Πνευματικά χαμένοι...

Μαζεύτηκαν πολλές ήττες σε σύντομο χρονικό διάστημα. Δεν... διψάω, όμως, για αίμα. Ο Ολυμπιακός έχει το τρίτο καλύτερο ρεκόρ στην Ευρωλίγκα ύστερα από 20 αγωνιστικές, θα παίξει στον τελικό Κυπέλλου Ελλάδας, ενώ, αν του το επιτρέψουν, θα παλέψει μέχρι τέλους για το Πρωτάθλημα στα πλέι-οφ. Βάσει αποτελεσμάτων, η σεζόν είναι πέρα για πέρα ανοιχτή. Και οι βαρύγδουπες κριτικές του Ιανουαρίου, να φέρουν σωρηδόν... κωλοτούμπες όταν κρίνονται οι τίτλοι.

Υπάρχει, όμως, ξεκάθαρο πρόβλημα. Και πρέπει να λυθεί. Η εικόνα είναι αυτή που προβληματίζει. Η ομάδα δεν διανύει μόνο μία περίοδο ντεφορμαρίσματος, έχοντας κάποιους βασικούς πυλώνες σε παρατεταμένη κακή αγωνιστική κατάσταση ή τραυματίες. Διακρίνω και κάποια ανησυχητικά συμπτώματα. Το πιο βασικό είναι ότι άπαντες έχουν χάσει το μυαλό τους. Η ομάδα δεν παρουσιάζεται πνευματικά έτοιμη στο παρκέ. Έχει χαθεί το τελευταίο διάστημα κάθε ίχνος αυτοσυγκέντρωσης, αποφασιστικότητας, πάθους. Όταν το ματς στραβώσει, σταματάει να παλεύει. Δεν έχει μάθει να συμπεριφέρεται έτσι αυτή η ομαδάρα. Παίκτες δείχνουν πνευματικά χαμένοι και αυτό είναι το κρούσμα που χρίζει άμεσης αντιμετώπισης.

Ελλοχεύει ο κίνδυνος να γκρεμιστεί ό,τι με κόπο έχει χτίσει ο Ολυμπιακός μέχρι τώρα στην τρέχουσα σεζόν. Με το ρυθμό των αγώνων, δεν θέλει και πολύ να πάρει μία ομάδα για τα καλά από κάτω. Και να μην υπάρχει γυρισμός. Το πράγμα "φωνάζει" πως χρειάζονται αλλαγές. Ο Ολυμπιακός είναι η μοναδική ομάδα στην Ευρωλίγκα, που δεν έχει έναν παίκτη να τους πάρει όλους σβάρνα και να βάλει την μπάλα στο καλάθι. Και τη δουλειά αυτή, πρέπει να την κάνουν οι ξένοι. Ο κορυφαίος μπασκετμπολίστας της Ευρώπης, Βασίλης Σπανούλης, είναι πια στα 36 και όχι στα 30. Ο Χόλις Τόμπσον αποκτήθηκε για να προσφέρει το κάτι παραπάνω και παίζει 5 λεπτά με τον Ερυθρό Αστέρα στο Βελιγράδι. Έχει τη φήμη του δεινού σούτερ και σε εμάς έχει... ξεχάσει να σουτάρει! Απίθανα πράγματα. Ο Ολυμπιακός έχει ανάγκη όλους τους παίκτες του και, καλώς ή κακώς, οι ξένοι πληρώνονται ακριβότερα για να κάνουν τη διαφορά. Κάτι δείχνει πως πρέπει να αλλάξει. Χρειάζονται ξεκάθαροι ρόλοι και γενναίες αποφάσεις για να μη χαθεί ο δρόμος προς το Final-4 του Βελιγραδίου.

Όσο για τον Γιάννη Σφαιρόπουλο; Με ενοχλεί, πλέον, πάρα πολύ η διαχείριση των παικτών του, αν και έχει το ελαφρυντικό των πολλών τραυματισμών και τα πολλά μπες-βγες στο rotation. Δεν γίνεται ο Ρόμπερτς πάνω που (επιτέλους) βάζει δύο συνεχόμενα τρίποντα να βγαίνει αλλαγή. Δεν γίνεται ο Γουίλτζερ να βάζει σουτάρες με κρεμασμένο τον αντίπαλο πάνω του και να πηγαίνει στον πάγκο. Δεν γίνεται με την εικόνα που έχουν οι γκαρντ του Ολυμπιακού, να μη βρίσκει χρόνο ο Τολιόπουλος. Στην ηλικία του, δεν έχω δει άλλον παίκτη με τόσο υγιές θράσος και τσαγανό. Δεν πρέπει να παίρνονται αποφάσεις βάσει του χρονομέτρου. Όποιος παίκτης στενοχωρηθεί για το χρόνο συμμετοχής του, ας στενοχωρηθεί. Όταν ένα συγκεκριμένο σχήμα γυρίζει ένα παιχνίδι είναι αφελές να μην εξακολουθείς να το στηρίζεις εφόσον αυτό σε βγάζει ασπροπρόσωπο.

Ο αγώνας με τη Φενέρμπαχτσε, την προσεχή Πέμπτη, αποκτά χαρακτήρα πρόωρου τελικού. Η ομάδα έχει ανάγκη τη νίκη για να δώσει απαντήσεις όσο ποτέ άλλοτε τη συγκεκριμένη αγωνιστική χρονιά.

Παναγιώτης Γκαραγκάνης