Η ψυχή δεν μετριέται με μπάτζετ

Τον Ολυμπιακό, θα τον σέβεστε. Και με... έναν παίκτη να έχει απομείνει στο παρκέ, ο φόβος από τα μάτια των αντιπάλων δεν πρόκειται να φύγει ποτέ. Οι ψυχωμένοι μάγκες του προπονηταρά και μάγκα Σφαιρόπουλου, έκαναν και πάλι την υπέρβαση. Καταθέτοντας την ψυχή τους στο παρκέ για το ερυθρόλευκο μεγαλείο και παίζοντας εκπληκτική άμυνα για σχεδόν τρία δεκάλεπτα. Η Φενέρμπαχτσε ταπεινώθηκε στο κατάμεστο (για πρώτη φορά τη φετινή σεζόν) ΣΕΦ. Η διαφορά εκτοξεύτηκε μέχρι τους 23 πόντους (46-23 στο 22' και 54-31 στο 28'), ενώ στο 27' οι νεόπλουτοι Τούρκοι είχαν πετύχει 30 πόντους (52-30), φτάνοντας με το ζόρι τους 40, στο τέλος της τρίτης περιόδου (58-40). Κάποια στιγμή θα αντιδρούσαν και η κούραση θα έκανε την εμφάνισή της στους Πρωταθλητές Ελλάδας. Το ροτέισον ήταν περιορισμένο (οκτώ παίκτες αγωνίστηκαν) και ας μη γελιόμαστε: η ομάδα έπαιξε χωρίς τους Πρίντεζη, Χάκετ και Αγραβάνη. Ήταν ανθρωπίνως αδύνατο για τον Ολυμπιακό να έχει τον ίδιο αγωνιστικό ρυθμό επί 40 λεπτά.

Ο Ομπράντοβιτς είχε ως στόχο να μην τον... ξεφτιλίσει ξανά ο Βασίλης Σπανούλης με καμιά ξεγυρισμένη 20άρα. Να μη χάσει από τον κορυφαίο μπασκετμπολίστα της Ευρώπης. Και όμως αυτό συνέβη στο τέλος! Έχασε από τον Σπανούλη! Όλη η άμυνα ήταν προσαρμοσμένη πάνω του, με δύο και τρεις παίκτες. Ο αρχηγός του Ολυμπιακού δεν μπήκε σε αυτό το "τρυπάκι" και ήταν απόλυτα συγκεντρωμένος για το καλό της ομάδας. Πάσαρε όταν έπρεπε και μοίρασε υποδειγματικά το παιχνίδι (έχοντας συνολικά 7 ασίστ στο ενεργητικό του), ενώ πέτυχε το κρίσιμο καλάθι στο 67-61 (το πρώτο του εντός πεδιάς, αλλά απίστευτα κομβικό στην εξέλιξη του ματς και ένα λεπτό πριν από τη λήξη του), σπάζοντας τα άλατα των Βέσελι και Κάλινιτς. Το τελικό +9 δεν αντικατοπτρίζει την εικόνα της αναμέτρησης, αλλά βάσει των συνθήκων το ζητούμενο εξ αρχής ήταν η νίκη και μόνο. Η τελική διαφορά βρισκόταν σε δεύτερη μοίρα. Οι ερυθρόλευκοι ολοκλήρωσαν τον πρώτο γύρο της Ευρωλίγκας με την άκρως ικανοποιητική επίδοση (δεύτερη καλύτερη έως τώρα της διοργάνωσης) των 10 νικών σε 15 παιχνίδια. Δεν έχει νόημα να κοιτάξουμε πίσω και να αναφέρουμε για παράδειγμα πως η κατάσταση θα μπορούσε να είναι ακόμα καλύτερη αν η ομάδα δεν είχε ηττηθεί από Γαλατασαράι και Μακάμπι Τελ Αβίβ. Η "στραβή" ενδεχομένως να είχε γίνει σε κάποιο άλλο ματς, όπου ο Ολυμπιακός πήρε τη νίκη. Υπάρχουν ακόμα 15 αγώνες για την ολοκλήρωση της κανονικής διάρκειας και ευχή όλων είναι να μην αντιμετωπίσουν οι ερυθρόλευκοι άλλα αγωνιστικά προβλήματα.

Πολλά γράφονται και ακούγονται για την αντιμετώπιση που είχε ο Κώστας Σλούκας από την πλειοψηφία των φιλάθλων του Ολυμπιακού, στην επιστροφή του στο ΣΕΦ για πρώτη φορά ως αντίπαλος. Σε αντιδιαστολή και με την αποθέωση που γνώρισε ο Πέρο Άντιτς. Και οι δύο ήταν μέλη της ομάδας στην back to back κατάκτηση της Ευρωλίγκας. Ο Σλούκας, βέβαια, ήταν για επτά χρόνια μέλος του Ολυμπιακού και ο Σκοπιανός μόλις δύο. Ο καθένας ενεργεί όπως αντιλαμβάνεται τα πράγματα. Ήμουν στο ΣΕΦ. Δεν χειροκρότησα τον Σλούκα, αλλά δεν αποδοκίμασα τον Σλούκα. Χειροκρότησα τον Άντιτς, αλλά δεν αποθέωσα τον Άντιτς. Πάνω από όλους και όλα είναι ο Ολυμπιακός. Για μένα, έτσι. Οι φίλαθλοι στις κεντρικές θύρες χειροκρότησαν και τους δύο παίκτες. Από τους οργανωμένους αποδοκιμάστηκε έντονα ο Σλούκας και ακολούθησαν αρκετοί ακόμα από τις άλλες θύρες του ΣΕΦ. Ως Παναγιώτης και μέσα από προσωπικά βιώματα, έχω πάψει πλέον να συγχωρώ συμπεριφορές ανθρώπων και καθημερινές καταστάσεις. Μου φέρθηκες πούστικα, τελείωσες. Αναφέρομαι γενικά στη ζωή. Ο Θεός έχει τη δύναμη για να συγχωρεί. Εγώ, sorry, δεν την έχω.

Στην προκειμένη περίπτωση, ο Σλούκας φέρθηκε ύπουλα και σκάρτα. Τόσο στην ομάδα που τον καθιέρωσε και τον έκανε μπασκετικά γνωστό όσο και στους αδερφούς Αγγελόπουλους που τον στήριξαν όσο κανείς άλλος. Ο Παναγιώτης και ο Γιώργος ήταν αυτοί που προστάτεψαν την επένδυσή τους όταν ο Ντούσαν Ίβκοβιτς δεν υπολόγιζε τον Κώστα Σλούκα και ήθελε να τον στέλνει από εδώ και από εκεί δανεικό. Η πλειοψηφία των φιλάθλων αισθάνθηκε προδομένη από τη συμπεριφορά του Έλληνα γκαρντ (τον οποίο περιέβαλε με εμπιστοσύνη και αγάπη) και το έδειξε στο γήπεδο. Με αυθόρμητες αποδοκιμασίες και όχι με προσχεδιασμένες ύβρεις. Ο Σλούκας δεν έφυγε λόγω χρημάτων, απλά αυτή ήταν η επιθυμία του για αγωνιστικούς λόγους. Και θα ήταν σωστός, στα δικά μου μάτια, αν έβγαινε ντόμπρα και έλεγε "... θέλω να φύγω, κουράστηκα τόσα χρόνια στον Ολυμπιακό και ψάχνω την επόμενη πρόκληση για την καριέρα μου". Μεταξύ μας, πάντως, δεν υπήρχε μεγαλύτερη πρόκληση για τον ίδιο από το να αποτελέσει τον διάδοχο του Βασίλη Σπανούλη. Η ουσία είναι πως οι φίλαθλοι της ομάδας δεν τα έχουν με τον Σλούκα για την απόφασή του να αποχωρήσει, αλλά για τον τρόπο που αποχώρησε και τον οποίο ο ίδιος επέλεξε.

Το παιχνιδάκι που σκάρωσε ο Σλούκας και το κρυφτούλι που έπαιξε το καλοκαίρι του 2015 (λέγοντας άλλα και κάνοντας άλλα), δεν τον τιμά. Να λες, για παράδειγμα, ότι είσαι στη Θεσσαλονίκη με τους δικούς σου, ενώ ήσουν στην Αθήνα με τον Ομπράντοβιτς. Προσέφερε πολλά στον Ολυμπιακό, εννοείται αυτό, αλλά ο Ολυμπιακός ήταν αυτός που τον έκανε παίκτη του ενός εκατομμυρίου ευρώ. Αρκετοί οπαδοί, όπως και εγώ, έχουν χαλαστεί επίσης και από τις συνεχείς εξυμνητικές δηλώσεις του Σλούκα για τον Ομπράντοβιτς. Πόσο.... κορυφαίος προπονητής είναι, πόσο ήθελε να συνεργαστεί μαζί του (αποτελούσε παιδικό όνειρο, σύμφωνα με τα λεγόμενά του)... Όταν του έκλεβαν τον ιδρώτα μέσα στο παρκέ και ο Ολυμπιακός δεν κατακτούσε τους τίτλους που άξιζε εντός συνόρων, δεν ήταν τόσο λαλίστατος ο Κωστάκης. Όσο είναι ο Σφαιρόπουλος στον Ολυμπιακό, θέμα επιστροφής του Σλούκα δεν υπάρχει. Ο κόουτς είχε ξεκαθαρίσει στον παίκτη πως θα συνεχίσει να έχει τον ίδιο ρόλο στην ομάδα και ακόμα μεγαλύτερο, κάτι που θα ήταν στο χέρι του. Και αυτός, όμως, προδόθηκε από τη συμπεριφορά του. Μετά τα όσα έζησε ο Σλούκας στην πρώτη επιστροφή του στο ΣΕΦ, δεν αποκλείω να βάλει κάποια στιγμή και τα πράσινα. Άλλωστε, ο Δ. Γιαννακόπουλος έχει... ψύχωση με όλους τους Έλληνες παίκτες του Ολυμπιακού και θα συνεχίσει να τους διεκδικεί. Και για να το τελειώνουμε επειδή πάντα υπάρχει υπερευαισθησία και έξαρση της ηθικής για τις αντιδράσεις του ερυθρόλευκου λαού σε τέτοια ζητήματα: όλες οι απόψεις είναι δεκτές. Το πώς αντιδρά, όμως, ο καθένας εξ ημών είναι αποκλειστικά δική του υπόθεση. Δεν υπάρχει σωστό και λάθος. Κάθε άνθρωπος έχει τη δική του φιλοσοφία και στάση ζωής. Προσωπικά, με έχει χαλάσει η συμπεριφορά του Σλούκα εντός (την τελευταία διετία είναι πιο εκδηλωτικός στους πανηγυρισμούς του, όσο δεν ήταν ποτέ άλλοτε) και εκτός γηπέδων (με όσα προανέφερα). Δεν τον χειροκρότησα, ούτε τον αποδοκίμασα. Ήθελα μόνο τη νίκη της ομάδας μου, έστω και με ένα πόντο.

ΥΓ1: Ο Γιανγκ έκανε με διαφορά την καλύτερη εμφάνιση της σεζόν, σε άμυνα και επίθεση. Μακάρι να συνεχίσει έτσι ο Αμερικανός σέντερ, ο οποίος για πρώτη φορά έδειξε τόσο σίγουρος πάνω στο παρκέ μετά τον τραυματισμό του. Πάνω από όλους και όλα είναι το καλό της ομάδας, αλλά ο Πάτρικ χρωστάει πολλά και στον Σφαιρόπουλο, ο οποίος ύψωσε ασπίδα όταν η συντριπτική πλειοψηφία ζητούσε την αντικατάσταση του παίκτη. Ήρθε η ώρα για τον Γιανγκ να ανταποδώσει με τόσο γεμάτες παρουσίες.

ΥΓ2: Συγκινητικός Κεμ Μπιρτς, στρατιώτης Ιωάννης Παπαπέτρου. Δεν υστέρησε κανείς από τους οκτώ που αγωνίστηκαν κόντρα στη Φενέρμπαχτσε.

ΥΓ3: Η ψυχή δεν έχει... μπάτζετ και δεν μετριέται με αυτό. Όσους ακριβοπληρωμένους παίκτες και να έχει ένας προπονητής στη διάθεσή του, όσες ανέσεις και αν απολαμβάνει ένα σύνολο (δεν είναι λίγο πράγμα για μία ομάδα να διαθέτει δικό της αεροπλάνο για τις μετακινήσεις σε αυτόν τον καταιγιστικό ρυθμό ταξιδιών και αγώνων), δεν συγκρίνεται με τη δημιουργικότητα και τη διαδικασία της παραγωγής και του χτισίματος. Είναι τελείως διαφορετική η αίσθηση της αγοράς (λόγω ενός γεμάτου πορτοφολιού) και της χρησιμοποίησης ενός έτοιμου παίκτη από τη μέθοδο της "γέννησης", της εξέλιξης και της ανάδειξης νέων αθλητών. Μέσα από την αγωνιστική και πνευματική ετοιμότητα και προσήλωση στο στόχο, αναδύονται χαρίσματα όπως η μαχητικότητα, η αποφασιστικότητα, η αυταπάρνηση, η κατάθεση ψυχής, όταν τα πράγματα δυσκολεύουν και χρειάζεται να παλέψεις για να πετύχεις τους στόχους σου. Κάποια χαρακτηριστικά, λοιπόν, δεν αγοράζονται. Από το 2011, ο Ολυμπιακός παρουσιάζει το δικό του ξεχωριστό πρότζεκτ στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, το οποίο ζηλεύουν φίλοι και εχθροί. Και για να μην ξεχνιόμαστε: ο Ολυμπιακός δοκίμασε και τις δύο συνταγές. Κάποτε αποκτούσε ό,τι καλύτερο υπήρχε στην αγορά, πλέον παράγει σχεδόν από το μηδέν παίκτες που στον Πειραιά βλέπουν τις μπασκετικές μετοχές τους να παρουσιάζουν... limit up και τις καριέρες τους να εκτινάσσονται απλά με μία καλή σεζόν στο υψηλότερο επίπεδο.

ΥΓ4: Δεν πρέπει να υπάρχει μεγαλύτερη ηθική επιβράβευση για έναν προπονητή από το να βλέπει τους παίκτες του να τα δίνουν όλα στο παρκέ, παίζοντας και για αυτόν. Θα προκύψουν καλές και κακές στιγμές, καλές και κακές ήττες, αλλά ο Ολυμπιακός αποτελείται από ένα σύνολο μαχητών, το οποίο συνηθίζει να μην τα παρατάει ποτέ. Αυτό είναι έργο και προπονητή. Άπαντες "θυσιάζουν" το "εγώ" τους για το "εμείς". Κανείς δεν κοιτάει τα στατιστικά του, όλοι αναδεικνύονται μέσα από την ομαδική δουλειά και προσπάθεια. Είναι και ορισμένες ενέργειες κατά τη διάρκεια ενός αγώνα που δεν αποτυπώνονται στα χαρτιά.

ΥΓ5: Έχω "κυκλώσει" από την ημέρα της κλήρωσης τον αγώνα της 16ης Ιανουαρίου. Ο νοκ-άουτ ημιτελικός Κυπέλλου με τον Παναθηναϊκό στο ΣΕΦ είναι πιο σημαντικός από το ματς που έρχεται στην Ευρωλίγκα, στο ίδιο γήπεδο, με τον ίδιο αντίπαλο, στις 6 του Γενάρη. Πρέπει να επιστρέψουμε στις κατακτήσεις της συγκεκριμένης διοργάνωσης.

Παναγιώτης Γκαραγκάνης

Καμία δικαιολογία. Το ΣΕΦ κόντρα στη Φενέρ πρέπει να κοχλάζει...

Αυτό που πρέπει να καταλάβουμε όλοι μας και ακόμα ίσως δεν το έχουμε αντιληφθεί στο μέγιστο βαθμό, είναι πως στη φετινή Ευρωλίγκα, με αυτό το νέο σύστημα διεξαγωγής, δεν υπάρχει ήττα εντός και εκτός προγράμματος. Όλες οι ομάδες μπορούν να κερδίσουν τους πάντες, εκτός από την ΤΣΣΚΑ, η οποία προστατεύεται με προκλητικό τρόπο από τους διαιτητές και τη διοργάνωση, για αυτό και έχει προς το παρόν μόλις μία ήττα.

Σίγουρα, αυτό που ενόχλησε περισσότερο τους φιλάθλους του Ολυμπιακού δεν ήταν τόσο η ήττα από την Μπάμπεργκ, αλλά η παράδοση άνευ αντίστασης στη Βαμβέργη (82-68). Μία Μπάμπεργκ που αδικείται από το ρεκόρ της (5-9), έχοντας χάσει 7 ματς στο τέλος, στις 14 πρώτες αγωνιστικές. Το περίμενα πως στο μεταξύ μας παιχνίδι θα βλέπουν το καλάθι, λες και πετούν βότσαλο στον ωκεανό. Το ενοχλητικό φαινόμενο είναι πως για μία ακόμα φορά (κάτι που συμβαίνει συχνά από την περυσινή σεζόν) αντίπαλοι παίκτες κάνουν παιχνιδάρα απέναντι στον Ολυμπιακό, διπλασιάζοντας τους μέσους όρους τους. Παραδείγματος χάρη, ο Κοζέρ είχε μέσο όρο 9,9 πόντους στη φετινή διοργάνωση και πέτυχε 17 σε ένα ημίχρονο. Ο Μίλερ στο προηγούμενο παιχνίδι κόντρα στη Ρεάλ έμεινε άποντος και εναντίον των Πρωταθλητών Ελλάδας σημείωσε 20, πραγματοποιώντας εκπληκτικό τέταρτο δεκάλεπτο, όπου και σημείωσε τους 15 εξ αυτών.

Προφανώς, οι απουσίες παίζουν ρόλο και κάποια στιγμή θα στοιχίσουν. Χωρίς τους Πρίντεζη και Χάκετ κόντρα σε μία πολύ καλή ομάδα, που παίζει σωστό και καλό μπάσκετ, ήταν εξ αρχής δύσκολα τα πράγματα για την επίτευξη της πέμπτης συνεχόμενης νίκης στο θεσμό. Το πρόσημο, όμως, είναι θετικό για τους ερυθρόλευκους (ρεκόρ 9-5), που δίνουν το πιο σημαντικό ματς μέχρι στιγμής την προσεχή Πέμπτη (29/12). Πλέον, δεν υπάρχει δικαιολογία. Καμία. Το ΣΕΦ πρέπει να κοχλάζει και να είναι κατάμεστο κόντρα στην αχώνευτη Φενέρμπαχτσε, του εξίσου αχώνευτου και μιντιακού κατασκευάσματος Ομπράντοβιτς. Ολόκληρος Ολυμπιακός, δεν γίνεται να μην έχει ακόμα έστω ένα sold out στη σεζόν που διανύουμε. Η καλοπροαίρετη κριτική είναι καλοδεχούμενη, αλλά υπάρχουν κάποια δεδομένα. Η ομάδα έχασε, ευτυχώς, για λίγες ημέρες τον καλύτερο πάουερ φόργουορντ της Ευρώπης και για όλη τη σεζόν τη βάση του αμυντικού πλάνου της μέσα στο παρκέ. Ο πρώτος γύρος της Ευρωλίγκας ολοκληρώνεται με ένα κομβικό παιχνίδι και η 10η νίκη σε 15 αγώνες κρίνεται επιτακτική. Αυτή η ομάδα αξίζει να παίζει μπροστά σε ένα γεμάτο ΣΕΦ, όσο και αν το γήπεδο είναι "αντι-μπασκετικό" και δεν εμπνέει.

ΥΓ1: Μέτρησα τουλάχιστον τέσσερις φορές κόντρα στην Μπάμπεργκ τον Σπανούλη να προσπαθεί να παίξει το πικ εντ ρολ με τον Γιανγκ, αλλά ο τελευταίος τα έκανε μούσκεμα. Χρειαζόταν απλά ένα καλό άλμα για να πιάσει την μπάλα και να τη βάλει στο καλάθι, με τον Αμερικανό να μπερδεύεται και να πηδάει πάντα σε λάθος χρόνο. Του λείπει ο συγχρονισμός σε άμυνα και επίθεση. Έχουμε ως ομάδα την πολυτέλεια του χρόνου να περιμένουμε και άλλο;

ΥΓ2: Παίκτης με την επιρροή που είχε ο Χάκετ στον Ολυμπιακό (και ας μην φαινόταν στα στατιστικά του), δεν βρίσκεται στα μέσα της αγωνιστικής χρονιάς. Η ατυχία χτύπησε για μία ακόμα φορά την πόρτα των Πειραιωτών. Η επιλογή που θα γίνει από τους αρμόδιους, θα παίξει καταλυτικό ρόλο για το υπόλοιπο της σεζόν.

ΥΓ3: Η ΚΑΕ Ολυμπιακός κάνει το... λάθος να λειτουργεί νομότυπα. Ως εταιρεία δεν είναι κερδοφόρα κάθε χρόνο, όπως συμβαίνει όλως περιέργως με κάποιον άλλον ελληνικό σύλλογο. Ας πάρουν όσους ξένους θέλουν (ήδη, έχουν φτάσει τους 8). Ας συμπληρώσουν όλη τη 12άδα τους με ξένους παίκτες για να μας κερδίσουν. Τον ελληνικό, βαρβάτο, κορμό που έχει ο Ολυμπιακός, τον ζηλεύουν αρρωστημένα και δεν θα τον φτάσουν ποτέ.

Παναγιώτης Γκαραγκάνης

Ο Μπέντο χαλάει την πιάτσα, αλλά είναι μάγκαρος

Υποθετικό σενάριο: οποιοσδήποτε άλλος προπονητής βρισκόταν τόσο καιρό με την πλάτη στον τοίχο (χωρίς προφανή λόγο) και έβλεπε να στραβώνει ένα εντός έδρας ματς (όπως αυτό με τον Παναιτωλικό), ποιες διορθωτικές κινήσεις θα έκανε από τον πάγκο; Η απάντηση είναι ξεκάθαρη. Ό,τι πιο έμπειρο, μπαρουτοκαπνισμένο και ποιοτικό είχε στη 18άδα, μήπως και σώσει την παρτίδα (στον αγώνα) και τη θέση του.

Πραγματικότητα: Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2016. Ο Κούσας έκανε το 0-1 για τον Παναιτωλικό στο "Γεώργιος Καραϊσκάκης". Ας είμαστε ειλικρινείς. Ακόμα και με ισοπαλία, ο Πάουλο Μπέντο δύσκολα θα ήταν και το 2017 στον Ολυμπιακό. Ο Πορτογάλος τεχνικός για μία ακόμα φορά έδειξε ότι είναι προπονητής με τσαγανό. Για πολλούς, είναι ξεροκέφαλος, αλλά έχει ψυχή και πίστη στις αρχές του. Δεν παρεκκλίνει των επιλογών του, δεν συμβιβάζεται. Για να το πω όσο πιο ελληνικά γίνεται: ο άνθρωπος δεν παίρνει... χαρτάκι.

Τι έκανε, λοιπόν, ο 48χρονος κόουτς; Είχε τα κότσια να αφήσει τον προκλητικά αδιάφορο Φορτούνη στα αποδυτήρια, στην ανάπαυλα, βάζοντας με την έναρξη του δεύτερου μέρους στη θέση του τον 19χρονο Ανδρούτσο. Η λογική απόφαση θα ήταν να μπει ο έμπειρος Ντομίνγκες. Μετά το 0-1 του Παναιτωλικού (52ο λεπτό), ο "Τσόρι" δεν ήταν καν η δεύτερη σκέψη του Μπέντο για να αλλάξει το σκηνικό. Ο Μανθάτης πάτησε στο χορτάρι, στο 57', αντί του επίσης αρνητικού Πάρντο. Ο Ντομίνγκες μπήκε στο ματς λίγα λεπτά μετά (72'), με το σκορ στο 1-1, και σίγουρα βοήθησε. Μην ξεχνάμε πως ο Ολυμπιακός είχε σημαντικές απουσίες σε αυτό το παιχνίδι (Ελαμπντελαουί, Μποτία, Ελιουνούσι, Ιντέγε), με τον Μάριν να παραμένει στην εξέδρα, και οι επιλογές ήταν μετρημένες. Ο Μπέντο τόλμησε ξανά, εμπιστεύτηκε πάλι δύο 19χρονους από την Ακαδημία και είδε τον Ολυμπιακό να... γυρίζει ένα ματς-ροντέο και την ομάδα του να επικρατεί με σκορ 3-1. Στο τέλος της ημέρας και με το +7 από τους διώκτες των Πειραιωτών να απειλείται κατά τη διάρκεια αυτής, βρίσκει τους ερυθρόλευκους με διευρυμένο το βαθμολογικό προβάδισμα στους 9 βαθμούς, ύστερα από την ισοπαλία του Παναθηναϊκού στη Λάρισα και 12 παιγμένες αγωνιστικές.

Οι Ανδρούτσος και Μανθάτης έδωσαν ενέργεια, ταχύτητα και πολλά τρεξίματα στην ομάδα. Ο πρώτος είχε συμμετοχή στη φάση της ισοφάρισης, καθώς από δικό του "άνοιγμα" του παιχνιδιού στην αντεπίθεση η μπάλα πέρασε στον Καρντόσο, ο οποίος στη συνέχεια έστρωσε έτοιμο γκολ στον εκπληκτικό Σεμπά που εφορμούσε προς το δεύτερο δοκάρι. Ο Μανθάτης έχει ένα εκπληκτικό χάρισμα, πέρα από την ταχύτητα και τις τεχνικές του αρετές, ειδικά στο ένας εναντίον ένας. Με το που εισέρχεται στον αγωνιστικό χώρο, τον αισθάνεται αμέσως η αντίπαλη ομάδα. Είτε με μία ντρίμπλα, είτε με ένα σουτ εκτός περιοχής (όπως αυτό που προσέκρουσε στο οριζόντιο δοκάρι), κάνει αισθητή την παρουσία του. Δεν αφήνει λεπτό συμμετοχής να πέσει κάτω και είναι μεγάλος μαχητής. Ήταν ένα ματς, όπου και οι δύο ομάδες είχαν κλασικές ευκαιρίες (ο Ολυμπιακός μέτρησε τις περισσότερες και τις πιο καθαρές, έχοντας και δύο δοκάρια), αλλά είναι, πλέον, εκνευριστικό το γεγονός πως οι αντίπαλοι βγαίνουν για πλάκα στην πλάτη της ερυθρόλευκης άμυνας λόγω του ανεπαρκέστατου αμυντικού τρανζίσιον που έχει ο Ολυμπιακός (και το έχω εξηγήσει επανειλημμένα μέσα από το blog). Υπάρχει, βέβαια, και μία δεύτερη ερμηνεία, την οποία επίσης έχω αναφέρει, πως οι αντίπαλοι ποδοσφαιριστές κάτι παθαίνουν μόλις βρεθούν απέναντι στην εστία των Πρωταθλητών Ελλάδας και χάνουν ανεπανάληπτα τετ α τετ. Την πρώτη φορά ο Λέτο, τη δεύτερη ο Τουράμ, την τρίτη ο Μάντζιος, την τέταρτη ο Γιακουμάκης, την πέμπτη ο Μαμπουλού, την έκτη ο Ρόσα, την έβδομη ο Μάρκος Πάουλο, την όγδοη πάλι ο Ρόσα. Ε, πια, δεν είναι σύμπτωση! Το δέος που νιώθουν απέναντι στον Θρύλο και η δίψα που έχουν για να διακριθούν στους αγώνες εναντίον της κορυφαίας ελληνικής ομάδας, τους καταβάλλει. Είναι ολοφάνερο.

ΥΓ1: Μετά την ανώδυνη ευρωπαϊκή ήττα από τον ΑΠΟΕΛ στην Κύπρο, αναζητείται κάθε πιθανή και απίθανη αφορμή (επιμένω πως δεν υπάρχει προφανής αιτία αντικατάστασης) για να αλλάξει ο Ολυμπιακός και τέταρτο προπονητή μέσα σε διάστημα επτά μηνών. Δεν το κατανοώ και δεν μπορώ να συμμετέχω σοβαρά σε μία τέτοια συζήτηση, τη στιγμή που η ομάδα είναι μέσα και στους τρεις στόχους της. Η ιστορία αυτή εξακολουθεί να συντηρείται, ο επίσημος Ολυμπιακός έχει διαψεύσει μόλις μία φορά όλα όσα ακούγονται για τον Πορτογάλο, αλλά πρώτες και δεύτερες σκέψεις έχουν γίνει (και εξακολουθούν να γίνονται) από τους ανθρώπους της διοίκησης. Θέμα υφίσταται, οπότε πηγαίνουμε ημέρα με την ημέρα και παιχνίδι με το παιχνίδι για να διαπιστώσουμε αν η ομάδα μπει σε μία ακόμα περίεργη κατάσταση κατά τη διάρκεια της ίδιας σεζόν.

ΥΓ2: Ο Μπέντο είναι προσωπικότητα. "Ζει" και "πεθαίνει" με τη δική του φιλοσοφία. Στα δικά μου μάτια, είναι ένας μεγάλος μάγκας. Μάγκαρος. Μπορεί να χαλάει την πιάτσα, αλλά είναι κανονικός προπονητής και οι αποφάσεις παίρνονται για το καλό της ομάδας βάσει του δικού του σκεπτικού για το ποδόσφαιρο. Δεν επηρεάζεται από τον περίγυρο και αυτό είναι προς τιμήν του. Παράγει έργο και θα αφήσει μεγάλη κληρονομιά στον επόμενο, που θα κληθεί να διαχειριστεί το νέο ερυθρόλευκο "αίμα" (μαζί, φυσικά, με το κλαμπ), το οποίο ανέδειξε ο Μπέντο. Καθαρά και ξάστερα, ο Ολυμπιακός είναι ομάδα που τα... σέρνει από το 1925 μέχρι σήμερα και διαθέτει έναν προπονητή που πράττει ανάλογα. Τα... σέρνει και αυτός.

ΥΓ3: Σε ποιον πιστώνεται η αγωνιστική μεταμόρφωση του Σεμπά; Βολικό το επιχείρημα της δεύτερης σεζόν στην ομάδα και κατ' επέκταση της καλύτερης προσαρμογής στην ομάδα, αλλά κάπου έχει συμβάλλει σε αυτό και ο Μπέντο. Την περυσινή ποδοσφαιρική χρονιά, ο Βραζιλιάνος μεσοεπιθετικός (τον οποίο όλοι μας έστω μία φορά έχουμε σιχτιρίσει) μέτρησε 4 γκολ και 5 ασίστ σε 33 συμμετοχές. Στη φετινή, ο Σεμπά έχει προσφέρει, ήδη, 7 γκολ και 5 ασίστ σε 21 αγώνες, ενώ κόντρα στον Παναιτωλικό ήταν με διαφορά ο πρωταγωνιστής της αναμέτρησης, κάνοντας απίστευτα ζογκλερικά με την μπάλα. Ο Μπέντο πιστεύει πολύ περισσότερο τον Σεμπά από τον Σίλβα (που εισηγήθηκε και την απόκτησή του). Ο 25χρονος εξτρέμ αισθάνεται ξεχωριστός και από φευγάτος το περασμένο καλοκαίρι έχει εξελιχθεί μέχρι στιγμής στον MVP της σεζόν για τους ερυθρόλευκους.

ΥΓ4: Είναι καλός τώρα ο Φιγκέιρας; Ούτε αυτόν πιστώνεται ο Μπέντο; Το περασμένο καλοκαίρι, αυτό της τρέλας και του απόλυτου παραλογισμού, ορισμένοι έβγαλαν... άχρηστο έναν παίκτη που έπαιζε στην κάτοχο του Europa League, Σεβίλλη, ύστερα από ΔΥΟ επίσημα ματς με τον Ολυμπιακό. Ο Μπέντο στήριξε την επιλογή του Σίλβα και δεν ζήτησε το... κεφάλι του συμπατριώτη του. Ο Φιγκέιρας πηγαίνει εξαιρετικά και ανεβάζει διαρκώς την απόδοσή του, σε μία θέση όπου υπάρχει και ο εξαιρετικός Ελαμπντελαουί, που πέρασε ένα δύσκολο τραυματισμό και ακόμα δεν έχει επανέλθει στο 100%. Και ασίστ και γκολάκι (το πρώτο του με την ομάδα) ο Ντιόγκο κόντρα στους Αγρινιώτες.

ΥΓ5: Σίγουρα, η επιλογή που έκανε ο Μπέντο με τον άβγαλτο ποδοσφαιρικά Βιάνα για το κέντρο της άμυνας ήταν ρισκαδόρικη, αλλά η αλήθεια είναι διαφορετική. Ευθύνεται ο Πορτογάλος για το γεγονός πως ο Ολυμπιακός ως σύλλογος έχει αποτύχει να φέρει έναν κεντρικό αμυντικό-ηγέτη (μετά την πώληση του Μανωλά στη Ρόμα), που θα κάνει καλύτερους και τους υπόλοιπους του ρόστερ; Τρεις μήνες έψαχνε έναν στόπερ η ομάδα και απέκτησε τον άπειρο Βραζιλιάνο την τελευταία ημέρα της θερινής μεταγραφικής περιόδου κατόπιν εισήγησης του τρίτου προπονητή μέσα σε τρεις μήνες (για να μην ξεχνιόμαστε). Ο Μπέντο επέλεξε έναν κεντρικό αμυντικό που είχε συνεργαστεί λίγους μήνες μαζί του και ήξερε πως θέλει ακόμα πολλή δουλειά για να σταθεί στο κορυφαίο επίπεδο της διοίκησης.

ΥΓ6: Θα πρόκειται για κακόγουστο ανέκδοτο να αγωνιστούν ξανά μαζί στο κέντρο της άμυνας οι Βιάνα και Ντα Κόστα. Είναι αταίριαστοι. Ευτυχώς, υπάρχει μπροστά μας το Κόπα Άφρικα για τον δεύτερο. Μακάρι και ο δανεισμός για τον πρώτο.

ΥΓ7: Πολλά ακούγονται για το μέλλον του Καρντόσο στην ομάδα. Ο Παραγουανός επιθετικός βρήκε για δεύτερη φορά το δρόμο προς τα δίχτυα (τα 2 πρώτα γκολ του Παραγουανού έφεραν και 6 βαθμούς στον Ολυμπιακό) και για πρώτη φορά σε αγώνα ήταν τόσο πολύ μέσα στις φάσεις. Είχε 8 τελικές προσπάθειες, μία ασίστ, ένα γκολ, ένα δοκάρι.

Παναγιώτης Γκαραγκάνης

Όχι και να τους κάνουμε τη χάρη...

Δεν μου αρέσει να ωραιοποιώ πρόσωπα και καταστάσεις. Προφανώς και αλλιώς ονειρευόμαστε τον Ολυμπιακό. Όχι να χάνει δύο φορές από τον μικρομεσαίο ΑΠΟΕΛ, χωρίς μάλιστα να σκοράρει. Πρέπει, όμως, να έχουμε επίγνωση της πραγματικότητας, των συνθηκών και των ιδιαιτεροτήτων κάθε σεζόν. Και να προσαρμοζόμαστε σε αυτά που έχουμε και σε αυτά που μας τυχαίνουν, γιατί πολύ απλά δεν μπορούμε να τα υπολογίσουμε. Ο Πάουλο Μπέντο παρέλαβε το απόλυτο χάος, σουλούπωσε την ομάδα (συμμαζεύοντας τα ασυμμάζευτα), την οποία και έχει μέσα σε όλους τους στόχους της. Το έγραψα τις προηγούμενες ημέρες, ύστερα από τη μεγάλη νίκη επί του Παναθηναϊκού στο "Γεώργιος Καραϊσκάκης", πως βλέπω πολύ δύσκολο να βγάλει όλη τη σεζόν και ότι θεωρώ αδύνατο να βρίσκεται στον ερυθρόλευκο πάγκο την επόμενη αγωνιστική περίοδο. Αν ο Μπέντο είναι το μοναδικό πρόβλημα του Ολυμπιακού, αργά ή γρήγορα θα φύγει, καθώς πρόκειται για το εύκολο θύμα. Το θέμα είναι πως αυτή η θέση (του προπονητή) τείνει να γίνει τρομακτική και σε λίγο δεν θα μας πλησιάζει σοβαρός επαγγελματίας ούτε καν για να καθίσει στο ίδιο τραπέζι διαπραγμάτευσης μαζί μας.

Στην Κύπρο, ο Ολυμπιακός, χωρίς να δεχθεί μεγάλη πίεση και τις πολλές φάσεις από τον ΑΠΟΕΛ, εμφάνισε σχεδόν όλες τις αμυντικές αδυναμίες που έχει ως ομάδα. Το γεγονός πως χάθηκε η πρωτιά στον όμιλο του Europa League, προσωπικά δεν μου λέει κάτι. Στενοχωριέμαι πάντα και πολύ σε κάθε ήττα, κάθε τμήματος του Ολυμπιακού. Όσοι με ξέρουν καλά, το γνωρίζουν σε απόλυτο βαθμό. Δεν μπορώ να απαξιώσω κάτι που αγαπώ, ούτε να δώσω πάτημα στους αισχρούς προπαγανδιστές για να εξαπολύσουν την αγαπημένη τους λάσπη. Δείτε για παράδειγμα πως παρουσίασαν οι κοινοί αλήτες την ήττα των Πρωταθλητών Ελλάδας από τον ΑΠΟΕΛ: "Ο ΑΠΟΕΛ ξεγύμνωσε ξανά την έλλειψη ποιοτικών λύσεων του Ολυμπιακού (2-0). Παρά τα μυθικά έσοδα των προηγούμενων ετών δημιούργησε ρόστερ που στον πιο βατό όμιλο της ιστορίας του προκρίθηκε στην... ισοβαθμία με τη Γιουνγκ Μπόις". Την περυσινή σεζόν, κοπρίτες, ο Ολυμπιακός έχασε την πρόκριση στις 16 καλύτερες ομάδες του Champions League, στην ισοβαθμία με την Άρσεναλ (σε όμιλο μαζί με την Μπάγερν Μονάχου). Τότε, ήταν μάγκισσα η Άρσεναλ, που νίκησε με 3-0 μέσα στο Φάληρο. Στην... ισοβαθμία με τη Γιουνγκ Μπόις, ο Ολυμπιακός μέτρησε τέσσερις βαθμούς. Μία νίκη (στην έδρα των Ελβετών) και μία ισοπαλία, οπότε η πρόκριση είναι δικαιότατη. Όχι και να τους κάνουμε τη χάρη και να βγάζουμε μόνοι μας τα μάτια μας, όταν μέσα στο γήπεδο τους έχουμε ξεφτιλίσει με όλους τους πιθανούς και απίθανους τρόπους.

Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ δεν... κλαίει που τερμάτισε 2η σε όμιλο με Φενέρμπαχτσε, Φέγενορντ και Ζόρια. Γιατί είναι μεγάλη ομάδα και δεν φοβάται κανέναν. Δεν συνεχίζουν στη διοργάνωση ομάδες όπως η Φέγενορντ (με ένα Κύπελλο Πρωταθλητριών και δύο Κύπελλα UEFA), η Ίντερ (τρία Κύπελλα Πρωταθλητριών, τρία Κύπελλα UEFA), η Μπράγκα (η φιναλίστ του θεσμού το 2011). Ποτέ δεν μπορείς να είσαι σε θέση να γνωρίζεις τι σου επιφυλάσσει μία ευρωπαϊκή κλήρωση. Το σίγουρο, πάντως, είναι πως με αυτήν την εικόνα, ιδιαίτερα στο κέντρο της άμυνας, η ομάδα δεν μπορεί να μακροημερεύσει στο φετινό Europa League. Ο Ολυμπιακός δέχθηκε για πρώτη φορά πάνω από ένα γκολ κατά τη διάρκεια της φετινής σεζόν, ενώ στο 1-0 του ΑΠΟΕΛ όλα λειτούργησαν στραβά και οι Πρωταθλητές Ελλάδας δέχθηκαν ένα αστείο γκολ για τα ευρωπαϊκά δεδομένα. Είναι απαράδεκτο με μία βαθιά μπαλιά από την αντίπαλη άμυνα να "παραλύει" ολόκληρη η οπισθοφυλακή και οι δύο στόπερ μαζί με τον τερματοφύλακα να κοιτάζουν ο ένας τον άλλον και να μην μπορούν να τα βγάλουν πέρα με έναν επιτιθέμενο (τον Σωτηρίου στην προκειμένη περίπτωση), ο οποίος πετάχτηκε στην πλάτη της άμυνας και έκανε τη ζημιά.

Ο Ολυμπιακός δεν έχει τον στόπερ-ηγέτη στο ρόστερ του (πόσο θα κρατήσει ακόμα αυτή η αναζήτηση...), ούτε τον πολύ γρήγορο και τσαμπουκαλή κεντρικό αμυντικό, στυλ Μανωλά, που θα βγει πρώτος στην μπάλα και θα καθαρίσει με συνοπτικές διαδικασίες τη φάση, ρίχνοντας και καμιά ψιλή στον αντίπαλο. Η άμυνα εκτέθηκε για έναν πολύ απλό ποδοσφαιρικό λόγο. Όταν οι ερυθρόλευκοι έχουν τις γραμμές τους ψηλά και η τετράδα της άμυνας βρίσκεται κοντά στο κέντρο του γηπέδου για το built up, εμφανίζονται ευάλωτοι όταν γίνεται το λάθος και χάνεται η μπάλα, με αποτέλεσμα οι αντίπαλοι να βγαίνουν γρήγορα στην κόντρα επίθεση και να εκμεταλλεύονται το ανύπαρκτο αμυντικό τρανζίσιον που έχει ο Ολυμπιακός. Σίγουρα, ρόλο έπαιξε και η απουσία του Μιλιβόγιεβιτς, ο οποίος είναι ο στυλοβάτης ολόκληρης της μεσοαμυντικής λειτουργίας μέσα στον αγωνιστικό χώρο και ο παίκτης που συνδέει την άμυνα με την επίθεση. Ο Μπέντο προτίμησε να ξεκουράσει και να προφυλάξει από ενδεχόμενη τιμωρία τον Σέρβο (αν έπαιζε και αντίκριζε κίτρινη κάρτα θα έχανε το πρώτο ματς της νοκ-άουτ φάσης), κάτι που αποδείχθηκε καθοριστικό στο συγκεκριμένο ματς.

Σημαντική ήταν, επίσης, η απουσία του Μποτία λόγω τιμωρίας. Οι Ντα Κόστα και Βιάνα δεν πρέπει ποτέ ξανά να παίξουν μαζί στην Ευρώπη (στην Ελλάδα το πρόβλημα δεν γίνεται τόσο φανερό λόγω της ποιοτικής διαφοράς του Ολυμπιακού με τους αντιπάλους του). Ο Μπέντο φταίει που εμμένει στον Ντα Κόστα, αλλά ο Πορτογάλος προπονητής δεν ευθύνεται που βρήκε τον παίκτη στην ομάδα. Ένας Ντα Κόστα, ο οποίος είχε αλλάξει 8 ομάδες σε 9 χρόνια πριν από τη μεταγραφή του στον Ολυμπιακό. Σε παιχνίδια που είναι απόλυτα συγκεντρωμένος και η ομάδα έχει πιο μαζεμένες τις γραμμές της, έχει αποδώσει καλά. Όταν χαλάσει το μυαλό του και η ομάδα παίζει τόσο ψηλά πάνω στο χορτάρι, μετατρέπεται στον καλύτερο παίκτη των αντιπάλων, καθώς είναι επιρρεπής στις γκέλες και πολλές φορές κολλάει και δεν ξέρει τι θέλει να κάνει. Τόσο όταν έχει την μπάλα στα πόδια του όσο και όταν καλείται να κόψει και να καθαρίσει μία φάση. Ο πιο γρήγορος στόπερ του Ολυμπιακού είναι ο Ρέτσος, αλλά μέχρι στιγμής έχει παίξει κυρίως στο αριστερό άκρο της άμυνας. Όλοι οι υπόλοιποι κεντρικοί αμυντικοί της ομάδας είναι κακοί στο αμυντικό τρανζίσιον και εκτίθενται (μέχρι και ανεπανόρθωτα στα μάτια του κόσμου) όταν οι ερυθρόλευκοι παίζουν με την τετράδα της άμυνας να είναι ανεβασμένη στο χώρο του κέντρου. Και για να λυθούν μία και καλή οι απορίες όλων, η ΠΑΕ Ολυμπιακός πρέπει να ενημερώσει επίσημα τα εκατομμύρια των φιλάθλων της αν οι λόγοι που δεν αγωνίζεται ο Σιόβας είναι καθαρά αγωνιστικοί και ευθύνεται ο κακός ο Μπέντο, ο οποίος χρεώνεται τη μη αξιοποίηση και την κακή διαχείριση του ρόστερ. Γιατί ο αριστεροπόδαρος στόπερ είναι με διαφορά ο καλύτερος κεντρικός αμυντικός που διαθέτει αυτήν τη στιγμή η ομάδα και είναι ποδοσφαιρικά ανεξήγητο πως ο αυτός ο παίκτης δεν έχει θέση σε αυτόν τον Ολυμπιακό.

ΥΓ1: Ο Ολυμπιακός είχε πέντε παίκτες στη 18άδα από την Ακαδημία του. Σε ένα ακόμα παιχνίδι εντός ή εκτός συνόρων. Δύο εξ αυτών αγωνίστηκαν ως αλλαγή (Ανδρούτσος, Μανθάτης), στην προσπάθεια της ομάδας για να γυρίσει το παιχνίδι. Ας αποφασίσουμε κάποια στιγμή όλοι μας τι θέλουμε. Είναι αναπόφευκτο πως για να ωριμάσουν ποδοσφαιρικά, αυτό θα γίνει και εις βάρος της ομάδας και κάποιων αποτελεσμάτων.

ΥΓ2: Ο Ντε Λα Μπέγια είχε να παίξει δύο μήνες για πρόβλημα στο δάχτυλο του ποδιού και επέστρεψε στην αγωνιστική δράση πιο βαρύς και ράθυμος από ό,τι είχε έρθει.

ΥΓ3: Υπάρχει πρόβλημα αποτελεσματικότητας. Η ομάδα δεν σκοράρει εύκολα. Σίγουρα, όταν βρει ρυθμό και χώρους μπορεί να πετύχει μαζεμένα τα γκολ, αλλά είναι αρκετά τα φετινά ματς όπου έχει εμφανιστεί δυστοκία στην τελική πάσα και εκτέλεση. Ευτυχώς, ο Γενάρης είναι κοντά.

ΥΓ4: Επιμένω. Όχι στην απαξίωση και την καταστροφολογία. Δεν οδηγούν πουθενά.

Παναγιώτης Γκαραγκάνης

Κανένας "τελικός" δεν διεξάγεται στην Κύπρο...

Είναι γνωστό, πλέον, πως ορισμένοι για λίγα παραπάνω "κλικ" και "φύλλα" δεν έχουν κανένα ηθικό φραγμό. Για παράδειγμα, υπάρχει ένα "πόνημα" τις τελευταίες ώρες στο διαδίκτυο με τίτλο "κωμικοτραγικά πράγματα κι απίθανοι ερασιτεχνισμοί Μπέντο - Δείτε τι έκανε και θα τραβάτε τα μαλλιά σας!". Το... Πούλιτζερ για το συγκεκριμένο ανυπόγραφο αποκρουστικό δημοσίευμα είναι λίγο.

Ο Πάουλο Μπέντο βρίσκεται στο στόχαστρο, σχεδόν από την ημέρα που ανέλαβε. Η μοναδική κακή παρένθεση είναι η ήττα στη Λάρισα, όμως, τα αποτελέσματα του Πορτογάλου στην τεχνική ηγεσία της ομάδας είναι πολύ καλά και χαλάνε τη μαγιά για την απόλυσή του. Δεν γίνεται ολόκληρος Ολυμπιακός να αλλάζει τους προπονητές σαν τα πουκάμισα και ο συγκεκριμένος δείχνει αν μη τι άλλο να είναι απόλυτα σοβαρός, 100% επαγγελματίας (και τεχνοκράτης) και παράγει έργο. Έχω κουραστεί να γράφω συνέχεια τους λόγους που δεν... αρέσει ο συγκεκριμένος τεχνικός ηγέτης στην πλειοψηφία. Ορισμένοι καταπιάνονται από τη διάρκεια και την ένταση των προπονήσεων, άλλοι από τους ποδοσφαιριστές που συστηματικά δεν αγωνίζονται. Άλλωστε, πάντα αυτοί που δεν παίζουν, είναι οι καλύτεροι. Και εγώ έχω τις ενστάσεις μου για δύο παίκτες (Σιόβα και Μάριν), αλλά πρόκειται για δύο ιδιάζουσες περιπτώσεις, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε πως το μεγαλύτερο μέρος του ρόστερ το βρήκε στην ομάδα και δεν το επέλεξε ο ίδιος. Το σίγουρο, πάντως, είναι πως όταν φτάσει η στιγμή του αποχωρισμού, ο Μπέντο θα έχει αφήσει μεγάλη κληρονομιά στον Ολυμπιακό, την οποία οι ιθύνοντες θα κληθούν να διαχειριστούν.

Η πίστη που δείχνει ο προπονητής στο νέο αίμα της ομάδας και την Ακαδημία του συλλόγου, είναι πρωτοφανής. Δείτε από την αρχή της σεζόν πόσοι παίκτες από τα σπλάχνα του Ολυμπιακού έχουν πάρει... μυρωδιά από αποστολές της πρώτης ομάδας και έχουν αγωνιστεί σε σημαντικά παιχνίδια, εντός και εκτός συνόρων. Στο Καζακστάν για παράδειγμα (κόντρα στην Αστάνα), έπαιξαν βασικοί οι Ρέτσος και Μανθάτης, ενώ η αποστολή είχε έξι παίκτες από την ομάδα Νέων (Ανδρούτσος, Χουτεσιώτης, Μανθάτης, Ρέτσος, Τσιμίκας, Βούρος). Στο τελευταίο ματς του ομίλου, αυτό με τον ΑΠΟΕΛ στην Κύπρο, βρίσκονται πάλι στην αποστολή έξι ποδοσφαιριστές από την ερυθρόλευκη Ακαδημία (Ανδρούτσος, Χουτεσιώτης, Μανθάτης, Νικολάου, Σκαφίδας, Τσιμίκας). Αντί να προστατευτεί αυτή η προσπάθεια (ακόμα και από το ίδιο το κλαμπ), του πρωταθλητισμού και της καθιέρωσης ελληνόπουλων από τα φυτώρια του συλλόγου (που αποτελεί καημό όλων), βλέπουμε τον 47χρονο Πορτογάλο να δίνει κάθε αγώνα στον πάγκο υπό το καθεστώς πίεσης. Χωρίς να υπάρχουν αιτίες, παρά μόνο αφορμές.

Για να μην τρελαθούμε, στην Κύπρο δεν διεξάγεται κανένας "τελικός" για τον Ολυμπιακό. Σίγουρα, η πρωτιά στο γκρουπ του Europa League είναι καλοδεχούμενη και η ομάδα αγωνίζεται σε κάθε γήπεδο για να κερδίσει. Ωστόσο, το ζητούμενο μετά τα όσα έγιναν αυτό το καλοκαίρι ήταν η πρόκριση και αυτή κατακτήθηκε μία αγωνιστική πριν από το τέλος της φάσης των ομίλων. Στη θεωρία, σε ενδεχόμενη πρωτιά, μπορεί η κλήρωση να είναι ευνοϊκότερη στη φάση των "32", αλλά επειδή έχουμε διαπιστώσει τι συμβαίνει τα τελευταία χρόνια όταν η ομάδα αποχωρεί από το Champions League για να συνεχίσει στο Europa (Λεβάντε, Ντνίπρο, Άντερλεχτ), καλό είναι κρατάμε μικρό καλάθι. Από τον επόμενο γύρο, όλα είναι στο μυαλό των μελών του συλλόγου. Υπάρχει, πραγματικά, θέληση και δίψα για διάκριση σε ένα θεσμό όπως είναι το Europa League; Τότε, δεν σε νοιάζει όποιος και αν είναι ο αντίπαλος. Αρκεί, η ομάδα να είναι σοβαρή, συγκεντρωμένη και πειθαρχημένη τον Φεβρουάριο.

Επαναλαμβάνω: ο Ολυμπιακός είναι μέσα σε ΟΛΟΥΣ τους στόχους και δεν δίνει κανέναν "τελικό" στη Λευκωσία. Οι Πρωταθλητές Ελλάδας θα παίξουν για την ιστορία, το γόητρο και τη βαθμολογία τους στην Ευρώπη.

ΥΓ: Το blog συμπληρώνει σήμερα ένα χρόνο λειτουργίας. Δεν έχω δώσει αυτά που επιθυμώ, αλλά επαγγελματικά έχω περάσει πολλά ζόρια την τελευταία διετία και προσπαθώ να επανέλθω σε μία κανονικότητα. Υπόσχομαι πως θα τα λέμε συχνότερα από εδώ και πέρα. Μου λείπει το γράψιμο και το "μικρόβιο" δεν αποβάλλεται εύκολα από τον οργανισμό στα 34.

Παναγιώτης Γκαραγκάνης

Άλλοι πρώτοι μέσα στα γήπεδα, άλλοι πρώτοι στην προπαγάνδα (και μόνο εκεί)...

*Υπάρχει καλύτερη απάντηση στην προπαγάνδα και τη συστηματική λασπολογία εις βάρος του Ολυμπιακού, από το να τους νικάς, κυριολεκτικά, όπου τους πετυχαίνεις; Ευτυχώς για αυτούς το 2016 φεύγει σε λίγες ημέρες, έχοντας τον... συγκλονιστικό απολογισμό της μιας νίκης κόντρα στον Ολυμπιακό, σε σύνολο 365 ημερών! Αυτή στον πρώτο τελικό του Πρωταθλήματος μπάσκετ για τη σεζόν 2015-2016 (που αποδείχθηκε ανώδυνη για τους ερυθρόλευκους). Μόνο μέσα στο 2016 το κοντέρ γράφει 21 νίκες υπέρ του Ολυμπιακού και μόλις 1 υπέρ του Παναθηναϊκού. Σε ποδόσφαιρο, μπάσκετ αντρών-γυναικών, βόλεϊ αντρών-γυναικών, πόλο αντρών. Στη σεζόν που διανύουμε (2016-2017), ο Ολυμπιακός μετράει 7 νίκες σε ισάριθμα παιχνίδια κόντρα στον Παναθηναϊκό. Σε ποδόσφαιρο, μπάσκετ αντρών-γυναικών, βόλεϊ αντρών-γυναικών, πόλο αντρών. Πλέον, η πελατειακή σχέση μαζί τους έχει εισέλθει σε άλλο επίπεδο. Ο Ολυμπιακός είναι για μία ακόμα φορά πρώτος παντού, σε όλα τα βασικά ομαδικά αθλήματα. Φανταστείτε το 21-1 μέσα στο 2016 να ήταν υπέρ του Παναθηναϊκού. Θα είχαν... ξεσαλώσει οι προπαγανδιστές και θα δημοσίευαν το ένα άρθρο μετά το άλλο. Τώρα, μούγκα. Ούτε καν απλή αναφορά! Πονάει πολύ, τι άρθρο να γράψουν τα αποβράσματα.

*Η τελευταία κατακόκκινη νίκη σημειώθηκε το βράδυ της Δευτέρας (5/12) στο κλειστό του Ρέντη για το βόλεϊ αντρών, με 3-1 σετ. Ο Λίμπερμαν Αγκάμες ηγήθηκε της ερυθρόλευκης επικράτησης και τα "αντικειμενικά" ΜΜΕ στάθηκαν μόνο στον Κολομβιανό. Προφανώς και έκανε τη διαφορά στην αναμέτρηση, αλλά ο Ολυμπιακός έχασε τα δύο τελευταία Πρωταθλήματα επειδή δεν είχε τον παίκτη-ηγέτη στη θέση του διαγώνιου, που θα πάρει και θα τελειώσει τις κρίσιμες μπάλες. Ε, ο Βαγγέλης Μαρινάκης έκανε "δώρο" το καλοκαίρι στο τμήμα βόλεϊ τον πανάκριβο Αγκάμες για να ενισχύσει την ομάδα, στην προσπάθεια επιστροφής στην κορυφή. Απλά είναι τα πράγματα. Όποιος επενδύει συστηματικά σε παίκτες, προπονητές και ομάδες, στο τέλος ανταμείβεται. Άλλοι "επενδύουν" σε sites, ραδιόφωνα και "στρατιές δημοσιογράφων". Τι να κάνουμε... Άλλοι είναι πρώτοι μέσα στα γήπεδα και τους αγωνιστικούς χώρους, ενώ άλλοι "κατακτούν πρωτιές" στην προπαγάνδα (κάνοντας διαρκώς το άσπρο-μαύρο) και την αλλοίωση της πραγματικότητας. Μόνο εκεί, όμως...

*Οι γνωστοί προπαγανδιστές "έκαναν σημαία" ένα εντυπωσιακό γκολ του Ιντέγε, το οποίο πράγματι ήταν οφσάιντ, σε ένα ματς που έληξε με σκορ 4-0. Με ξεχωριστά, παραπλανητικά, άρθρα. Είδατε από τον μηχανισμό προπαγάνδας να δημοσιεύει άρθρα για το πέναλτι-μαρς που έκανε ο Μουλόπουλος του Λεβαδειακού πάνω στον Νιγηριανό επιθετικό, με το σκορ στο 1-0; Όταν ευνοείται ο Ολυμπιακός, είναι αποτέλεσμα της εγκληματικής οργάνωσης. Όταν αδικείται ο Ολυμπιακός, είναι ανθρώπινο λάθος και δεν αναφέρεται πουθενά με πομπώδεις τίτλους και χαρακτηρισμούς. Το έχουμε μάθει πια το παραμυθάκι.

*Αυτό που ξέρω, είναι πως στα δύο τελευταία παιχνίδια Πρωταθλήματος, τόσο η Κέρκυρα (έφυγε από το Φάληρο με την ισοπαλία) όσο και ο Λεβαδειακός (ηττήθηκε με το ευρύ 4-0) είχαν την ευκαιρία να πάρουν καλύτερο αποτέλεσμα στο "Γεώργιος Καραϊσκάκης". Δεν ευθύνεται ο Ολυμπιακός για το γεγονός πως όταν οι αντίπαλοι βγαίνουν σε ανεπανάληπτα τετ α τετ απέναντι στον τερματοφύλακά του, χάνουν τη γη κάτω από τα πόδια τους. Και ο Τουράμ θα μπορούσε να είχε σκοράρει με το αποτέλεσμα στο 0-0 (απέκρουσε ο Λεάλι) και οι Μάντζιος και Γιακουμάκης, με το σκορ στο 1-0, θα μπορούσαν να είχαν στείλει την μπάλα στα δίχτυα, αν δεν... ζαλίζονταν την κρίσιμη στιγμή, μπροστά στη θέα του ερυθρόλευκου τέρματος. Απλό είναι το ποδόσφαιρο. Όποια ομάδα εκμεταλλεύεται τις ευκαιρίες της και τα λάθη των αντιπάλων, σκοράρει και κερδίζει.

*Όταν οι ερυθρόλευκοι βρουν αγωνιστικό ρυθμό και χώρους σε τρανζίσιον καταστάσεις ή μη (ύστερα από δικές τους συνεργασίες ή εκμεταλλευόμενοι λάθη του αντιπάλου), είναι από τις λίγες ομάδες στην Ευρώπη που μπορούν να τελειώσουν έναν αντίπαλο μέσα σε λίγα λεπτά. Κόντρα στον Λεβαδειακό, οι Πρωταθλητές Ελλάδας σημείωσαν τρία γκολ μέσα σε πέντε λεπτά. Με την Αστάνα, είχαν πετύχει τρία γκολ σε διάστημα εννέα λεπτών. Με τον Παναθηναϊκό, τρία γκολ σε εικοσιένα λεπτά. Παραδοσιακά συμβαίνει αυτό, ιδιαίτερα στο "Γεώργιος Καραϊσκάκης".

*Το μπασκετικό τμήμα έχει μία τεράστια ευκαιρία μπροστά του στην Ευρωλίγκα και είναι σε θέση να νικήσει και τα πέντε ματς που έχει να δώσει μέχρι το τέλος του 2016. Με Ούνικς Καζάν (μέσα), Ζαλγκίρις Κάουνας (έξω), Ερυθρό Αστέρα (μέσα), Μπάμπεργκ (έξω) και Φενέρμπαχτσε (μέσα). Κάθε παιχνίδι είναι ξεχωριστό και έχει τις δικές του ιδιαιτερότητες, αλλά το ρεκόρ 6-4 μπορεί κάλλιστα να μετατραπεί σε 11-4 με τη λήξη του πρώτου γύρου της κανονικής διάρκειας. Όλοι στο ΣΕΦ την Παρασκευή (9/12).

Παναγιώτης Γκαραγκάνης

Ο Ολυμπιακός δεν διαλύθηκε όπως πρόσμεναν κάποιοι... Στάθηκε ξανά στα πόδια του

Προφανώς και αντιλαμβάνομαι διαφορετικά κάποια πράγματα, αλλά ειλικρινά οι αποδοκιμασίες στο τέλος του αγώνα με τη Γιουνγκ Μπόις με ξεπερνούν. Φίλαθλοι του Ολυμπιακού γιούχαραν για το τελικό 1-1 στο "Γεώργιος Καραϊσκάκης" (σε ένα ματς που χάθηκαν τρεις-τέσσερις κλασικές ευκαιρίες για τη νίκη και η ομάδα απειλήθηκε ελάχιστα), φωνάζοντας ρυθμικά το όνομα του Αλεχάντρο Ντομίνγκες, ο οποίος δεν ήταν καν στην αποστολή. Λεπτομέρεια; Ο Ολυμπιακός εξασφάλισε την πρόκριση στη φάση των "32" του Europa League, μία αγωνιστική πριν από το τέλος των ομίλων, και πάει στην Κύπρο την τελευταία αγωνιστική για την πρωτιά στο γκρουπ, που θα φέρει θεωρητικά μία ευνοϊκότερη κλήρωση στον επόμενο γύρο.

Σημείωση 1η: ο Ολυμπιακός στα πολύ καλά του μπορούσε να νικήσει μέσα-έξω τον ΑΠΟΕΛ, τη Γιουνγκ Μπόις και την Αστάνα. Δεν παύει, όμως, να πέτυχε τον πρωταρχικό του στόχο στον όμιλο, που ήταν η πρόκριση στη φάση των "32".

Σημείωση 2η: καμία ελληνική ομάδα δεν έχει την πολυτέλεια να υποβαθμίζει προκρίσεις στις ευρωπαϊκές διασυλλογικές διοργανώσεις. Και ο Ολυμπιακός προκρίνεται σε νοκ-άουτ φάση Champions League ή Europa League για έκτη διαδοχική σεζόν.

Σημείωση 3η: πώς γίνεται, ρε παιδιά, να ξεχνάμε τόσο εύκολα αυτά που ζήσαμε το καλοκαίρι του 2016; Από τα λάθη της διοίκησης στον προγραμματισμό, την ομάδα που παρουσιάστηκε στους δύο αγώνες με τη Χάποελ Μπέερ Σεβά, μέχρι τον τελικό σχηματισμό του ρόστερ, ο οποίος ολοκληρώθηκε στις 31 Αυγούστου.

Ο φίλαθλος του Ολυμπιακού είναι απαιτητικός - και καλά κάνει - από την ομάδα του. Υπάρχουν, όμως, κάποιες παράμετροι που δεν λαμβάνονται υπόψιν στο βαθμό που πρέπει. Το καλοκαίρι ορισμένοι περίμεναν τη διάλυση της ομάδας μετά τον σοκαριστικό αποκλεισμό στα προκριματικά του Champions League και τις αλλαγές σε τεχνική ηγεσία (δύο τον αριθμό) και έμψυχο δυναμικό, ενώ το ερώτημα (και η αγωνία) των "εξυγιαντών" ήταν τι θα κάνει τώρα ο Ολυμπιακός χωρίς τα σίγουρα εκατομμύρια ευρώ από τη φάση των ομίλων του Champions League. Είναι χιλιοειπωμένα από την πλευρά μου, αλλά είμαι εδώ για να τα υπενθυμίζω.

Πώς γίνεται η ομάδα να βρει αγωνιστικό ρυθμό ύστερα από 18 ημέρες αγωνιστικής απραξίας και όταν το ελληνικό Πρωτάθλημα διακόπτεται κάθε τρεις και λίγο από τους "εξυγιαντές"; Μετά το +7 του Ολυμπιακού ύστερα από μόλις 8 αγωνιστικές και τρεις νίκες (οι δύο εξ αυτών άκρως πειστικές) στο "Γεώργιος Καραϊσκάκης" κόντρα σε ΑΕΚ, ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκό (+7 από τον Παναθηναϊκό, +9 από την ΑΕΚ, +10 από τον ΠΑΟΚ), η Super League έγινε ξανά βρώμικη, ενώ έπρεπε να κερδηθεί χρόνος για να επιστρέψουν οι τραυματίες τους. Έχετε καταλάβει ότι οι αγωνιστικές του Πρωταθλήματος διεξάγονται όποτε θέλουν οι άλλοι; Είναι αστείο το γεγονός πως ο Ολυμπιακός έχει τη φετινή σεζόν περισσότερα αγωνιστικά λεπτά στην Ευρώπη από όσα έχει παίξει στη Super League! Την ώρα που στα ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα παίζουν διαρκώς και χαιρόμαστε να βλέπουμε ποδόσφαιρο.

Αν το πρόβλημα του Ολυμπιακού είναι ο Πάουλο Μπέντο, η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά. Ο Πορτογάλος προπονητής μετράει στον ερυθρόλευκο πάγκο 12 νίκες, 2 ισοπαλίες και 2 ήττες σε 16 αγώνες. Σουλούπωσε την ομάδα (όταν αυτή είχε εκπέμψει SOS) και την επανέφερε στην κανονικότητα, ενώ δίνει πραγματικά την ευκαιρία σε παίκτες από την Ακαδημία, που ήταν ο καημός όλων μας. Από τον Βαγγέλη Μαρινάκη μέχρι τον πιο απλό οπαδό. Ο Μπέντο δύσκολα θα βγάλει τη σεζόν με τόση γκρίνια, ενώ με τα τωρινά δεδομένα το θεωρώ απίθανο να παραμείνει στην τεχνική ηγεσία της ομάδας και την επόμενη αγωνιστική περίοδο. Βλέπετε, βγαίνει δύσκολα το ρεπορτάζ, γιατί ο Μπέντο δεν μιλάει σε κανέναν και κοιτάζει μόνο τη δουλειά του. Είναι ευχής έργον για κάποιους να έρθει Έλληνας προπονητής στην ομάδα ώστε να έχουν έτοιμες τις ειδήσεις.

Ο Πορτογάλος παίρνει τα ρίσκα του (ήταν σίγουρα ρίσκο να μην έχει έναν μεσοεπιθετικό παίκτη πρώτης γραμμής στον πάγκο κόντρα στη Γιουνγκ Μπόις, σε περίπτωση που στράβωνε για τα καλά το παιχνίδι), ενώ δείχνει να μη συμβιβάζεται με πρόσωπα και καταστάσεις. Αν το θέμα των ημερών στον Ολυμπιακό είναι γιατί δεν παίζουν οι Ντομίνγκες και Μάριν ή γιατί δεν ολοκληρώνει τις τρεις αλλαγές του (λες και είναι υποχρεωμένος από κάποιο νόμο), την ώρα που η ομάδα πάει ανέλπιστα καλά βάσει των όσων ζήσαμε το φετινό καλοκαίρι, τι να πω και τι να γράψω... Ο Μπέντο γλεντάει κόσμο και κοσμάκη. Αυτή είναι η πραγματικότητα.

Ο Ολυμπιακός δεν διαλύθηκε όπως ορέγονταν ορισμένοι, μετά τη δύσκολη στιγμή που βίωσε ολόκληρος ο οργανισμός τον περασμένο Αύγουστο. Στάθηκε ξανά στα πόδια του... Μακάρι να πάρει στα σοβαρά τα νοκ-άουτ παιχνίδια του Europa League. Το λέω κάθε χρόνο από το 2013 μέχρι σήμερα, αλλά δεν το βλέπω μέσα στο γήπεδο.

ΥΓ: Δεύτερη ήττα εκτός προγράμματος για τον μπασκετικό Ολυμπιακό στην Ευρωλίγκα. Μετά τη Γαλατασαράι, ήταν η σειρά της Μακάμπι Τελ Αβίβ. Με 6/33 τρίποντα δύσκολα κερδίζεται ένας αγώνας αυτού του επιπέδου. Μέσα στον Δεκέμβριο ο κόουτς Σφαιρόπουλος καλείται να πάρει μία σημαντική απόφαση για το μέλλον της ομάδας. Με έναν σέντερ (Μπιρτς) και κάτι, η σεζόν δεν βγαίνει. Είναι ξεκάθαρο, πλέον. Από τον Ιανουάριο, όταν αρχίζει και ο δεύτερος γύρος, η ομάδα πρέπει να είναι πανίσχυρη σε όλες τις θέσεις.

Παναγιώτης Γκαραγκάνης

Συγγνώμη κόουτς, δεν λέγεσαι Σφαιρόπουλιτς...

Ο κορυφαίος παίκτης στην Ευρώπη και μεγαλύτερος ηγέτης των ευρωπαϊκών παρκέ, Βασίλης Σπανούλης, έκανε και πάλι το θαύμα του, γράφοντας μία ακόμα θρυλική ραψωδία. Ο καλύτερος πάουερ φόργουορντ στην Ευρώπη, Γιώργος Πρίντεζης, πέτυχε το κρίσιμο γκολ-φάουλ και ο Ολυμπιακός πανηγύρισε μία ακόμα νίκη κόντρα στον Παναθηναϊκό. Οι δυο τους θυμήθηκαν τον αλησμόνητο τελικό της Πόλης (2012) και μας χάρισαν μία ακόμα στιγμή που χαράσσεται στη μνήμη. Σίγουρα, η διαφορά έπρεπε να είναι μεγαλύτερη βάσει της εικόνας του αγώνα στο ΟΑΚΑ (στη μεγαλύτερη διάρκειά του) και του αψεγάδιαστου πρώτου ημιχρόνου που έκανε ο Ολυμπιακός (με μόλις ένα λάθος και αυτό στο 19:57!), αλλά το φινάλε ήταν για μία ακόμα φορά συγκλονιστικό και κατακόκκινο! Η σεζόν είναι μεγάλη, ο Πρωταθλητής Ελλάδας θα αντιμετωπίσει ακόμα πολλές φορές τον Παναθηναϊκό και η ουσία είναι πως η ομάδα πρέπει να είναι έτοιμη όταν θα κρίνονται οι τίτλοι. Η σημασία της επικράτησης είναι τεράστια, καθώς ο Ολυμπιακός κάλυψε (κατά κάποιο τρόπο) την ήττα στην έδρα της Γαλατάσαραϊ, βελτιώνοντας το ρεκόρ του στο 5-3 στην Ευρωλίγκα. Παράλληλα, έσπασε ξανά τον τσαμπουκά των πράσινων μετά την έλευση του νέου προπονητή, επιβεβαιώνοντας πως οι ερυθρόλευκοι παραμένουν κυρίαρχοι στα μεταξύ τους παιχνίδια. Με ένα γεμάτο και βαθύ ρόστερ, αλλά και ξεκάθαρους ρόλους στην ομάδα.

Τα φώτα πέφτουν δικαίως στους πρωταγωνιστές, που είναι οι παίκτες, αλλά επιτρέψτε μου να αφιερώσω αυτό το άρθρο στον Γιάννη Σφαιρόπουλο. Τον προπονητή, που μου θυμίζει έντονα (τόσο τακτικά όσο και με την εν γένει παρουσία & συμπεριφορά στην ομάδα), τον Γιάννη Ιωαννίδη. Ο "Σφαιρό" έχει συμπληρώσει δύο χρόνια στον Ολυμπιακό και σε αυτό το διάστημα μετράει 11 νίκες και 3 ήττες κόντρα στον αιώνιο αντίπαλο! Η μία ήττα που κόστισε από τις τρεις ήταν αυτή στον προημιτελικό του Κυπέλλου Ελλάδας (σεζόν 2015-2016). Ο Πρωταθλητής Ελλάδας μετράει 5 συνεχόμενες νίκες κόντρα στον Παναθηναϊκό και ο 49χρονος προπονητής έχει 5 νίκες σε 6 παιχνίδια στο ΟΑΚΑ (οι 3 εξ αυτών είναι διαδοχικές)! Είναι ο προπονητής που στα δικά μου μάτια απελευθέρωσε σε μεγάλο βαθμό τον Βασίλη Σπανούλη στο συγκεκριμένο γήπεδο, όπου πολλές φορές από το 2010 μέχρι το 2014 ήθελε να αποδείξει πράγματα χωρίς να υπάρχει ουσιαστικός λόγος, ψάχνοντας σχεδόν πάντα για το κάτι παραπάνω. Πλέον, είναι μετρημένος στις προσπάθειές του (δεν τις εκβιάζει) και ενεργεί βάσει των όσων του δίνει η αντίπαλη άμυνα, όντας απόλυτα συγκεντρωμένος (και με καθαρό μυαλό) μέσα στο γήπεδο και εκμεταλλευόμενος τους συμπαίκτες του στο έπακρο. Για παράδειγμα, στο πρώτο ημίχρονο πέτυχε 16 πόντους (έχοντας τις 5 από τις 8 ασίστ), ενώ στο δεύτερο είχε δύο επιτυχημένες διεισδύσεις, ένα άστοχο τρίποντο, ευστόχησε σε δύο κρίσιμες βολές, έχοντας και την τελική πάσα στον Πρίντεζη, στο τέλος του αγώνα. Πνευματικά είναι ατσάλι και πολύ απλά δεν σταματιέται από κανέναν!

Επίσης, ο Σφαιρόπουλος έχει προλάβει να κερδίσει πέντε διαφορετικούς προπονητές του Παναθηναϊκού (Ιβάνοβιτς, Μανωλόπουλος, Τζόρτζεβιτς, Πεδουλάκης, Πασκουάλ), αποτελώντας την αιτία που οι τέσσερις πρώτοι έχασαν τη δουλειά τους και ήρθε ο πέμπτος. Φανταστείτε, να είχε άλλος προπονητής αυτήν την επίδραση και την επιρροή στους αγώνες Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός. Θα "λιβανιζόταν" από το πρωί μέχρι το βράδυ. Συγγνώμη κόουτς, αλλά δεν λέγεσαι... Σφαιρόπουλιτς για να αποκτήσεις "στρατό" από γραφιάδες, που θα σε αποθεώνουν μέρα-νύχτα, ακόμα και όταν κάνεις κάτι λάθος. Με τα ωραία και τα άσχημά του χούγια, ο Σφαιρόπουλος έχει αλλάξει την ψυχολογία, τη συγκέντρωση και τη νοοτροπία της ομάδας στα συγκεκριμένα παιχνίδια και το συγκεκριμένο γήπεδο όπου συνήθως ισχύουν άλλοι νόμοι και κανονισμοί (η ομάδα ασχολείται μόνο με το μπάσκετ και όχι με τα γύρω-γύρω, που συχνά αποπροσανατολίζουν και χαλάνε το μυαλό), ξέχωρα από τη γενικότερη προσφορά του στην ομάδα με τη δουλειά που κάνει, ενώ το σημαντικότερο είναι πως αναλαμβάνει πλήρως τις ευθύνες που του αναλογούν και δεν κρύβεται. Αναγνωρίζει τα ρίσκα του παίρνει και στις "στραβές" βγαίνει πάντα μπροστά. Πέρυσι, στο Μπάμπεργκ, επέλεξε να παίξει η ομάδα την τελευταία άμυνα με το σκορ ισόπαλο. Φέτος, στο ΟΑΚΑ, ζήτησε φάουλ πάνω στον Καλάθη στην προτελευταία επίθεση του Παναθηναϊκού, πάλι με το σκορ ισόπαλο, έχοντας το καθαρό μυαλό να θυμηθεί την κρίσιμη ώρα πως ο Καλάθης έχει 59,1% από τις βολές στη φετινή Ευρωλίγκα. Είναι μάγκας με τα όλα του και αξίζει να βρίσκεται στον πάγκο του μεγαλύτερου αθλητικού οργανισμού της χώρας.

Ο Ολυμπιακός έχει ένα ζηλευτό ελληνικό κορμό και σε αυτόν στηρίζεται, την ώρα που άλλοι έχουν γεμίσει Αμερικανούς και οι Έλληνες παίζουν με το... σταγονόμετρο (ήθελαν και ελληνοποίηση, τρομάρα τους). Στο ντέρμπι της 8ης αγωνιστικής της Ευρωλίγκας, ο Φώτσης έπαιξε από σπόντα 28:05 επειδή είναι τραυματίας ο Γκιστ. Για του λόγου το αληθές, ο Φώτσης έπαιξε 07:37 με Ζαλγκίρις, 12:07 με ΤΣΣΚΑ Μόσχας, 10:37 με Μπάμπεργκ, 09:30 με Ερυθρό Αστέρα, 08:04 με Αναντολού Εφές, 19:52 με Μακάμπι Τελ Αβίβ, 09:19 με Ρεάλ Μαδρίτης. Ο Νικ Καλάθης αγωνίστηκε 33:02, ο Παππάς 15:35, ο Μπουρούσης 13:14, ο Μποχωρίδης 01:16, ενώ DNP είχε για πολλοστή φορά το πρόγραμμα για τους Πατ Καλάθη, Χαραλαμπόπουλο, Λούντζη. Ο Πατ προφανώς αποκτήθηκε για να πανηγυρίζει τα... τούβλα του αδερφού του (δεν έχει παίξει δευτερόλεπτο στην Ευρωλίγκα, όπως και ο Λούντζης, ενώ ο Μποχωρίδης έχει αγωνιστεί συνολικά 28:35), ενώ ο Χαραλαμπόπουλος, ο οποίος ανανέωσε το καλοκαίρι για καμιά εικοσαριά χρόνια το συμβόλαιό του, έχει παίξει ολόκληρα 07:31 στη φετινή Ευρωλίγκα. Τόσο πολύ τον πιστεύουν. Από την άλλη, ο μυθικός Βασίλης Σπανούλης έπαιξε 27:55, πετυχαίνοντας 22 πόντους (με 3/5 δίποντα, 4/6 τρίποντα, 4/5 βολές) και μετρώντας 8 ασίστ. Ο Πρίντεζης αγωνίστηκε 22:45 (σκοράροντας 16 πόντους), ο Μάντζαρης 17:50, ο Παπαπέτρου 17:18 και ο Παπανικολάου 13:56, ενώ δεν έπαιξε καθόλου ο Αθηναίου (ο Αγραβάνης είναι τραυματίας). Ο Σφαιρόπουλος έκανε ροτέισον 11 παικτών και ο Πασκουάλ 8.

*Στην Ευρωλίγκα, η διαιτησία προσπαθεί και στοχεύει στο 50%-50%, έστω και αν στο δεύτερο ημίχρονο οι Πουκλ, Λοτερμόζερ και Χιμένεθ έκαναν ό,τι μπορούσαν για να βάλουν ξανά τους γηπεδούχους στη διεκδίκηση της νίκης. Με 12-0 βολές στην τρίτη περίοδο και τον Ολυμπιακό να εκτελεί την πρώτη του βολή στο δεύτερο μέρος, περίπου στο 37ο λεπτό. Το πρώτο ημίχρονο ολοκληρώθηκε με αντιστοιχία στις βολές 6/4 και ο αγώνας με 22/9! Με τον Παναθηναϊκό να κυνηγάει διαρκώς στο σκορ από το 23-23 και να παίζει κάθε άμυνα στο όριο του φάουλ. Η διαφορά στις βολές έγινε στο δεύτερο ημίχρονο και δεν δικαιολογείται, καθώς το ματς ήταν κλειστό. Τα κριτήρια ήταν διαφορετικά σε αυτό το διάστημα από τους τρεις ξένους διαιτητές.

*Αν μία ομάδα μπάσκετ έχει το δικαίωμα να τα βάζει με την τύχη της λόγω των τραυματισμών, αυτή είναι ο Ολυμπιακός. Δεν είναι μόνο για τα τελευταία χρόνια, αλλά από την εποχή Έλμερ Μπένετ, Άρβιντας Ματσιγιάουσκας και άλλων, όταν προγραμματισμοί και ολόκληρες σεζόν τινάζονταν στον αέρα. Περαστικά στον Γκιστ και τον κάθε Γκιστ, άλλοι χαίρονταν την περυσινή σεζόν με τους σοβαρούς τραυματισμούς παικτών του Ολυμπιακού.

*Δε νομίζω ότι στο πρώτο του Μπαρτσελόνα-Ρεάλ ο Πασκουάλ είχε κάνει λόγο για τη διαιτησία. Μπήκε από νωρίς στο κλίμα...

*Ο Ισπανός τεχνικός μίλησε για μία φάση στο 76-72 και ένα φάουλ του Σίνγκλετον στον Σπανούλη (που ήταν, με το σώμα), αλλά λίγα δευτερόλεπτα αργότερα ο Σίνγκλετον είχε κατεβάσει τα χέρια του Μπιρτς, με το σκορ στο 73-72 και στην εξέλιξη της φάσης ο Φώτσης πέτυχε τρίποντο. Το πιθανό 73-74 έγινε 76-72. Επιλεκτική μνήμη από τον κύριο.

*"Olympiacos who?" είπε ο Φελντέιν μετά τη νίκη της ομάδας του επί της Μακάμπι Τελ Αβίβ για τον ευρωπαϊκό αγώνα με τον Ολυμπιακό που ακολουθούσε. Από τη μία δυσανασχετώ καμιά φορά με την υπερβολική ευγένεια των μελών της ομάδας για τους αντιπάλους τους (πριν και μετά τα παιχνίδια), αλλά από την άλλη χαίρομαι κιόλας γιατί οι αθλητές του Ολυμπιακού έχουν επίπεδο και δεν πουλούν φθηνό οπαδιλίκι.

*Αλήθεια, πόσο πιο χαμηλά μπορεί να φτάσει ένας άνθρωπος; Ο Μπουρούσης έπαιξε 13 λεπτά και κάτι, αλλά πανηγύριζε με πάθος στον πάγκο σε κάθε καλάθι. Με το ιστορικό που είχε ως αντίπαλος με τη νυν ομάδα του, να έχει μείνει στην... ιστορία.

*H καταμέτρηση συνεχίζεται: 7-3 είναι οι νίκες στην Ευρώπη. Εκεί, όπου τα διαιτητικά λάθη στους αγώνες Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός δεν γίνονται εσκεμμένα και η τράπουλα δεν είναι σημαδεμένη.

*Πάει και το μπάσκετ, τελείωσε και αυτό... Παντού θα προσκυνάτε, τον Ολυμπιακό! Αλήθεια, πώς αντέχουν να τους νικάμε διαρκώς σε όλα τα αθλήματα; Θρύλος.

Παναγιώτης Γκαραγκάνης

"Δηλητηριάζετε το ποδόσφαιρο για να κρύψετε την ανυπαρξία σας..."

"Καταπέλτης" ήταν ο Γιάννης Βρέντζος κατά του Παναθηναϊκού και του Γιάννη Αλαφούζου, στο Διοικητικό Συμβούλιο της Super League που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη (9/11). Ο Ολυμπιακός, όπως και οι περισσότερες ομάδες πλην των γνωστών της "συμμαχίας", θέλει να συνεχιστεί κανονικά το Πρωτάθλημα, μετά τη χουντική απόφαση της προσωρινής διοίκησης της ΕΠΟ για την αναστολή της Super League, με αφορμή την καταστροφή, από ύποπτη πυρκαγιά, του εξοχικού που έχει ο Γιώργος Μπίκας στη Χαλκιδική.

Αναλυτικά η τοποθέτηση του διευθύνοντος συμβούλου της ΠΑΕ Ολυμπιακός:

"Καθόμαστε όλοι στο ίδιο τραπέζι και κοιταζόμαστε στα μάτια. Μιλάμε για συναίνεση, καταγγέλουμε τις αθλιότητες, όπως αυτήν τώρα με τον κύριο Μπίκα, και έχουμε την ίδια στιγμή δηλώσεις από τον Αλαφούζο, έναν κοινό συκοφάντη, που δυναμιτίζουν και είναι πέρα από τα όρια. Αφήνει διαρκώς υπόνοιες για την περίπτωση του φούρνου του Κωνσταντινέα. Φύλλο και φτερό έκαναν τις συνομιλίες μας και σε 7.000 σελίδες δεν υπάρχει ούτε ένα ίχνος που να δείχνει σχέση με αυτό το γεγονός. Ο Αλαφούζος ξέρει ότι υπάρχει απαλλακτική πρόταση για το συγκεκριμένο γεγονός, αλλά συνεχίζει να ρίχνει λάσπη. Το μόνο που σας νοιάζει, είναι να καταστραφεί το ποδόσφαιρο και μας λέτε τώρα για τον Καλύβα και τον Τσαχειλίδη να προστατευτούν. Φυσικά να προστατευτούν, αλλά από ποιον; Εσείς δεν τους λέγατε "εγκληματική οργάνωση" πριν από λίγο καιρό; "Δηλητηριάζετε το ποδόσφαιρο για να κρύψετε την ανυπαρξία σας...".

*Για να έχετε σωστή ενημέρωση, ουδέποτε ο Γιάννης Βρέντζος ανακάλεσε ή ανασκεύασε τα λεγόμενά του στο Δ.Σ. της Λίγκας. Είναι νέα ψέματα των προπαγανδιστών και προβοκατόρων.

Παναγιώτης Γκαραγκάνης

Φτιάξαμε ομάδα να κερδίζουμε και τους Σιδηρόπουλους

Θέλουν πίσω τα Σάββατα και τις Κυριακές τους. Αυτό δεν είναι το μότο των "εξυγιαντών"; Και εμείς, όμως, θέλουμε πίσω τα Σάββατα και τις Κυριακές μας. Τότε, όπου ο Ολυμπιακός αντιμετώπιζε τον Παναθηναϊκό, που έπαιζε μόνο για τον Παναθηναϊκό. Την ΑΕΚ, που έπαιζε μόνο για την ΑΕΚ. Τον ΠΑΟΚ, που έπαιζε μόνο για τον ΠΑΟΚ. Όχι, για τη "συμμαχία" και την "εξυγίανση", αλλά για την ιστορία τους. Και τότε, και τώρα, ο Ολυμπιακός έχει το know how αυτών των αγώνων. Συνηθίζει να νικάει και να κατακτά τίτλους. Γιατί έχει την καλύτερη ομάδα, τους καλύτερους παίκτες, τον καλύτερο προπονητή, την καλύτερη έδρα, τους καλύτερους φιλάθλους, τον καλύτερο πρόεδρο.

Το... τέταρτο φαβορί για την κατάκτηση του Πρωταθλήματος, όπως "βαφτίστηκε" το καλοκαίρι από τους "ειδικούς" του αθλήματος, νίκησε κρυστάλλινα την ΑΕΚ, τον ΠΑΟΚ και τον Παναθηναϊκό στο "Γεώργιος Καραϊσκάκης", με 3-0, 2-1 και 3-0 αντίστοιχα. Ύστερα από 8 αγωνιστικές, οι πράσινοι βρίσκονται στο -7 από την κορυφή, οι κιτρινόμαυροι στο -9 και οι ασπρόμαυροι στο -10. Κανένα Πρωτάθλημα δεν τελείωσε ακόμα, αλλά είναι μία καλή βάση για την κατάκτηση του 44ου τίτλου. Ο μηχανισμός της αισχρής προπαγάνδας που έχει στηθεί τα τελευταία χρόνια εις βάρος του Ολυμπιακού από συγκεκριμένα ΜΜΕ, προσπαθεί όχι μόνο να πλήξει το σύλλογο και τον Βαγγέλη Μαρινάκη, αλλά και να στρέψει τα σοβαρά προβλήματα της χώρας προς μία άλλη κατεύθυνση, αυτή του αθλητισμού, όπου είναι μία διέξοδος για όλους μας: σε ένα ανελέητο μίσος των Ελλήνων (όσων δεν είναι Ολυμπιακοί) εναντίον του Ολυμπιακού. Άνθρωποι που έχουν τρεις και τέσσερις δουλειές (και εμείς ψάχνουμε μία για να επιβιώσουμε), έχουν αναγάγει σε επιστήμη τις προσβολές εναντίον του Ολυμπιακού. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Ανέκαθεν το κόκκινο πούλαγε, αλλά πλέον μιλάμε για έναν, πέρα για πέρα, ανήθικο πόλεμο.

Μετά το 3-0 επί του Παναθηναϊκού, ο Βαγγέλης Μαρινάκης έκανε λόγο για δικαίωση και ευχαρίστηση. Από τη στιγμή που ανέλαβε τον Ολυμπιακό έχει βρεθεί στο στόχαστρο του συστήματος, αλλά παραμένει εδώ ως άξιος εγγυητής του μέλλοντος της ποδοσφαιρικής ομάδας. Είμαι σίγουρος, γιατί είναι ένας οπαδός του Ολυμπιακού, πως ήθελε ακόμα τρία γκολ στο δεύτερο ημίχρονο. Και μεταξύ μας, χάθηκε μία μεγάλη ευκαιρία σε αυτό το διάστημα για ένα σκορ που θα έμενε στην ιστορία. Ο Ολυμπιακός χάρη στην ποιότητά του ως ομάδα, την αξία των ποδοσφαιριστών του και το πάθος που έβγαλε ως σύνολο μέσα στο γήπεδο "καθάρισε" με συνοπτικές διαδικασίες το ντέρμπι από το πρώτο κιόλας ημίχρονο, πετυχαίνοντας τρία γκολ μέσα σε διάστημα είκοσι ενός λεπτών με τους Μποτία, Ελιουνούσι και Ιντέγε. Ο Ολυμπιακός πέτυχε τρία γκολ στο πρώτο ημίχρονο σε ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό για δεύτερη φορά στην ιστορία του (από καταβολής Α' Εθνικής), μετά τις 26 Φεβρουαρίου 1967 (τότε, το τελικό σκορ ήταν 4-0)! Οι ερυθρόλευκοι βρήκαν δύο γκολ από στατικές φάσεις και ένα γκολ σε κατάσταση τρανζίσιον. Είναι κάπως ειρωνικό για την άμυνα του Παναθηναϊκού ότι δέχθηκε ένα γκολ από κόρνερ και άλλο ένα από φάουλ, την ώρα που στα πρώτα τέσσερα-πέντε λεπτά, ο Ολυμπιακός σπατάλησε αφελώς δύο φάουλ (σε καλή θέση για γέμισμα προς την περιοχή) και ένα κόρνερ, χωρίς καν να απειλήσει και να μεταφέρει την μπάλα προς τη μεγάλη περιοχή, αλλά κάνοντας "ποικιλίες"! Δίχως αμφιβολία, επίσης, η φάση που σημάδεψε την αναμέτρηση ήταν το καθοριστικό τάκλιν του Μποτία στο ανεπανάληπτο τετ α τετ του Λέτο, στο 20' (στη μοναδική κλασική ευκαιρία του αντιπάλου σε όλο το ματς, πλην του πέναλτι-φαντάσματος), καθώς ένα λεπτό αργότερα ο Ισπανός στόπερ προωθήθηκε στο κόρνερ του Φορτούνη και άνοιξε το δρόμο της νίκης με μία καρφωτή κεφαλιά. Ο 27χρονος κεντρικός αμυντικός είναι το πρόσωπο αυτού του ντέρμπι.

Το σύστημα της προπαγάνδας ήθελε Σιδηρόπουλο (και το επιτελείο του) σε αυτό το ντέρμπι. Είναι παγκόσμιο ρεκόρ ότι μέσα σε 36 ημέρες ο "κορυφαίος" Σιδηρόπουλος διαιτήτευσε δύο παιχνίδια μεγάλης σημασίας, στο ίδιο γήπεδο, μίας συγκεκριμένης ομάδας, την οποία και αδίκησε με τις αποφάσεις του. Μέχρι και ο Κλάτενμπεργκ, η κορυφαία σφυρίχτρα στον πλανήτη, δεν διευθύνει όλα τα μεγάλα παιχνίδια του αγγλικού Πρωταθλήματος. Η προπαγάνδα, όμως, στην Ελλάδα έχει φτάσει σε άλλο επίπεδο. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο ξεβράκωμα για τους "συμμάχους" και τους "εξυγιαντές" από αυτό που έγινε την Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2016. Με διαιτησία 25%-75% στο "Γεώργιος Καραίσκάκης", ο Ολυμπιακός νίκησε πανεύκολα τον Παναθηναϊκό, κάνοντας διαχείριση του αγώνα στο δεύτερο ημίχρονο λόγω του κουραστικού προγράμματος και του μακρινού ταξιδιού που προηγήθηκε στο Καζακστάν. Ο "κορυφαίος" Σιδηρόπουλος χάρισε κίτρινες και κόκκινες κάρτες στους πράσινους, ενώ στο 3-0 επιχείρησε να βάλει ξανά και από το πουθενά τον Παναθηναϊκό στη διεκδίκηση ενός θετικού αποτελέσματος, υποδεικνύοντας ένα πέναλτι από τη "χρυσή" εποχή του Μπίκα που τον επέλεξε. Είναι τόσο "κορυφαίος" ο Σιδηρόπουλος, που δεν είδε το πεντακάθαρο τάκλιν του Μποτία στον Βιγιαφάνιες, στην μπάλα. Μία μπάλα που φεύγει προς τα αριστερά στο διώξιμο του Ισπανού, με τον "κορυφαίο" Σιδηρόπουλο να είναι στα δύο μέτρα από τη φάση! Ο Ολυμπιακός, όμως, έχει φτιάξει ομάδα για να κερδίζει και τους Σιδηρόπουλους. Όπως γίνεται αντιληπτό, αν οι φάσεις στο ντέρμπι είχαν γίνει ανάποδα, η προπαγάνδα θα είχε πάρει την κατάσταση στα χέρια της. Αν ήταν ο Λέτο στη θέση του Φορτούνη και ο Μποτία στη θέση του Μολέντο, στο 11ο λεπτό, η κόκκινη κάρτα θα ήταν... μαρς. Τώρα με την κίτρινη (που είναι κίτρινη), δεν υπάρχει κάτι το μεμπτό. Φανταστείτε, να έπαιρνε τέτοιο πέναλτι ο Ολυμπιακός, όπως αυτό του Βιγιαφάνιες με τον Μποτία. Η προπαγάνδα θα είχε... τρελαθεί από την ανάγκη να πάρει πίσω τα Σάββατα και τις Κυριακές της.

Ο Πάουλο Μπέντο είναι μεγάλος μάγκας. Σε ένα παλαβό καλοκαίρι από κάθε άποψη, ύστερα από έναν σοκαριστικό αποκλεισμό στα προκριματικά του Champions League, ο Ολυμπιακός βρήκε έναν κανονικό προπονητή και ενίσχυσε την ομάδα του μέσα στον Αύγουστο, φέρνοντας καλούς και χρήσιμους παίκτες. Ο Πορτογάλος τεχνικός διαχειρίζεται με υποδειγματικό τρόπο το υλικό που έχει στα χέρια του και σε γενικές γραμμές παρουσιάζεται δίκαιος με τους ποδοσφαιριστές του. Σε 15 αγώνες, μετράει 12 νίκες, 1 ισοπαλία και 2 ήττες. Ελπίζω, όταν έρθουν ξανά μία-δύο "στραβές", να μη βρεθεί να παίζει τη θέση του σε ένα μεμονωμένο ματς. Προφανώς και ο Ολυμπιακός δεν παίζει το καλύτερο ποδόσφαιρο της ιστορίας του, αλλά μετά τα όσα έγιναν αυτό το καλοκαίρι, θα ήταν εξίσου παρανοϊκό να παίζει μπαλάρα η ομάδα. Οι ερυθρόλευκοι είναι συγκροτημένοι και συμπαγείς, ξέρουν τι θέλουν και πώς να το πάρουν πάνω στο χορτάρι, βασιζόμενοι στη στρατηγική και τη φιλοσοφία του προπονητή τους. Η ουσία είναι πως ο σύλλογος έβαλε 8 γκολ και δέχθηκε 1 από τους τρεις συνδιεκδικητές του τίτλου, βγάζοντας ένα πολύ δύσκολο πρόγραμμα. Κανένα Πρωτάθλημα δεν έχει ολοκληρωθεί. Δεν πρέπει να πέσουμε σε αυτήν την παγίδα. Είναι στο χέρι της ομάδας να διευρύνει το προβάδισμά της και να βελτιώσει την απόδοσή της παιχνίδι με το παιχνίδι. Είναι μία καλή στιγμή για να αφιερωθεί το κλαμπ περισσότερο στη διάκριση στην Ευρώπη μέσω του Europa League, αλλά κάθε πράγμα στον καιρό του.

ΥΓ1: Το έχουμε πάρει χαμπάρι; Στο μεγαλύτερο ντέρμπι της Ελλάδας, ο Ολυμπιακός έπαιξε με ένα 18χρονο παλικαράκι στο αριστερό άκρο της άμυνας. Γράψτε λάθος... Με έναν 18χρονο παλίκαρο. Ο Παναγιώτης Ρέτσος δείχνει το δρόμο για κάθε νεαρό παίκτη που θέλει να κάνει το όνειρο πραγματικότητα και να παίξει στην ομάδα της καρδιάς του. Η καθιέρωση στον Ολυμπιακό δεν είναι και το πιο απλό πράγμα στον κόσμο, για αυτό συνονόματε συνέχισε τη σκληρή δουλειά. Πού να παίξει και στη φυσική του θέση, αυτή του στόπερ. Εκτός από ταλέντο, ο Ρέτσος έχει τσαγανό και φαίνεται η δουλειά του. Παίζοντας σε θέση αριστερού μπακ, αν και κεντρικός αμυντικός και δη δεξιοπόδαρος, ότι προσπαθεί να βελτιώσει τις κινήσεις του και την επαφή του με την μπάλα, με το αριστερό πόδι, δείχνει την ποιότητά του ως αθλητής και άνθρωπος.

ΥΓ2: Πείτε και μία καλή κουβέντα για τον Μπέντο, ρε παιδιά. Τσάμπα είναι...

ΥΓ3: Αυτό που πρέπει να προβληματίσει τους φιλάθλους του Παναθηναϊκού, είναι ότι έχασαν με κατεβασμένα χέρια από τον Ολυμπιακό, που δεν έπιασε δα και την καλύτερη απόδοση πάνω στο χορτάρι. Επίσης, πρέπει να προβληματιστούν από τη συμπεριφορά κάποιων παικτών τους που διαμαρτύρονταν σχεδόν σε κάθε φάση και ιδιαίτερα αυτή του Λέτο. Ο συγκεκριμένος ποδοσφαιριστής άγεται και φέρεται ως "ηγέτης" μιας συνοικιακής ομάδας, που του φταίνε μονίμως όλοι και όλα, καθώς γνωρίζει πως ο ίδιος είναι ανήμπορος να βοηθήσει ουσιαστικά την ομάδα του, που έχει λίγες δυνατότητες αγωνιστικά. "Μπινελίκια" στον διαιτητή και διαδοχικές προκλήσεις στους αντιπάλους του, ενώ έχει ρόλο περιπατητή εντός αγωνιστικού χώρου. Το να πουλάει οπαδιλίκι ένας παίκτης σε μία ομάδα, που έχει χάσει την επαφή της με τους τίτλους εδώ και χρόνια, απλά συντηρεί το πρόβλημα. Δικό τους θέμα είναι να βρουν τη λύση. Τέλος, είναι λυπηρό για αυτούς και την κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει, να τους υπερασπίζονται δημοσιογράφοι-οπαδοί των άλλων ομάδων. Αν δεν είναι αυτή κατάντια, τότε τι είναι...

Παναγιώτης Γκαραγκάνης

Ό,τι δεν τόλμησε κανείς...

Διαβάζω/ακούω διάφορα και ειλικρινά απορώ... Ότι ο Πάουλο Μπέντο βολεύτηκε με την ισοπαλία στο Καζακστάν, την ώρα που ο Ολυμπιακός είχε 6-7 ευκαιρίες για γκολ, με τελευταία εξ αυτών στο 90'+4', ενώ ο αντίπαλος σκόραρε στη μία από τις τρεις φάσεις που δημιούργησε. Οι Πρωταθλητές Ελλάδας χρειάζονται μόλις ένα βαθμό σε δύο αγώνες για την πρόκριση, ενώ με δύο νίκες εξασφαλίζουν την πρωτιά στο 2ο όμιλο του Europa League. Οι ερυθρόλευκοι πήγαν σε αυτό το ευρωπαϊκό ματς με μία εντεκάδα, τα μέλη της οποίας έπαιζαν για πρώτη φορά μαζί, ενώ δεν αγωνίστηκαν οι Καπίνο, Φιγκέιρας, Ντα Κόστα, Ντε Λα Μπέγια, Μιλιβόγιεβιτς, Φορτούνης και Ιντέγε προκειμένου να "πάρουν ανάσες" ενόψει του ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό. Με τους Μάριν και Σιόβα εκτός αποστολής, και τον Ντομίνγκες να μην αγωνίζεται, επίσης. Με τον προπονητή του Ολυμπιακού να δίνει την ευκαιρία στον 18χρονο Ρέτσο και τον 19χρονο Μανθάτη, οι οποίοι αγωνίστηκαν ως βασικοί, αλλά και στον Ανδρούτσο, ο οποίος έπαιξε λίγο ως αλλαγή. Με τρεις παίκτες από την ομάδα Νέων σε ένα σημαντικό ευρωπαϊκό παιχνίδι. Η ομάδα έχει βάθος στο ρόστερ της και το απέδειξε (και) στο μακρινό Καζακστάν. Εξαιρείται η θέση στο αριστερό άκρο της άμυνας, αλλά και η μη παρουσία ενός "Μέλμπεργκ" στο κέντρο της άμυνας.

Και εγώ είμαι της άποψης πως ο Ολυμπιακός έχει φτάσει σε ένα επίπεδο στην Ευρώπη όπου ομάδες όπως η Αστάνα πρέπει να τις κερδίζει μέσα-έξω. Ωστόσο, με βάση τις ιδιαιτερότητες και την εικόνα του αγώνα, αλλά και την εχθρική διαιτησία (ο Ισραηλινός διαιτητής χάρισε μία κόκκινη κάρτα στον Καμπανάνγκα και δεν έδωσε ένα πέναλτι-ματς στον Ολυμπιακό, σε ανατροπή του Σεμπά), ο Ολυμπιακός ήταν συμπαγής σε ένα δύσκολο αγωνιστικό χώρο (με κακό συνθετικό χλοοτάπητα) και εν πολλοίς πήρε αυτό που ήθελε κόντρα σε μία ομάδα που είναι αήττητη εντός έδρας στην Ευρώπη από τον Αύγουστο του 2014. Ο Μπέντο έχει τολμήσει ό,τι δεν έκανε κανένας από τους προκατόχους του τα τελευταία χρόνια. Δίνει την ευκαιρία σε νέα παιδιά, σε παιχνίδια που... καίνε. Από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε και τα κρίσιμα ματς με την Αρούκα, βλέπουμε Έλληνες νεαρούς και ικανούς ποδοσφαιριστές από τα "σπλάχνα" του συλλόγου να παίρνουν πολύτιμα λεπτά συμμετοχής, αποκτώντας πολύτιμες εμπειρίες σε Ελλάδα και Ευρώπη.

Ο Πορτογάλος προπονητής χαίρει της αποδοχής μου για την εν γένει παρουσία του στο κλαμπ. Σαφώς και η ομάδα έχει ακόμα πολλά περιθώρια βελτίωσης και μπορεί να παίξει πολύ καλύτερο ποδόσφαιρο, αλλά ο Ολυμπιακός είναι στιβαρός και σοβαρός αγωνιστικά, έχοντας βγάλει (μετά την ήττα στη Λάρισα, στις 25 Σεπτεμβρίου) ένα δύσκολο μήνα με έξι νίκες (τέσσερις στο Πρωτάθλημα, μία στο Europa League, μία στο Κύπελλο) και μία βολική ισοπαλία στην Αστάνα. Υπάρχει στρατηγική και φιλοσοφία, όπως και συγκεκριμένο αγωνιστικό πλάνο. Με ένα ρόστερ (δεν θα βαρεθώ να το γράφω) που πήρε την τελική του μορφή, την τελευταία ημέρα του Αυγούστου. Και με όλα όσα προηγήθηκαν, αυτό το "τρελό" καλοκαίρι. Ο Μπέντο παράγει έργο και όποιος δεν το βλέπει εθελοτυφλεί. Δεν ξέρω αν θα βγάλει τη σεζόν ή αν θα παραμείνει και δεύτερη σεζόν στον Ολυμπιακό, όπως προβλέπει το συμβόλαιό του, αλλά το έχω ξαναγράψει πως η ομάδα δεν γίνεται να αλλάζει τόσο συχνά προπονητή. Ο 47χρονος κόουτς είναι σοβαρός, μετρημένος, ένας κανονικός προπονητής, ενώ δεν ψάχνει δικαιολογίες στις "στραβές".

Στο μπάσκετ, ο Ολυμπιακός ηττήθηκε από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας στο ΣΕΦ. Έχουμε συνηθίσει στην Ελλάδα να παίζουν οι Πρωταθλητές Ελλάδας κόντρα σε... 8 παίκτες, ιδιαίτερα εναντίον του Παναθηναϊκού, αλλά βλέπουμε και στην Ευρώπη κάτι ανάλογο. Η διαιτησία πηγαίνει... καροτσάκι τις ΤΣΣΚΑ, Φενέρμπαχτσε και Ρεάλ Μαδρίτης. Η Ευρωλίγκα φαίνεται πως θέλει να στείλει... συστημένες τις ομάδες στο Final-4 της Κωνσταντινούπολης και να έχουμε ξανά έναν τελικό ανάμεσα στην ΤΣΣΚΑ και τη Φενέρ. Φανταστείτε πως σε ένα ματς όπου πράγματι ο Ολυμπιακός δεν ήταν καλός και δεν είχε διάρκεια στο παιχνίδι του, η ΤΣΣΚΑ χρειάστηκε υπέρ της τη διαιτησία με 0%-100% για να κερδίσει μέσα στο ΣΕΦ. Η ομάδα της Μόσχας δεν έχει ξεπεράσει (και όπως βλέπουμε θα πάρει ακόμα χρόνια) όλα όσα της έχει κάνει ο Ολυμπιακός σε ματς που διακυβεύονται προκρίσεις σε τελικούς και τίτλοι. Διακρίνουμε το φόβο στα μάτια τους και πολύ γουστάρουμε. Στο 73-77, τα περισσότερα μέλη της ρωσικής ομάδας"έβλεπαν εφιάλτες". Ένα λεπτό να είχε ακόμα (και μία ακόμα επική ανατροπή θα είχε ολοκληρωθεί) ή με πενηνταρίσια διαιτησία, η ΤΣΣΚΑ θα είχε χάσει και αυτό το ματς. Από εκεί και πέρα, οι ερυθρόλευκοι εκνευρίστηκαν από νωρίς λόγω της αντιμετώπισης που είχαν από τη διαιτησία, χάνοντας βολές, ελεύθερα σουτ και λέι-απ. Μέχρι και σε κάρφωμα αστόχησαν οι Μπιρτς και Μιλουτίνοφ, την ώρα που ο Σπανούλης αποβλήθηκε με πέντε φάουλ και ο Λοτζέσκι πήρε μόλις τρία σουτ, μένοντας άποντος. Δεν μου αρέσει η λογική "... δεν ασχολούμαστε με τη διαιτησία" που έχουν οι παίκτες και ο Σφαιρόπουλος. Όχι δα... Για τον Ολυμπιακό, μιλάμε. Την περυσινή σεζόν, οι Περάσοβιτς και Ιτούδης μίλησαν ανοιχτά για τη διαιτησία και είδαμε όλοι την αντιμετώπιση που είχε ο Ολυμπιακός στο Top-16 της Ευρωλίγκας. Η σιωπή εκλαμβάνεται ως αδυναμία.

Τέλος, οι Πρωταθλητές Ελλάδας πρέπει να αποφασίσουν αν μπορούν να περιμένουν τον Γιανγκ να επανέλθει στην κατάσταση που βρισκόταν πριν από το σοβαρό τραυματισμό του. Ο Ολυμπιακός παίζει με τον συγκινητικό Μπιρτς στη θέση του σέντερ και τον Μιλουτίνοφ, ο οποίος είναι αισθητά βελτιωμένος σε σχέση με πέρυσι, αλλά βάσει σωματοδομής είναι χρήσιμος για ειδικές συνθήκες μέσα σε έναν αγώνα. Ο Πάτρικ Γιανγκ είναι μία μεγάλη επένδυση των Παναγιώτη και Γιώργου Αγγελόπουλου, αλλά η ομάδα αγωνίζεται σε έναν μαραθώνιο και δεν έχει την πολυτέλεια χρόνου για να περιμένει, καθώς τη δεδομένη χρονική στιγμή είναι ουσιαστικά μείον έναν παίκτη και δη ξένο.

ΥΓ1: Και Ρέτσος. Και Μανθάτης (με εκπληκτική κίνηση και ασίστ στο γκολ του Σεμπά). Και Ανδρούτσος στο φινάλε. Και Βιάνα (μόλις στα 21 του). Και Μπουχαλάκης (έχει ταλαιπωρηθεί πολύ, αλλά είναι παίκτης με καλά στοιχεία στο παιχνίδι του και ελληνόπουλο). Επαναλαμβάνω: ο Μπέντο τολμάει ό,τι δεν τόλμησε κανείς στο πρόσφατο παρελθόν. Και σε αγώνες επιπέδου Europa League.

ΥΓ2: Σεμ-πας να μας τρελάνεις; Πόσο παικταράς είσαι ρε Μάρτινς;

ΥΓ3: Η συμπεριφορά των τριών διαιτητών (Ιερεθουέλο, Γιαβόρ και Μόγκουλκοτς) απέναντι στον Ολυμπιακό και τον Βασίλη Σπανούλη, ήταν προσβλητική. Τον γίγαντα Ολυμπιακό, θα τον σέβεστε. Τον κορυφαίο μπασκετμπολίστα στην Ευρώπη, θα τον σέβεστε.

ΥΓ4: Δεν συνεχίζω στο sportotal.gr. Η απόφαση είναι προσωπική, αλλά πάρθηκε βάσει συνθηκών. Ευχαριστώ για δεύτερη φορά δημόσια τον Γιώργο Χελάκη για την ευκαιρία που μου έδωσε. Μου τα έχει φέρει έτσι η ζωή και κινούμαι στο ρίσκο από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου. Παίρνοντας γενναίες ή ανατρεπτικές (όπως το πάρει κανείς) αποφάσεις. Τουλάχιστον κάνω αυτό που λέει η καρδιά μου. Έδωσα ό,τι μπορούσα αυτούς τους επτά μήνες. Η ζωή συνεχίζεται.

Παναγιώτης Γκαραγκάνης

Να βγει η υποχρέωση στο Καζακστάν

Είναι η πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια που ένα ευρωπαϊκό παιχνίδι δεν έχει... τόσο μεγάλη θέση στο μυαλό μου. Εννοείται πως ο σύλλογος παίζει παντού και πάντα για τη νίκη, αλλά στη ζωή καμιά φορά πρέπει να βάζουμε και προτεραιότητες. Και με ισοπαλία ή ήττα από την Αστάνα, ο Ολυμπιακός παραμένει στη διεκδίκηση της πρόκρισης στη φάση των "32" του Europa League. Σοφά ο Πάουλο Μπέντο επέλεξε να προφυλάξει βασικούς παίκτες (Φορτούνη, Μιλιβόγιεβιτς, Ντα Κόστα, Ντε Λα Μπέγια) ενόψει του ντέρμπι που ακολουθεί με τον Παναθηναϊκό. Ο Πορτογάλος έχει αφουγκραστεί τη δίψα του ερυθρόλευκου λαού για νίκη την προσεχή Κυριακή (3/11). Δεν υπάρχει άλλο αποτέλεσμα στο "Γεώργιος Καραϊσκάκης". Η αισχρή προπαγάνδα πρέπει να τιμωρηθεί παραδειγματικά για τρίτη φορά, μέσα σε ένα μήνα και κάτι. Ήδη, τα εισιτήρια για το ματς γίνονται... καπνός, με 27.000 "μαγικά χαρτάκια" να διατίθενται από την πρώτη ημέρα που βγήκαν στα εκδοτήρια.

Το ταξίδι στο μακρινό Καζακστάν θα μπορούσε να το αποφύγει και ο Ιντέγε, αν υπήρχε ένας τρίτος σέντερ φορ διαθέσιμος. Και να ήταν με την ομάδα ο Πασιένσια, δεν έχει δικαίωμα συμμετοχής στην Ευρώπη, καθώς δεν δηλώθηκε στη λίστα για τη φάση των ομίλων. Ο Καρντόσο θα παίξει βασικός στην "Astana Arena" (που διαθέτει συνθετικό χλοοτάπητα), αλλά η ομάδα δεν μπορεί να παραταχθεί σε ένα ευρωπαϊκό παιχνίδι με έναν κεντρικό επιθετικό στη σύνθεσή της. Παρατηρώντας την αποστολή των 21 ποδοσφαιριστών για το Καζακστάν, χαιρόμαστε με την παρουσία έξι παικτών από την Ακαδημία του συλλόγου (Χουτεσιώτης, Ρέτσος, Τσιμίκας, Μανθάτης, Ανδρούτσος, Βούρος). Το ζητούμενο, τέλος, είναι να μην προκύψουν αγωνιστικά προβλήματα ενόψει ντέρμπι και να είναι όλοι οι ποδοσφαιριστές ετοιμοπόλεμοι για τον αγώνα της σεζόν.

ΥΓ: Πώς να αισθάνονται άραγε τα μέλη της διοίκησης της ΠΑΕ Ολυμπιακός, όταν βλέπουν το... μεγάλο χορηγό να περνάει πριονοκορδέλα την ομάδα με άρθρα του 20ευρου; Προσπάθησε να το σώσει, κάπως, ο διευθυντής-μαριονέτα...

Παναγιώτης Γκαραγκάνης

Κάτι επί προσωπικού...

Ήθελα να γράψω αυτό το κείμενο στις 15 Οκτωβρίου. Δεν πήγαιναν τα χέρια μου στο πληκτρολόγιο... Βλέπετε, στις 15 Οκτωβρίου 2001 έκανα την πρώτη μου βάρδια σε αυτήν τη δουλειά, στον παλαιό και καλό ΣΠΟΡ ΦΜ, όπου έμεινα δύο χρόνια, κάνοντας την πρακτική μου. Στις 15 Οκτωβρίου 2015, απολύθηκα από την 24 ΑΠΑΤΗ ύστερα από 12 χρόνια παρουσίας εκεί. Έχω γράψει περίπου τι συνέβη, σε μία άδικη και στημένη από όλες τις πάντες απόλυση. Ποτέ δεν θα βρω τη δικαίωση, ο θυμός είναι ακόμα μέσα μου και δεν θα φύγει ποτέ. Ελπίζω, όμως, κάποια στιγμή να με φέρει ο δρόμος μπροστά σε συγκεκριμένα πρόσωπα. Το εύχομαι κάθε ημέρα που περνάει. Τον τελευταίο ένα χρόνο, λοιπόν, συνειδητοποίησα πως, ναι, φταίω και εγώ. Φταίω γιατί ποτέ δεν είδα αυτήν τη δουλειά ως επάγγελμα. Κάθε άνθρωπος πρέπει να αγαπάει αυτό που κάνει, δεν αντιλέγω. Υπάρχει, όμως, ένα όριο και εγώ το ξεπέρασα για 15 ολόκληρα χρόνια. Και αν μπορώ, διανύοντας το 34ο έτος της ηλικίας μου, να δώσω μία συμβουλή, είναι να μη δένεστε απόλυτα και σε "άρρωστο" βαθμό με το επάγγελμά σας. Το RedPlanet.gr, για παράδειγμα, με απογείωσε, αλλά στο τέλος με κατέστρεψε, μαζί με μία συγκεκριμένη σπείρα. Ηγήθηκα ενός πολύ όμορφου ταξιδιού. Το έφτασα στην κορυφή αυτό το σάιτ, δίνοντας την ψυχή μου, και όταν άρχισε η αντίστροφη μέτρηση, το έβλεπα καθημερινά να μαραζώνει και δεν άντεχα άλλο. Οι περισσότεροι γλίτωσαν τη θεσούλα τους, κάνοντας την πάπια. Ο Παναγιώτης εξακολουθεί να ταλαιπωρείται.

Από την άλλη πλευρά, όμως, δεν μετανιώνω για τίποτα. Κυριολεκτικά για τίποτα. Και να γυρνούσε ο χρόνος πίσω, πάλι έτσι θα ενεργούσα. Αυθόρμητα, με συναίσθημα, λέγοντας πάντα αυτό που νιώθω. Ύστερα από τόσα ύπουλα και πισώπλατα χτυπήματα, έχω πάψει να εμπιστεύομαι τους ανθρώπους. Τα έχω, πάντως, καλά με τον εαυτό μου. Δεν ξεπουλήθηκα, δεν έγλειψα, δεν ρουφιάνεψα, δεν έκανα... φίλους για να με προωθήσουν στη δουλειά, δεν συμβιβάστηκα. Και ας ταλαιπωρούμαι. Και ας κρατάω πράγματα μέσα μου, που δεν τα ξέρουν καν τα αγαπημένα μου πρόσωπα. Κανένας δεν ξέρει με ακρίβεια τι αισθάνομαι και πόσο έχω επηρεαστεί ψυχολογικά. Δεν το έχω επιτρέψει να συμβεί γιατί δεν θέλω. Δική μου είναι η δοκιμασία, μόνος πρέπει να την ξεπεράσω και να σταθώ ξανά στα πόδια μου. Δεν έχω στείλει πουθενά ακόμα το βιογραφικό μου (ούτε και έχω ψαχτεί). Δεν το κάνω λόγω τουπέ όπως ενδέχεται να υποστηρίξουν ορισμένοι, αλλά κάποια στιγμή πρέπει να αρχίσω να το στέλνω. Δεν είχα συνηθίσει σε μία τέτοια κατάσταση και οφείλω να προσαρμοστώ στα δεδομένα. Περιμένω μία κανονική ευκαιρία. Και ας μην έρθει ποτέ. Ξέρω ότι συγκεκριμένοι μπάσταρδοι, μου έχουν κλείσει ορισμένες πόρτες (ειδικά σε μία περίπτωση, βάζω το χέρι μου στη φωτιά λόγω... μεγάλου χορηγού). Ακόμα και τώρα, στην 24 ΑΠΑΤΗ, ασχολούνται μαζί μου. Ένας, μάλιστα, από δαύτους ζήτησε από τους εργαζομένους όταν απολύθηκα να μην αναφέρουν ξανά το όνομά μου σε ολόκληρο το κτίριο. Πόσο πιο ξεφτιλισμένοι μπορούν να γίνουν άραγε...

Τον περασμένο Φεβρουάριο, είχα μία περιπέτεια με τον ΠΣΑΤ, μετά τον αγώνα του Ολυμπιακού με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ για κάτι που είχα γράψει στο προφίλ μου στο Facebook (από μένα ξεκίνησε και αυτή η πρωτοποριακή πρωτοβουλία). Τότε ήμουν άνεργος (όχι ότι τώρα δεν είμαι ουσιαστικά). Ένας από τους επικεφαλής, μου είπε κάτι που αρχικά με ενόχλησε και ακόμα το επεξεργάζομαι. Εντελώς ψυχρά, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι έχει απόλυτο δίκιο. Ίσως, κάποια στιγμή το γράψω γιατί και εμένα με πειράζουν κάποια πράγματα που βλέπω. Δεν είναι όλα ρόδινα, ακόμα και στην ομάδα που υπεραγαπώ. Από εκεί και πέρα, θλίβομαι για την κατάσταση που επικρατεί, πλέον, στην ελληνική δημοσιογραφία. Αν πιάνεις όλη την ημέρα στο στόμα σου τον Ολυμπιακό, το πιθανότερο είναι πως θα βρεις χωρίς κόπο δουλειά. Αν είσαι ρουφιάνος, λαμόγιο, διεφθαρμένος και γλείφτης, επιβιώνεις. Αν είσαι καλός στις δημόσιες σχέσεις και τα έχεις καλά με όλους, τότε όλο και κάποιος θα βρεθεί να σε βολέψει. Χαίρομαι που από την πρώτη στιγμή έχω επιλέξει το δικό μου, μοναχικό, δρόμο. Και όπου με βγάλει...

Παναγιώτης Γκαραγκάνης

Ο αγώνας που κρίθηκε στα 50 δευτερόλεπτα

Με τον διαιτητή και τους βοηθούς που ήθελε το "σύστημα" (χάρισε και τουλάχιστον μία κόκκινη στην ΑΕΚ ο Σιδηρόπουλος, που άφησε με πολλά παράπονα τους ερυθρόλευκους, παίζοντας 50% υπέρ της ΑΕΚ και 50% υπέρ της... εξυγίανσης). Με τον Ολυμπιακό να έχει περίεργη έως κακή ψυχολογία μετά τις δύο διαδοχικές ήττες από Λάρισα και ΑΠΟΕΛ. Με το μηχανισμό της λάσπης και της προπαγάνδας να θεωρεί ως φαβορί (!) την ΑΕΚ σε αυτό το ματς με τον Ολυμπιακό. Με τον Πάουλο Μπέντο να παίζει τα ρέστα του στον ερυθρόλευκο πάγκο (και αυτό είναι ακατανόητο). Ο Ολυμπιακός τρέφεται από τέτοια παιχνίδια, που φαινομενικά παίζει με την πλάτη στον τοίχο, και γιγαντώνει το μύθο του. Στα λόγια "μας τελειώσανε", στην πράξη "τους δείξαμε ποιος ήταν, είναι, και θα είναι το αφεντικό στο ελληνικό ποδόσφαιρο". Τον Ολυμπιακό, θα τον σέβεστε. Δεν θα τον υποτιμάτε, γιατί οι σφαλιάρες θα συνεχίσουν να είναι απανωτές μέσα στα γήπεδα. Και το ξεβράκωμα θα έρχεται πάντα πάνω στο χορτάρι, όπως συνέβη αυτό το υπέροχο βράδυ Κυριακής.

Ήμουν σίγουρος για την εξέλιξη του αγώνα στο "Γεώργιος Καραϊσκάκης" από τα πρώτα του δευτερόλεπτα. Πριν καν συμπληρωθεί το πρώτο λεπτό της αναμέτρησης, περίπου στα 50 δευτερόλεπτα, ο τερματοφύλακας Ανέστης έκανε καθυστερήσεις σε ένα άουτ που εκτέλεσε! Η ΑΕΚ, που αμφισβητεί (έτσι θέλει τουλάχιστον) τα πρωτεία του Ολυμπιακού, μπήκε στον αγωνιστικό χώρο με την ψυχολογία της μικρής ομάδας, ούσα φοβισμένη και χωρίς τακτικό πλάνο, προσπαθώντας να κερδίσει δευτερόλεπτα δευτερόλεπτα πριν καν ιδρώσουν οι ποδοσφαιριστές των δύο ομάδων. Ο Ολυμπιακός στο πρώτο δεκάλεπτο είχε ένα γκολ και ένα δοκάρι, ενώ εκμεταλλεύτηκε τα περισσότερα από τα λάθη των φιλοξενούμενων! Η ΑΕΚ ό,τι καλό δημιούργησε επιθετικά το έκανε μετά το 3-0 και το 84ο λεπτό. Υπάρχει κάτι άλλο που πρέπει να συζητήσουμε για αυτόν τον αγώνα; Τους έχουμε κερδίσει με όλους τους τρόπους, πιθανούς και απίθανους.

Η ομάδα πάτησε επιτέλους καλά από την αρχή και ήταν κυριαρχική στο παιχνίδι της. Kαι ό,τι της στέρησε η τύχη στον εκτός έδρας αγώνα με τη Λάρισα και το εντός έδρας παιχνίδι με τον ΑΠΟΕΛ, το έδωσε πίσω σε αυτό το ματς. Ο παίκτης που έκανε τη διαφορά, εστιάζοντας όχι μόνο στο εκπληκτικό γκολ που πέτυχε, ήταν ο Αντρέ Μάρτινς. Το είπε και ο Μπέντο στη συνέντευξη Τύπου πως έδεσε αρμονικά με τον Μιλιβόγιεβιτς στη μεσαία γραμμή. Είναι ένα δίδυμο κεντρικών χαφ που αλληλοσυμπληρώνονται μέσα στον αγωνιστικό χώρο και έκανε τον Σέρβο να φαίνεται ακόμα καλύτερος από το γνωστό σταθερό παιχνίδι του. Ο Πορτογάλος είναι εξαιρετικός στη μεταφορά και την κυκλοφορία της μπάλας. Δεν κάνει περιττές ενέργειες, πιέζει σωστά και κλέβει μπάλες, ενώ είναι πολύ καλός στο build up (στο χτίσιμο, δηλαδή, του παιχνιδιού από πίσω) και το επιθετικό τρανζίσιον. Στο ρεπερτόριό του έχει από όλων των ειδών τις πάσες: κοντινές, μακρινές, διαγώνιες, παράλληλες, κάθετες. Είναι ένα μεταγραφικό λαχείο το πώς έμεινε αυτός ο παίκτης ελεύθερος από τη Σπόρτινγκ Λισαβόνας το περασμένο καλοκαίρι. Καλός και άξιος ο Καμπιάσο, αλλά ο Μάρτινς πρέπει να παίζει περισσότερο. Άρχισε στη βασική εντεκάδα μόλις για δεύτερο παιχνίδι.

Ο Ολυμπιακός απέδειξε πως οι ομάδες χτίζονται με ποιοτικούς ποδοσφαιριστές και όχι με πληρωμένες πένες και αθλητικές ιστοσελίδες. Ήταν μία νίκη που τη χρειαζόταν όλη η ερυθρόλευκη οικογένεια. Μακάρι η ομάδα να έπαιζε με Παναθηναϊκό, ΑΕΚ και ΠΑΟΚ κάθε εβδομάδα. Αυτή είναι η "ζωή" της ομάδας Ο Πάουλο Μπέντο κέρδισε χρόνο (δεν γίνεται, ρε μάγκες, να αλλάζουμε προπονητή κάθε 45 ημέρες) για να παρουσιάσει έναν ακόμα καλύτερο Ολυμπιακό στο μέλλον. Επιμένω πως το ρόστερ είναι ποιοτικό και καλύτερο από το περυσινό (με μοναδικό ψεγάδι τον έμπειρο κεντρικό αμυντικό που δεν αποκτήθηκε ούτε αυτό το καλοκαίρι). Ο Φορτούνης είναι εδώ (δεν έφυγε και ποτέ), ο Σεμπά βοήθησε πολύ ιδιαίτερα στο πρώτο ημίχρονο, ενώ ο Ντα Κόστα έκανε το καλύτερο φετινό του ματς. Και ο Φιγκέιρας απέδειξε πως μπορεί να φανεί χρήσιμος κατά τη διάρκεια της σεζόν. Υπενθυμίζω, επίσης, πως κόντρα στην ΑΕΚ δεν αγωνίστηκε ο Ελαμπντελαουί (ο βασικός δεξιός μπακ στον ερυθρόλευκο προγραμματισμό), ενώ οι Μάριν, Καρντόσο έμειναν στον πάγκο, με τους Καμπιάσο και Ντομίνγκες να παίζουν για λίγα λεπτά. Και άλλους πολλούς να βρίσκονται εκτός 18άδας. Τέλος, θέλω να καταγράψω την εξεδράρα που δημιούργησαν οι οπαδοί του Ολυμπιακού, που μας ταξίδεψε με τον πιο μαγευτικό τρόπο αρκετά χρόνια πίσω.

Παναγιώτης Γκαραγκάνης

Γιατί σε κάθε αγώνα να μην έχουμε και διαφορετικό προπονητή;

Διαβάζω πως η Μπάγερν Μονάχου κοιτάζει, ήδη, για τη διάδοχη κατάσταση στην τεχνική ηγεσία της μετά το 2019, όταν και εκπνέει η συνεργασία της με τον Κάρλο Αντσελότι, έχοντας ως μεγάλο στόχο τον Γιούργκεν Κλοπ, ο οποίος έχει συμβόλαιο με τη Λίβερπουλ έως το 2022! Ο Αντσελότι διανύει μόλις τους πρώτους μήνες του στη Γερμανία, αλλά αισθάνεται την ασφάλεια πως θα εξαντλήσει το τριετές συμβόλαιο που έχει υπογράψει με τους Βαυαρούς. Σε άλλα νέα, η περιρρέουσα ατμόσφαιρα κάνει λόγο πως ο Πάουλο Μπέντο "παίζει το κεφάλι του" στους αγώνες με ΑΠΟΕΛ και ΑΕΚ!

Ο Πορτογάλος συμμάζεψε τα... ασυμμάζευτα και έκανε ξανά ομάδα το συνονθύλευμα που αγωνίστηκε στα δύο παιχνίδια με τη Χάποελ Μπέερ Σεβά και τον πικρό αποκλεισμό από το Champions League. Προφανώς και σε 49 ημέρες (από τις 11 Αυγούστου που ανέλαβε επίσημα μέχρι και σήμερα), δεν μπορεί να τα κάνει όλα τέλεια. Για την οικονομία της συζήτησης, σίγουρα φέρει το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για την πρώτη ήττα της σεζόν εντός συνόρων. Δεν διάβασε σωστά τον αγώνα, πήρε αποφάσεις με μεγάλο ρίσκο, και δεν δικαιώθηκε σε καμιά. Άλλο αυτό και άλλο κεφάλαιο η επιχείρηση "φαγώματος" του Μπέντο που έχει αρχίσει από το βράδυ της ήττας στη Λάρισα. Με αστεία επιχειρηματολογία και κακόβουλη κριτική, έχει βγει κιόλας άχρηστος!

Το μοναδικό που με έχει χαλάσει μέχρι στιγμής στον Πορτογάλο είναι η αντιμετώπισή του προς τον Κώστα Φορτούνη. Δεν αφήνεις στην τύχη τους έτσι απλά τα 21 γκολ και τις 16 ασίστ που προσέφερε την περυσινή σεζόν ο Έλληνας μεσοεπιθετικός. Και αν συνεχιστεί αυτή η τακτική, ενδέχεται να παίξει καθοριστικό ρόλο για να χάσει τη δουλειά του ο 47χρονος τεχνικός. Ο Φορτούνης είναι το μεγαλύτερο περιουσιακό στοιχείο του Ολυμπιακού τη δεδομένη χρονική στιγμή. Ο Κώστας είναι παίκτης με εύθραυστη ψυχολογία. Είναι λιγομίλητος, ντροπαλός, και θέλει να αισθανθεί απόλυτη εμπιστοσύνη για να βγάλει τον καλύτερό του εαυτό μέσα στο γήπεδο. Ο Σίλβα έδωσε αυτήν την ελευθερία πάνω στο χορτάρι στον "Φορτού" και είδαμε όλοι το εξαίρετο αποτέλεσμα. Οι Μίτσελ, Βίκτορ και Μπέντο, κινήθηκαν υπό διαφορετικό πρίσμα. Και ο τελευταίος καλείται άμεσα να αλλάξει πλεύση. Αν έχετε ρίξει μία ματιά στα σχόλια, στα μέσα των προπαγανδιστών, θα έχετε σίγουρα διαπιστώσει πως ο Φορτούνης πονάει πολύ τους οπαδούς και των τριών "εξυγιαντών". Να λοιδορείται με φθηνό τρόπο (για δήθεν βουτιές και άλλες χαριτωμενιές) ο κορυφαίος Έλληνας ποδοσφαιριστής στη θέση του, πάει πολύ. Θα έβαζα ως δεύτερο ψεγάδι για τον Μπέντο και την περιθωριοποίηση του Δημήτρη Σιόβα, όταν το κέντρο της άμυνας πελαγοδρομεί στα δύο τελευταία παιχνίδια, αλλά δίνω ένα ελαφρυντικό στον προπονητή, καθώς ο ίδιος ο Ολυμπιακός ήθελε να "ξεφορτωθεί" τον Σιόβα στο τέλος Αυγούστου, με τον Έλληνα στόπερ να στυλώνει τα πόδια και να κάθεται πάνω στο συμβόλαιό του (αφού δεν τα βρήκε με την Μπέτις στο οικονομικό). Είναι, όμως, ο καλύτερος κεντρικός αμυντικός που υπάρχει τώρα στο ρόστερ και είναι ποδοσφαιρικό παράδοξο να μην αξιοποιείται.

Είναι κωμικό να κρίνεται τόσο αυστηρά ένας προπονητής επειδή δοκίμασε σύστημα 4-4-2 για πρώτη φορά από την αρχή ενός αγώνα (αφήνοντας τη διάταξη 4-2-3-1), χωρίς έναν δημιουργικό μεσοεπιθετικό (άφησε και τους τέσσερις δημιουργικούς παίκτες στον πάγκο, σε μία όντως ρισκαδόρικη απόφαση), σε ένα ομολογουμένως δύσκολο παιχνίδι. Ή επειδή έκανε εκτεταμένο rotation σε δύο διαδοχικά παιχνίδια. Με τον Ηρακλή ήταν επιβεβλημένο λόγω Γιουνγκ Μπόις, αλλά κόντρα στη Λάρισα η αλήθεια είναι πως θα μπορούσε να το έχει αποφύγει. Ο Μπέντο είδε το έμψυχο δυναμικό να σχηματίζεται στις 31 Αυγούστου, με τέσσερις από τις επτά μεταγραφές επί των ημερών του να γίνονται την τελευταία ημέρα της καλοκαιρινής μεταγραφικής περιόδου! Του καταλογίζεται το γεγονός πως οι προπονήσεις δεν έχουν μεγάλη διάρκεια και ένταση, και ότι σπάνια γίνονται οικογενειακά διπλά, αλλά ορισμένοι ξεχνούν (ηθελημένα;) πως παρέλαβε καμένη γη από τον προκάτοχό του και είναι υποχρεωμένος να κάνει μία δεύτερη προετοιμασία για να σώσει ό,τι σώζεται και να μην... κάψει απόλυτα τους παίκτες ύστερα από μία βαριά και κακή προετοιμασία που προηγήθηκε. Δεν ξέρω ακόμα αν το λάθος της διοίκησης με τον Βίκτορ Σάντσεθ, θα το πληρώσει η ομάδα σε όλη τη φετινή σεζόν. Το τελικό ρόστερ σχηματίστηκε την τελευταία στιγμή και ο Μπέντο είναι υποχρεωμένος να κάνει δοκιμές και να αξιολογήσει το ρόστερ μέσα από τις προπονήσεις και τα επίσημα παιχνίδια. Στα δικά μου μάτια, είναι ένας κανονικός προπονητής και μεγάλος μάγκας, που ανέλαβε μία "καυτή πατάτα", με τον Ολυμπιακό να ψάχνεται αγωνιστικά και να προσπαθεί να επουλώσει τις πληγές του.

Θέλω να πιστεύω πως ο Βαγγέλης Μαρινάκης δεν έγινε ξαφνικά "προπονητοφάγος", μέσα σε ένα καλοκαίρι. Θα είναι εκτός ποδοσφαιρικής λογικής να γίνει και τρίτη αλλαγή προπονητή μέσα σε τέσσερις μήνες. Δεν μας παίρνει για άλλη αλλαγή στην άκρη του πάγκου, σε μία σεζόν που ο πόλεμος εναντίον του Ολυμπιακού έχει κορυφωθεί και οι προπαγανδιστές προσπαθούν σε κάθε ευκαιρία να διχάσουν τον ερυθρόλευκο λαό. O σύλλογος έχει κάνει αλματώδη βήματα στην Ευρώπη, έχει καθιερωθεί στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις... Είναι άδικο να αποκτήσει τη φήμη της ομάδας που αλλάζει τους προπονητές σαν τα πουκάμισα. Η άποψή μου είναι παγιωμένη εδώ και χρόνια: δεν υπάρχει ιδανικός προπονητής για τον Ολυμπιακό. Πάντα κάτι θα μας ξενίζει. Μία λύση είναι ο Κόπερφιλντ. Μία δεύτερη να προσληφθεί ο Γκουαρντιόλα για τις προπονήσεις, ο Μουρίνιο για την τακτική και την ψυχολογική προετοιμασία των ποδοσφαιριστών, και ο Αντσελότι για το κοουτσάρισμα κατά τη διάρκεια των αγώνων. Μία τρίτη λύση είναι να έχουμε διαφορετικό προπονητή σε κάθε αγώνα για να ικανοποιούνται οι ορέξεις ορισμένων.

ΥΓ: Γιατί άραγε ο Ουζουνίδης δεν συμφώνησε ούτε με Ατρόμητο ούτε με Αστέρα Τρίπολης; Μήπως περιμένει κάτι; Τροφή για σκέψη.

Παναγιώτης Γκαραγκάνης

Στο μπάσκετ είναι όλα φυσιολογικά!

Πέρασε στα... ψιλά. Την Τετάρτη (21/9), σε μία παρωδία άνευ προηγουμένου για το άθλημα του μπάσκετ, η Δόξα Λευκάδας κατέβηκε με την εφηβική ομάδα για να μη μηδενιστεί (και τιμωρηθεί με αφαίρεση βαθμών από το νέο Πρωτάθλημα), αφού ακόμα δεν έχει σχηματίσει ρόστερ για την Basket League, και γνώρισε την εντός έδρας ήττα με το απίστευτο 31-93 από το Ρέθυμνο, στο πλαίσιο της δεύτερης φάσης του Κυπέλλου Ελλάδας.

Φανταστείτε τί θα γινόταν σε μία αντίστοιχη περίπτωση στο ποδόσφαιρο. Σε ένα υποθετικό σενάριο, τα Τρίκαλα ως η πρώτη επιλαχούσα ομάδα από το περυσινό Πρωτάθλημα της Football League κέρδιζαν την άνοδο στην πρώτη κατηγορία στα χαρτιά από τη Βέροια (που αντιμετώπισε πρόβλημα με το πιστοποιητικό συμμετοχής στο νέο Πρωτάθλημα) και μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα έπρεπε να στήσουν ομάδα για τη Super League. Υπήρχε, όμως, ενδιάμεσα μία υποχρέωση για το Κύπελλο και έπρεπε να παίξουν με μία καλή ομάδα της πρώτης κατηγορίας, όπως είναι ο Πανιώνιος, παρατάσσοντας την ομάδα Νέων για να αποφύγουν τον μηδενισμό και την αφαίρεση βαθμών. Ήττα με τελικό σκορ 8 ή 9-0 και πανηγυράκι από τα συστημικά μέσα της προπαγάνδας για την "κόκκινη ΕΠΟ" και τον κακό Γκιρτζίκη (ο οποίος φταίει για όλα), που κατάντησαν έτσι το ποδόσφαιρο, αλλά και την απαξιωμένη Super League για το απαξιωμένο προϊόν της.

Διαβάσατε, μήπως, πουθενά μετά τη δυσφήμηση του αθλήματος στη Λευκάδα για την "πράσινη ΕΟΚ" του Βασιλακόπουλου και το πώς έχει καταντήσει έτσι το μπάσκετ; Διαβάσατε, μήπως, πουθενά γιατί έπρεπε να φτάσουμε στις 13 Σεπτεμβρίου για να μάθουμε τη 14η ομάδα της Α1; Κάποτε, έκαναν πλάκα στην κλήρωση του ποδοσφαιρικού Πρωταθλήματος για τις ομάδες Α και Β, μέχρι να ξεκαθαρίσει το τοπίο με τις αδειοδοτήσεις. Για το γεγονός πως το Πρωτάθλημα μπάσκετ αρχίζει στις 8 Οκτωβρίου και λιγότερο από ένα μήνα πριν από την έναρξη ανακοινώθηκε ποια ομάδα θα πάρει τη θέση της Κηφισιάς, δεν βλέπουμε αναλυτική ενημέρωση για το πώς έφτασε η κατάσταση μέχρι εκεί. Γιατί στο μπάσκετ και το... φάρο είναι όλα φυσιολογικά και τίποτα δεν προξενεί εντύπωση! Δεν υπάρχουν κακώς κείμενα, ρε παιδάκι μου.

Παναγιώτης Γκαραγκάνης

Η μεγάλη μεταγραφή του καλοκαιριού

Ο Ολυμπιακός βρίσκεται ξανά στο σωστό μονοπάτι. Αν ο σκληρός αποκλεισμός από τη Χάποελ Μπέερ Σεβά στα προκριματικά του Champions League ήταν γραφτός για να γίνει ξανά η ομάδα όπως πρέπει και τη θέλει ο μοναδικός λαός της, ας είναι... Οι ερυθρόλευκοι πέτυχαν μία άκρως επαγγελματική νίκη στη Βέρνη, αρχίζοντας ιδανικά τον όμιλο του Europa League. Μία ιστορική επικράτηση, καθώς ο Ολυμπιακός έγινε η πρώτη ελληνική ομάδα που φτάνει τις 100 νίκες στα Κύπελλα Ευρώπης.

Ευρωπαϊκές ομάδες αυτής της δυναμικής, ο Πρωταθλητής Ελλάδας είναι υποχρεωμένος να τις κερδίζει είτε παίζει καλά είτε όχι. Η Γιουνγκ Μπόις μπορεί να μην είναι κάποιο φόβητρο, αλλά στην Ευρώπη δεν υπάρχει εύκολος αντίπαλος, ενώ είχε το πλεονέκτημα του συνθετικού χλοοτάπητα. Η δευτεραθλήτρια Ελβετίας απείλησε ουσιαστικά τρεις φορές σε όλο το ματς και βρήκε απέναντί της έναν πανέτοιμο Νίκολα Λεάλι, ο οποίος περίμενε την ευκαιρία του και δικαίωσε τον Πάουλο Μπέντο για την επιλογή του. Ο Ιταλός βάζει δύσκολα στον Στέφανο Καπίνο, που επίσης έχει ξεκινήσει ιδανικά την καριέρα του ως πρώτος τερματοφύλακας του Ολυμπιακού. Ο Καμπιάσο, που δεν ήθελε ο Μάρκο Σίλβα, έκανε τη διαφορά για ακόμα μία φορά σε σημαντικό ματς, πετυχαίνοντας ένα γκολ έπειτα από μία εκπληκτική συνεργασία, στην οποία ενεπλάκησαν τρεις παίκτες (Ιντέγε, Καμπιάσο, Μάριν). Στη Βέρνη, είδαμε και την άλλη όψη της στατιστικής, που δεν λέει πάντα την αλήθεια. Οι Ελβετοί είχαν την κατοχή με το μέρος τους, 57%-43%, αλλά ο Ολυμπιακός ήταν αυτός που πήγε το ματς εκεί που ήθελε και το ήλεγχε απόλυτα! Κάτω από ειδικές συνθήκες λόγω του πλαστικού χορταριού, η Γιουνγκ Μπόις δεν έδειξε σε κανένα σημείο της αναμέτρησης να έχει το πάνω χέρι και να κάνει το παιχνίδι της.

Η ομάδα του Ολυμπιακού δεν βρίσκεται ακόμα ούτε στο 60% των όσων μπορεί να κάνει μέσα στο γήπεδο. Οι επτά από τις δέκα μεταγραφές της θερινής περιόδου έγιναν μέσα στον Αύγουστο. Η μεγαλύτερη, όμως, μεταγραφή από όλες τις υπόλοιπες έγινε στην άκρη του πάγκου. Ο Πάουλο Μπέντο έχει έρθει για να μείνει και να στεριώσει στο Λιμάνι. Δύσκολα σχηματίζεται το χαμόγελο στο πρόσωπό του, αλλά ο άνθρωπος είναι κανονικός προπονητής και μεγάλος δουλευταράς. Το απόλυτο των τεσσάρων νικών σε ισάριθμα παιχνίδια μπορεί να μη λέει και πολλά, αλλά ο Πορτογάλος δείχνει από νωρίς να βάζει τη σφραγίδα του με τη σοβαρότητα και τη μεθοδικότητά του. Γνωρίζει και ο ίδιος πως δεν είναι δυνατόν από τη μία στιγμή στην άλλη να ενσωματωθούν όλα τα καινούργια αποκτήματα. Για αυτό ο νούμερο ένα στόχος του ήταν να αλλάξει την ψυχολογία του έμψυχου δυναμικού που βρήκε στην ομάδα και να νιώσουν ξανά όλοι οι παίκτες σημαντικοί. Κόντρα σε Βέροια και Γιουνγκ Μπόις, μόνο οι Μάριν και Ελιουνούσι βρήκαν θέση στην εντεκάδα από τις καλοκαιρινές μεταγραφές, ενώ η μοναδική αλλαγή στο αρχικό σχήμα των δύο αγώνων ήταν στη θέση του τερματοφύλακα. Οι Μάριν και Ελιουνούσι είναι δύο παίκτες με ξεχωριστή ποιότητα, αλλά έρχονται και οι άλλοι νεοφερμένοι σιγά-σιγά. Ο Γερμανός είναι παικταράς ολκής και μεγάλος μπαλαδόρος. Δεν περιμέναμε την εκπληκτική παρουσία του στο εμφατικό 6-1 επί της Βέροιας, ή την επίσης καλή του εμφάνιση κόντρα στη Γιουνγκ Μπόις για να το διαπιστώσουμε. Η οξυδέρκειά του στην κεφαλιά-πάσα προς τον Ιντέγε στη φάση του γκολ, είναι ενδεικτική της αξίας του. Όσο για τον Νορβηγό, εκτός από την ταχύτητα σπρίντερ που διαθέτει και την εξαιρετική του τεχνική κατάρτιση, είναι παίκτης του προπονητή. Δεν κοιτάει μόνο την πάρτη του, αλλά βοηθάει και τη συνολική λειτουργία της ομάδας μέσα στο γήπεδο. Δεν θα αφήσει τον μπακ μόνο του με δύο αντιπάλους, αλλά θα τρέξει και θα ματώσει για να του κάνει την "αμυντική ζωή" πιο εύκολη.

Πιστεύω πως ο Ολυμπιακός έβγαλε τον πρώτο λαχνό του λαχείου με την επιλογή του Μπέντο. Σε ένα παλαβό καλοκαίρι, αλλά αυστηρά για Ολυμπιακούς. Κάθε προπονητής, ιδιαίτερα σε αυτήν την ομάδα, κρίνεται από τα αποτελέσματα και το θέαμα. Στα δικά μου μάτια, ο Πορτογάλος δίνει όραμα και βγάζει μία σιγουριά για τη δουλειά που κάνει μαζί με το εξειδικευμένο επιτελείο του. Τόσο στην προετοιμασία των αγώνων (αγωνιστική και ψυχολογική) όσο και στο κοουτσάρισμα κατά τη διάρκειά τους. Έχει δώσει την έμπνευση που έλειπε στους ποδοσφαιριστές και έχει επαναφέρει το μαχητικό πνεύμα σε όλους. Είναι μεγάλη υπόθεση για ένα σύνολο οποιουδήποτε ομαδικού αθλήματος, οι παίκτες να παίζουν και για τον προπονητή. Και είμαι σίγουρος πως αυτό συμβαίνει στους ερυθρόλευκους, μετά την αρνητική παρένθεση με τον Βίκτορ Σάντσεθ. Σίγουρα, δεν έλειψαν τα ατομικά λάθη, όπως αυτό του βελτιωμένου Φιγκέιρας κοντά στο κόρνερ (όταν έχασε την μπάλα από τον Σουλεϊμανί), αλλά η ομάδα έχει συνοχή και παλεύει ξανά όλη μαζί. Κρατάμε αυτό και συνεχίζουμε. Όσο για αυτούς που τους... χάλασε το γεγονός πως ο Ολυμπιακός δεν είχε για πρώτη φορά στην ιστορία του, σε ευρωπαϊκό παιχνίδι, έστω έναν Έλληνα παίκτη στην εντεκάδα, προσωπικά δεν με ενόχλησε. Το θέμα είναι να υπάρχουν ποιοτικοί ποδοσφαιριστές στην ομάδα. Ο Μπέντο είναι αυτός που έδωσε την ευκαιρία στους 19χρονους Ανδρούτσο και Μανθάτη να παίξουν για πρώτη φορά στην Ευρώπη ως αλλαγή, πριν καν ο πρώτος αγωνιστεί σε αγώνα εντός συνόρων. Ο Μπέντο είναι αυτός που έδωσε την ευκαιρία στον 18χρονο Ρέτσο να παίξει βασικός στην Ευρώπη, πριν καν αγωνιστεί σε εγχώριο ματς. Οι καλύτεροι, ή μάλλον αυτοί που "κουμπώνουν" καλύτερα σε κάθε αναμέτρηση, αυτοί είναι που θα παίζουν. Ο 47χρονος κόουτς έχει "αγοράσει" χρόνο με τη δουλειά και την αφοσίωσή του, και από εδώ και πέρα μόνο βελτιωμένη μπορεί να είναι η εικόνα της ομάδας αγώνα με τον αγώνα.

Παναγιώτης Γκαραγκάνης