Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2016

Αυτό λέγεται... κονιορτοποίηση!


Αντίδραση! Μετά τις δύο σκληρές και διαδοχικές ευρωπαϊκές ήττες από Μπάμπεργκ και Ζαλγκίρις Κάουνας, ο Ολυμπιακός έδειξε χαρακτήρα και έκανε επίδειξη δύναμης στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, ιδιαίτερα στο πρώτο, μαγικό όπως εξελίχθηκε, ημίχρονο. Διψούσε για τη νίκη και την κατέκτησε. Το τελικό +14 (80-66) δεν αντικατοπτρίζει την εικόνα στη μεγαλύτερη διάρκεια της αναμέτρησης. Από το 2-4 στην αρχή του ματς, οι ερυθρόλευκοι δεν βρέθηκαν ξανά πίσω στο σκορ. Εκτόξευσαν με απολαυστικό μπάσκετ τη διαφορά στη δεύτερη περίοδο στους 30 πόντους (49-19), μία διαφορά που δεν έπεσε ποτέ κάτω από τους 9 πόντους, παρά την αντεπίθεση της φιλοξενούμενης ομάδας στο τρίτο δεκάλεπτο. Ο Ολυμπιακός συνέτριψε τον "αιώνιο" αντίπαλό του και έδειξε ποιος είναι και φέτος το αφεντικό. Ήταν μία ωραία νίκη που συνδυάστηκε με πειστική εμφάνιση και πάνω από όλα τη χάρηκε πολύ ο κόσμος. Δώδεκα χιλιάδες φίλαθλοι του Ολυμπιακού δημιούργησαν μία εντυπωσιακή ατμόσφαιρα στο ΣΕΦ. Με φωνή και τραγούδι από το 1' μέχρι το 40'. Υποδειγματική υποστήριξη χωρίς ακρότητες. Μία κροτίδα έπεσε, κακώς, προς το τέλος. Μέχρι εκεί. Ο νέος αθλητικός νόμος είναι συγκεκριμένος και πολλοί περίμεναν τον Ολυμπιακό στη γωνία για τη δημιουργία επεισοδίων. Αυτό ήταν το δεύτερο μεγάλο κέρδος της βραδιάς μετά, φυσικά, τους δύο βαθμούς της νίκης.

"Τώρα κρυφτείτε... Ερχόμαστε" ήταν ο τίτλος της εφημερίδας "Πράσινης", ανήμερα του αγώνα στο ΣΕΦ. Σε τρεις λέξεις αποτυπώνεται πλήρως η αρρωστημένη νοοτροπία με την οποία έχουν μπολιαστεί ο μπασκετικός Παναθηναϊκός και οι οπαδοί του. Μέσα στην πρόκληση, την αλαζονεία, το χάιδεμα αυτιών και τη λογική πως όταν ηττάται η ομάδα τους από τον Ολυμπιακό αυτό γίνεται μόνο λόγω διαιτησίας. Δεν έχουν μάθει να χάνουν χρόνια τώρα. Δεν μπορούν να αποδεχθούν την ανωτερότητα του αντιπάλου.

Ο Βασίλης Σπανούλης έκανε ένα εκπληκτικό πρώτο ημίχρονο με 16 πόντους. Συνολικά, πέτυχε 17, ενώ είχε και 8 ασίστ στο ενεργητικό του. Οι παίκτες του Γιάννη Σφαιρόπουλου πήραν τεράστια ώθηση από τους Ντάνιελ Χάκετ, Ντι Τζέι Στρόμπερι και Νίκολα Μιλουτίνοφ. Ο Ολυμπιακός έχει παίξει και καλύτερη άμυνα επί εποχής του Έλληνα προπονητή, αλλά έβγαλε τρομερή ενέργεια στο παιχνίδι του μέσω αυτής. Μέχρι το 18' "έτρεξε" το παρκέ και έλαβε άριστα στο τρανζίσιον. Είναι πολύ δύσκολο να πιάσει τέτοιο ρυθμό η ομάδα για 40 λεπτά, αλλά από ένα σημείο και έπειτα το ζητούμενο ήταν η απλή διαχείριση του αποτελέσματος. Ο χρόνος κυλάει και την Πέμπτη οι Πρωταθλητές Ελλάδας δίνουν ένα κομβικό παιχνίδι στην έδρα της Ρεάλ Μαδρίτης.

Ο Σφαιρόπουλος φανέρωσε κάποιες από τις προθέσεις του σε αυτό το ματς με τους πράσινους ενόψει της συνέχειας. Είναι το πρώτο δείγμα ότι παίρνει πια την κατάσταση εξ ολοκλήρου στα χέρια του. Ειδικά η ήττα στο Κάουνας ήρθε με τρόπο που δεν έχουν συνηθίσει οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού, για αυτό και ο κόουτς καλείται άμεσα να βρει τη λύση στο πρόβλημα. Το αγωνιστικό μπέρδεμα που είδαμε κόντρα σε Μπάμπεργκ και Ζαλγκίρις δεν πρέπει να επαναληφθεί. Έχουν γίνει αρκετές αλλαγές στο ρόστερ μεσούσης της σεζόν και στις συγκεκριμένες δύο ήττες παρατηρήθηκε το φαινόμενο της διατάραξης των ισορροπιών και των ρόλων μέσα στην ομάδα. Για να επανέλθω στο θέμα, κόντρα στον Παναθηναϊκό ο Έλληνας τεχνικός περιόρισε το ροτέισον. Στηρήχθηκε σε εννέα παίκτες, ενώ από ένα τρίλεπτο έπαιξαν οι Όντομ και Αγραβάνης (και καθόλου ο Τσαϊρέλης, ο οποίος απλά συμπλήρωσε την τελική 12άδα της αποστολής). Η προσθήκη του Παπανικολάου και η επιστροφή του Λοτζέσκι από τον τραυματισμό προσφέρουν μεγαλύτερη ποιότητα και σιγουριά στην περιφέρεια. Ο Αθηναίου έδειξε πως είναι ένα βήμα πιο μπροστά από τον Όντομ, ο οποίος δύσκολα θα χωρέσει στη 12άδα με τα νέα δεδομένα. Ο Τζέιμς, ήδη, αποχώρησε (περισσότερο με δική του πρωτοβουλία) και μένει να δούμε αν θα αποκτηθεί άλλος ψηλός. Βλέπουμε ξεκάθαρα πόσο άτυχος στάθηκε για μία ακόμα σεζόν ο Ολυμπιακός με τον βασικό του σέντερ. Με τον Πάτρικ Γιανγκ υγιή δεν θα επικρατούσε αυτή η αναστάτωση. Καλώς ή κακώς, οι παίκτες που μπορούν να τον αντικαταστήσουν επάξια και να μπουν στα παπούτσια του είναι μετρημένοι.

Και κάποια υστερόγραφα για το τέλος...

ΥΓ1: Αυτός είναι ο Χάκετ. Στην αρχή έμοιαζε σαν ψάρι έξω από το νερό. Κατάλαβε και ο ίδιος πως για να στεριώσει στον Ολυμπιακό πρέπει να διαφοροποιήσει τις συνήθειές του. Να έχει το μυαλό του περισσότερο στην άμυνα και λιγότερο στην επίθεση. Για αυτό και τον πρώτο καιρό ήταν επιεικώς σφιγμένος. Η καριέρα του, όμως, πριν από τους ερυθρόλευκους ήταν αξιοπρόσεκτη. Είναι ένας γκαρντ που δεν ξέρει να παίζει μόνο πολύ καλή άμυνα. Του αρέσει να βγαίνει μπροστά στα δύσκολα και να παίρνει γενικώς πρωτοβουλίες στο παιχνίδι. Είναι ηγέτης. Μπορεί να αλλάξει τη ροή ενός ματς. Δεν φοβάται την πρόκληση και τις δυσκολίες που προκύπτουν κατά τη διάρκεια των αγώνων. Έχει τη διείσδυση, το σουτ και το ένστικτο για να κάνει τη διαφορά. Αυτό είναι η καλύτερη εμφάνισή του στον Θρύλο, δίχως δεύτερη σκέψη. Πάντα δίνει πολλά στην άμυνα, μακάρι να συνεχίσει τις "υψηλές πτήσεις" και στο σκοράρισμα. Έχει παθιαστεί με τον Ολυμπιακό, το δείχνει σε κάθε του ενέργεια μέσα στο γήπεδο... Έχει έρθει για να μείνει πολλά χρόνια. Είναι παίκτης για τα μεγάλα παιχνίδια και δεν φοβάται να πάρει τα λεγόμενα μεγάλα σουτ. Προσωπικότητα.

ΥΓ2: Το πλεονέκτημα έδρας στους τελικούς της Basket League, σε καμία περίπτωση δεν έχει εξασφαλιστεί. Ο Ολυμπιακός "ισοφάρισε" την ήττα του πρώτου γύρου στο ΟΑΚΑ και υπερκάλυψε τη διαφορά των τεσσάρων πόντων με την οποία είχε χάσει. Απαιτείται συγκέντρωση μέχρι το τέλος της κανονικής περιόδου και τα έντεκα παιχνίδια που απομένουν. Είναι μία σούπερ τονωτική ένεση στον ψυχολογικό τομέα μετά την κακή εβδομάδα στην Ευρώπη. Ο δρόμος παραμένει μακρύς.

ΥΓ3: Ο Πρίντεζης είναι κουρασμένος και περνάει, απολύτως φυσιολογικά, ένα κακό φεγγάρι αγωνιστικά. Ο Γιώργος έχει τραβήξει μεγάλο ζόρι τη φετινή σεζόν (αλλά δεν τον φοβόμαστε, ντεφορμάρισμα είναι και θα περάσει) και αυτό είναι το μοναδικό ψεγάδι στον καταρτισμό του ρόστερ. Δεν υπάρχει ο αντίστοιχος Πέτγουεϊ όπως πέρυσι και ο υπαρχηγός καλείται να παίζει για δύο. Ήταν μία απόφαση του προπονητή να μην αποκτηθεί παίκτης στο "4", όπου μπορούν να δώσουν λύσεις ο Παπαπέτρου και γιατί όχι ο Παπανικολάου. Ο Τσαϊρέλης είναι πολύ πιο πίσω στο ροτέισον, ενώ ο Αγραβάνης υπολογίζεται, πλέον, περισσότερο ως τρίτος ψηλός. Με τα υπάρχοντα δεδομένα πάντα.

ΥΓ4: Όταν ο Διαμαντίδης πρόσφατα έβγαλε μία άμυνα κόντρα στην Κηφισιά έγινε πρώτο θέμα σε σάιτ. Για αυταπάρνηση στα 36, διαβάσαμε. Για την αυτοθυσία του Σπανούλη στο ντέρμπι, με τον αρχηγό να γίνεται "ένα" με το παρκέ σε μία χαρακτηριστική φάση στο τρίτο δεκάλεπτο, δεν θα δείτε ξεχωριστά θέματα και ειδικά βίντεο σχετικά με την αυταπάρνηση του Βασίλη στα 34 του. Όσο τους έχει πονέσει αυτός ο παικταράς με το 7 στην πλάτη, δεν τους έχει πονέσει ποτέ κανείς άλλος. Αυτή είναι η πραγματικότητα.

ΥΓ5: Ο μηχανισμός της πράσινης προπαγάνδας πήρε μπρος. Από τον Παναθηναϊκό στοχοποιούν τους Πηλοΐδη (ένα ολόκληρο Πρωτάθλημα έδωσε με το έτσι θέλω στην ομάδα τους) και Κορομηλά. Ο στόχος προφανής: να μη σφυρίξουν στους τελικούς του Πρωταθλήματος. Μάλλον, η διαιτησία του τρίτου της παρέας, Παπαπέτρου, ήταν αποδεκτή. Απλά να θυμίσω τι έχει γίνει το τελευταίο διάστημα. Στοχοποίησαν τον Χριστοδούλου (άλλο ένα... γρανάζι τους τα προηγούμενα χρόνια) για μία τεχνική ποινή που έδωσε στον Καλάθη κόντρα στον ΠΑΟΚ. Στοχοποίησαν τον Γκόντα (ότι και καλά ευνόησε τον Ολυμπιακό στο ματς με την Κηφισιά), ο οποίος δεν ήταν καν στην κλήρωση των διαιτητών για το ντέρμπι του ΣΕΦ. Επίσημη ανακοίνωση διαμαρτυρίας για τη διαιτησία (!) μετά τον αγώνα ΑΕΚ-Παναθηναϊκός. Συνέντευξη Τύπου τρεις ημέρες πριν από το ματς με τον Ολυμπιακό και δριμύ κατηγορώ για τις πληρωμές στις υποχρεώσεις του ΣΕΦ και εναντίον των Αγγελόπουλων. Πρόθεσή τους ήταν ξεκάθαρα να προκαλέσουν τη διακοπή του ντέρμπι στο πρώτο αντικείμενο που θα έπεφτε. Ευτυχώς, και για αυτό στάθηκα πολύ στην αρχή, δεν τους κάναμε τη χάρη και η εικόνα στις κερκίδες ήταν αυτή που έπρεπε.

ΥΓ6: Διαπιστώνω πως το ρατσιστικό σχόλιο του Παππά προς τον Χάκετ για το μαλλί του Αμερικανού, έχει περάσει σαν πλάκα. Δεν βλέπω ευαισθησία από τα... αντικειμενικά ΜΜΕ για να καυτηριάσουν τη στάση ενός παίκτη, που όλο μιλάει, αλλά στο παρκέ δείχνει ελάχιστα. Πάντως, με αυτό το μαλλί σε γλέντησε, Νίκο Παππά.

ΥΓ7: Μπράβο στον αρχηγό που πήρε το τελευταίο σουτ και ας μην το έβαλε. Κόντρα σε αυτούς, δεν υπάρχουν φερ-πλέι και κουραφέξαλα.

Παναγιώτης Γκαραγκάνης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου