Πέρυσι, στη φάση των ομίλων του Champions League, ο Ολυμπιακός είχε πληγωθεί από την παρουσία του στα εκτός έδρας παιχνίδια (τρεις ήττες). Φέτος, η ομάδα πλήρωσε τις δύο ήττες από τις Μπάγερν Μονάχου και Άρσεναλ στο "Γεώργιος Καραϊσκάκης", όπου παραδοσιακά αποτελεί την κινητήρια δύναμη των Πειραιωτών. Κοινός παρονομαστής και τις δύο σεζόν οι εννέα βαθμοί στο γκρουπ και η τρίτη θέση που οδηγεί στο Europa League. Για 6η φορά ο Θρύλος συγκέντρωσε 9+βαθμούς στη φάση των ομίλων και έμεινε εκτός συνέχειας στο Champions League. Απίστευτο, αλλά αληθινό.
Η στενοχώρια κράτησε μόνο το βράδυ της Τετάρτης. Ξημέρωσε μία καινούργια ημέρα και ο Ολυμπιακός μπορεί να βγει πιο ισχυρός από αυτήν τη δοκιμασία, αρκεί να καταλάβει τι έγινε. Ηττήθηκε από ένα ποιοτικότερο σύνολο, που διαθέτει πολλαπλάσιο μπάτζετ. Για αυτό και η ερυθρόλευκη νίκη στο Λονδίνο θα μείνει χαραγμένη στη μνήμη όλων μας και φυσικά στην ιστορία. Ο Ολυμπιακός έκανε ένα ακόμα βήμα εμπρός στην Ευρώπη τη φετινή σεζόν. Κέρδισε μία αντίπαλο κορυφαίου επιπέδου, σε μία χώρα όπου μέχρι φέτος μόνο έχανε, πέτυχε τρεις σερί ευρωπαϊκές νίκες (για πρώτη φορά στην ιστορία του συλλόγου) και δύο σε τρία εκτός έδρας ευρωπαϊκά παιχνίδια. Ενώ εξασφάλισε, από την 4η αγωνιστική της φάσης των ομίλων, την ευρωπαϊκή του συνέχεια μέσω του Europa League, κάνοντας το καθήκον του απέναντι στην Ντιναμό Ζάγκρεμπ. Απλά, η υπέρβαση δεν ολοκληρώθηκε.
Η Άρσεναλ ήθελε νίκη με δύο γκολ διαφορά για να προκριθεί στη φάση των "16". Παρουσιάστηκε πιο έτοιμη σε αυτό το ματς. Με την εμπειρία και την αποτελεσματικότητά της έφτασε στο τελικό 3-0. Έχω βαρεθεί να ακούω και να διαβάζω για την αποτελεσματικότητα του Ολυμπιακού στις τρεις νίκες που πέτυχε στον όμιλο, αλλά και οι Λονδρέζοι σε πέντε προσπάθειες στο στόχο, στο "Γεώργιος Καραϊσκάκης", βρήκαν δίχτυα στις τρεις. Σε αυτό το τόσο υψηλό επίπεδο ποδοσφαίρου, αν μία ομάδα δεν είναι αποτελεσματική, δεν πάει πουθενά. Είναι μεγάλο πλεονέκτημα για οποιαδήποτε ομάδα να έχει τον τρόπο να εκμεταλλεύεται τις πολύ καλές στιγμές σε έναν αγώνα.
Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε πολύ δυνατά το ματς. Ειδικά στο πρώτο εικοσάλεπτο, οι παίκτες του μάρκαραν σωστά, έβγαιναν πρώτοι στην μπάλα και δημιούργησαν τις προϋποθέσεις για την επίτευξη ενός γρήγορου τέρματος. Ήταν φανερό πως ο Μάρκο Σίλβα στόχευσε στο να πετύχουν οι ερυθρόλευκοι πρώτοι γκολ. Οι νταμπλούχοι Ελλάδας είχαν σε αυτό το διάστημα τέσσερις-πέντε πολλά υποσχόμενες επιθέσεις, αλλά δεν υπήρχε καθαρό μυαλό στην τελική πάσα/προσπάθεια. Για την ακρίβεια, υπήρχε υπερβολικό άγχος. Η κίνηση που άλλαξε το ρυθμό του ματς έγινε από τον Βενγκέρ. Ο Κάμπελ από τα αριστερά μετατοπίστηκε στα δεξιά και ο Γουόλκοτ από τα δεξιά στα αριστερά. Ο Μαζουακού ήταν εκπληκτικός στο ξεκίνημα και ουσιαστικά έπαιξε ως εξτρέμ. Από τα δεξιά και τον Κάμπελ ήρθε η πρώτη καλή στιγμή της Άρσεναλ στο 25' με το δοκάρι του Φλαμινί. Από την έξοχη κάθετη πάσα του Εζίλ και τη σέντρα του Ράμσεϊ από τα αριστερά, ήρθε το πρώτο γκολ της Άρσεναλ στο 29' με τον Ζιρού. Μία Άρσεναλ που σκόραρε στη μία από τις δύο ευκαιρίες που είχε στο πρώτο ημίχρονο, έχοντας την τύχη με το μέρος της, καθώς στη φάση του γκολ ο Ρομπέρτο έδιωξε αρχικά, αλλά στη συνέχεια η μπάλα κόντραρε στην πλάτη του και κατέληξε στα δίχτυα.
Το 2-0 στο 49' έκανε ακόμα πιο δύσκολα τα πράγματα. Ο πρώην ερυθρόλευκος Κάμπελ έσπασε στα δύο την άμυνα του Ολυμπιακού, που έπρεπε να αντιδράσει καλύτερα και να κινηθεί πιο δυναμικά. Δεν συγχωρεί μία τέτοια ομάδα αυτά τα κραυγαλέα λάθη. Οι Πειραιώτες δεν τα παράτησαν: ο Σιόβας έχασε μεγάλη ευκαιρία με το κεφάλι για να σκοράρει, ο Τσεχ έκανε την απόκρουση του αγώνα στο σουτ του Φορτούνη, ενώ ο Ιντέγε γλίστρησε από το ύψος του πέναλτι και ενώ ήταν έτοιμος να σουτάρει απέναντι στον Τσέχο τερματοφύλακα. Αυτές οι λεπτομέρειες είναι που κάνουν τη διαφορά. Η αποτελεσματικότητα που έλεγα... Το 3-0 στο 67' με το πέναλτι του Ζιρού διέλυσε ψυχολογικά τους ερυθρόλευκους, που από εκεί και πέρα συμβιβάστηκαν με την ιδέα του αποκλεισμού.
Ρώτησα τον Μάρκο Σίλβα στη συνέντευξη Τύπου κάτι πολύ συγκεκριμένο. Αυτό που διαπίστωσα μετά το 2-0 είναι πως περίμενε να φτάσει το 70ό-75ο λεπτό για να ρισκάρει και να προχωρήσει σε αλλαγές προκειμένου να επιτευχθεί το πολυπόθητο γκολ που έψαχνε ο Ολυμπιακός. Η φάση του πέναλτι και το 3-0 χάλασε αυτό το σχέδιο. Ήταν ένα ρίσκο που πήρε ο Πορτογάλος τεχνικός, αν και η Άρσεναλ μετά το 2-0 απείλησε μόνο μία φορά με τον Γουόλκοτ. Ήταν ρίσκο, αναμφίβολα, να περιμένει ο Σίλβα να φτάσει το παιχνίδι σε ένα συγκεκριμένο σημείο για να κάνει τις όποιες αλλαγές. Πιθανότατα, μετά το 2-0 στο 49' ο προπονητής του Ολυμπιακού έπρεπε να αντιδράσει. Ίσως, όμως, να σκέφτηκε πως η ομάδα στάθηκε στα πόδια της μετά το σοκ και είχε τρεις καλές στιγμές να σκοράρει. Δεδομένα, όμως, καθυστέρησε να κάνει τις κινήσεις που έπρεπε από τον πάγκο.
Δικαιούται και ο Σίλβα μία άσχημη βραδιά. Στο Μόναχο, είχε προετοιμάσει καλά το παιχνίδι, αλλά οι παίκτες δεν ανταποκρίθηκαν στο σχέδιο και παραδόθηκαν από το πρώτο εικοσάλεπτο. Στο τελευταίο ματς με την Άρσεναλ, υπήρχε πάλι σχέδιο: να σκοράρει ο Ολυμπιακός πρώτος και αν είναι δυνατόν στο πρώτο εικοσάλεπτο για να βάλει πολύ δύσκολα στους Λονδρέζους. Με το 1-0 μέχρι το 20'-25' η Άρσεναλ θα αναγκαζόταν να ανοιχθεί και οι ερυθρόλευκοι θα έβρισκαν χώρους για να χτυπήσουν στις αντεπιθέσεις. Μετά το 1-0, όμως, οι ποδοσφαιριστές δεν ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις του αγώνα. Σε παιχνίδια τόσο έντονα και απαιτητικά, χρειάζεται το κάτι παραπάνω από όλους. Αυτό το "κάτι παραπάνω" δεν ήρθε. Η καλύτερη επιβράβευση από τη διοίκηση είναι να ανανεώσει το συμβόλαιο του προπονητή. Να του αυξήσει τις αποδοχές και να βάλει ρήτρα αποδέσμευσης. Να του δείξει ότι ύστερα από μία δύσκολη ήττα η εμπιστοσύνη προς το πρόσωπό του όχι μόνο δεν χάνει την ισχύ της, αλλά θωρακίζεται ακόμα περισσότερο. Ο άνθρωπος είναι 38 ετών. Ακόμα μαθαίνει, αλλά δείχνει έργο. Μέχρι τις 9 Δεκεμβρίου, ο Ολυμπιακός είχε χάσει σε Ελλάδα και Ευρώπη μόνο από το θεριό, την Μπάγερν Μονάχου.
Όταν υπάρχει πίκρα και απογοήτευση για έναν αποκλεισμό σε όμιλο με Μπάγερν και Άρσεναλ, σημαίνει ότι κάτι γίνεται σωστά στο λιμάνι. Για να εισχωρήσει ο σύλλογος στην πρώτη ταχύτητα των ομάδων στην Ευρώπη, πρέπει να συνεχιστεί από όλους η σκληρή δουλειά για να υλοποιηθεί στο μέγιστο βαθμό το όραμα των φιλάθλων και της διοίκησης. Έχουμε κάνει απίστευτα βήματα προόδου και προς αυτήν την κατεύθυνση. Και με το σπαθί μας έχουμε ανέβει επίπεδα. Βρισκόμαστε στον προθάλαμο για την εκτόξευση. Τι χρειάζεται από εδώ και πέρα; Ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να ανταγωνιστεί σε μπάτζετ τις κορυφαίες ευρωπαϊκές ομάδες. Χρειάζεται, πάνω από όλα, σχέδιο. Ο Σίλβα να μείνει για χρόνια. Να γίνονται οι λιγότερες δυνατές προσθαφαιρέσεις κάθε καλοκαίρι. Αναφέρομαι σε θέσεις "εντεκαδάτων" ποδοσφαιριστών. Να αποκτηθούν δύο-τρεις παίκτες ηγέτες ακόμα. Διάβασα την ωραία συνέντευξη του Όλοφ Μέλμπεργκ στην επίσημη ιστοσελίδα του Ολυμπιακού. Τον νοστάλγησα. Θέλουμε έναν "Μέλμπεργκ" στο κέντρο της άμυνας. Πάση θυσία αυτή πρέπει να είναι η επόμενη μεταγραφική προτεραιότητα. Ο Ολυμπιακός αποκλείστηκε τις τελευταίες δύο σεζόν από τη συνέχεια του Champions League, κυρίως, επειδή δέχθηκε από 13 γκολ στη φάση των ομίλων. Με αυτόν τον απολογισμό, μόνο αν μία ομάδα έχει ανάλογο αριθμό παραγωγικότητας μπορεί να περάσει. Τη σεζόν 2013-2014 για παράδειγμα, ο Ολυμπιακός είχε δεχθεί 8 γκολ. Ο Ντα Κόστα δεν με έχει πείσει. Νομίζω πως κόντρα στην Άρσεναλ θα έπαιζε ο Μποτία, αν ήταν στο 100%. Οι Αυλωνίτης και Βούρος, οι οποίοι έβγαλαν ολόκληρη την προετοιμασία παίζοντας βασικοί, ίσως πρέπει να πάρουν ευκαιρίες από εδώ και πέρα. Μην ξεχνάμε και την επένδυση του περασμένου καλοκαιριού που ακούει στο όνομα Γούτας.
ΥΓ1: Πώς να "σταυρώσω" τον Ρομπέρτο; Σε κακό βράδυ βρέθηκε ο Ισπανός. Μέχρι εκεί, όμως... Αυτός ο υπέροχος άνθρωπος και τερματοφύλακας μάς θύμισε την τελευταία διετία πώς είναι να κερδίζει ένας παίκτης μόνος του μία ολόκληρη ομάδα.
ΥΓ2: Θέλω αυτήν τη φορά να δω έναν Ολυμπιακό που θα παλέψει με όλες τις δυνάμεις του στο Europa League. Και γιατί όχι να συγκεντρωθεί απόλυτα σε αυτό. Όχι να το υποτιμήσει όπως έκανε κόντρα στη Λεβάντε και την Ντνίπρο. Η επέλαση στο ελληνικό Πρωτάθλημα βοηθάει για αυτόν τον σκοπό.
ΥΓ3: Ήθελα να γράψω μόνο για ποδόσφαιρο σε αυτό το άρθρο. Να μη βουτήξω στη μιζέρια τους. Ο κάθε πικραμένος χάρηκε με την ήττα του Ολυμπιακού. Προσέξτε, χάρηκε που ο Ολυμπιακός θα συνεχίσει να παίζει στην Ευρώπη και τον Φεβρουάριο, αλλά σε υποδεέστερη διοργάνωση. Μιλάμε για παράνοια. Όλα αυτά τα χρόνια, τους έχουμε δημιουργήσει τεράστιο κόμπλεξ, που χαίρονται πια μόνο με τη δική μας λύπη. Μία φορά στο τόσο, δηλαδή.
ΥΓ4: Συνεχίζουμε να ονειρευόμαστε, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Δεν μου άρεσε, όμως, που κάποιοι άρχισαν να φεύγουν από το γήπεδο, από το 78ο λεπτό...
Παναγιώτης Γκαραγκάνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου