Είναι από τις νίκες που σου μένουν χαραγμένες στη μνήμη για καιρό, έστω και αν γνωρίζεις πως δεν πρέπει να παραμένεις περισσότερο από το επιτρεπτό όριο σε μία νίκη ή μία ήττα σε αυτήν τη μορφή (από την περυσινή σεζόν) της Ευρωλίγκας. Ο Ολυμπιακός απέδειξε στην έδρα της Φενέρμπαχτσε πως παραμένει ο πιο σκληρός και ο πιο μάγκας της διοργάνωσης. Μία θα πέφτει, δέκα φορές θα σηκώνεται. Έχει μοναδικό μέταλλο το ερυθρόλευκο σύνολο.
Σε αυτήν τη δύσκολη, ομολογουμένως, έδρα, κόντρα σε μία πολύ καλή ομάδα χωρίς ειδικό βάρος (για μένα) και ακριβοπληρωμένους μισθοφόρους, με μία κλασική διαιτησία Ομπράντοβιτς (100% υπέρ της ομάδας του και 100% εις βάρος του αντιπάλου), ΜΟΝΟ ο Ολυμπιακός μπορεί να κερδίσει. Στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα, ο Θρύλος έπαιξε πολύ καλό μπάσκετ. Οι ερυθρόλευκοι έβγαλαν τον αθλητικό τους εγωισμό και έδειξαν για μία ακόμα φορά χαρακτήρα, ιδιαίτερα στην παράταση (όπως και όταν βρέθηκαν στο -13, στις αρχές της τρίτης περιόδου). Ήταν μία μαγκιόρικη και αντρίκεια νίκη. Οποιαδήποτε άλλη ομάδα θα είχε καταρρεύσει αγωνιστικά, χάνοντας διαφορά 11 πόντων στο τελευταίο τρίλεπτο της κανονικής διάρκειας (έτσι όπως την έχασε, με δικά της λάθη, αλλά κυρίως λόγω ορισμένων εξοργιστικών αποφάσεων των τριών διαιτητών, με αποκορύφωμα τη λανθασμένη απόφαση που πήραν μέσω instant replay!). Ο Ολυμπιακός ήταν συμπαγής στο εξτρά πεντάλεπτο και κατέκτησε τη νίκη που δικαιούταν να είχε πάρει από την κανονική διάρκεια της αναμέτρησης. Με το δικό του υπερήφανο στυλ, ταπείνωσε την πανάκριβη τουρκική, στα χαρτιά, ομάδα.
Ο Γιώργος Πρίντεζης ήταν συγκλονιστικός, ο Μπράιαν Ρόμπερτς επιτέλους βγήκε μπροστά, ο Γιάνις Στρέλνιεκς προσαρμόζεται ολοένα και περισσότερο στο ρόλο του, ο Νίκολα Μιλουτίνοβ ήταν εκπληκτικός σε άμυνα και επίθεση, αλλά σπουδαία δουλειά έκανε και ο Κώστας Παπανικολάου, ο οποίος είχε μία γεμάτη παρουσία στην στατιστική υπηρεσία, ολοκληρώνοντας το ματς (εκτός των άλλων) με 6 ασίστ! Όταν μπαίνουν τα σουτ, τα πράγματα θα παίρνουν το δρόμο τους. Το θετικό είναι ότι και στα προηγούμενα παιχνίδια έβγαιναν ελεύθερα σουτ, απλά δεν έμπαινε η μπάλα μέσα.
Είναι ενοχλητική και τείνει να γίνει αποκρουστική η διαιτητική αβάντα στο "κατς" των ομάδων του Ομπράντοβιτς. Στο τελευταίο επτάλεπτο, όταν ο Ολυμπιακός ξέφυγε στο σκορ, αλλά και στην παράταση, οι άμυνες της Φενέρ ήταν στο όριο όχι μόνο του φάουλ, αλλά και του αντιαθλητικού παιξίματος. Οι βολές; 10-0 υπέρ των Τούρκων στα τελευταία δώδεκα λεπτά (και 24-11 συνολικά)! Και ο προκλητικός Ομπράντοβιτς είχε το θράσος να διαμαρτυρηθεί για τη διαιτησία. Δεν έχει μάθει να χάνει, ιδιαίτερα από τον Ολυμπιακό. Έχει κόμπλεξ ο άνθρωπος και όταν έρχεται σε δύσκολη θέση δίνει ρεσιτάλ μικρότητας. Ας... μαλλιάσει η γλώσσα μου, δεν θα σταματήσω να το αναφέρω. Γενικότερα, δεν με ενοχλεί τόσο η διαφορά στις ελεύθερες βολές. Αυτό που με τρελαίνει, είναι η διαφορετική αντιμετώπιση των διαιτητών και τα διαφορετικά κριτήρια που χρησιμοποιούν στις ομάδες.
Εννοείται πως θα υπάρξουν σκαμπανεβάσματα στην Ευρωλίγκα, αν και την περυσινή σεζόν ο Ολυμπιακός είχε (μαζί με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας) την πιο σταθερή παρουσία στη διοργάνωση. Παρατηρούμε, όμως, ότι όλες οι ομάδες μπορούν να χάσουν σε οποιαδήποτε έδρα και από οποιονδήποτε, κάποιες και με σκληρό τρόπο, όπως η Ρεάλ Μαδρίτης στην έδρα της Μπασκόνια. Μέχρι το τέλος, θα φτάσει ο πιο συνεπής και ο πιο έτοιμος πνευματικά και σωματικά. Μου άρεσε, όμως, που η ομάδα αντέδρασε (επαναλαμβάνω, ειδικά στην παράταση) και έβγαλε τον τσαμπουκά που γουστάρουμε και έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε από αυτή. Έγινε το 5-2 και συνεχίζουμε.
Επειδή επικρατεί μία σύγχυση. Θεωρώ πως η κριτική τις τελευταίες ημέρες στο μπασκετικό τμήμα από τους περισσότερους ήταν καλοπροαίρετη. Προφανώς, υπάρχουν και εξαιρέσεις. Απλά, πείραξε μία ακόμα εντός έδρας ήττα από τον Παναθηναϊκό. Από μία ομάδα που έπαιξε κάκιστο μπάσκετ στο ΣΕΦ, έχει πολλά κενά στο έμψυχο δυναμικό της, και σε καμία περίπτωση δεν είναι ανώτερη του Ολυμπιακού. Πείραξε ο τρόπος, η τέταρτη διαδοχική ήττα από δαύτους, αλλά και η μεγάλη ευκαιρία που χάθηκε για να οδηγηθούν σε βαθιά αγωνιστική κρίση.
Όσο για τον Κωστάκη, τον Σλούκα. Δεν αξίζει να του αφιερώσω ούτε ένα υστερόγραφο. Έχει τελειώσει για μένα, ας τολμήσει επιτέλους να κάνει το βήμα που θέλει απεγνωσμένα.
ΥΓ1: Ένας θρασύς (ή βαλτός) έγραψε στο προφίλ μου στο Facebook πως ήθελα να φύγει (!) ο Σφαιρόπουλος μετά την ευρωπαϊκή ήττα από τον Ολυμπιακό. Λες και τον ήξερα, λες και είχα συζητήσει μαζί του. Και ψεύτης και εκτός πραγματικότητας. Ίσα-ίσα που έχω γράψει πως ο "Σφαιρό" είναι ο μοναδικός προπονητής που έχει πονέσει τόσο πολύ τους Παναθηναϊκούς μετά τον Γιάννη Ιωαννίδη. Πήρε δρόμο, εννοείται, ο συγκεκριμένος από τη σελίδα μου.
ΥΓ2: Έχω βάλει πλάτη στο μπασκετικό τμήμα, όπως κάνω παντού και πάντα όταν βάλλεται ο Ολυμπιακός. Κηρύγματα, σε άλλους.
ΥΓ3: Ναι, έγραψα πως ο Μπράιαν Ρόμπερτς πρέπει να αντικατασταθεί. Μέχρι τον ευρωπαϊκό αγώνα στην Κωνσταντινούπολη (η αρχή είχε γίνει την περασμένη Κυριακή κόντρα στο Ρέθυμνο), δεν έδειχνε ότι είναι παίκτης για το επίπεδο του Ολυμπιακού. Ήταν εκτός ρυθμού, τόπου και χρόνου. Έπαιζε, κυριολεκτικά, πάρα πολύ άσχημα. Ήταν διστακτικός και έβγαζε (λογικά χωρίς να το θέλει) μία αδιάφορη εικόνα. Μακάρι να μας διαψεύσει όλους. Μακάρι να αποκτήσει διάρκεια στο παιχνίδι του και να είναι σε μόνιμη βάση ο επιθετικός και αποφασιστικός γκαρντ που θαυμάσαμε κόντρα στη Φενέρμπαχτσε. Έχω γράψει στο blog πως αυτός ο παίκτης διαθέτει επιθετικά χαρίσματα. Άλλωστε, τον είχαμε δει όταν έπαιζε στην Μπάμπεργκ. Απλά, μέχρι στιγμής, βρισκόταν εκτός κλίματος.
ΥΓ4: Ο Γιάνις Στρέλνιεκς έχει πάρει τα πάνω του το τελευταίο διάστημα και είναι ο Λετονός παικταράς που έκανε θραύση με την Μπάμπεργκ.
ΥΓ5: Οι Μαχμούτογλου, Γκιουλέρ, Ντουβεριόγλου και Αρνά, οι τέσσερις Τούρκοι της Φενέρ στη 12άδα, δεν αγωνίστηκαν καθόλου. Εντάξει, διαθέτει μεγάλο πορτοφόλι, αλλά με ποιον να ταυτιστεί ο οπαδός της τουρκικής ομάδας. Με τον Νικολό, τον Μέλι;
ΥΓ6: Με το καλό να γυρίσει και ο αρχηγός γιατί ο Βασίλης Σπανούλης έχει λείψει πολύ και θέλουμε να τον δούμε ξανά σύντομα στο παρκέ.
ΥΓ7: Γιατί τους "αναστήσαμε" ξανά, την περασμένη Παρασκευή, ρε γαμώτο...
Η φωτογραφία είναι από την επίσημη ιστοσελίδα της Ευρωλίγκας.
Παναγιώτης Γκαραγκάνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου