Και τώρα, τους ταράζεις στη νομιμότητα...

Πάει το "Κοριόπολις". Πάει και η "εγκληματική οργάνωση". Πάει και η "σύσταση συμμορίας". Είναι θέμα χρόνου να περάσει στο αρχείο μία ακόμα κατασκευασμένη ιστορία λάσπης. Στο τέλος, όμως, κάθε σκευωρός θα πάρει αυτό που του αξίζει για την αισχρή προπαγάνδα που έκανε.

Τον Σωκράτη Κόκκαλη, τον είχαν "ξετινάξει" όσο κυβερνούσε το μεγαλύτερο και ιστορικότερο καράβι της Ελλάδας. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τον Βαγγέλη Μαρινάκη, ο οποίος πρέπει με κάθε τρόπο και κόστος να τα βροντήξει και να φύγει. Κοινός παρονομαστής των δύο διοικητικών ηγεσιών του Ολυμπιακού είναι η επιτυχημένη παρουσία των δύο αυτών προσώπων στο σύλλογο, τον οποίο κάποιοι θέλουν "ακυβέρνητο" και "μίζερο". Δεν θα τους περάσει.

O Άρειος Πάγος απεφάνθη πως ο Βαγγέλης Μαρινάκης είναι αθώος και για τη δήθεν εγκληματική οργάνωση. Είναι δικαίωση, δίχως αμφιβολία. Από εδώ και πέρα, όμως, το θέμα είναι ηθικό και κάποιοι πρέπει να πληρώσουν για όλη αυτήν την ταλαιπωρία ετών. Με μηνύσεις και αγωγές μέχρι να αλλάξουν... πλανήτη και να αποκατασταθούν οι προσωπικότητες που επλήγησαν. Τους ταράζεις στη νομιμότητα μέχρι τη στιγμή που θα ζητούν γονυπετείς έλεος. Στήθηκε ένας ολόκληρος μηχανισμός λάσπης, με Κυβερνητική σφραγίδα. Τώρα, ζητούν και τα ρέστα. Να μιλούν για "δημοσιογραφικά καλάσνικοφ" τα "πρώτα πιστόλια" της χώρας. Ε, αυτό πάει πολύ. Δεν σώζουν πια τους θρασύτατους προπαγανδιστές ούτε όλα τα ρούβλια αυτού του κόσμου.

ΥΓ: Έγινε και αυτό. Ο Ολυμπιακός τιμωρήθηκε με αφαίρεση τριών βαθμών για επεισόδια οπαδών με την Αστυνομία (και τα οποία προκάλεσε η ίδια), μετά την ολοκλήρωση του αγώνα με την ΑΕΚ, ενώ δεν κινδύνεψε η σωματική ακεραιότητα κανενός αξιωματούχου της αναμέτρησης. Ο ΠΑΟΚ πήρε πίσω τους τρεις βαθμούς για τη διακοπή ενός αγώνα με δική του υπαιτιότητα! Αυτές οι "ομορφιές" συμβαίνουν, πλέον, στο ελληνικό ποδόσφαιρο. "Γελάει" μέχρι και το ρολό της ταμειακής μηχανής που εκτοξεύτηκε στον Όσκαρ Γκαρθία...

Παναγιώτης Γκαραγκάνης

Η απόλυτη στοχοποίηση

Το πιο ακίνδυνο και βολικό σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι να μην πάρεις θέση και να αφήσεις μία είδηση ασχολίαστη. Να κάνεις, κοινώς και δημοσιογραφικά, την «πάπια». Βέβαια, υπάρχουν αυτοί που, ήδη, έχουν αναλάβει ρόλο δικαστή, όπως και αυτοί που ρίχνουν την μπάλα στην εξέδρα και αφήνουν τα πάντα στο λειτούργημα της Δικαιοσύνης. Για όποιους εξακολουθούν να πιστεύουν ακόμα σε αυτήν την έννοια, διότι προσωπικά έχω σταματήσει εδώ και χρόνια.

Μόνο ένας κουτός δεν μπορεί να αντιληφθεί πως εδώ πέρα παίζονται και άλλου είδους «παιχνίδια», πέρα από τα καθαρά αγωνιστικά και ποδοσφαιρικά. Σε ένα κακόβουλο και ύπουλο σχέδιο, μιας απόλυτης στοχοποίησης ενός συλλόγου και ενός ανθρώπου, που τυγχάνει να είναι ο ιδιοκτήτης του και πρέπει να βγει με κάθε τρόπο και κόστος από τη μέση. Ο ξεκάθαρος σκοπός είναι να διασυρθεί επικοινωνιακά το όνομα του Ολυμπιακού και του Βαγγέλη Μαρινάκη, διεθνώς. Να σέρνεται ένα ακόμα, πολύ σοβαρό, θέμα για πολύ καιρό, πετώντας διαρκώς λάσπη στον ανεμιστήρα.

Η ανικανότητας αυτής της Κυβέρνησης σε όλους τους τομείς της ζωής και της κοινωνίας, θα μείνει στην ιστορία. Οπως και το ανελέητο «κυνήγι» στην ομάδα που κάνει χαρούμενους εκατομμύρια ανθρώπους σε όλον τον πλανήτη. Γιατί παντού υπάρχει ένας Ελληνας, άρα και ένας Ολυμπιακός. Και πόσους τίτλους του Ολυμπιακού να αντέξεις, αν είσαι αντίπαλός του και δεν μπορείς να τον φτάσεις ούτε στα επόμενα 50 χρόνια. Μέσα στο Σαββατοκύριακο, άλλα δύο τρόπαια έριξαν άγκυρα στο Λιμάνι.

Ο στόχος, λοιπόν, δεν είναι μόνο να χάσουν οι «ερυθρόλευκοι» ένα Πρωτάθλημα και να σπάσει ένας κρίκος από την αλυσίδα της κυριαρχίας τους στον ελληνικό αθλητισμό. Είναι πολλοί περισσότεροι. Πάντως, μέσα και από αυτήν τη δοκιμασία, ο Ολυμπιακός μπορεί να βγει κερδισμένος ως οργανισμός. Να δίνει ακόμα μεγαλύτερη σημασία σε κάθε τίτλο που κατακτούν τα τμήματά του. Και στο ποδόσφαιρο, αν τελικά χαθεί το όγδοο σερί Πρωτάθλημα, να γίνει άμεσα η επανεκκίνηση για μία νέα σαρωτική επταετία.

Παναγιώτης Γκαραγκάνης

*Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Sportime, τη Δευτέρα 26/3/2018.

Να στείλουμε κάνα DVD από τον τρίτο τελικό του 2010, έτσι για την αλητεία;

Κάποιοι έχουν ξεχάσει πότε προκρίθηκαν τελευταία φορά σε Final-4. Κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι αδικούνται συστηματικά στην Ευρωλίγκα, την ώρα που είναι η ομάδα με τις πιο κραυγαλέες διαιτητικές αποφάσεις υπέρ της και εκεί. Όταν έπαιρναν το τρόπαιο, όπως το έπαιρναν τέλος πάντων, η Ευρωλίγκα ήταν... ξηγημένη και η διαιτησία... σούπερ ουάου. Τώρα, η Ευρωλίγκα είναι... κακούργα και η διαιτησία... εχθρική επειδή έχουν φτάσει στο σημείο να πανηγυρίζουν μία νίκη στην έδρα της μικρομεσαίας Μάλαγα σαν να πήραν το ευρωπαϊκό και ενώ ο Ολυμπιακός έχει κερδίσει σχεδόν σε όλες τις έδρες της Ευρώπης (πλην Βαμβέργης) και πανίσχυρες ομάδες.

Είναι προφανές ότι ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος προσπαθεί να δυναμιτίσει το κλίμα και να φτάσει στα άκρα εν όψει των πλέι-οφ της Ευρωλίγκας. Εκεί που η ομάδα του θα έχει λογικά μειονέκτημα έδρας, ενώ βάσει της σκανδαλώδους διαιτητικής εύνοιας που έτυχε σε τρία συγκεκριμένα παιχνίδια (με Φενέρμπαχτσε, Ρεάλ Μαδρίτης και Ζαλγκίρις στο ΟΑΚΑ), δεν θα έπρεπε καν να βρίσκεται στην προνομιούχο οκτάδα. Ακόμα πονάει το χέρι του Κέβιν Πάνγκος της Ζαλγκίρις, από το χτύπημα του Γκιστ, σε ένα μη σφύριγμα που έκρινε ένα ολόκληρο παιχνίδι.

Ο Παναθηναϊκός είναι ο "μετρ" της προπαγάνδας στο άθλημα. Στοχοποιεί τον Ολυμπιακό και τη Φενέρμπαχτσε διεθνώς, επειδή είναι δύο από τις υποψήφιες ομάδες για να αντιμετωπίσει στα προημιτελικά του θεσμού (έχοντας το μειονέκτημα έδρας), αλλά πριν από την Τουρκία σε ποια ομάδα ήταν προπονητής ο Ομπράντοβιτς; Ο Σέρβος υπό την ανοχή των διαιτητών σε Ελλάδα και Ευρώπη έχει παρουσιάσει την πιο επιθετική άμυνα στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ, ξεπερνώντας κατά πολύ το δόγμα "άμυνα στο όριο το φάουλ". Τότε, ήταν για κάποιους "ο κορυφαίος προπονητής στον πλανήτη". Τώρα, είναι προπονητής στην ομάδα που ευνοείται περισσότερο στην Ευρωλίγκα. Αποφασίστε, ε... Μονά, ζυγά, μονόζυγα.

Η διοργανώτρια αρχή πρέπει να λάβει τα μέτρα της και να τιμωρήσει παραδειγματικά αυτό το αποκρουστικό φαινόμενο. Δεν γίνεται να στοχοποιείται με αυτόν τον ύπουλο τρόπο η κορυφαία ομάδα της δεκαετίας στην Ευρώπη. Ο Ολυμπιακός έχει καταβάλλει τεράστια προσπάθεια για να φτάσει στο σημείο να χειροκροτείται σε όποια ευρωπαϊκή πόλη έχει παίξει μπάσκετ. Με το δικό του τρόπο, χωρίς αλόγιστα χρήματα και με τον ελληνικό κορμό να είναι ο πρωταγωνιστής. Άλλοι έχουν στιγματιστεί από την προκλητική διαιτητική ασυλία και εύνοια. Όχι ο Θρύλος.

Η Ευρωλίγκα δεν είναι... ΕΣΑΚΕ, ούτε... ΕΟΚ, ούτε έχει πρόεδρο... Βασιλακόπουλο, ούτε έχει διαιτητές-"καμικάζι" στυλ Αναστόπουλου. Εδώ και 21 χρόνια έχουν κατακλέψει τον τόπο και ζητούν και τα ρέστα. Φανταστείτε, έτσι για την αλητεία, να στείλει ο Ολυμπιακός διεθνώς τα, άνευ προηγουμένου, αίσχη από τον τρίτο τελικό της ντροπής, το 2010. Δεν ξέρω πόσους ορόφους έχουν τα γραφεία της Ευρωλίγκας στην Ισπανία, αλλά αν οι αρμόδιοι δουν αυτόν τον αγώνα σε επανάληψη, θα... ψάχνουν μπαλκόνι για να φουντάρουν.

Κάποιοι έχουν στο αίμα τους να κάνουν το άσπρο-μαύρο. Κάποιοι δεν έχουν ζήσει πως είναι το συναίσθημα του σεβασμού και της καθολικής αποδοχής από όλα τα έθνη του κόσμου και όπου παίζεται μπάσκετ. Μόνο ο Ολυμπιακός έχει απολαύσει αυτήν την τιμή. Να χειροκροτείται όπου έχει αγωνιστεί και να έχει προσθέσει φιλάθλους που δεν έχουν καμία σχέση με την Ελλάδα, αλλά έχουν ταυτιστεί με τη μαχητική ψύχη και τα κατορθώματα των ερυθρόλευκων.

Το να μην σε υπολογίζει κανείς και να έχεις καταντήσει ο περίγελος στην κορυφαία ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση, τελικά είναι αβάσταχτο και... δύσπεπτο για κάποιους.

Παναγιώτης Γκαραγκάνης

Πίσω το «τρίποντο» και τα λέμε...

Πώς τα φέρνει η ζωή... Ο Ολυμπιακός έβαλε την υπογραφή του στον υποβιβασμό του Πλατανιά στη δεύτερη κατηγορία. Της ομάδας-υποχείριο της «εξυγίανσης» κατά τη διάρκεια της περυσινής σεζόν. Ο Πρωταθλητής Ελλάδας είχε... ξεχάσει να παίζει στρωτά και με τη μία, κάτι που έκανε στα Χανιά, ιδιαίτερα στο καλό του πρώτο ημίχρονο. Εντάξει, ο αντίπαλος ήταν αδύναμος, αλλά δεν παύει αυτός ο Ολυμπιακός να έχει ποιότητα, που δεν την έχει παρουσιάσει σε διάρκεια μέσα στην τρέχουσα ποδοσφαιρική χρονιά.

Ο Γκαρθία «έσπασε» δίχως λόγο την τριπλέτα Μάριν-Φορτούνη-Ανσαριφάρντ, που είχε κάνει τη διαφορά για τους «ερυθρόλευκους» στο πρώτο μισό της σεζόν. Στα Περιβόλια, αποδείχθηκε ξανά πως αυτοί οι τρεις παίκτες πρέπει να αγωνίζονται μαζί γιατί συνεργάζονται άψογα (είναι ενδεικτική η φάση του δεύτερου γκολ από την αρχή μέχρι το τέλος της) και η δουλειά της νέας τεχνικής ηγεσίας έπρεπε να είναι η ενσωμάτωση του ποιοτικού Μιραλάς στο υπόλοιπο σύνολο, που είχε βρει τον αγωνιστικό δρόμο του. Οχι η διάσπαση του βασικού κορμού, που είχε φέρει την ομάδα από το -5 στο +1 με το τέλος του πρώτου γύρου.

Ακόμα και σε μία αγωνιστική περίοδο με διαδοχικά λάθη του «ερυθρόλευκου» οργανισμού, έχουν γίνει τα... απίθανα για να «εκθρονίσουν» τον αυτοκράτορα. Αν έχουν τα κότσια η «εξυγίανση», μαζί με την καλή της «φίλη», την κυβέρνηση, ας επιστρέψουν τους τρεις βαθμούς, που πραξικοπηματικά αφαίρεσαν από τον Ολυμπιακό. Αλλωστε, το παιχνίδι με την ΑΕΚ «χάθηκε», όπως χάθηκε τέλος πάντων. Φέρτε πίσω τους τρεις βαθμούς που κατακτήθηκαν με κόπο μέσα στο γήπεδο και θα δούμε στο τέλος ποιος θα κόψει πρώτος το νήμα...

Παναγιώτης Γκαραγκάνης

*Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Sportime, τη Δευτέρα 12/3/2018.

Ο προπονηταράς Μπέντο εκδιώχθηκε μέσα σε μία νύχτα, αυτός ο απίθανος Ισπανός γιατί είναι ακόμα προπονητής στον Ολυμπιακό;

Η σημερινή είναι μία περίεργη ημέρα. Ο Όσκαρ Γκαρθία συμπληρώνει ακριβώς δύο μήνες στην τεχνική ηγεσία του Ολυμπιακού και έχει προλάβει, ήδη, να διαλύσει μία αδούλευτη ομάδα, η οποία βρισκόταν στην ΠΡΩΤΗ ΘΕΣΗ της Super League όταν την ανέλαβε. Πέρυσι, ακριβώς τέτοια ημέρα (5 Μαρτίου 2017), ο Ολυμπιακός έχανε από τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα και ο Πάουλο Μπέντο δήλωνε πως οι αποχωρήσεις των Λούκα Μιλιβόγιεβιτς και Μπράουν Ιντέγε μεσούσης της σεζόν διαφοροποίησαν προς το χειρότερο την εικόνα της ομάδας. Είχε πει το αυτονόητο, καθώς, μέχρι το συγκεκριμένο ματς, ο Ολυμπιακός είχε πετύχει 43 γκολ στο Πρωτάθλημα και ο Σέρβος με τον Νιγηριανό είχαν σκοράρει τα 19 εξ αυτών (6 ο Μιλιβόγιεβιτς, 13 ο Ιντέγε).

Την επόμενη ημέρα, στις 6 Μαρτίου 2017, ο Μπέντο αντίκρισε την πόρτα της εξόδου, έχοντας κατακτήσει ουσιαστικά το Πρωτάθλημα από τον Γενάρη. Παράλληλα, ο Ολυμπιακός ήταν μέσα στο Κύπελλο και είχε προκριθεί στις 16 καλύτερες ομάδες του Europa League. Και ο Πορτογάλος προπονητής είχε απολυθεί τέσσερις ημέρες πριν από τον πρώτο αγώνα με την Μπεσίκτας, όπου οι ερυθρόλευκοι πήγαν σε αυτά τα δύο σπουδαία ματς με τον Βασίλη Βούζα στο τιμόνι! Από τη στιγμή που αποχώρησε ο Μάρκο Σίλβα, ο Πάουλο Μπέντο είναι με διαφορά ο καλύτερος ξένος προπονητής που έχει περάσει από την ομάδα την τελευταία διετία. Με τις παραξενιές και τον εγωισμό του, αλλά είναι ένας ΚΑΝΟΝΙΚΟΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ. Ο Γκαρθία δεν βγάζει καν εγωισμό, αμφιβάλλω αν μπορεί να μπορεί να προπονήσει καν ομάδα σε υψηλό επίπεδο.

Χθες, μετά την καταδικαστική ισοπαλία με τον Παναθηναϊκό στη μάχη του τίτλου, ο Όσκαρ Γκαρθία για μία ακόμα φορά προσπάθησε να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα και να στρέψει αλλού την αποτυχία ("πετώντας" από πάνω του τις μεγάλες ευθύνες που έχει), λέγοντας στη συνέντευξη Τύπου πως η ομάδα του Ολυμπιακού δεν είναι ίδια με τα προηγούμενα χρόνια και ότι δεν έχει τους ίδιους παίκτες με τα προηγούμενα χρόνια. Πρόσθεσε, δε, πως οι αντίπαλοι έχουν καλύτερους παίκτες και καλύτερες ομάδες! Αν η διοίκηση του Ολυμπιακού και ο Βαγγέλης Μαρινάκης θέλουν να παραμείνουν πιστοί στις αρχές τους, πρέπει σήμερα κιόλας να δείξουν την πόρτα της εξόδου στον Ισπανό τεχνικό, ο οποίος μπέρδεψε μία, ήδη, μπερδεμένη ομάδα, παίρνοντας ακατανόητες αποφάσεις. Οι τρεις νίκες σε έντεκα παιχνίδια με τον ίδιο στον πάγκο τα λένε όλα. Γράφω... βιβλίο με όσα έχει κάνει αυτούς τους δύο μήνες και στις έντεκα αυτές αναμετρήσεις. Θα αναφέρω ενδεικτικά κάτι που δεν είναι 100% αγωνιστικό: στην Τούμπα, στο ματς που δεν έγινε ποτέ λόγω επεισοδίων, οι Σισέ και Κούτρης είχαν δηλωθεί στο βασικό σχήμα, με τους Ένγκελς και Χατζισαφί να μένουν εκτός 18άδας. Στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, ο Ενγκελς με τον Χατζισαφί έπαιξαν βασικοί (!), με τον Βέλγο να επιστρέφει στην εντεκάδα για πρώτη φορά μετά τις 28 Ιανουαρίου και τον εκτός έδρας αγώνα στην Τρίπολη. Όσο για τους Σισέ και Κούτρη; Αμφότεροι έμειναν εκτός 18άδας! O άνθρωπος είναι σε σύγχυση, πανικό, εκτός τόπου και χρόνου...

Ο Γκαρθία έχει παρουσιάσει όλο αυτό το διάστημα μία ομάδα χωρίς αρχή, μέση, τέλος. Κόντρα στον Παναθηναϊκό οι ερυθρόλευκοι έκαναν το χειρότερο παιχνίδι τους στη σεζόν. Ο Ολυμπιακός είχε προπονητή για να επιτύχει το στόχο του, σε μία αγωνιστική περίοδο όπου έχει δεχθεί ανελέητο κυνήγι από κυβέρνηση, "εξυγίανση", διαιτησία, θεσμικούς φορείς. Είχε βρεθεί ένας αγωνιστικός κορμός και ο νέος προπονητής παρατάσσει σε κάθε και ματς και διαφορετική εντεκάδα. Η ομάδ ήθελε μόνο ΗΡΕΜΙΑ και ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ για να τελειώσει την αγωνιστική χρονιά, όπως μπορούσε και έπρεπε. Καβάλα στο άλογο.

ΥΓ1: Ναι, το πέναλτι του Παναθηναϊκού ήταν μούφα. Ναι, η διαιτησία έχει επηρεάσει τη βαθμολογία του φετινού Πρωταθλήματος. Είναι ανεπίτρεπτο, όμως, ο Ολυμπιακός να μη δέχεται καν φάση μέχρι το 1-0 και από τη στιγμή που είχε αριθμητικό πλεονέκτημα να πιέζεται από τους πράσινους, που έπαιζαν με παίκτη λιγότερο για ένα μισάωρο και δεν είχαν καν διαθέσιμο έναν κλασικό επιθετικό.

ΥΓ2: Τουλάχιστον έφυγε ο Τάκης Λεμονής και τα αποδυτήρια πια "σφύζουν από υγεία".

Παναγιώτης Γκαραγκάνης

Γιώτου, γιώτου, γιώτου, πού είναι ο Παναγιώτου;

*Στην Ευρώπη, τα γνωστά: 9-4 οι νίκες του Θρύλου και η καταμέτρηση συνεχίζεται.

*Τρικούβερτο γλέντι στο ΟΑΚΑ και η ομάδα βρίσκεται εκεί που πρέπει.

*Όταν διαιτητεύουν τα ματς των αιωνίων ΞΕΝΟΙ διαιτητές, τα κριτήρια είναι πάντα ίδια. Παρά τα λάθη που γίνονται και τα οποία είναι ανθρώπινα. Δεν υπάρχει δόλος.

*Έχει το δεύτερο καλύτερο ρεκόρ στην Ευρωλίγκα (17-7).

*Μετράει επτά (7) εκτός έδρας νίκες! Μόνο οι ΤΣΣΚΑ και Φενέρμπαχτσε έχουν 8, αλλά με το τριπλάσιο και βάλε μπάτζετ.

*Ποιος έχει την καλύτερη έδρα στην Ευρώπη; Με ρεκόρ 10-1 στο ΣΕΦ, ο Θρύλος φυσικά.

*Απλά, Ολυμπιακός.

*Διαφωνώ με τον κόουτς Σφαιρόπουλο ότι η διαιτησία έπαιξε 50%-50% (δεν ήταν, όμως, και το αίσχος που συμβαίνει συστηματικά στην Ελλάδα), αλλά οφείλω να παραδεχτώ πως στο τέλος οι τρεις διαιτητές σφύριζαν ό,τι έβλεπαν. Ιδιαίτερα στην παράταση. Στο γενικό πλαίσιο, οι Ιερεθουέλο, Γιαβόρ και Ρότσα έπαιξαν έδρα (60%-40%).

*Με Αναστόπουλο. Παναγιώτου, Μάνο και τα άλλα "φυντάνια" που μας έχουν σπάσει τα νεύρα όλα αυτά τα χρόνια, δεν υπήρχε περίπτωση να κερδίσει αυτό το ματς ο Ολυμπιακός. Θα είχαν... καταπιεί τη σφυρίχτρα σε όλες τις κρίσιμες φάσεις.

*Ο Ολυμπιακός πήρε τα σφυρίγματα που εδικαιούτο από την πίεση στο όριο του φάουλ, κυρίως όσο το παιχνίδι πλησίαζε προς το τέλος του, που εδώ και πολλά χρόνια μένει ατιμώρητο στην Ελλάδα και χάρη στο οποίο κρίνονται οι τίτλοι. Τρόπαια που χάνονται άδικα για τον Ολυμπιακό επειδή τα διαιτητικά κριτήρια είναι διαφορετικά. Ε, στην Ευρώπη τα κριτήρια είναι συνήθως τα ίδια.

*Φτάσαμε 2 Μαρτίου για να παίξει ο Ολυμπιακός σχεδόν πλήρης. Μόνο ο Αγραβάνης είναι πια εκτός. Φτάσαμε στην 24η αγωνιστική για να παίξει ο Τιλί, ο οποίος έδειξε πόσο χρήσιμος παίκτης είναι για κάθε ομάδα, παίζοντας πολύ καλά για το μεγάλο διάστημα της αποχής του.

*Ο Ρόμπερτς έχει βαλθεί να μας... τρελάνει. Έπρεπε να αποκτηθεί παίκτης στη θέση του (θετικό το ντεμπούτο του Μπόμπι Μπράουν) για να θορυβηθεί και να παίξει με αυτοπεποίθηση. Επιτέλους, σούταρε όταν έπρεπε και δεν κώλωσε (5/5 σουτ). Αποφασιστικό άλμα στο τρίποντο και... μέσα. Η μπάλα, έτσι. Ο Αμερικανός από διστακτικός έγινε... αδίστακτος. Κρατάμε την επιθετικότητά του, την οποία πρέπει να δείχνει πολύ πιο συχνά στην τελική ευθεία της σεζόν.

*Τι τους έκανες, ρε Σπανούλαρε. Το γκολ-φάουλ στο 81-78 (σε μία δύσκολη στιγμή), κράτησε την ομάδα. Στα 36 του, χορεύει στον αέρα σαν 28αρης.

*Ο Ολυμπιακός δεν έπαιζε με την πλάτη στον τοίχο, όμως έδειξε χαρακτήρα σε ένα δύσκολο γήπεδο, όπου στην Ελλάδα ισχύουν πάντα άλλοι κανόνες. Στην Ευρώπη, τουλάχιστον, το κανονικό και στοχευμένο μπάσκετ επιβραβεύεται.

*Άλλοι, πλέον, τρέχουν και δεν φτάνουν... Από τις οκτώ πρώτες ομάδες της κατάταξης στην Ευρωλίγκα, μαζί με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ έχουν τις λιγότερες εκτός έδρας νίκες (3). Πρώτα, όμως, πρέπει κάποια στιγμή να μάθουν να χάνουν. Τώρα διαμαρτύρονται για τις βολές στην παράταση. Για τις βολές στα προηγούμενα 40 λεπτά (9-2 στο τρίτο δεκάλεπτο και 22-14 στο 30'), κουβέντα. Δεν τους πιάνεις από πουθενά.

*Χάθηκε ένα Κύπελλο, που δεν έπρεπε. Το θέλαμε πολύ γιατί το τελευταίο κατακτήθηκε το 2011. Γιάννη Σφαιρόπουλε, έχεις μία μεγάλη ευκαιρία μπροστά σου. Αν η ομάδα τελειώσει όπως πρέπει τη σεζόν, η θέση σου ανήκει και τα επόμενα χρόνια.

Παναγιώτης Γκαραγκάνης