Η ζημιά έχει γίνει...

Ποιον και τι εξυπηρετεί αυτή η κατάσταση και η αναστάτωση; Άραγε, σκέφτεται κανείς την ομάδα; Τον μεγάλο αγώνα που έχει μπροστά της στη Λάρισα; Σε ένα γήπεδο που είχε χάσει την περυσινή σεζόν. Με τι σόι ψυχολογία και συγκέντρωση θα πάει να δώσει αυτό το κρίσιμο παιχνίδι Πρωταθλήματος; Με τον προπονητή να ακροβατεί σε τεντωμένο σχοινί χωρίς προφανή λόγο και τους παίκτες να μη γνωρίζουν όχι μόνο ποιος θα βρίσκεται στο τιμόνι της ομάδας σε αυτό το ματς, αλλά και ποιος θα τους κάνει την επόμενη προπόνηση.

Βιώνουμε την απόλυτη παράνοια. Παραμονή Πρωτοχρονιάς, ημέρα Κυριακή, ο Τύπος της Καταλονίας αποκάλυψε ότι ο Ολυμπιακός διαπραγματεύεται με τον Όσκαρ Γκαρθία, παρουσιάζοντας το θέμα ως προχωρημένο και ουσιαστικά τελειωμένο. Το θέμα δεν είναι αν ο Ισπανός θα είναι ο αντικαταστάτης ή θα προσληφθεί κάποιος άλλος. Η ουσία είναι πως εδώ και τρεις ημέρες (!) δεν έχει υπάρξει επίσημη επιβεβαίωση ή διάψευση του σεναρίου για αλλαγή σκυτάλης στον πάγκο των Πρωταθλητών Ελλάδας και η ερυθρόλευκη ΠΑΕ συντηρεί τη φημολογία και την προπονητολογία, που μόνο κακό κάνουν στην ομάδα. Το βράδυ της Δευτέρας, ο σύλλογος προσπάθησε να ρίξει τους τόνους και να "κατεβάσει" την υπόθεση, ενώ το απόγευμα της Τρίτης ήρθε η πρώτη αντίδραση από τον Διευθυντή Επικοινωνίας της ΠΑΕ, Κώστα Καραπαπά. Το όνομα του Τάκη Λεμονή δεν αναφέρθηκε πουθενά, όπως και η λέξη "στήριξη" στον προπονητή της ομάδας. Αργά απόψε το βράδυ, ο ερυθρόλευκος οργανισμός ξεκαθάρισε πως έχει το μυαλό του μόνο στο ματς με τη Λάρισα και ότι δεν υπάρχει κανένα θέμα με τον Όσκαρ Γκαρθία, ούτε έγινε κάποια διαπραγμάτευση μαζί του. Προφανώς και έγινε/γίνεται συζήτηση με τον Γκαρθία, οι Καταλανοί δεν έβγαλαν το θέμα από το κεφάλι τους. Απλά, δεν προέκυψε/προκύπτει συμφωνία. Έπρεπε να φτάσουμε στην τρίτη ημέρα από την εμφάνιση αυτής της είδησης για να σημειωθεί μία επίσημη τοποθέτηση και να μη σέρνεται άλλο... Ο σύλλογος, πάντως, δεν διέψευσε πως δεν υπάρχει σκέψη και πρόθεση για αλλαγή στην τεχνική ηγεσία, ενώ εδώ και τρεις ημέρες δεν έχει προκύψει ούτε μία αναφορά στήριξης προς το πρόσωπο του Λεμονή.

Ήταν στο χέρι του Ολυμπιακού να τελειώσει εξ αρχής τη σπέκουλα (πλέον, είναι αργά), αλλά όπου υπάρχει καπνός, συνήθως υπάρχει και φωτιά. Είναι απλό: αν δεν συνέβαινε το παραμικρό, θα διαψευδόταν άμεσα. Και ας ήταν... μη λειτουργικό το 48ωρο. Εδώ, δεν τίθεται θέμα συμπάθειας ή προσωπολατρείας. Το ζήτημα είναι πάνω από όλα ανθρώπινο και η υπόσταση της ανθρώπινης οντότητας. Η αξία της ηθικής, της αξιοπρέπειας, του σεβασμού, δεν διαπραγματεύονται. Δεν σου κάνει πια, απέλυσέ τον. Είναι ωραίο συναίσθημα να μαθαίνεις ότι χάνεις τη δουλειά σου και ενώ έχεις επιτελέσει το ιερό καθήκον σου μέχρι κεραίας, την τελευταία ημέρα του χρόνου; Ο Ολυμπιακός έχει μπέσα, υπερηφάνεια και λεβεντιά. Δεν συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο. Δεν αξίζει στον Έλληνα τεχνικό όλο αυτό που γίνεται, τελεία και παύλα. Ο άνθρωπος και προπονητής Τάκης Λεμονής υφίσταται παρατεταμένη μείωση προσωπικότητας, αν και όποτε κλήθηκε από τον αγαπημένο του Ολυμπιακό, δεν κρύφτηκε ποτέ, σε μία ιστορική άνευ όρων αφοσίωση.

Ό,τι και αν συμβεί από εδώ και πέρα, η ζημιά έχει γίνει, ήδη. Τώρα που επανήλθε μόνος πρώτος στην κορυφή του Πρωταθλήματος, ο Ολυμπιακός χρειαζόταν ηρεμία και σταθερότητα. Και δύο-τρεις μεταγραφές από τη μέση και μπροστά. Έτσι, στηρίζονται οι προπονητές και καλύπτονται οι αδυναμίες της ομάδας. Πάντως, δεν θέλω να πιστέψω πως υπάρχει άνθρωπος στον Ολυμπιακό, που περιμένει ήττα από την ΑΕΛ ή την επόμενη "γκέλα" στη Super League για να ανοίξει ο δρόμος της διάδοχης κατάστασης. Γιατί, θέλει άντερα για να διώξεις ΤΩΡΑ έναν προπονητή, που πηγαίνει την ομάδα τρένο με έξι διαδοχικές νίκες και 18-5 γκολ. Αλλά το να παρακαλάς να χάσει η ομάδα που υπηρετείς, πάει πολύ.

Παναγιώτης Γκαραγκάνης