Υποθετικό σενάριο: οποιοσδήποτε άλλος προπονητής βρισκόταν τόσο καιρό με την πλάτη στον τοίχο (χωρίς προφανή λόγο) και έβλεπε να στραβώνει ένα εντός έδρας ματς (όπως αυτό με τον Παναιτωλικό), ποιες διορθωτικές κινήσεις θα έκανε από τον πάγκο; Η απάντηση είναι ξεκάθαρη. Ό,τι πιο έμπειρο, μπαρουτοκαπνισμένο και ποιοτικό είχε στη 18άδα, μήπως και σώσει την παρτίδα (στον αγώνα) και τη θέση του.
Πραγματικότητα: Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2016. Ο Κούσας έκανε το 0-1 για τον Παναιτωλικό στο "Γεώργιος Καραϊσκάκης". Ας είμαστε ειλικρινείς. Ακόμα και με ισοπαλία, ο Πάουλο Μπέντο δύσκολα θα ήταν και το 2017 στον Ολυμπιακό. Ο Πορτογάλος τεχνικός για μία ακόμα φορά έδειξε ότι είναι προπονητής με τσαγανό. Για πολλούς, είναι ξεροκέφαλος, αλλά έχει ψυχή και πίστη στις αρχές του. Δεν παρεκκλίνει των επιλογών του, δεν συμβιβάζεται. Για να το πω όσο πιο ελληνικά γίνεται: ο άνθρωπος δεν παίρνει... χαρτάκι.
Τι έκανε, λοιπόν, ο 48χρονος κόουτς; Είχε τα κότσια να αφήσει τον προκλητικά αδιάφορο Φορτούνη στα αποδυτήρια, στην ανάπαυλα, βάζοντας με την έναρξη του δεύτερου μέρους στη θέση του τον 19χρονο Ανδρούτσο. Η λογική απόφαση θα ήταν να μπει ο έμπειρος Ντομίνγκες. Μετά το 0-1 του Παναιτωλικού (52ο λεπτό), ο "Τσόρι" δεν ήταν καν η δεύτερη σκέψη του Μπέντο για να αλλάξει το σκηνικό. Ο Μανθάτης πάτησε στο χορτάρι, στο 57', αντί του επίσης αρνητικού Πάρντο. Ο Ντομίνγκες μπήκε στο ματς λίγα λεπτά μετά (72'), με το σκορ στο 1-1, και σίγουρα βοήθησε. Μην ξεχνάμε πως ο Ολυμπιακός είχε σημαντικές απουσίες σε αυτό το παιχνίδι (Ελαμπντελαουί, Μποτία, Ελιουνούσι, Ιντέγε), με τον Μάριν να παραμένει στην εξέδρα, και οι επιλογές ήταν μετρημένες. Ο Μπέντο τόλμησε ξανά, εμπιστεύτηκε πάλι δύο 19χρονους από την Ακαδημία και είδε τον Ολυμπιακό να... γυρίζει ένα ματς-ροντέο και την ομάδα του να επικρατεί με σκορ 3-1. Στο τέλος της ημέρας και με το +7 από τους διώκτες των Πειραιωτών να απειλείται κατά τη διάρκεια αυτής, βρίσκει τους ερυθρόλευκους με διευρυμένο το βαθμολογικό προβάδισμα στους 9 βαθμούς, ύστερα από την ισοπαλία του Παναθηναϊκού στη Λάρισα και 12 παιγμένες αγωνιστικές.
Οι Ανδρούτσος και Μανθάτης έδωσαν ενέργεια, ταχύτητα και πολλά τρεξίματα στην ομάδα. Ο πρώτος είχε συμμετοχή στη φάση της ισοφάρισης, καθώς από δικό του "άνοιγμα" του παιχνιδιού στην αντεπίθεση η μπάλα πέρασε στον Καρντόσο, ο οποίος στη συνέχεια έστρωσε έτοιμο γκολ στον εκπληκτικό Σεμπά που εφορμούσε προς το δεύτερο δοκάρι. Ο Μανθάτης έχει ένα εκπληκτικό χάρισμα, πέρα από την ταχύτητα και τις τεχνικές του αρετές, ειδικά στο ένας εναντίον ένας. Με το που εισέρχεται στον αγωνιστικό χώρο, τον αισθάνεται αμέσως η αντίπαλη ομάδα. Είτε με μία ντρίμπλα, είτε με ένα σουτ εκτός περιοχής (όπως αυτό που προσέκρουσε στο οριζόντιο δοκάρι), κάνει αισθητή την παρουσία του. Δεν αφήνει λεπτό συμμετοχής να πέσει κάτω και είναι μεγάλος μαχητής. Ήταν ένα ματς, όπου και οι δύο ομάδες είχαν κλασικές ευκαιρίες (ο Ολυμπιακός μέτρησε τις περισσότερες και τις πιο καθαρές, έχοντας και δύο δοκάρια), αλλά είναι, πλέον, εκνευριστικό το γεγονός πως οι αντίπαλοι βγαίνουν για πλάκα στην πλάτη της ερυθρόλευκης άμυνας λόγω του ανεπαρκέστατου αμυντικού τρανζίσιον που έχει ο Ολυμπιακός (και το έχω εξηγήσει επανειλημμένα μέσα από το blog). Υπάρχει, βέβαια, και μία δεύτερη ερμηνεία, την οποία επίσης έχω αναφέρει, πως οι αντίπαλοι ποδοσφαιριστές κάτι παθαίνουν μόλις βρεθούν απέναντι στην εστία των Πρωταθλητών Ελλάδας και χάνουν ανεπανάληπτα τετ α τετ. Την πρώτη φορά ο Λέτο, τη δεύτερη ο Τουράμ, την τρίτη ο Μάντζιος, την τέταρτη ο Γιακουμάκης, την πέμπτη ο Μαμπουλού, την έκτη ο Ρόσα, την έβδομη ο Μάρκος Πάουλο, την όγδοη πάλι ο Ρόσα. Ε, πια, δεν είναι σύμπτωση! Το δέος που νιώθουν απέναντι στον Θρύλο και η δίψα που έχουν για να διακριθούν στους αγώνες εναντίον της κορυφαίας ελληνικής ομάδας, τους καταβάλλει. Είναι ολοφάνερο.
ΥΓ1: Μετά την ανώδυνη ευρωπαϊκή ήττα από τον ΑΠΟΕΛ στην Κύπρο, αναζητείται κάθε πιθανή και απίθανη αφορμή (επιμένω πως δεν υπάρχει προφανής αιτία αντικατάστασης) για να αλλάξει ο Ολυμπιακός και τέταρτο προπονητή μέσα σε διάστημα επτά μηνών. Δεν το κατανοώ και δεν μπορώ να συμμετέχω σοβαρά σε μία τέτοια συζήτηση, τη στιγμή που η ομάδα είναι μέσα και στους τρεις στόχους της. Η ιστορία αυτή εξακολουθεί να συντηρείται, ο επίσημος Ολυμπιακός έχει διαψεύσει μόλις μία φορά όλα όσα ακούγονται για τον Πορτογάλο, αλλά πρώτες και δεύτερες σκέψεις έχουν γίνει (και εξακολουθούν να γίνονται) από τους ανθρώπους της διοίκησης. Θέμα υφίσταται, οπότε πηγαίνουμε ημέρα με την ημέρα και παιχνίδι με το παιχνίδι για να διαπιστώσουμε αν η ομάδα μπει σε μία ακόμα περίεργη κατάσταση κατά τη διάρκεια της ίδιας σεζόν.
ΥΓ2: Ο Μπέντο είναι προσωπικότητα. "Ζει" και "πεθαίνει" με τη δική του φιλοσοφία. Στα δικά μου μάτια, είναι ένας μεγάλος μάγκας. Μάγκαρος. Μπορεί να χαλάει την πιάτσα, αλλά είναι κανονικός προπονητής και οι αποφάσεις παίρνονται για το καλό της ομάδας βάσει του δικού του σκεπτικού για το ποδόσφαιρο. Δεν επηρεάζεται από τον περίγυρο και αυτό είναι προς τιμήν του. Παράγει έργο και θα αφήσει μεγάλη κληρονομιά στον επόμενο, που θα κληθεί να διαχειριστεί το νέο ερυθρόλευκο "αίμα" (μαζί, φυσικά, με το κλαμπ), το οποίο ανέδειξε ο Μπέντο. Καθαρά και ξάστερα, ο Ολυμπιακός είναι ομάδα που τα... σέρνει από το 1925 μέχρι σήμερα και διαθέτει έναν προπονητή που πράττει ανάλογα. Τα... σέρνει και αυτός.
ΥΓ3: Σε ποιον πιστώνεται η αγωνιστική μεταμόρφωση του Σεμπά; Βολικό το επιχείρημα της δεύτερης σεζόν στην ομάδα και κατ' επέκταση της καλύτερης προσαρμογής στην ομάδα, αλλά κάπου έχει συμβάλλει σε αυτό και ο Μπέντο. Την περυσινή ποδοσφαιρική χρονιά, ο Βραζιλιάνος μεσοεπιθετικός (τον οποίο όλοι μας έστω μία φορά έχουμε σιχτιρίσει) μέτρησε 4 γκολ και 5 ασίστ σε 33 συμμετοχές. Στη φετινή, ο Σεμπά έχει προσφέρει, ήδη, 7 γκολ και 5 ασίστ σε 21 αγώνες, ενώ κόντρα στον Παναιτωλικό ήταν με διαφορά ο πρωταγωνιστής της αναμέτρησης, κάνοντας απίστευτα ζογκλερικά με την μπάλα. Ο Μπέντο πιστεύει πολύ περισσότερο τον Σεμπά από τον Σίλβα (που εισηγήθηκε και την απόκτησή του). Ο 25χρονος εξτρέμ αισθάνεται ξεχωριστός και από φευγάτος το περασμένο καλοκαίρι έχει εξελιχθεί μέχρι στιγμής στον MVP της σεζόν για τους ερυθρόλευκους.
ΥΓ4: Είναι καλός τώρα ο Φιγκέιρας; Ούτε αυτόν πιστώνεται ο Μπέντο; Το περασμένο καλοκαίρι, αυτό της τρέλας και του απόλυτου παραλογισμού, ορισμένοι έβγαλαν... άχρηστο έναν παίκτη που έπαιζε στην κάτοχο του Europa League, Σεβίλλη, ύστερα από ΔΥΟ επίσημα ματς με τον Ολυμπιακό. Ο Μπέντο στήριξε την επιλογή του Σίλβα και δεν ζήτησε το... κεφάλι του συμπατριώτη του. Ο Φιγκέιρας πηγαίνει εξαιρετικά και ανεβάζει διαρκώς την απόδοσή του, σε μία θέση όπου υπάρχει και ο εξαιρετικός Ελαμπντελαουί, που πέρασε ένα δύσκολο τραυματισμό και ακόμα δεν έχει επανέλθει στο 100%. Και ασίστ και γκολάκι (το πρώτο του με την ομάδα) ο Ντιόγκο κόντρα στους Αγρινιώτες.
ΥΓ5: Σίγουρα, η επιλογή που έκανε ο Μπέντο με τον άβγαλτο ποδοσφαιρικά Βιάνα για το κέντρο της άμυνας ήταν ρισκαδόρικη, αλλά η αλήθεια είναι διαφορετική. Ευθύνεται ο Πορτογάλος για το γεγονός πως ο Ολυμπιακός ως σύλλογος έχει αποτύχει να φέρει έναν κεντρικό αμυντικό-ηγέτη (μετά την πώληση του Μανωλά στη Ρόμα), που θα κάνει καλύτερους και τους υπόλοιπους του ρόστερ; Τρεις μήνες έψαχνε έναν στόπερ η ομάδα και απέκτησε τον άπειρο Βραζιλιάνο την τελευταία ημέρα της θερινής μεταγραφικής περιόδου κατόπιν εισήγησης του τρίτου προπονητή μέσα σε τρεις μήνες (για να μην ξεχνιόμαστε). Ο Μπέντο επέλεξε έναν κεντρικό αμυντικό που είχε συνεργαστεί λίγους μήνες μαζί του και ήξερε πως θέλει ακόμα πολλή δουλειά για να σταθεί στο κορυφαίο επίπεδο της διοίκησης.
ΥΓ6: Θα πρόκειται για κακόγουστο ανέκδοτο να αγωνιστούν ξανά μαζί στο κέντρο της άμυνας οι Βιάνα και Ντα Κόστα. Είναι αταίριαστοι. Ευτυχώς, υπάρχει μπροστά μας το Κόπα Άφρικα για τον δεύτερο. Μακάρι και ο δανεισμός για τον πρώτο.
ΥΓ7: Πολλά ακούγονται για το μέλλον του Καρντόσο στην ομάδα. Ο Παραγουανός επιθετικός βρήκε για δεύτερη φορά το δρόμο προς τα δίχτυα (τα 2 πρώτα γκολ του Παραγουανού έφεραν και 6 βαθμούς στον Ολυμπιακό) και για πρώτη φορά σε αγώνα ήταν τόσο πολύ μέσα στις φάσεις. Είχε 8 τελικές προσπάθειες, μία ασίστ, ένα γκολ, ένα δοκάρι.
Παναγιώτης Γκαραγκάνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου