιακός συμπλήρωσε πέντε ομαδικά φάουλ στην τέταρτη περίοδο, στο 33ο λεπτό! Με 5 φάουλ να σφυρίζονται μέσα σε 28 δευτερόλεπτα! Ουσιαστικά, σε μόνο μία κατοχή! Ο Ολυμπιακός δεν μπήκε καν στο μπόνους των βολών στην τέταρτη περίοδο. Και ας ήταν ο Παναθηναϊκός αυτός που πίεζε στην άμυνα και κυνηγούσε διαρκώς στο σκορ. Απίθανα πράγματα, που δεν συμβαίνουν σε κανένα Πρωτάθλημα μπάσκετ του πλανήτη.

Ο Ρόμπερτς άρχισε με 5 γρήγορους πόντους και σε δύο διαδοχικές άμυνες χρεώθηκε με ισάριθμα ανύπαρκτα φάουλ και τέθηκε εκτός από ένα ολόκληρο ημίχρονο.

Ο Πρίντεζης χρεώθηκε με τρία φάουλ στο πρώτο δεκάλεπτο, τα δύο εκ των οποίων ήταν "εφευρέσεις". Έμεινε σε όλη τη δεύτερη περίοδο εκτός και στο 25' της τρίτης περιόδου φορτώθηκε και με το 4ο φάουλ. Λεπτομέρεια; Είχε απόσταση κάνα μέτρο από τον Τζέιμς!

Το υπογράφω: και τα πέντε φάουλ του Μιλουτίνοβ έγιναν μόνο στη φαντασία των διαιτητών. Ο Σέρβος έχει στοχοποιηθεί τη φετινή σεζόν και με το ζόρι έβγαλε 14 λεπτά στον πρώτο τελικό.

Από το 11' μέχρι το 24' του αγώνα, ο Παναθηναϊκός σκόραρε μετά βίας 10 πόντους.

Στο 35', ο Παναθηναϊκός είχε 4 ασίστ και 15 ο Ολυμπιακός. Στο 37', οι ασίστ ήταν 8-16. Τελικός απολογισμός: 8-17. Αν ο Ολυμπιακός δεν είχε τα διπλάσια λάθη (8-16), αυτή η διαφορά στις τελικές πάσες θα ήταν ακόμα πιο εντυπωσιακή, καθώς οι προπονητές συνηθίζουν να υπολογίζουν τον συσχετισμό ασίστ/λαθών.

Κάθε διείσδυση του Παναθηναϊκού ήταν... φάουλ και στην τέταρτη περίοδο έμεινε μέσα στο παιχνίδι, ξεκάθαρα, από τις βολές. Κάθε επαφή και φάουλ, πού γίνονται αυτά. Στην άλλη ρακέτα, έπεφτε το ξύλο της αρκούδας, αλλά ο Ολυμπιακός έμεινε για 15 αγωνιστικά λεπτά χωρίς ελεύθερη βολή. Δεν μιλάμε για παιχνίδι στην αλάνα. Τελικός ελληνικού Πρωταθλήματος, είναι.

ΥΓ1: Το "κρίμα" για τον Παναθηναϊκό σε αυτόν τον πρώτο τελικό ήταν πως οι Παναγιώτου και Διαμαντής δεν μπορούσαν από μόνοι τους να βάλουν την μπάλα στο καλάθι. Πάει και το "παραμύθι" με το... αήττητο Πρωτάθλημα. Αν η διαιτησία ήταν δίκαιη, ο Ολυμπιακός θα είχε το πλεονέκτημα και ο Παναθηναϊκός τέσσερις ήττες στην κανονική διάρκεια (δύο από τον Ολυμπιακό, μία από τον Κολοσσό Ρόδου, αλλά και άλλη μία από το Λαύριο).

ΥΓ2: Μία φάση που μπορεί να μην έγινε αντιληπτή από τους περισσότερους, αλλά καταδεικνύει τι... παθαίνουν οι παίκτες μόλις φορούν τη φανέλα του Παναθηναϊκού. Βγαίνει ο νεαρός Μήτογλου στον αιφνιδιασμό και η μπάλα φεύγει μέσα από τα χέρια του. Ο Μάντζαρης, αν θυμάμαι καλά, είναι στο ένα μέτρο πίσω του και ο Μήτογλου τινάσσεται σαν ελατήριο για να πάρει το φάουλ! Αυτή η νοοτροπία, είναι ενδεικτική για τις... αρχές που διέπουν το ελληνικό μπάσκετ. Πλέον, και το "κοίταγμα" θα χρεώνεται με φάουλ.

ΥΓ3: Τεράστιο ρισπέκτ στον κόουτς Σφαιρόπουλο, που κράτησε την ομάδα ενωμένη και συγκεντρωμένη από το πρώτο μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο. Στον πρώτο τελικό, παρουσίασε μία πολεμική μηχανή. Η άποψή μου είναι γνωστή, μακάρι να παραμείνει και να σηκώσει αυτό που δικαιούται βάσει της εργατικότητας και της καθαρότητας που τον διακρίνει: μία Ευρωλίγκα.

ΥΓ4: Αν η αποψινή διαιτησία υπήρχε σε ποδοσφαιρικό αγώνα, θα είχε γράψει άρθρο ο κάθε απίθανος. Η ομερτά που υπάρχει στο μπάσκετ είναι πρωτοφανής και ευθύνεται 100% το συνάφι μου. Ποτέ δεν κώλωσα να γράψω την άποψή μου και αυτά που βλέπουν τα μάτια μου. Ας τους χαλάει τη "μαγιά", λοιπόν, ένας "ποδοσφαιρικός".

ΥΓ5: Δεν γίνεται να κρατηθώ: να έχεις κερδίσει μέσα-έξω τη Ρεάλ και τη Φενέρμπαχτσε, μία φορά την ΤΣΣΚΑ Μόσχας με μισή ομάδα, δύο φορές τον Παναθηναϊκό εκτός έδρας με επιβλητικό τρόπο, και να συνεχίζεις να παίζεις μία σεζόν κορώνα-γράμματα. Ο υγιής και προπονημένος Ολυμπιακός μπορεί να κερδίσει τους πάντες. Παντού. Δεν είναι απλά μία διαπίστωση. Είναι η πραγματικότητα.

Παναγιώτης Γκαραγκάνης

Τους έχει πιάσει πανικός

Εδώ και τόσα χρόνια, είχαν καλομάθει. Να ζουν μέσα στην ανομία και να μην τους ενοχλεί κανείς. Να ορίζουν όποιους διαιτητές γουστάρουν (γιατί δεν είναι κλήρωση να... μοιράζονται οι σφυρίχτρες σε ΟΑΚΑ και ΣΕΦ και να αποκλείονται πραξικοπηματικά οι διεθνείς και μη αρεστοί, πλέον, διαιτητές) και να τιμωρούν παραδειγματικά μόνο μία ομάδα και μία άλλη να την αφήνουν ατιμώρητη και να κάνει ό,τι θέλει. Ο Ολυμπιακός, όμως, έστω και αργά είναι αποφασισμένος να φτάσει, την υπόθεση της "παράγκας" στο ελληνικό μπάσκετ, στα άκρα. Οι Παναγιώτης και Γιώργος Αγγελόπουλος βγαίνουν μπροστά και δεν πρόκειται να επιτρέψουν άλλο να λειτουργούν η ΕΟΚ και η ΚΕΔ σαν παραμάγαζο του Παναθηναϊκού. Ο Βασιλακόπουλος πρέπει να "πέσει". Και θα... πέσει. Μαζί του και η ΚΕΔ. Μόνο έτσι θα "ανασάνει" ξανά το ελληνικό μπάσκετ.

Καταστρατηγούνται νόμοι και δικαστικές αποφάσεις και ο ΕΣΑΚΕ, με σημερινή ανακοίνωσή του, πετάει... αετό! Πώς να πας κόντρα στην ΕΟΚ... Θέλει ψυχή. Ο "λαλίστατος" Υφυπουργός Αθλητισμού δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του, στο ποδόσφαιρο, αλλά στο μπάσκετ ο Γιώργος Βασιλειάδης λάμπει μονίμως δια της απουσίας του και πετάει διαρκώς την μπάλα στην εξέδρα.

Διακρίνω έναν πανικό στην εν γένει ατμόσφαιρα και τα συγκοινωνούντα δοχεία έχουν αρχίσει πια να εκτίθενται ανεπανόρθωτα. Οι Γκόντας, Φούφης, Κορομηλάς και Παπαπέτρου δικαιώθηκαν πανηγυρικά στα δικαστήρια για τον αποκλεισμό τους από τα ελληνικά παρκέ, αλλά έχουν τεθεί στο περιθώριο, σφυρίζοντας κάτι απίθανα ματς ή καθόλου. Οι λόγοι είναι γνωστοί. Κουράστηκαν να δέχονται εντολές. Την Πέμπτη (31/5), όλα τα πράσινα "ρεπορτάζ" στέκονταν στο ότι ο Κορομηλάς, ο οποίος κρίνεται ικανός να διαιτητεύσει σε Final-4 Ευρωλίγκας, αλλά όχι σε τελικούς ελληνικού Πρωταθλήματος, ορίστηκε στο πρώτο ματς του Προμηθέα με τον ΠΑΟΚ, για τις θέσεις 3-4! Την Παρασκευή (1/6), το ίδιο "ρεπορτάζ" δίνει κατά... σύμπτωση και η ΕΟΚ! Δεν τηρούν ούτε τα προσχήματα, έχοντας κοινή επικοινωνιακή γραμμή σε όλα. Παναθηναϊκός και ΕΟΚ είναι πάντα "ένα". Άλλωστε, τα γραφεία τους χωρίζονται από μία πόρτα! Βέβαια, ούτε συζήτηση για τους άλλους τρεις "κομμένους".

Ο ορισμός της ΚΕΔ (είπαμε δεν είναι κλήρωση όταν συγκεκριμένοι διαιτητές μοιράζονται σε ΟΑΚΑ και ΣΕΦ) των γνωστών Πηλοΐδη και Παναγιώτου στον πρώτο φετινό τελικό στο ΟΑΚΑ (συν τον άπειρο από τέτοια ματς, Διαμαντή) και της τριάδας-"ταλιμπάν" στο ΣΕΦ για το break (Αναστόπουλος, Μάνος, Ανδρικόπουλος), προκαλεί για μία ακόμα φορά τους οπαδούς του Ολυμπιακού. Εδώ δεν είναι ποδόσφαιρο και ο Βασιλειάδης δεν θα παρέμβει αποφασιστικά για να δώσει... λύσεις, για αυτό και το αίτημα των Πειραιωτών, για ξένους διαιτητές στους φετινούς τελικούς μπάσκετ, θα απορριφθεί με συνοπτικές διαδικασίες. Όπως και να έχει, όμως, τα ψωμιά τους τελειώνουν.

ΥΓ: Για να μην μπερδεύονται ορισμένοι, οι Ολυμπιακοί δεν... αγαπήσαμε ξαφνικά τον Γκόντα και τον Φούφη. Αμφότεροι έχουν αδικήσει την ομάδα με τις προκλητικές διαιτητικές αποφάσεις τους σε ντέρμπι αιωνίων όλα αυτά τα χρόνια. Τουλάχιστον, την ύστατη ώρα, δείχνουν ότι διαθέτουν αυτοσεβασμό και την πυγμή να αντισταθούν στο "σύστημα" που τους... ανέβασε και τους... κατέβασε, όταν σταμάτησαν να εκτελούν τα "συμβόλαια νικών" και τα "συμβόλαια των Κυπέλλων και των Πρωταθλημάτων". Ο Γκόντας σταμάτησε να διαιτητεύει ντέρμπι επειδή του είχε ξεφύγει μία φάση σε ένα Κηφισιά-Ολυμπιακός (τον Δεκέμβριο του 2015), ενώ ο Φούφης έφτασε να σφυρίζει, στην τρέχουσα σεζόν, αγώνα Καστοριά-Δούκας!

Παναγιώτης Γκαραγκάνης