Αυτό που πρέπει να καταλάβουμε όλοι μας και ακόμα ίσως δεν το έχουμε αντιληφθεί στο μέγιστο βαθμό, είναι πως στη φετινή Ευρωλίγκα, με αυτό το νέο σύστημα διεξαγωγής, δεν υπάρχει ήττα εντός και εκτός προγράμματος. Όλες οι ομάδες μπορούν να κερδίσουν τους πάντες, εκτός από την ΤΣΣΚΑ, η οποία προστατεύεται με προκλητικό τρόπο από τους διαιτητές και τη διοργάνωση, για αυτό και έχει προς το παρόν μόλις μία ήττα.
Σίγουρα, αυτό που ενόχλησε περισσότερο τους φιλάθλους του Ολυμπιακού δεν ήταν τόσο η ήττα από την Μπάμπεργκ, αλλά η παράδοση άνευ αντίστασης στη Βαμβέργη (82-68). Μία Μπάμπεργκ που αδικείται από το ρεκόρ της (5-9), έχοντας χάσει 7 ματς στο τέλος, στις 14 πρώτες αγωνιστικές. Το περίμενα πως στο μεταξύ μας παιχνίδι θα βλέπουν το καλάθι, λες και πετούν βότσαλο στον ωκεανό. Το ενοχλητικό φαινόμενο είναι πως για μία ακόμα φορά (κάτι που συμβαίνει συχνά από την περυσινή σεζόν) αντίπαλοι παίκτες κάνουν παιχνιδάρα απέναντι στον Ολυμπιακό, διπλασιάζοντας τους μέσους όρους τους. Παραδείγματος χάρη, ο Κοζέρ είχε μέσο όρο 9,9 πόντους στη φετινή διοργάνωση και πέτυχε 17 σε ένα ημίχρονο. Ο Μίλερ στο προηγούμενο παιχνίδι κόντρα στη Ρεάλ έμεινε άποντος και εναντίον των Πρωταθλητών Ελλάδας σημείωσε 20, πραγματοποιώντας εκπληκτικό τέταρτο δεκάλεπτο, όπου και σημείωσε τους 15 εξ αυτών.
Προφανώς, οι απουσίες παίζουν ρόλο και κάποια στιγμή θα στοιχίσουν. Χωρίς τους Πρίντεζη και Χάκετ κόντρα σε μία πολύ καλή ομάδα, που παίζει σωστό και καλό μπάσκετ, ήταν εξ αρχής δύσκολα τα πράγματα για την επίτευξη της πέμπτης συνεχόμενης νίκης στο θεσμό. Το πρόσημο, όμως, είναι θετικό για τους ερυθρόλευκους (ρεκόρ 9-5), που δίνουν το πιο σημαντικό ματς μέχρι στιγμής την προσεχή Πέμπτη (29/12). Πλέον, δεν υπάρχει δικαιολογία. Καμία. Το ΣΕΦ πρέπει να κοχλάζει και να είναι κατάμεστο κόντρα στην αχώνευτη Φενέρμπαχτσε, του εξίσου αχώνευτου και μιντιακού κατασκευάσματος Ομπράντοβιτς. Ολόκληρος Ολυμπιακός, δεν γίνεται να μην έχει ακόμα έστω ένα sold out στη σεζόν που διανύουμε. Η καλοπροαίρετη κριτική είναι καλοδεχούμενη, αλλά υπάρχουν κάποια δεδομένα. Η ομάδα έχασε, ευτυχώς, για λίγες ημέρες τον καλύτερο πάουερ φόργουορντ της Ευρώπης και για όλη τη σεζόν τη βάση του αμυντικού πλάνου της μέσα στο παρκέ. Ο πρώτος γύρος της Ευρωλίγκας ολοκληρώνεται με ένα κομβικό παιχνίδι και η 10η νίκη σε 15 αγώνες κρίνεται επιτακτική. Αυτή η ομάδα αξίζει να παίζει μπροστά σε ένα γεμάτο ΣΕΦ, όσο και αν το γήπεδο είναι "αντι-μπασκετικό" και δεν εμπνέει.
ΥΓ1: Μέτρησα τουλάχιστον τέσσερις φορές κόντρα στην Μπάμπεργκ τον Σπανούλη να προσπαθεί να παίξει το πικ εντ ρολ με τον Γιανγκ, αλλά ο τελευταίος τα έκανε μούσκεμα. Χρειαζόταν απλά ένα καλό άλμα για να πιάσει την μπάλα και να τη βάλει στο καλάθι, με τον Αμερικανό να μπερδεύεται και να πηδάει πάντα σε λάθος χρόνο. Του λείπει ο συγχρονισμός σε άμυνα και επίθεση. Έχουμε ως ομάδα την πολυτέλεια του χρόνου να περιμένουμε και άλλο;
ΥΓ2: Παίκτης με την επιρροή που είχε ο Χάκετ στον Ολυμπιακό (και ας μην φαινόταν στα στατιστικά του), δεν βρίσκεται στα μέσα της αγωνιστικής χρονιάς. Η ατυχία χτύπησε για μία ακόμα φορά την πόρτα των Πειραιωτών. Η επιλογή που θα γίνει από τους αρμόδιους, θα παίξει καταλυτικό ρόλο για το υπόλοιπο της σεζόν.
ΥΓ3: Η ΚΑΕ Ολυμπιακός κάνει το... λάθος να λειτουργεί νομότυπα. Ως εταιρεία δεν είναι κερδοφόρα κάθε χρόνο, όπως συμβαίνει όλως περιέργως με κάποιον άλλον ελληνικό σύλλογο. Ας πάρουν όσους ξένους θέλουν (ήδη, έχουν φτάσει τους 8). Ας συμπληρώσουν όλη τη 12άδα τους με ξένους παίκτες για να μας κερδίσουν. Τον ελληνικό, βαρβάτο, κορμό που έχει ο Ολυμπιακός, τον ζηλεύουν αρρωστημένα και δεν θα τον φτάσουν ποτέ.
Παναγιώτης Γκαραγκάνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου