Συνεχίζουμε να ονειρευόμαστε!

Ζούμε και αναπνέουμε για τον αγώνα της Τετάρτης. Η ευρωπαϊκή συνέχεια έχει εξασφαλιστεί από την 4η αγωνιστική της φάσης των ομίλων, μέσω του Europa League, αλλά δεν μας αρκεί. Από το 1925 μέχρι σήμερα, ο Ολυμπιακός έχει ως στόχο πάντα αυτό που φαντάζει ακατόρθωτο. Στο δυσκολότερο γκρουπ που είχε ποτέ ελληνική ομάδα στο Champions League, κόντρα στα μεγαθήρια Μπάγερν Μονάχου και Άρσεναλ, οι ερυθρόλευκοι κρατούν την τύχη στα χέρια τους! Και ο Μάρκο Σίλβα αποδείχθηκε πέρα για πέρα σωστός (γιατί εννοούσε αυτό που έλεγε) όταν από την πρώτη στιγμή υποστήριζε πως η ομάδα του έχει ως κύριο μέλημα να φτάσει στην 6η και τελευταία αγωνιστική και να διεκδικεί την πρόκριση στην επόμενη φάση του κορυφαίου θεσμού.

Δεν θα μπω στη διαδικασία να επισημάνω τι βολεύει τον Ολυμπιακό. Όλοι ξέρουμε πως δεν πρέπει να χάσουμε από την Άρσεναλ με δύο γκολ διαφορά ή με σκορ 2-3. Η ομάδα έχει αποδείξει ότι παλεύει όλα τα ματς, αν εξαιρεθεί ο αγώνας στο Μόναχο όπου το γήπεδο είναι κατηφορικό για το 98% των ομάδων του πλανήτη. Και το γεγονός πως ο Ολυμπιακός έχει ηττηθεί μόνο από τους ασυναγώνιστους Βαυαρούς κατά τη διάρκεια της φετινής σεζόν, σίγουρα "λέει" πολλά. Ο Μάρκο Σίλβα έχει κερδίσει τους πάντες με την αφοσίωση και τη δουλειά του, για αυτό και έχουμε ένα λόγο παραπάνω να αισιοδοξούμε για το σπουδαίο ματς με την Άρσεναλ στο "Γεώργιος Καραϊσκάκης". Θα είναι ξανά "διαβασμένος" ο Πορτογάλος. Εννοείται πως το ματς είναι απίστευτα δύσκολο και απαιτητικό. Αν η ομάδα καταφέρει να διαχειριστεί σωστά τις καταστάσεις που θα προκύψουν μέσα στο παιχνίδι, τότε η πρόκριση στις 16 καλύτερες ομάδες της Ευρώπης θα έρθει ακόμα πιο κοντά. Η Άρσεναλ είναι το φαβορί και σε θέση να σκοράρει ανά πάσα στιγμή. Οι απουσίες των Κοκλέν, Σάντσες και Καθόρλα είναι σημαντικές, αλλά μία ομάδα με τόσο ποιοτικό ρόστερ γίνεται πιο επικίνδυνη με τα προβλήματά της.

Όσο για αυτούς που... παρακαλούσαν για εξάρα και επτάρα στο Μόναχο και έμειναν με την όρεξη, είναι σίγουρο πως την Τετάρτη θα υποστηρίζουν και την Άρσεναλ, λες και μεγάλωσαν στα σοκάκια του βόρειου Λονδίνου. Την ώρα που ο Ολυμπιακός ολοένα και μεγαλώνει περισσότερο σε ευρωπαϊκό επίπεδο και παίζει ανά δεκαπέντε ημέρες στο υψηλότερο αγωνιστικό level της Ευρώπης. "Συνεχίζουμε να ονειρευόμαστε" συνηθίζει να λέει ο πρόεδρος και εμείς μαζί του. Ανεξάρτητα με το αποτέλεσμα κόντρα στους Λονδρέζους, ο Βαγγέλης Μαρινάκης βιώνει ημέρες της απόλυτης δικαίωσης. Αυτός ο Ολυμπιακός που όλοι μας θαυμάζουμε και βλέπουμε να γιγαντώνεται ημέρα με την ημέρα, έχει και την υπογραφή του διοικητικού ηγέτη της ομάδας. Στην Ελλάδα που παρακμάζει, ο Ολυμπιακός εξακολουθεί να είναι η όαση.

ΥΓ: Εδώ είμαστε. Αρκετοί αναγνώστες-συνοδοιπόροι όλα αυτά τα χρόνια ζητήσατε να δημιουργήσω το δικό μου blog. Το είχα καιρό στο μυαλό μου, είναι η αλήθεια. Από εδώ θα τα λέμε για τον Θρύλο της καρδιάς μας και όχι μόνο. Άντεξα ένα μήνα χωρίς να γράφω είτε το ρεπορτάζ της ποδοσφαιρικής ομάδας είτε κάποιο σχόλιο για την ερυθρόλευκη επικαιρότητα σε όλα τα σπορ γιατί ο Ολυμπιακός δεν είναι μόνο το ποδόσφαιρο. Ένα διάστημα πρωτόγνωρο για μένα, καθώς κάνω αυτήν τη δουλειά από τα 18 μου και πρώτη φορά είμαι εκτός παιχνιδιού. Κάθε εμπόδιο για καλό. Διανύοντας πια το 33ο έτος της ηλικίας μου, μπορεί να έχω αηδιάσει από το χώρο της δημοσιογραφίας λόγω των άθλιων ανθρωπίνων συμπεριφορών που συνάντησα και τη βρωμιά που διέπει το επάγγελμα, αλλά δεν ξέρω να κάνω κάτι άλλο. Σας ευχαριστώ πολύ για τη στήριξη και την εμπιστοσύνη.

Παναγιώτης Γκαραγκάνης